Interconfessionale - Nuovo Testamento - Lettere di Paolo - 2 Corinzi - 7
Seconda Lettera ai Corinzi 7
Interconfessionale Torna al libro
Nova Vulgata
Interconfessionale
7,1Dal momento che abbiamo queste promesse, carissimi, liberiamoci da tutto quel che ci sporca, sia nel corpo sia nello spirito. Viviamo nel timore di Dio consacrandoci completamente a lui.
Nova Vulgata
2ECor7,1Has igitur habentes promissiones, carissimi, mundemus nos ab omni inquinamento carnis et spiritus, perficientes sanctificationem in timore Dei.
Tristezza e gioia di Paolo
Interconfessionale
7,3Lo dico perché è così, non per rimproverarvi. Ve l’ho già detto: vi voglio bene, voi siete uniti a me per la vita e per la morte.
Nova Vulgata
2ECor7,3Non ad condemnationem dico; praedixi enim quod in cordibus nostris estis ad commoriendum et ad convivendum.
Interconfessionale
Sinceramente, sono molto fiero di voi. Malgrado tutte le sofferenze, Dio mi riempie di gioia e di consolazione.
Nova Vulgata
2ECor7,4Multa mihi fiducia est apud vos, multa mihi gloriatio pro vobis; repletus sum consolatione, superabundo gaudio in omni tribulatione nostra.
Interconfessionale
Infatti, neanche arrivando in *Macedonia ho avuto sollievo. Ho trovato difficoltà di ogni genere: circondato da persecutori, tormentato da preoccupazioni.
Rimandi
7,5
arrivo in Macedonia At 20,1-2; 2 Cor 2,13. — difficoltà apostoliche 1 Cor 4,11-12; 2 Cor 1,4; 4,8-12; 6,4-5; 11,23-27.
Nova Vulgata
2ECor7,5Nam et cum venissemus Macedoniam, nullam requiem habuit caro nostra, sed omnem tribulationem passi: foris pugnae, intus timores.
Interconfessionale
Ma Dio, che consola gli sfiduciati, mi ha ridato forza con l’arrivo di Tito.
Interconfessionale
7,7E non solo con il suo arrivo ma anche con la notizia della buona impressione che gli avete fatto. Infatti Tito mi ha detto che desiderate rivedermi e ha parlato della vostra nostalgia e del vostro affetto per me, e così la mia gioia è aumentata.
Nova Vulgata
2ECor7,7non solum autem in adventu eius sed etiam in solacio, quo consolatus est in vobis, referens nobis vestrum desiderium, vestrum fletum, vestram aemulationem pro me, ita ut magis gauderem.
Interconfessionale
7,8Se vi ho rattristati con la lettera che vi ho scritto, non me ne pento. Prima sono stato un po’ dispiaciuto quando ho visto che effettivamente quella lettera vi ha rattristati, sia pure per breve tempo.
Nova Vulgata
2ECorQuoniam etsi contristavi vos in epistula, non me paenitet; etsi paeniteret — video quod epistula illa, etsi ad horam, vos contristavit —
2ECorQuoniam etsi contristavi vos in epistula, non me paenitet; etsi paeniteret — video quod epistula illa, etsi ad horam, vos contristavit —
Interconfessionale
7,9Ma ora sono contento di averla scritta, non perché vi ha addolorati, ma perché questa vostra tristezza vi ha fatto cambiare atteggiamento. Il vostro dolore era come Dio lo desiderava, quindi io non vi ho fatto alcun danno.
Nova Vulgata
2ECor7,9nunc gaudeo, non quia contristati estis, sed quia contristati estis ad paenitentiam; contristati enim estis secundum Deum, ut in nullo detrimentum patiamini ex nobis.
Interconfessionale
Infatti, la tristezza che rientra nei piani di Dio fa cambiare vita in modo radicale e porta alla salvezza; invece la tristezza che viene dalle preoccupazioni di questo mondo porta alla morte.
Nova Vulgata
2ECorQuae enim secundum Deum tristitia, paenitentiam in salutem stabilem operatur; saeculi autem tristitia mortem operatur.
Interconfessionale
7,11La vostra tristezza era nei piani di Dio, ed essa ha suscitato in voi desiderio di difendervi, indignazione, timore, desiderio di rivedermi, premura e zelo nel punire il male. In ogni modo avete dimostrato di non avere alcuna colpa in questa faccenda.
Nova Vulgata
2ECorEcce enim hoc ipsum secundum Deum contristari: quantam in vobis operatum est sollicitudinem, sed defensionem, sed indignationem, sed timorem, sed desiderium, sed aemulationem, sed vindictam! In omnibus exhibuistis vos incontaminatos esse negotio.
Interconfessionale
7,12Se vi ho scritto non è stato per accusare chi ha offeso e per difendere chi è stato offeso, ma proprio perché vi rendeste conto, davanti a Dio, della stima che avete per me.
Nova Vulgata
2ECorIgitur etsi scripsi vobis, non propter eum, qui fecit iniuriam, nec propter eum, qui passus est, sed ad manifestandam sollicitudinem vestram, quam pro nobis habetis, ad vos coram Deo.
Interconfessionale
7,13E questo vostro modo di agire mi ha consolato.
Ma oltre a questa consolazione mi sono anche rallegrato perché ho visto che Tito era contento di voi. Infatti, tutti voi lo avete tranquillizzato.
Ma oltre a questa consolazione mi sono anche rallegrato perché ho visto che Tito era contento di voi. Infatti, tutti voi lo avete tranquillizzato.
Nova Vulgata
2ECor7,13Ideo consolati sumus.
In consolatione autem nostra abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi, quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis;
In consolatione autem nostra abundantius magis gavisi sumus super gaudium Titi, quia refectus est spiritus eius ab omnibus vobis;
Interconfessionale
7,14Con lui io mi ero un po’ vantato di voi, e voi non mi avete deluso. Com’è vero che ho sempre detto la verità a voi, così è risultato vero anche l’elogio di voi che avevo fatto a Tito.
Nova Vulgata
2ECor7,14et si quid apud illum de vobis gloriatus sum, non sum confusus, sed sicut omnia vobis in veritate locuti sumus, ita et gloriatio nostra, quae fuit ad Titum, veritas facta est.
Interconfessionale
E così il suo affetto per voi aumenta ancora quando ricorda come avete ubbidito e come lo avete accolto con premura e con riguardo.
Nova Vulgata
2ECor7,15Et viscera eius abundantius in vos sunt, reminiscentis omnium vestrum oboedientiam, quomodo cum timore et tremore excepistis eum.