Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Scritti - 2 Cronache - 24

Secondo libro delle Cronache 24

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Ioas fa restaurare il tempio

Interconfessionale Ioas divenne re all’età di sette anni e regnò a Gerusalemme per quarant’anni. Sua madre si chiamava Sibìa e veniva da Bersabea.
Note al Testo
24,1 Bersabea: città a 70 km a sud di Gerusalemme.
Nova Vulgata 2 Par24,1Septem annorum erat Ioas, cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit in Ierusalem. Nomen matris eius Sebia de Bersabee.
Interconfessionale 24,2Finché visse il sacerdote Ioiadà, Ioas ubbidì alla volontà del Signore.
Nova Vulgata 2 Par24,2Fecitque, quod bonum est coram Domino, cunctis diebus Ioiadae sacerdotis.
Interconfessionale Ioiadà gli fece sposare due mogli e così ebbe figli e figlie.
Rimandi
24,3 due mogli Dt 17,17.
Nova Vulgata 2 Par24,3Accepit autem ei Ioiada uxores duas, e quibus genuit filios et filias.
Interconfessionale 24,4Ioas decise di restaurare il tempio.
Nova Vulgata
2 Par24,4Post quae placuit Ioas, ut instauraret domum Domini.
Interconfessionale 24,5Radunò i sacerdoti e i leviti e disse loro: «Andate nelle città del regno di Giuda e fatevi dare da tutto Israele denaro per il tempio. Lo userete per le riparazioni annuali. Fate presto!».
Ma i leviti presero la cosa con calma.
Nova Vulgata 2 Par24,5Congregavitque sacerdotes et Levitas et dixit eis: «Egredimini ad civitates Iudae et colligite de universo Israel pecuniam ad sartatecta templi Dei vestri per singulos annos. Festinatoque hoc facite». Porro Levitae non festinarunt.
Interconfessionale Allora il re convocò Ioiadà, loro capo, e gli disse: «Perché non hai imposto ai leviti di riscuotere il denaro a Gerusalemme e in tutto il regno? Questa è la tassa che Mosè, servo del Signore, e l’assemblea degli Israeliti istituirono allora a favore della tenda dove erano custoditi gli insegnamenti del Signore.
Rimandi
24,6 la tassa di Mosè Es 30,11-16; Ne 10,33-34; Mt 17,24.
Nova Vulgata 2 Par24,6Vocavitque rex Ioiadam principem et dixit ei: «Quare non tibi fuit curae, ut cogeres Levitas inferre de Iuda et de Ierusalem pecuniam, quae constituta est a Moyse servo Domini, ut inferret eam omnis congregatio Israel in tabernaculum testimonii?
Interconfessionale 24,7Sai che Atalia, quella perfida donna, e i suoi seguaci hanno lasciato andare in rovina il tempio. Anzi hanno adoperato i suoi oggetti sacri per il culto del dio Baal».
Nova Vulgata 2 Par24,7Athalia enim impiissima et filii eius dissipaverunt domum Dei et de universis, quae sanctificata fuerant templo Domini, dedicaverunt Baalim».
Interconfessionale 24,8Il re ordinò di fabbricare una cassa e di metterla davanti al tempio, vicino all’ingresso.
Nova Vulgata
2 Par24,8Praecepit ergo rex, et fecerunt arcam posueruntque eam iuxta portam domus Domini forinsecus.
Interconfessionale 24,9Poi diffuse a Gerusalemme e nel territorio di Giuda l’ordine di dare l’offerta per il Signore, quella che Mosè, servo di Dio, aveva imposto nel deserto agli Israeliti.
Nova Vulgata 2 Par24,9Et praedicatum est in Iuda et Ierusalem, ut deferrent singuli pretium Domino, quod constituit Moyses servus Dei super Israel in deserto.
Interconfessionale 24,10Tutti, autorità e popolo, furono contenti di deporre il loro contributo nella cassa, che presto fu piena.
Nova Vulgata 2 Par24,10Laetatique sunt cuncti principes et omnis populus et ingressi contulerunt in arcam atque miserunt ita, ut impleretur.
Interconfessionale 24,11Quando i leviti, incaricati dal re, ispezionarono la cassa, vi trovarono grande quantità di denaro. Allora vennero il segretario del re e il rappresentante del sommo sacerdote, vuotarono la cassa e la fecero rimettere al suo posto. Da allora fecero così ogni giorno e si raccolse molto denaro.
Nova Vulgata 2 Par24,11Cumque tempus esset, ut deferrent arcam ad magistratus regis per manus Levitarum, et viderent multam esse pecuniam, ingrediebatur scriba regis et quem primus sacerdos constituerat, effundebantque pecuniam, quae erat in arca; porro arcam reportabant ad locum suum. Sicque faciebant per singula tempora, et congregata est infinita pecunia,
Interconfessionale 24,12Il re e Ioiadà affidarono il denaro ai responsabili dei lavori per il tempio. Essi incaricarono tagliapietre, carpentieri e specialisti nel lavorare ferro e bronzo di restaurare e consolidare il tempio.
Nova Vulgata 2 Parquam dederunt rex et Ioiada his, qui praeerant operibus domus Domini. At illi conducebant ex ea caesores lapidum et artifices operum singulorum, ut instaurarent domum Domini, fabros quoque ferri et aeris, ut domus Dei fulciretur.
12 His qui praeerant - Lege cum 14 mss et verss ‛ôśê; TM ‛ôśēh (sing., sed = ‛ôśê; cfr. 1Par 23,24; Esd 3,9)
Interconfessionale 24,13I lavoratori si misero all’opera e con abilità risanarono l’edificio: il tempio fu restaurato e riportato alla sua primitiva solidità.
Nova Vulgata 2 Par24,13Egeruntque operarii, et obducebatur cicatrix operi per manus eorum, ac suscitaverunt domum Domini in statum pristinum et firme eam stare fecerunt.
Interconfessionale Quando i lavori furono completati, il denaro avanzato fu consegnato al re e a Ioiadà. Con esso si fabbricarono vari oggetti per il culto del tempio e per i sacrifici, vasi e recipienti d’oro e d’argento.
Ioas diventa infedele a Dio

Durante la vita del sacerdote Ioiadà, l’offerta dei sacrifici completi si svolse nel tempio con regolarità.
Note al Testo
24,14 si fabbricarono: in 2 Re 12,14 si dice il contrario.
Nova Vulgata 2 Par24,14Cumque haec complessent, detulerunt coram rege et Ioiada reliquam partem pecuniae, de qua facta sunt vasa templi in ministerium et ad holocausta, phialae quoque et cetera vasa aurea et argentea. Et offerebantur holocausta in domo Domini iugiter cunctis diebus Ioiadae.
Interconfessionale 24,15Dopo una lunga vecchiaia, Ioiadà morì all’età di centotrent’anni.
Nova Vulgata
2 Par24,15Senuit autem Ioiada plenus dierum et mortuus est cum centum triginta esset annorum.
Interconfessionale 24,16Fu sepolto nella Città di Davide, accanto alle tombe dei re, perché aveva dedicato la sua vita a Dio e al tempio per il bene del popolo d’Israele.
Nova Vulgata 2 Par24,16Sepelieruntque eum in civitate David cum regibus, eo quod fecisset bonum in Israel cum Deo et cum domo eius.
Interconfessionale 24,17Dopo la morte del sacerdote Ioiadà, persone influenti nel regno di Giuda andarono a rendere omaggio a Ioas. Il re cominciò a dar loro ascolto.
Nova Vulgata
2 Par24,17Postquam autem obiit Ioiada, ingressi sunt principes Iudae et adoraverunt regem, qui delinitus obsequiis eorum acquievit eis.
Interconfessionale Ben presto gli Israeliti non andarono più al tempio del Signore, Dio dei loro padri. Cominciarono a seguire il culto degli idoli e dei pali sacri di Asera. Questa colpa di Gerusalemme e del regno di Giuda non rimase senza punizione.
Note al Testo
24,18 pali sacri: vedi nota a 1 Re 14,15.
Nova Vulgata 2 Par24,18Et dereliquerunt templum Domini, Dei patrum suorum, servieruntque palis et sculptilibus, et facta est ira contra Iudam et Ierusalem propter hoc peccatum.
Interconfessionale 24,19Il Signore mandò profeti per far tornare a sé gli Israeliti. I profeti predicarono, ma nessuno li ascoltò.
Nova Vulgata 2 Par24,19Mittebatque eis prophetas, ut reverterentur ad Dominum, quos protestantes illi audire nolebant.
Interconfessionale Lo spirito di Dio s’impadronì del sacerdote Zaccaria figlio di Ioiadà. Egli affrontò il popolo e disse: «Ascoltate quel che Dio, il Signore, vi dice: Perché disubbidite ai miei comandamenti? Finirete male. Avete abbandonato me e io abbandonerò voi!».
Rimandi
24,20 abbandono reciproco 12,5+.
Nova Vulgata
2 Par24,20Spiritus itaque Dei induit Zachariam filium Ioiadae sacerdotis; et stetit in conspectu populi et dixit eis: «Haec dicit Deus: Quare transgredimini praecepta Domini, quod vobis non proderit? Quia dereliquistis Dominum, ipse dereliquit vos».
Interconfessionale Ma tutti si unirono contro di lui e, per ordine del re, lo uccisero a sassate nel cortile del tempio.
Rimandi
24,21 uccisione di Zaccaria Mt 23,35; Lc 11,51.
Nova Vulgata 2 Par24,21Qui coniuraverunt adversus eum et lapidaverunt eum iuxta regis imperium in atrio domus Domini.
Interconfessionale 24,22Con questo assassinio il re Ioas mostrava di aver dimenticato il bene ricevuto da Ioiadà, il padre di Zaccaria.
Prima di morire Zaccaria gridò: «Tu, Signore, guarda e giudica!».
Nova Vulgata 2 Par24,22Et non est recordatus Ioas rex misericordiae, quam fecerat Ioiada pater illius secum, sed interfecit filium eius. Qui cum moreretur, ait: «Videat Dominus et requirat!».
Fine del regno di Ioas

Interconfessionale 24,23Nella primavera seguente, l’esercito degli Aramei marciò contro Ioas. I soldati invasero il regno di Giuda e attaccarono Gerusalemme. Uccisero tutti i capi del popolo e mandarono al re di Damasco un grande bottino.
Nova Vulgata
2 Par24,23Cumque evolutus esset annus, ascendit contra eum exercitus Syriae venitque in Iudam et Ierusalem et exterminaverunt cunctos principes populi atque universam praedam miserunt regi Damascum.
Interconfessionale 24,24L’esercito degli Aramei era piccolo, ma il Signore abbandonò in suo potere il grande esercito degli abitanti di Giuda, perché essi avevano abbandonato il Dio dei loro padri. Così Ioas ricevette la giusta punizione.
Nova Vulgata 2 Par24,24Et certe, cum permodicus venisset numerus Syrorum, tradidit Dominus manibus eorum exercitum magnum valde, eo quod reliquissent Dominum, Deum patrum suorum; in Ioas quoque ignominiosa exercuere iudicia.
Interconfessionale 24,25Quando gli Aramei se ne andarono, Ioas era gravemente ferito. Allora, per vendicare il figlio del sacerdote Ioiadà, i ministri fecero una congiura contro Ioas. Lo uccisero nel suo letto.
Ioas fu sepolto nella Città di Davide, ma non nella tomba dei re.
Nova Vulgata 2 ParEt abeuntes dimiserunt eum in languoribus magnis. Coniuraverunt autem contra eum servi sui in ultionem sanguinis filii Ioiadae sacerdotis et occiderunt eum in lectulo suo, et mortuus est. Sepelieruntque eum in civitate David, sed non in sepulcris regum.
25 Filii - Lege cum Gr et Vg ben; TM «filiorum» (duplex scriptio j)
Interconfessionale I ministri che avevano congiurato contro di lui furono Zabad figlio di una donna della regione di Ammon di nome Simeàt, e Iozabàd, figlio di una donna della regione di Moab di nome Simrit.
Note al Testo
24,26 Zabad: in 2 Re 12,22 è chiamato Iozabàd e secondo alcuni manoscritti Iozacar.
Nova Vulgata 2 Par24,26Insidiati vero sunt ei Zabad filius Semath Ammanitidis et Iozabad filius Semarith Moabitidis.
Interconfessionale L’elenco dei figli di Ioas, le profezie contro di lui e il resoconto sul restauro del tempio sono scritti nel ‘Commento al libro dei Re’. Dopo di lui regnò suo figlio Amasia.
Note al Testo
24,27 le profezie contro di lui: altri: la quantità dei tributi da lui riscossi.
Nova Vulgata
2 Par24,27Porro de filiis eius, de summa tributi, quod impositum fuerat sub eo, et de instauratione domus Dei scriptum est in commentariis libri regum. Regnavitque Amasias filius eius pro eo.