Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Profeti - 2 Samuele - 22

Secondo Libro di Samuele 22

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Davide ringrazia il Signore

Interconfessionale Davide, quando il Signore lo ebbe liberato dalle mani di Saul e da tutti i nemici, rivolse al Signore questo canto:
Note al Testo
22,1 Questo cantico è identico al Salmo 18.
Nova Vulgata 2 Sam22,1Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul,
Interconfessionale 22,2«Il Signore è la mia roccia,
la mia fortezza,
il mio liberatore.
Nova Vulgata 2 Sam22,2et ait:

«Dominus petra mea et arx mea et salvator meus;

Interconfessionale 22,3Il mio Dio è la mia roccia,
in lui ho un rifugio;
egli è il mio scudo,
è la forza che mi salva.
Dalla violenza mi liberi.
Nova Vulgata
2 SamDeus meus, rupes mea, in quam confugiam,

scutum meum et cornu salutis meae!

Munimentum meum et refugium meum.

Salvator meus, de violentia liberabis me.
3 Deus meus - Lege cum Gr et Syr ’ĕlōhaj; TM «Deus (rupis meae)»
Interconfessionale 22,4Lode al Signore! Io l’ho invocato
ed egli mi salva dai nemici.
Nova Vulgata
2 Sam22,4Laudabilem invocabo Dominum

et ab inimicis meis salvus ero.

Interconfessionale Mi avevano avvolto legami di morte,
fiumi impetuosi mi avevano sommerso.
Note al Testo
22,5 fiumi impetuosi: ebraico: fiumi di Belial.
Nova Vulgata
2 Sam22,5Quia circumdederunt me fluctus mortis,

torrentes Belial terruerunt me;

Interconfessionale 22,6Mi stringevano legami infernali,
trappole mortali mi aspettavano.

Nova Vulgata
2 Sam22,6praeoccupaverunt me laquei mortis.

Interconfessionale 22,7Nell’angoscia ho invocato il Signore,
ho gridato aiuto verso il mio Dio.
Dal suo tempio ha udito la mia voce,
il mio grido è giunto al suo orecchio.

Nova Vulgata
2 Sam22,7In tribulatione mea invocavi Dominum

et ad Deum meum clamavi;

et exaudivit de templo suo vocem meam,

et clamor meus venit ad aures eius.

Interconfessionale 22,8Un terremoto scosse la terra,
tremarono i monti dalle fondamenta,
sussultarono per la collera di Dio.
Nova Vulgata
2 Sam22,8Commota est et contremuit terra;

fundamenta caelorum concussa sunt

et conquassata, quoniam iratus est.

Interconfessionale 22,9Fumo usciva dalle sue narici,
dalla sua bocca un fuoco divorante,
un getto di carboni ardenti.
Nova Vulgata
2 Sam22,9Ascendit fumus de naribus eius,

et ignis de ore eius vorabat;

carbones incensi sunt ab eo.

Interconfessionale 22,10Inclinò il cielo e discese,
una nube scura sotto i suoi piedi.
Nova Vulgata
2 Sam22,10Et inclinavit caelos et descendit,

et caligo sub pedibus eius.

Interconfessionale 22,11Volava portato da un cherubino
appariva sulle ali del vento.
Nova Vulgata
2 SamEt ascendit super cherub
et volavit
et devolavit super pennas venti.

11 Devolavit - Lege cum multis mss et Ps 18 (17),11 wajjēde’; TM «et apparuit»
Interconfessionale 22,12S’avvolgeva di un velo di tenebre
tra nere nuvole cariche d’acqua.
Nova Vulgata
2 SamPosuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum,

tenebrosas aquas, nubes densissimas.

12 Tabernaculum suum - Lege cum Ps 18 (17),12 sukkātô; TM «tabernacula»
Tenebrosas aquas - Lege cum Gr et Ps 18 (17),12 ḥeškat majim; TM «cribrum aquarum»
Interconfessionale 22,13Dal bagliore che lo precedeva
si sprigionavano carboni ardenti.
Nova Vulgata
2 Sam22,13Prae fulgore in conspectu eius

incensi sunt carbones ignis.

Interconfessionale 22,14E il Signore tuonò dal cielo,
l’Altissimo fece udire la sua voce.
Nova Vulgata
2 Sam22,14Intonuit de caelo Dominus,

et Excelsus dedit vocem suam.

Interconfessionale 22,15Scagliò frecce e li disperse,
con lampi li mise in fuga.
Nova Vulgata
2 SamMisit sagittas et dissipavit eos,

fulguravit fulmina et conturbavit eos.

15 Fulguravit fulmina - Lege cum Gr wajjibroq (cfr. Ps 144 [143],6); TM omittit (haplographia)
Interconfessionale 22,16Allora apparve il fondo dei mari,
si scoprirono le fondamenta del mondo,
davanti alle minacce del Signore,
davanti al soffio delle sue narici.

Nova Vulgata
2 Sam22,16Et apparuerunt effusiones maris,

et revelata sunt fundamenta orbis

ab increpatione Domini,

ab inspiratione spiritus furoris eius.

Interconfessionale 22,17Dall’alto stese la mano e mi afferrò,
mi tirò fuori dalle acque profonde;
Nova Vulgata
2 Sam22,17Misit de excelso et assumpsit me,

traxit me de aquis multis;

Interconfessionale 22,18mi salvò dal tremendo nemico,
da avversari più forti di me.
Nova Vulgata
2 Sam22,18liberavit me ab inimico meo potentissimo,

ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant.

Interconfessionale 22,19Mi avevano assalito quand’ero già a terra,
ma il Signore mi sostenne.
Nova Vulgata
2 Sam22,19Praevenerunt me in die afflictionis meae,

et factus est Dominus firmamentum meum;

Interconfessionale 22,20Mi liberò e mi condusse in campo aperto,
e mi salvò perché mi vuole bene.

Nova Vulgata
2 Sam22,20et eduxit me in latitudinem,

liberavit me, quia complacui ei.

Interconfessionale 22,21Il Signore ha premiato la mia fedeltà,
ha ricompensato la mia innocenza.
Nova Vulgata
2 Sam22,21Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam

et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi,

Interconfessionale 22,22Perché ho seguito le vie del Signore,
non mi sono allontanato dal mio Dio.
Nova Vulgata
2 Sam22,22quia custodivi vias Domini
et non egi impie a Deo meo.

Interconfessionale 22,23Ho sempre tenuto presenti le sue leggi,
non ho mai ignorato i suoi decreti.
Nova Vulgata
2 Sam22,23Omnia enim iudicia eius in conspectu meo,
et a praeceptis eius non recessi;

Interconfessionale 22,24Davanti a lui sono stato irreprensibile,
sempre attento a non peccare.
Nova Vulgata
2 Sam22,24et fui immaculatus cum eo

et custodivi me ab iniquitate mea.

Interconfessionale 22,25Il Signore ha premiato la mia fedeltà,
la mia innocenza di fronte a lui.

Nova Vulgata
2 Sam22,25Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam

et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum.

Interconfessionale 22,26Con chi è fedele, tu sei fedele
e con l’uomo retto anche tu sei retto.
Nova Vulgata
2 SamCum sancto sanctus eris

et cum viro innocente innocens eris;

26 Viro - Lege cum Gr, Syr et Ps 18 (17),26 gebar; TM «forti»
Interconfessionale 22,27Con chi è puro, tu sei puro,
ma con i malvagi sai essere astuto.
Nova Vulgata
2 Samcum electo electus eris

et cum perverso callidus eris.

27 Callidus eris - Lege cum Ps 18 (17),27 titpattāl; TM tittappāl (assimilatio ad tittammām v. 26)
Interconfessionale 22,28Signore, tu liberi gli oppressi
e il tuo sguardo è sui superbi
e schiacci il loro orgoglio.
Nova Vulgata
2 SamEt populum pauperem salvum facies

et oculos superborum humiliabis,

28 Et oculos superborum - Lege cum Ps 18 (17),28 weênaiim rāmôt (cfr. Prv 6,17); TM «oculi tui super superbos»
Interconfessionale 22,29Signore, tu sei la mia lampada;
mio Dio, tu rischiari le mie tenebre.
Nova Vulgata
2 Samquia tu lucerna mea, Domine,

et Deus meus illuminat tenebras meas.

29 Et Deus meus - Lege cum multis mss et Ps 18 (17),28 wē’lōhai; TM «et Jhwh»
Interconfessionale 22,30Col tuo aiuto respingo un esercito,
con te, mio Dio, scavalco anche le mura.

Nova Vulgata
2 Sam22,30In te enim aggrediar hostium turmas,

in Deo meo transiliam murum.

Interconfessionale 22,31Perfetto è l’agire di Dio!
La sua parola è degna di fede.
Egli è scudo per chi in lui si rifugia.
Nova Vulgata
2 Sam22,31Deus, immaculata via eius,

eloquium Domini igne examinatum;

scutum est omnium sperantium in se.

Interconfessionale 22,32Chi è Dio, se non il Signore?
Chi è la roccia, se non il nostro Dio?
Nova Vulgata
2 Sam22,32Quoniam quis est Deus praeter Dominum?

Et quae rupes praeter Deum nostrum?

Interconfessionale 22,33È Dio che mi riempie di forza
e spiana il mio cammino;
Nova Vulgata
2 SamDeus, qui accinxit me fortitudine

et complanavit perfectam viam meam,

33 Qui accinxit me - Lege cum GrL, Syr et Vg me’azze (cfr. v. 40); TM «et refugium meum» (assimilatio ad nomina vv. 2s; PS 31 [30], 3.5 etc?)
Viam meam - Lege cum qere, vers et Ps 18 (17),33 darkî; TM «viam suam»
Interconfessionale 22,34mi rende agile come un cervo,
capace di star ritto sui monti.
Nova Vulgata
2 Samcoaequans pedes meos cervis

et super excelsa statuens me;

34 Pedes meos - Lege cum qere, vers et Ps 18 (17),34 raglaj; TM «pedes suos»
34 Excelsa - Lege cum Gr, Sym et Ps 18 (17),34 Gr et Syr bāmôt; TM «excelsa mea» (dittographia)
Interconfessionale 22,35Addestra le mie mani alla battaglia,
le mie braccia a tendere l’arco più duro.

Nova Vulgata
2 Sam22,35docens manus meas ad proelium,

et tendunt arcum aereum brachia mea.

Interconfessionale 22,36Signore, mi hai protetto come uno scudo,
mi hai esaudito e reso forte.
Nova Vulgata
2 Sam22,36Dedisti mihi clipeum salutis tuae,

et exauditio tua magnificavit me.

Interconfessionale 22,37Mi hai fatto avanzare a grandi passi,
i miei piedi non hanno inciampato.
Nova Vulgata
2 Sam22,37Dilatasti gressus meos subtus me,

et non sunt infirmati tali mei.

Interconfessionale 22,38Ho inseguito i miei nemici, li ho distrutti,
non sono tornato prima d’averli sconfitti.
Nova Vulgata
2 Sam22,38Persequebar inimicos meos et conterebam

et non convertebar, donec consumerem eos.

Interconfessionale 22,39Li ho abbattuti e non potranno rialzarsi,
sono caduti sotto i miei piedi.

Nova Vulgata
2 Sam22,39Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent:

ceciderunt sub pedibus meis.

Interconfessionale 22,40Mi dai forze per la battaglia,
sotto di me pieghi quelli
che insorgono contro di me.
Nova Vulgata
2 Sam22,40Accinxisti me fortitudine ad proelium,

incurvasti insurgentes in me subtus me.

Interconfessionale 22,41I nemici, che hai messo in fuga, mi voltano le spalle
così distruggo quelli che mi odiano.
Nova Vulgata
2 SamInimicos meos dedisti mihi dorsum,

odientes me, et disperdidi eos.

41 Dedisti - Lege nātattāh cum Ps 18 (17),41; TM tattāh (?)
Interconfessionale 22,42Gridano aiuto, ma nessuno li salva,
invocano il Signore e lui non risponde.
Nova Vulgata
2 SamClamaverunt, et non erat qui salvaret,

ad Dominum, et non exaudivit eos.

42 Clamaverunt - Lege cum vers et Ps 18 (17),42 ješawweû; TM «aspiciunt»
Interconfessionale 22,43Li ho ridotti come polvere del suolo,
li ho schiacciati come fango sulla strada.
Nova Vulgata
2 SamContrivi eos ut pulverem terrae,

quasi lutum platearum comminui eos.

43 Omitte cum Gr, Syr et Ps 18 (17),43 ’erqaēm (contudi eos) post «communi eos» (varians lectio)
Interconfessionale 22,44Mi hai liberato dal mio popolo in rivolta;
mi hai messo a capo delle nazioni;
popoli a me prima ignoti mi sono sottomessi.
Nova Vulgata
2 SamSalvasti me a contradictionibus populi mei,

constituisti me in caput gentium.

Populus, quem ignorabam, servit mihi,

44 Constituisti me - Lege cum Syr, Targ et Ps 18 (17),44 tešîmēnî; TM «custodisti me» (assimilatio ad v. 44a)
Interconfessionale 22,45A una mia parola, essi ubbidiscono,
gente estranea si inchina davanti a me.
Nova Vulgata
2 Sam22,45filii alieni blandiuntur mihi,

auditu auris oboediunt mihi.

Interconfessionale 22,46Gli stranieri si perdono d’animo,
escono tremanti dalle loro fortezze.

Nova Vulgata
2 Sam22,46Filii alieni defluunt

et contremiscunt ex arcibus suis.

Interconfessionale 22,47Viva il Signore! Benedetta la mia roccia!
A Dio il trionfo, alla roccia della mia salvezza,
Nova Vulgata
2 Sam22,47Vivit Dominus, et benedicta petra mea,

et exaltetur Deus, petra salutis meae.

Interconfessionale 22,48a lui che mi ha dato la rivincita,
che mi ha sottomesso i popoli,
Nova Vulgata
2 Sam22,48Deus, qui das vindictas mihi

et deicis populos sub me.

Interconfessionale 22,49che dai miei avversari mi ha salvato,
che mi ha fatto trionfare sugli oppressori.
Tu mi hai liberato dai violenti.
Nova Vulgata
2 Sam22,49Qui educis me ab inimicis meis

et ab insurgentibus in me elevas me;

a viro iniquo liberas me.

Interconfessionale 22,50Ora, Signore, ti loderò fra le nazioni,
canterò inni alla gloria del tuo nome.

Nova Vulgata
2 Sam22,50Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus,

et nomini tuo cantabo:

Interconfessionale 22,51Egli ha dato al suo re una grande vittoria:
questo è il suo amore per l’uomo che ha consacrato come re,
per Davide e i suoi discendenti, in eterno».
Nova Vulgata
2 Sam22,51Magnificat salutes regis sui

et facit misericordiam christo suo David

et semini eius in sempiternum».