Interconfessionale - Antico Testamento - Scritti - 1 Cronache - 11
Primo libro delle Cronache 11
Interconfessionale Torna al libro
Nova Vulgata
Davide re di Giuda e d’Israele
(vedi 2 Samuele 5,1-3)
Interconfessionale
11,1Gli Israeliti si radunarono a Ebron, e dichiararono a Davide: «Noi ci consideriamo tutti tuoi fratelli di sangue.
Nova Vulgata
1 Par11,1Congregatus est igitur omnis Israel ad David in Hebron dicens: «Os tuum sumus et caro tua.
Interconfessionale
11,2Già da parecchio tempo, anche quando regnava ancora Saul, guidavi tu il popolo d’Israele nelle sue battaglie. Il Signore stesso ti ha promesso che sarai tu la guida del suo popolo, il capo d’Israele».
Nova Vulgata
1 Par11,2Heri quoque et nudiustertius, cum adhuc regnaret Saul, tu eras qui educebas et introducebas Israel; tibi enim dixit Dominus Deus tuus: “Tu pasces populum meum Israel et tu eris princeps super eum”».
Interconfessionale
Davide concluse così un’alleanza alla presenza del Signore, con tutti i responsabili d’Israele che erano venuti da lui a Ebron, ed essi lo consacrarono re d’Israele. Già Samuele aveva annunziato che questa era la volontà del Signore.
Nova Vulgata
1 Par11,3Venerunt ergo omnes maiores natu Israel ad regem in Hebron, et iniit David cum eis foedus in Hebron coram Domino; unxeruntque eum regem super Israel iuxta sermonem Domini, quem locutus est in manu Samuel.
Interconfessionale
11,4Davide con tutto l’esercito andò ad assediare Gerusalemme. Allora la città si chiamava ancora Gebus, perché quel territorio era abitato dai Gebusei.
Nova Vulgata
1 Par11,4Abiit quoque David et omnis Israel in Ierusalem, haec est Iebus, ubi erant Iebusaei habitatores terrae.
1 Par11,4Abiit quoque David et omnis Israel in Ierusalem, haec est Iebus, ubi erant Iebusaei habitatores terrae.
Interconfessionale
11,5Essi dissero a Davide: «Non riuscirai a entrare in città».
Invece Davide espugnò la fortezza di Sion, che poi si chiamò ‘Città di Davide’.
Invece Davide espugnò la fortezza di Sion, che poi si chiamò ‘Città di Davide’.
Nova Vulgata
1 Par11,5Dixeruntque, qui habitabant in Iebus, ad David: «Non ingredieris huc». Porro David cepit arcem Sion, quae est civitas David;
Interconfessionale
11,6In quell’occasione Davide aveva promesso: «Chi ucciderà per primo un Gebuseo diventerà comandante in capo dell’esercito». Per primo era salito all’attacco Ioab, figlio di Seruià, e così divenne comandante.
Nova Vulgata
1 Par11,6dixitque: «Omnis, qui percusserit Iebusaeum, in primis erit princeps et dux». Ascendit igitur primus Ioab filius Sarviae et factus est princeps.
Interconfessionale
11,7Davide si stabilì nella fortezza che, per questo, fu chiamata ‘Città di Davide’.
Interconfessionale
Egli poi fece costruire edifici attorno al terrapieno chiamato il Millo, mentre Ioab restaurò il resto della città.
Nova Vulgata
1 Par11,8Aedificavitque urbem in circuitu a Mello usque ad gyrum; Ioab autem reliqua urbis instauravit.
Interconfessionale
11,10I capi delle truppe di Davide lo aiutarono, insieme con tutto Israele, a diventare re, secondo la parola del Signore, e lo sostennero durante il suo regno.
Nova Vulgata
1 Par11,10Hi principes virorum fortium David, qui adiuverunt eum, ut rex fieret super omnem Israel iuxta verbum Domini, quod locutus est ad Israel;
1 Par11,10Hi principes virorum fortium David, qui adiuverunt eum, ut rex fieret super omnem Israel iuxta verbum Domini, quod locutus est ad Israel;
Interconfessionale
I principali guerrieri di Davide furono i seguenti.
Is-Baal, figlio di un Acmonita, era il capo dei guerrieri di Davide. Una volta egli combatté con la sua lancia contro trecento nemici e li uccise in un solo combattimento.
Is-Baal, figlio di un Acmonita, era il capo dei guerrieri di Davide. Una volta egli combatté con la sua lancia contro trecento nemici e li uccise in un solo combattimento.
Note al Testo
11,11
capo dei guerrieri: altri: capo dei Tre. In questo capitolo si parla di due gruppi di guerrieri, i Tre e i Trenta, non sempre ben distinti tra loro, vedi 2 Samuele 23,8-39 e le note corrispondenti.
Nova Vulgata
1 Par11,11et iste numerus robustorum David: Iesbaam filius Hachamon filius Hachamonitis princeps inter triginta; iste levavit hastam suam super trecentos, quos occidit impetu uno.
Interconfessionale
11,12Il secondo era Eleàzaro, figlio di Dodo, l’Acochita, che faceva parte del gruppo dei ‘Tre guerrieri’.
Interconfessionale
11,13Egli si trovava con Davide a Pas-Dammìm quando i Filistei si erano riuniti là per attaccare battaglia. Gli Israeliti si erano dati alla fuga mentre Eleàzaro e i suoi uomini si trovavano in un campo d’orzo.
Nova Vulgata
1 Pariste fuit cum David in Aphesdommim, quando Philisthim congregati sunt ad locum illum in proelium. Et erat ager regionis illius plenus hordeo, fugeratque populus a facie Philisthinorum.
Interconfessionale
11,14Allora essi si misero in mezzo al campo, lo difesero e sconfissero i Filistei. Il Signore diede loro una vittoria grandiosa.
Nova Vulgata
1 ParHic stetit in medio agri et defendit eum; cumque percussisset Philisthaeos, dedit Dominus salutem magnam populo suo.
Interconfessionale
11,15Un’altra volta tre capi del gruppo dei ‘Trenta guerrieri’ scesero a incontrare Davide, il quale si trovava su una roccia presso la grotta di Adullàm; mentre l’accampamento dei Filistei era nella valle dei Refaìm.
Nova Vulgata
1 Par11,15Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David, ad speluncam Odollam, quando Philisthim fuerant castrametati in valle Raphaim.
1 Par11,15Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David, ad speluncam Odollam, quando Philisthim fuerant castrametati in valle Raphaim.
Interconfessionale
11,16Davide era al sicuro nel suo rifugio fortificato mentre una guarnigione filistea controllava Betlemme.
Interconfessionale
11,17Davide manifestò un improvviso desiderio: «Chi potrebbe portarmi un po’ d’acqua del pozzo che si trova alla porta di Betlemme?».
Nova Vulgata
1 Par11,17desideravit igitur David et dixit: «O si quis daret mihi aquam de cisterna Bethlehem, quae est in porta!».
Interconfessionale
11,18Allora i tre penetrarono nell’accampamento filisteo, presero un po’ d’acqua dal pozzo della porta di Betlemme e la portarono a Davide. Ma egli non la volle bere e l’offrì al Signore versandola per terra.
Nova Vulgata
1 Par11,18Tres ergo isti per media castra Philisthinorum perrexerunt et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem, quae erat in porta, et attulerunt ad David, ut biberet. Qui noluit, sed magis libavit illam Domino
Interconfessionale
11,19Egli disse: «Mio Dio, io non ho il diritto di bere quest’acqua. Mi sembrerebbe di bere il sangue dei miei uomini che hanno rischiato la vita per portarmela!». Così egli non la volle bere.
Queste furono le imprese dei tre guerrieri.
Queste furono le imprese dei tre guerrieri.
Nova Vulgata
1 Par11,19dicens: «Avertat a me Deus meus, ut hoc faciam et sanguinem virorum istorum bibam, quia in periculo animarum suarum attulerunt mihi aquam». Et ob hanc causam noluit bibere. Haec fecerunt tres robustissimi.
Interconfessionale
11,20Abisai, fratello di Ioab, era capo del gruppo dei Trenta guerrieri. Una volta egli combatté con la sua lancia contro trecento nemici e li uccise; per questo ottenne un grande prestigio fra i Tre.
Nova Vulgata
1 ParAbisai quoque frater Ioab; ipse erat princeps inter triginta et ipse levavit hastam suam contra trecentos, quos interfecit, et ipse erat inter tres nominatus,
1 ParAbisai quoque frater Ioab; ipse erat princeps inter triginta et ipse levavit hastam suam contra trecentos, quos interfecit, et ipse erat inter tres nominatus,
Interconfessionale
11,21Egli fu due volte più onorato dei Trenta e divenne anche il loro capo, ma non fu all’altezza dei Tre.
Nova Vulgata
1 Parinter triginta duplici honore eminens et princeps eorum; verumtamen usque ad tres non pervenerat.
Interconfessionale
11,22Benaia, figlio di Ioiadà e nipote di un valoroso guerriero, era di Kabseèl e compì numerose imprese. Uccise i due più famosi eroi moabiti. Un giorno che nevicava scese in una cisterna e uccise un leone.
Nova Vulgata
1 ParBanaias filius Ioiadae vir robustissimus, qui multa opera perpetrarat, de Cabseel; ipse percussit duos Ariel de Moab et ipse descendit et interfecit leonem in media cisterna tempore nivis.
Interconfessionale
11,23Ancora lui una volta lottò contro un Egiziano, un uomo alto quasi due metri e mezzo. L’Egiziano aveva in mano una lancia enorme, come una sbarra da telaio. Benaia gli andò incontro con il bastone, gli tolse di mano la lancia e con quella lo uccise.
Nova Vulgata
1 Par11,23Et ipse percussit virum Aegyptium, cuius statura erat quinque cubitorum, et habebat lanceam ut liciatorium texentium; descendit ergo ad eum cum virga et rapuit hastam, quam tenebat manu, et interfecit eum hasta sua.
Interconfessionale
11,24Queste imprese resero celebre Benaia, figlio di Ioiadà, nel gruppo dei Tre guerrieri.
Interconfessionale
11,25Rispetto ai Trenta fu un grande eroe, ma non fu all’altezza dei Tre. Davide lo fece comandante della sua guardia del corpo.
Nova Vulgata
1 Par11,25inter triginta primus; verumtamen ad tres usque non pervenerat, posuit autem eum David super satellites suos.
Interconfessionale
11,26Infine ecco il nome degli altri guerrieri: Asaèl fratello di Ioab, Elcanàn figlio di Dodo proveniente da Betlemme,
Nova Vulgata
1 Par11,26Porro fortissimi in exercitu: Asael frater Ioab et Elchanan filius Dodo de Bethlehem,
1 Par11,26Porro fortissimi in exercitu: Asael frater Ioab et Elchanan filius Dodo de Bethlehem,
Nova Vulgata
1 ParSammoth Harodites, Elica Harodites, Heles Phalonites,
Nova Vulgata
1 ParAzmaveth Bahurimites, Eliaba Saalbonites,
Nova Vulgata
1 ParAsem Gezonites, Ionathan filius Sage Ararites,
Nova Vulgata
1 ParEliel et Obed et Iasiel de Soba.