Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Profeti - Primo libro dei Re - 20

Primo libro dei Re 20

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Guerra contro gli Aramei

Interconfessionale 20,1Ben Adad, re di Aram, radunò il suo esercito e marciò contro Samaria. Aveva con sé trentadue re, carri e cavalieri. Assediò la città e l’attaccò.
Nova Vulgata 1 Reg20,1Porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exercitum suum et triginta duos reges secum et equos et currus et ascendens pugnabat contra Samariam et obsidebat eam.
Interconfessionale 20,2Mandò dentro la città alcuni messaggeri ad Acab,
Nova Vulgata 1 Reg20,2Mittensque nuntios ad Achab regem Israel in civitatem
Interconfessionale 20,3per riferirgli questo messaggio: «Il re Ben-Adàd esige il tuo oro e il tuo argento, le tue donne e i tuoi figli più forti».
Nova Vulgata 1 Reg20,3ait: «Haec dicit Benadad: Argentum tuum et aurum tuum meum est, et uxores tuae et filii tui optimi mei sunt».
Interconfessionale 20,4Il re d’Israele rispose: «O re, mio padrone, è come hai detto tu; io e le mie cose ti apparteniamo».
Nova Vulgata 1 Reg20,4Responditque rex Israel: «Iuxta verbum tuum, domine mi rex; tuus sum ego et omnia mea».
Interconfessionale 20,5I messaggeri tornarono nuovamente da Acab con questo messaggio da parte del re Ben-Adàd: «Ti ho fatto dire di consegnarmi il tuo oro e il tuo argento, le tue donne e i tuoi figli più forti.
Nova Vulgata 1 Reg20,5Revertentesque nuntii dixerunt: «Haec dicit Benadad: Quia misi ad te dicens: “Argentum tuum et aurum tuum et uxores tuas et filios tuos dabis mihi”,
Interconfessionale 20,6Ma domani a quest’ora manderò da te i miei ufficiali; saranno loro a frugare in casa tua e nelle abitazioni dei tuoi ministri. Prenderanno tutto quel che hai di più prezioso e lo porteranno via».
Nova Vulgata 1 Regprofecto cras hac eadem hora mittam servos meos ad te, et scrutabuntur domum tuam et domum servorum tuorum; et omne, quod oculis tuis pretiosum est, ponent in manibus suis et auferent».
6 Oculis tuis - Cum TM ‛ēnêkā; «quod eis placuerit» (Vg cum Gr et Syr lectio facilior ‛ênêhem = oculis eorum)
Interconfessionale 20,7Acab convocò gli anziani del suo territorio e disse loro:
— È chiaro anche a voi che quest’uomo vuole la mia rovina. Eppure, quando ha preteso i miei figli e le mie donne, il mio oro e il mio argento, non gli ho rifiutato nulla!
Nova Vulgata
1 Reg20,7Vocavit autem rex Israel omnes seniores terrae et ait: «Animadvertite et videte quoniam insidietur nobis; misit enim ad me pro uxoribus meis et filiis et pro argento et auro, et non abnui».
Interconfessionale 20,8Gli anziani e il popolo dissero al re:
— Non dar retta a Ben-Adàd, non cedere!
Nova Vulgata 1 Reg20,8Dixeruntque omnes maiores natu et universus populus ad eum: «Non audias neque acquiescas illi».
Interconfessionale Allora Acab incaricò i messaggeri di Ben-Adàd di portargli questa risposta: «O re, mio padrone, avrei fatto tutto quel che mi hai chiesto la prima volta, ma quel che chiedi ora non posso proprio farlo!». I messaggeri riferirono ogni cosa.
Note al Testo
20,9 Acab accetta di dare tutto al suo nemico pur di evitare la guerra, ma non può lasciare che i nemici vengano loro stessi a saccheggiare la sua capitale.
Nova Vulgata 1 Reg20,9Respondit itaque nuntiis Benadad: «Dicite domino meo regi: Omnia, propter quae misisti ad me servum tuum initio, faciam; hanc autem rem facere non possum». Reversique nuntii rettulerunt ei.
Interconfessionale 20,10Ben-Adàd allora mandò a dire ad Acab: «Gli dèi mi puniscano se, quando distruggerò Samaria, la sua polvere basterà a darne una manciata a tutti i miei soldati!».
Nova Vulgata 1 Reg20,10Qui remisit et ait: «Haec faciant mihi dii et haec addant, si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi, qui sequitur me».
Interconfessionale Il re d’Israele rispose: «Chi si cinge la spada ai fianchi non si vanti come chi la toglie!».
Rimandi
20,11 vantarsi Ger 9,22-23; cfr. Sal 20,8.
Note al Testo
20,11 È come se dicesse: «Non cantare vittoria troppo presto!».
Nova Vulgata 1 Reg20,11Et respondens rex Israel ait: «Dicite ei: Ne glorietur accinctus aeque ut discinctus».
Interconfessionale 20,12Quando ricevette la risposta di Acab, Ben-Adàd stava bevendo con gli altri re nel suo accampamento. Ordinò ai suoi ufficiali: «Subito all’attacco di Samaria!». Ed essi si schierarono per l’attacco.
Nova Vulgata 1 Reg20,12Factum est autem, cum audisset verbum istud, bibebat ipse et reges in umbraculis et ait servis suis: «Circumdate civitatem!». Et circumdederunt eam.

Vittoria di Acab

Interconfessionale 20,13Un profeta andò da Acab, re d’Israele, e gli disse:
— Il Signore ti manda a dire: «Vedi questo numeroso esercito? Oggi lo farò cadere in tuo potere. Allora riconoscerai che io sono il Signore!».
Nova Vulgata
1 Reg20,13Et ecce propheta unus accedens ad Achab regem Israel ait: «Haec dicit Dominus: Certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam. Ecce ego tradam eam in manu tua hodie, ut scias quia ego sum Dominus».
Interconfessionale 20,14— Per mezzo di chi il Signore mi darà la vittoria? — chiese Acab.
— Per mezzo dei giovani, al comando dei capi delle province. Ecco la risposta del Signore, — disse il profeta.
Acab chiese ancora:
— Chi inizierà l’attacco?
— Tu, — rispose il profeta.
Nova Vulgata 1 Reg20,14Et ait Achab: «Per quem?». Dixitque ei: «Haec dicit Dominus: Per pedisequos principum provinciarum». Et ait: «Quis incipiet proeliari?». Et ille dixit: «Tu».
Interconfessionale 20,15Acab passò in rassegna i giovani al comando dei capi delle province: erano in tutto duecentotrentadue. Poi passò in rassegna anche il resto degli uomini d’Israele, settemila in tutto.
Nova Vulgata
1 Reg20,15Recensuit ergo pueros principum provinciarum et repperit numerum ducentorum triginta duorum; et post eos recensuit populum, omnes filios Israel, septem milia.
Interconfessionale Verso mezzogiorno, mentre Ben-Adàd si stava ubriacando nel suo accampamento insieme ai trentadue re suoi alleati, gli Israeliti attaccarono.
Rimandi
20,16 Ben-Adàd si stava ubriacando 16,9+.
Nova Vulgata 1 Reg20,16Et egressi sunt meridie. Benadad autem bibebat temulentus in umbraculis ipse et reges triginta duo cum eo, qui ad auxilium eius venerant.
Interconfessionale 20,17I giovani al comando dei capi delle province uscirono per primi. Ben-Adàd chiese informazioni e gli fu annunziato che degli uomini erano usciti da Samaria.
Nova Vulgata 1 Reg20,17Egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte. Misit itaque Benadad, qui nuntiaverunt ei dicentes: «Viri egressi sunt de Samaria».
Interconfessionale 20,18Allora ordinò: «Se sono usciti con intenzioni pacifiche, prendeteli vivi. Se sono usciti per combattere, prendeteli vivi ugualmente».
Nova Vulgata 1 Reg20,18At ille ait: «Sive pro pace veniunt, apprehendite eos vivos; sive ut proelientur, vivos eos capite».
Interconfessionale 20,19Intanto, i giovani al comando dei capi delle province erano usciti all’attacco, seguiti dal resto dell’esercito.
Nova Vulgata 1 Reg20,19Egressi erant ergo ex urbe pueri principum provinciarum, ac reliquus exercitus sequebatur,
Interconfessionale 20,20Ognuno colpì un avversario. Gli Aramei si diedero alla fuga, inseguiti dagli Israeliti. Ben-Adàd, re di Aram, fuggì a cavallo con altri cavalieri.
Nova Vulgata 1 Reg20,20et percussit unusquisque virum, qui contra se venerat; fugeruntque Syri, et persecutus est eos Israel. Fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus.
Interconfessionale 20,21Poi Acab, re d’Israele, uscì in battaglia, distrusse la cavalleria e i carri e inflisse agli Aramei una sconfitta tremenda.
Nova Vulgata 1 Reg20,21Necnon egressus rex Israel percussit equos et currus et percussit Syriam plaga magna.
Interconfessionale 20,22Il profeta andò dal re d’Israele e gli disse: «Sii coraggioso, ma sta’ attento a quel che devi fare, perché l’anno prossimo a quest’epoca il re di Aram verrà nuovamente ad attaccarti».
Nova Vulgata
1 Reg20,22Accedens autem propheta ad regem Israel dixit ei: «Vade et confortare et scito et vide quid facias; vertente enim anno rex Syriae ascendet contra te».
Secondo attacco degli Aramei.
Nuovo intervento del profeta

Interconfessionale 20,23I ministri del re di Aram dissero al loro signore: «Il Dio degli Israeliti è un Dio delle montagne. Per questo sono stati più forti di noi. Se però combatteremo in pianura, riusciremo a batterli.
Nova Vulgata
1 Reg20,23Servi vero regis Syriae dixerunt ei: «Deus montium est Deus eorum, ideo superaverunt nos; sed pugnemus contra eos in campestribus et obtinebimus eos.
Interconfessionale 20,24Perciò, ora fai così. Allontana i re alleati dai posti di comando e sostituiscili con degli ufficiali.
Nova Vulgata 1 Reg20,24Fac ergo hoc: Amove reges singulos a loco suo et pone principes pro eis;
Interconfessionale 20,25Organizza un nuovo esercito, forte come quello che hai perso, e procurati cavalieri e carri in gran numero, come prima. Combatteremo gli Israeliti nella pianura e certamente riusciremo a sconfiggerli». Il re di Aram ascoltò il consiglio dei suoi ministri.
Nova Vulgata 1 Reg20,25et instaura numerum militum, qui ceciderunt de tuis, et equos secundum equos pristinos et currus secundum currus, quos ante habuisti, et pugnabimus contra eos in campestribus: et videbis quod obtinebimus eos». Credidit consilio eorum et fecit ita.
Interconfessionale Trascorso un anno, passò in rassegna le sue truppe e salì ad Afek per combattere contro Israele.
Note al Testo
20,26 Questa Afek si trova probabilmente nella regione a est del lago di Genèsaret.
Nova Vulgata
1 Reg20,26Igitur vertente anno recensuit Benadad Syros et ascendit in Aphec, ut pugnaret contra Israel.
Interconfessionale Anche gli Israeliti furono passati in rassegna dal loro re, ricevettero viveri, si diressero verso gli Aramei e si accamparono di fronte a loro. Gli Aramei riempivano la pianura e gli Israeliti, in confronto, sembravano due piccoli greggi di capre.
Rimandi
20,27 pochi in confronto Gdc 7,1-15.
Nova Vulgata 1 Reg20,27Porro filii Israel recensiti sunt et, acceptis cibariis, profecti ex adverso castraque metati sunt contra eos, quasi duo parvi greges caprarum; Syri autem repleverunt terram.
Interconfessionale Il profeta andò dal re d’Israele e gli disse: «Ascolta questo messaggio del Signore: “Gli Aramei hanno detto che io, il Signore, sono un Dio delle montagne e non della pianura, ma ora io li farò cadere in mano tua, anche se sono molto numerosi! Allora vi accorgerete che io sono il Signore!”».
Note al Testo
20,28 Il profeta: altri: L’uomo di Dio. È la stessa persona di cui si è già parlato ai vv. 13 e 22.
Nova Vulgata
1 Reg20,28Et accedens vir Dei dixit ad regem Israel: «Haec dicit Dominus: Quia dixerunt Syri: “Deus montium est Dominus et non est Deus vallium”, dabo omnem multitudinem hanc grandem in manu tua, et scietis quia ego Dominus».
Interconfessionale 20,29Per sette giorni Israeliti e Aramei rimasero nei loro accampamenti, gli uni di fronte agli altri. Il settimo giorno iniziarono i combattimenti e gli Israeliti uccisero centomila soldati aramei.
Nova Vulgata 1 Reg20,29Dirigebant septem diebus ex adverso hi atque illi acies, septima autem die commissum est bellum; percusseruntque filii Israel de Syris centum milia peditum in die una.
Interconfessionale 20,30I ventisettemila superstiti si rifugiarono nella città di Afek, ma furono travolti da un crollo delle mura. Anche Ben-Adàd era fuggito in quella città e si nascondeva di stanza in stanza.
Nova Vulgata 1 Reg20,30Fugerunt autem, qui remanserant in Aphec, in civitatem, et cecidit murus super viginti septem milia hominum, qui remanserant.

    Porro Benadad fugiens ingressus est civitatem in cubiculum, quod erat intra cubiculum.

Interconfessionale I suoi ufficiali gli dissero: «Abbiamo sentito dire che i re d’Israele hanno buon cuore. Vestiamoci di sacco, leghiamoci le braccia sopra la testa e usciamo così incontro al re d’Israele. Forse ci lascerà salva la vita».
Note al Testo
20,31 leghiamoci le braccia sopra la testa: altri: mettiamoci corde sulla testa. Antichi bassorilievi mostrano dei prigionieri con le braccia legate sulla testa; la seconda traduzione potrebbe riferirsi invece all’abitudine di tenere uniti vari prigionieri con un’unica corda legata attorno al loro collo.
Nova Vulgata 1 RegDixeruntque ei servi sui: «Ecce audivimus quod reges domus Israel clementes sint; ponamus itaque saccos in lumbis nostris et funiculos in capitibus nostris et egrediamur ad regem Israel; forsitan salvabit animam tuam».
31 In capitibus nostris - Lege cum multis mss, Gr, Syr et Vg berā’šênu (cfr. v. 32); TM «in capite nostro»
Interconfessionale Così si vestirono di sacco e si legarono le braccia sopra la testa. Poi andarono da Acab, re d’Israele, e gli dissero: — Ben-Adàd ti supplica di non ucciderlo.
Acab rispose:
— È ancora vivo? in questo caso è un fratello per me!
Note al Testo
20,32 si legarono le braccia sopra la testa: altri: si legarono… corde sulla testa.
Nova Vulgata 1 Reg20,32Accinxerunt saccis lumbos suos et posuerunt funes in capitibus suis veneruntque ad regem Israel et dixerunt: «Servus tuus Benadad dicit: “Vivat, oro te, anima mea”». Et ille ait: «Si adhuc vivit, frater meus est».
Interconfessionale Gli ufficiali di Ben-Adàd presero subito quelle parole di Acab come un buon segno e dissero a loro volta:
— Ben-Adàd è un fratello per te!
— Andatelo a cercare, — disse Acab.
Quando Ben-Adàd arrivò, Acab lo fece salire sul suo carro.
Note al Testo
20,33 La prima parte del versetto non è molto chiara in ebraico.
Nova Vulgata 1 RegQuod acceperunt viri pro omine et festinantes rapuerunt verbum ex ore eius atque dixerunt: «Frater tuus Benadad». Et dixit eis: «Ite et adducite eum». Egressus est ergo ad eum Benadad, et levavit eum in currum suum.
33 Rapuerunt verbum ex ore eius - Lege cum nonnullis mss, qere occid. et vers wajjaḥletûhā mimmennû; TM «et rapuerunt, utrum ab eo»?
Interconfessionale Ben-Adàd gli disse: — Ti restituirò le città che mio padre ha preso a tuo padre e ti darò il diritto di vendere i tuoi prodotti a Damasco, come mio padre ha fatto a Samaria.
Acab rispose:
— A queste condizioni ti lascio andare. Stipulò un patto con lui e lo lasciò libero.
Note al Testo
20,34 città… tuo padre: vedi 15,20.
Nova Vulgata 1 Reg20,34Qui dixit ei: «Civitates, quas tulit pater meus a patre tuo, reddam; et plateas fac tibi in Damasco, sicut fecit pater meus in Samaria». Achab: «Ego autem, inquit, foederatum te dimittam». Et pepigit ei foedus et dimisit eum.

Un profeta condanna Acab

Interconfessionale 20,35Uno che apparteneva a un gruppo di profeti, per ordine del Signore, disse a un suo compagno:
— Picchiami!, — ma l’altro si rifiutò.
Nova Vulgata
1 Reg20,35Tunc vir quidam de filiis prophetarum dixit ad socium suum in sermone Domini: «Percute me!». At ille noluit percutere.
Interconfessionale Il profeta, allora, replicò:
— Non hai voluto ubbidire a un ordine del Signore; perciò quando mi avrai lasciato, sarai assalito da un leone.
Infatti l’altro se ne andò e fu aggredito da un leone.
Rimandi
20,36 sarà assalito da un leone 13,24+.
Nova Vulgata 1 Reg20,36Cui ait: «Quia noluisti audire vocem Domini, ecce recedes a me, et percutiet te leo». Cumque paululum recessisset ab eo, invenit eum leo atque percussit.
Interconfessionale 20,37Il profeta incontrò un altro uomo e anche a lui disse:
— Picchiami!
L’uomo lo picchiò duramente e lo ferì.
Nova Vulgata 1 Reg20,37Sed et alterum inveniens virum dixit ad eum: «Percute me!». Qui percussit eum et vulneravit.
Interconfessionale Poi il profeta andò ad aspettare il re sulla strada; si era reso irriconoscibile mettendosi una sciarpa sugli occhi.
Rimandi
20,38 profezia in parabola 2 Sam 12,1-12; 14,1-20.
Nova Vulgata 1 Reg20,38Abiit ergo propheta et occurrit regi in via et mutavit aspectum ponens fasciam super oculos suos.
Interconfessionale 20,39Quando il re passò di lì, il profeta gli gridò:
— O re, mi trovavo nel mezzo della battaglia. Un soldato che si ritirava mi ha affidato un prigioniero da custodire, e mi ha detto: «Se lo lasci fuggire, pagherai con la tua vita oppure con un rimborso di tremila monete d’argento».
Nova Vulgata 1 Reg20,39Cumque rex transiret, clamavit ad regem et ait: «Servus tuus egressus est ad proeliandum comminus; cumque fugisset vir unus, adduxit eum quidam ad me et ait: “Custodi virum istum! Qui si lapsus fuerit, erit anima tua pro anima eius, aut talentum argenti appendes”.
Interconfessionale 20,40Però, mentre ero occupato in altre cose, il prigioniero mi è sfuggito.
Il re gli rispose:
— Tu stesso hai pronunziato la tua condanna!
Nova Vulgata 1 Reg20,40Dum autem ego turbatus huc illucque me verterem, subito non comparuit». Et ait rex Israel ad eum: «Hoc est iudicium tuum, quod ipse decrevisti».
Interconfessionale Il profeta, allora, si scoprì il volto e il re riconobbe in lui uno dei profeti.
Note al Testo
20,41 I profeti che vivevano in comunità avevano probabilmente un segno sulla fronte o una particolare acconciatura dei capelli. Qui il profeta ha nascosto (v. 38) questo segno di riconoscimento.
Nova Vulgata 1 Reg20,41At ille statim abstulit fasciam de oculis suis, et cognovit eum rex Israel quod esset de prophetis.
Interconfessionale Il profeta disse al re:
— Ascolta questo messaggio del Signore: Tu hai lasciato fuggire il re che io invece avevo destinato allo sterminio. Ora tu pagherai per lui con la tua vita e il tuo popolo pagherà per il suo popolo!
Note al Testo
20,42 sterminio: vedi nota a Deuteronomio 2,34.
Nova Vulgata 1 Reg20,42Qui ait ad eum: «Haec dicit Dominus: Quia dimisisti de manu tua virum, quem morti devoveram, erit anima tua pro anima eius, et populus tuus pro populo eius».
Interconfessionale 20,43Il re tornò a Samaria, a casa sua, irritato e di cattivo umore.
Nova Vulgata 1 Reg20,43Reversus est igitur rex Israel in domum suam tristis et indignans venitque in Samariam.