Giuditta 16
Interconfessionale Torna al libro
Nova Vulgata
Il canto di Giuditta
Interconfessionale
Giuditta disse:
«Intonate un canto al mio Dio.
Cantate al Signore al suono dei cembali e dei tamburelli!
Cantategli un canto di lode;
lodatelo e invocate il suo aiuto!
«Intonate un canto al mio Dio.
Cantate al Signore al suono dei cembali e dei tamburelli!
Cantategli un canto di lode;
lodatelo e invocate il suo aiuto!
Rimandi
16,1
Intonate un canto Sal 33,3; 147,7. — cembali, tamburelli Sal 150,4-5. — lodatelo Sal 105,1.
Nova Vulgata
IdtDixitque Iudith:
«Incipite Deo meo in tympanis,
cantate Domino meo in cymbalis,
modulamini illi psalmum novum,
exaltate et invocate nomen ipsius.
«Incipite Deo meo in tympanis,
cantate Domino meo in cymbalis,
modulamini illi psalmum novum,
exaltate et invocate nomen ipsius.
Interconfessionale
Il Signore è un Dio che distrugge armi ed eserciti.
Egli mi ha salvata dai miei inseguitori
e mi ha fatta tornare sana e salva nell’accampamento
in mezzo al mio popolo.
Egli mi ha salvata dai miei inseguitori
e mi ha fatta tornare sana e salva nell’accampamento
in mezzo al mio popolo.
Nova Vulgata
Idt16,2Tu es Deus conterens bella,
qui ponis castra in medio populi tui,
ut eripias me de manu persequentium me.
Idt16,2Tu es Deus conterens bella,
qui ponis castra in medio populi tui,
ut eripias me de manu persequentium me.
Interconfessionale
L’esercito assiro è venuto dai monti del nord;
i suoi soldati sono venuti a migliaia,
la loro moltitudine ha sbarrato i torrenti,
la cavalleria ha coperto le colline.
i suoi soldati sono venuti a migliaia,
la loro moltitudine ha sbarrato i torrenti,
la cavalleria ha coperto le colline.
Nova Vulgata
Idt16,3Venit Assur a montibus, a borra,
venit in milibus virtutum suarum,
quorum multitudo obturavit torrentes,
et equitatus ipsorum texit colles.
Idt16,3Venit Assur a montibus, a borra,
venit in milibus virtutum suarum,
quorum multitudo obturavit torrentes,
et equitatus ipsorum texit colles.
Interconfessionale
Volevano incendiare le nostre terre,
uccidere con la spada i nostri giovani,
calpestare i bambini piccoli,
far prigionieri i nostri figli,
e portar via le nostre figlie.
uccidere con la spada i nostri giovani,
calpestare i bambini piccoli,
far prigionieri i nostri figli,
e portar via le nostre figlie.
Nova Vulgata
Idt16,4Et dixit incensurum se fines meos
et iuvenes meos occisurum gladio
et mammantes meos daturum ad solum
et infantes meos daturum in partitionem
et virgines spoliaturum.
Idt16,4Et dixit incensurum se fines meos
et iuvenes meos occisurum gladio
et mammantes meos daturum ad solum
et infantes meos daturum in partitionem
et virgines spoliaturum.
Interconfessionale
Il loro comandante non fu buttato a terra da giovani,
non fu colpito da enormi ∆titani,
non fu attaccato dai giganti.
È stata Giuditta, la figlia di Merarì,
che l’ha rovinato con la bellezza del suo volto.
non fu colpito da enormi ∆titani,
non fu attaccato dai giganti.
È stata Giuditta, la figlia di Merarì,
che l’ha rovinato con la bellezza del suo volto.
Nova Vulgata
IdtNon enim cecidit potens eorum a iuvenibus,
nec filii Titanum percusserunt illum,
nec alti gigantes superposuerunt se illi,
sed Iudith filia Merari
in specie faciei suae dissolvit illum.
IdtNon enim cecidit potens eorum a iuvenibus,
nec filii Titanum percusserunt illum,
nec alti gigantes superposuerunt se illi,
sed Iudith filia Merari
in specie faciei suae dissolvit illum.
Interconfessionale
16,7Per liberare Israele dall’oppressione
essa si tolse gli abiti da lutto,
mise sul suo volto ricchi profumi,
essa si tolse gli abiti da lutto,
mise sul suo volto ricchi profumi,
Nova Vulgata
Idt16,7Dispoliavit enim se stola viduitatis suae
in exaltationem dolentium in Israel.
Unxit faciem suam unguento
Idt16,7Dispoliavit enim se stola viduitatis suae
in exaltationem dolentium in Israel.
Unxit faciem suam unguento
Nova Vulgata
Idt16,8et colligavit capillos suos in mitra
et accepit stolam lineam in seductionem eius.
Idt16,8et colligavit capillos suos in mitra
et accepit stolam lineam in seductionem eius.
Interconfessionale
I suoi sandali incantarono gli occhi di Oloferne, la sua bellezza lo affascinò.
Con la spada Giuditta gli tagliò il collo.
Con la spada Giuditta gli tagliò il collo.
Nova Vulgata
Idt16,9Sandalum eius rapuit oculum ipsius,
et species eius captivam fecit animam illius,
et transiit gladius cervicem eius.
Idt16,9Sandalum eius rapuit oculum ipsius,
et species eius captivam fecit animam illius,
et transiit gladius cervicem eius.
Interconfessionale
16,10I Persiani rabbrividirono per il suo coraggio,
i Medi rimasero atterriti davanti alla sua audacia.
i Medi rimasero atterriti davanti alla sua audacia.
Interconfessionale
I poveri del nostro popolo lanciarono il grido di guerra
e gli Assiri furono presi dallo spavento;
i nostri, deboli, urlarono ed essi tremarono.
Alle loro grida ci fu lo scompiglio tra i nemici.
e gli Assiri furono presi dallo spavento;
i nostri, deboli, urlarono ed essi tremarono.
Alle loro grida ci fu lo scompiglio tra i nemici.
Nova Vulgata
Idt16,11Tunc ululaverunt humiles mei,
et exclamaverunt aegrotantes et territi sunt,
in altum extulerunt vocem suam
et conversi sunt.
Idt16,11Tunc ululaverunt humiles mei,
et exclamaverunt aegrotantes et territi sunt,
in altum extulerunt vocem suam
et conversi sunt.
Interconfessionale
Furono trafitti da uomini che essi credevano buoni a nulla,
furono colpiti a morte come disertori.
I nemici morirono perché il Signore entrò in battaglia.
furono colpiti a morte come disertori.
I nemici morirono perché il Signore entrò in battaglia.
Nova Vulgata
Idt16,12Filii puellarum compunxerunt illos
et tamquam pueros ultroneos vulnerabant;
perierunt a praelio Domini mei.
Idt16,12Filii puellarum compunxerunt illos
et tamquam pueros ultroneos vulnerabant;
perierunt a praelio Domini mei.
Interconfessionale
Canterò al mio Dio un canto nuovo.
Signore, tu sei grande e glorioso,
tremendo per la tua potenza, invincibile!
Signore, tu sei grande e glorioso,
tremendo per la tua potenza, invincibile!
Nova Vulgata
IdtCantabo Deo meo hymnum novum:
Domine, magnus es tu et clarus,
mirabilis in virtute et insuperabilis.
IdtCantabo Deo meo hymnum novum:
Domine, magnus es tu et clarus,
mirabilis in virtute et insuperabilis.
Interconfessionale
Tutte le tue creature ti ubbidiscono.
Tu parlasti ed esse furono create,
mandasti il tuo spirito ed esse furono fatte.
Nessuno può opporsi ai tuoi ordini.
Tu parlasti ed esse furono create,
mandasti il tuo spirito ed esse furono fatte.
Nessuno può opporsi ai tuoi ordini.
Nova Vulgata
Idt16,14Tibi serviat omnis creatura tua,
quoniam dixisti, et facta sunt,
misisti spiritum tuum, et aedificata sunt,
et non est qui resistat voci tuae.
Idt16,14Tibi serviat omnis creatura tua,
quoniam dixisti, et facta sunt,
misisti spiritum tuum, et aedificata sunt,
et non est qui resistat voci tuae.
Interconfessionale
Davanti a te i monti saranno scardinati dalla loro base
e si mescoleranno alle acque;
le rocce si sciolgono come cera;
ma tu circondi con il tuo amore chi ti ama.
e si mescoleranno alle acque;
le rocce si sciolgono come cera;
ma tu circondi con il tuo amore chi ti ama.
Nova Vulgata
Idt16,15Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis,
petrae autem a facie tua tamquam cera liquescent.
Illis autem, qui timent te, propitius adhuc eris.
Idt16,15Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis,
petrae autem a facie tua tamquam cera liquescent.
Illis autem, qui timent te, propitius adhuc eris.
Interconfessionale
Per il Signore valgono poco il profumo dei sacrifici
e la carne grassa bruciata sull’altare.
Per lui conta molto di più chi lo rispetta.
e la carne grassa bruciata sull’altare.
Per lui conta molto di più chi lo rispetta.
Nova Vulgata
Idt16,16Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis,
et minimus omnis adeps in holocaustum tibi.
Qui autem timet Dominum,
magnus apud eum semper.
Idt16,16Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis,
et minimus omnis adeps in holocaustum tibi.
Qui autem timet Dominum,
magnus apud eum semper.
Interconfessionale
Siano maledette le nazioni che attaccano il nostro popolo!
Il Signore Onnipotente si vendicherà di loro
nel giorno del giudizio.
Manderà su di loro fuoco e vermi
e così piangeranno per sempre dal dolore».
Il Signore Onnipotente si vendicherà di loro
nel giorno del giudizio.
Manderà su di loro fuoco e vermi
e così piangeranno per sempre dal dolore».
Nova Vulgata
Idt16,17Vae gentibus assurgentibus generi meo!
Dominus omnipotens vindicabit illos,
in die iudicii visitabit eos,
ut det ignem et vermes in carnes eorum,
et comburentur, ut sentiant usque in aeternum».
Idt16,17Vae gentibus assurgentibus generi meo!
Dominus omnipotens vindicabit illos,
in die iudicii visitabit eos,
ut det ignem et vermes in carnes eorum,
et comburentur, ut sentiant usque in aeternum».
Festeggiamenti a Gerusalemme
Interconfessionale
16,18Quando il corteo degli Israeliti arrivò a Gerusalemme, tutti adorarono Dio. Dopo aver compiuto un rito di purificazione, offrirono sacrifici completi, presentarono offerte spontanee e doni al Signore.
Nova Vulgata
IdtUt autem venerunt in Ierusalem, adoraverunt Deum; et, postquam mundatus est populus, rettulerunt holocaustum Domino et voluntaria sua et munera.
IdtUt autem venerunt in Ierusalem, adoraverunt Deum; et, postquam mundatus est populus, rettulerunt holocaustum Domino et voluntaria sua et munera.
Interconfessionale
Giuditta dedicò a Dio tutti gli oggetti di Oloferne che il popolo le aveva regalato. I drappi portati via dal letto di Oloferne, Giuditta li offrì al Signore come parte del bottino riservata a lui.
Rimandi
Note al Testo
16,19
Per il bottino riservato completamente al Signore vedi Deuteronomio 2,34 e nota.
Nova Vulgata
Idt16,19Et attulit Iudith omnia vasa Holofernis, quaecumque dederat ei populus, et conopeum, quod sustulerat de cubiculo ipsius, in consecrationem Domino dedit.
Interconfessionale
16,20Tutti restarono a Gerusalemme tre mesi per far festa davanti al tempio. Anche Giuditta rimase là con tutto il popolo.
Nova Vulgata
Idt16,20Et populus laetabatur in Ierusalem contra faciem sanctorum per menses tres, et Iudith cum illis mansit.
Gli ultimi anni di Giuditta
Interconfessionale
16,21Passati quei giorni ciascuno tornò a casa. Giuditta tornò a Betulia e continuò a vivere in mezzo alle sue proprietà. Per il resto della sua vita rimase famosa in tutta la regione.
Nova Vulgata
IdtPost illos autem dies rediit unusquisque in hereditatem suam, et Iudith abiit in Betuliam et demorata est in possessione sua. Et facta est secundum tempus suum clara in omni terra,
IdtPost illos autem dies rediit unusquisque in hereditatem suam, et Iudith abiit in Betuliam et demorata est in possessione sua. Et facta est secundum tempus suum clara in omni terra,
Interconfessionale
Molti uomini desiderarono averla in moglie, ma essa, dopo la morte e la sepoltura di suo marito Manasse, non volle più sposarsi.
Nova Vulgata
Idtet multi concupierunt eam, et non cognovit vir illam omnibus diebus vitae eius, ex qua die mortuus est Manasses maritus illius et appositus est ad populum suum.
Interconfessionale
Giuditta diventò molto anziana. Visse nella casa di suo marito fino all’età di centocinque anni. Morì a Betulia.
Prima di morire lasciò libera la serva e divise i propri beni tra i suoi parenti e quelli di suo marito Manasse.
Fu sepolta accanto a lui, nella stessa tomba. Alla morte di Giuditta gli Israeliti fecero una settimana di lutto.
Prima di morire lasciò libera la serva e divise i propri beni tra i suoi parenti e quelli di suo marito Manasse.
Fu sepolta accanto a lui, nella stessa tomba. Alla morte di Giuditta gli Israeliti fecero una settimana di lutto.
Interconfessionale
Finché visse Giuditta, e ancora per molti anni dopo la sua morte, nessuno osò più minacciare il popolo d’Israele.
Nova Vulgata
Idt16,25Et non fuit adhuc, qui in timorem mitteret filios Israel in diebus Iudith et post mortem eius diebus multis.