Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Profeti - 2 Samuele - 2

Secondo Libro di Samuele 2

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Davide è consacrato re di Giuda a Ebron

Interconfessionale Dopo questi fatti, Davide invocò il Signore e gli domandò:
— Devo andare in qualche città del territorio di Giuda?
— Sì, — rispose il Signore.
— In quale città?
— A Ebron.
Note al Testo
2,1 invocò… domandò: vedi nota a Giudici 1,1. — Ebron: città a 30 km a sud di Gerusalemme, vicino a Mamre, dove Abramo costruì un altare al Signore (Genesi 13,18). A Ebron furono sepolti Sara, Abramo e Isacco (Genesi 23,19; 25,49; 35,27). Fu visitata dagli esploratori inviati da Mosè (Numeri 13,22). Fu conquistata da Caleb (Giosuè 15,13-14; Giudici 1,11-13). Ora diventa la prima sede del re Davide.
Nova Vulgata 2 Sam2,1Igitur post haec consuluit David Dominum dicens: «Num ascendam in unam de civitatibus Iudae?». Et ait Dominus ad eum: «Ascende». Dixitque David: «Quo ascendam?». Et respondit ei: «In Hebron».
Interconfessionale Davide andò a Ebron e portò con sé le sue due mogli: Achinòam, proveniente da Izreèl, e Abigàil, che era stata prima la moglie di Nabal, proveniente da Carmel.
Rimandi
2,2 le sue due mogli 1 Sam 27,3+.
Nova Vulgata 2 Sam2,2Ascendit ergo David et duae uxores eius, Achinoam Iezrahelites et Abigail uxor Nabal de Carmel;
Interconfessionale 2,3Portò con sé anche i suoi uomini con le loro famiglie, ed essi si stabilirono nei villaggi vicini a Ebron.
Nova Vulgata 2 Sam2,3sed et viros, qui erant cum eo, duxit David singulos cum domo sua, et manserunt in oppidis Hebron.
Interconfessionale Gli uomini della tribù di Giuda vennero a Ebron e consacrarono Davide loro re con il rito dell’unzione.
Davide fu informato che gli abitanti di Iabes di Gàlaad avevano dato sepoltura a Saul.
Note al Testo
2,4 Iabes di Gàlaad è la città dove fu trasportato e sepolto il corpo del re Saul (vedi 1 Samuele 31,11-13).
Nova Vulgata 2 Sam2,4Veneruntque viri Iudae et unxerunt ibi David, ut regnaret super domum Iudae.
    Et nuntiatum est David quod viri Iabes Galaad sepelissent Saul.

Interconfessionale 2,5Allora mandò alcuni messaggeri a dire loro: «Il Signore vi benedica per la fedeltà che avete dimostrato verso Saul, il vostro re, dandogli sepoltura.
Nova Vulgata 2 Sam2,5Misit ergo David nuntios ad viros Iabes Galaad dixitque ad eos: «Benedicti vos Domino, qui fecistis misericordiam hanc cum domino vestro Saul et sepelistis eum.
Interconfessionale 2,6Il Signore mantenga la sua bontà e la sua fedeltà verso di voi. Da parte mia, m’impegno a trattarvi bene per quel che avete fatto a Saul.
Nova Vulgata 2 Sam2,6Et nunc faciat quidem vobis Dominus misericordiam et veritatem; sed et ego reddam vobis similiter bonum, eo quod feceritis istud.
Interconfessionale 2,7Siate, dunque, risoluti e dimostratevi uomini di valore. Il vostro signore Saul è morto, ma ora il popolo di Giuda ha consacrato me come suo re».
Nova Vulgata 2 Sam2,7Nunc autem confortentur manus vestrae, et estote fortes; licet enim mortuus sit dominus vester Saul, tamen me unxit domus Iudae in regem sibi».

Is-Baal è dichiarato re d’Israele

Interconfessionale Il comandante dell’esercito di Saul, Abner figlio di Ner, aveva preso con sé Is-Baal figlio di Saul e lo aveva condotto a Macanàim al di là del Giordano.
Note al Testo
2,8 Is-Baal: in ebraico è anche chiamato Is-Boset o Isvì. — Macanàim: vedi Genesi 32,3 e nota.
Nova Vulgata
2 SamAbner autem filius Ner princeps exercitus Saul tulit Isbaal filium Saul et duxit eum in Mahanaim
8 Isbaal - Lege ubique ’iš-baal (cfr. GrL, Aq, Sym, Theod et 1Par 9,39); TM «Isboseth»
Interconfessionale Là egli lo aveva fatto re dei territori di Gàlaad, Aser, Izreèl, Èfraim e Beniamino: in breve, di tutto Israele.
Note al Testo
2,9 Aser: altri: degli Asuriti tutto Israele: in senso politico e geografico Israele comprende le tribù a nord della tribù di Giuda, e quelle a est del Giordano.
Nova Vulgata 2 Samregemque constituit super Galaad et super Aser et super Iezrahel et super Ephraim et super Beniamin et super Israel universum.
9 Aser - Lege cum Targ hā’ăšērî; TM «Asureum» (hā’ăšûrî)
Interconfessionale 2,10Is-Baal aveva quarant’anni quando fu fatto re, e regnò su Israele per due anni. Però il territorio di Giuda rimase sotto Davide.
Nova Vulgata 2 Sam2,10Quadraginta annorum erat Isbaal filius Saul, cum regnare coepisset super Israel, et duobus annis regnavit; sola autem domus Iudae sequebatur David.
Interconfessionale 2,11Egli regnò a Ebron sul popolo di Giuda per sette anni e mezzo.
Nova Vulgata 2 Sam2,11Et fuit numerus dierum, quos commoratus est David imperans in Hebron super domum Iudae, septem annorum et sex mensium.
Battaglia tra Giuda e Israele a Gàbaon

Interconfessionale Le truppe di Is-Baal figlio di Saul, guidate da Abner figlio di Ner, lasciarono Macanàim e andarono a Gàbaon.
Note al Testo
2,12 Gàbaon: città a circa 10 km a nord-ovest di Gerusalemme. I suoi abitanti non erano Israeliti (vedi Giosuè 9,1-10,15).
Nova Vulgata
2 Sam2,12Egressusque est Abner filius Ner et pueri Isbaal filii Saul de Mahanaim in Gabaon.
Interconfessionale Allora anche le truppe di Davide, guidate da Ioab figlio di Seruià, si misero in marcia. I due eserciti si incontrarono alla grande cisterna di Gàbaon e si fermarono sui lati opposti.
Rimandi
2,13 cisterna di Gàbaon Ger 41,12.
Nova Vulgata 2 Sam2,13Porro Ioab filius Sarviae et pueri David egressi sunt et occurrerunt eis iuxta piscinam Gabaon; et, cum in unum convenissent e regione, constiterunt hi ex una parte piscinae et illi ex altera.
Interconfessionale Abner propose a Ioab:
— Facciamo combattere davanti a noi soltanto due gruppi dei nostri giovani.
Ioab accettò.
Rimandi
2,14 Facciamo combattere soltanto due gruppi cfr. 1 Sam 17,10.
Nova Vulgata 2 Sam2,14Dixitque Abner ad Ioab: «Surgant pueri et ludant coram nobis». Et respondit Ioab: «Surgant».
Interconfessionale 2,15Si fecero avanti ventiquattro soldati: dodici della tribù di Beniamino per Is-Baal figlio di Saul e dodici della truppa di Davide.
Nova Vulgata 2 Sam2,15Surrexerunt ergo et transierunt numero duodecim de Beniamin ex parte Isbaal filii Saul, et duodecim de pueris David.
Interconfessionale Ognuno di loro afferrò il suo avversario per la testa e si conficcarono l’un l’altro la spada nel fianco. Così morirono tutti insieme. Da allora quel luogo presso Gàbaon fu chiamato il ‘Campo delle Spade’.
Rimandi
2,16 quel luogo fu chiamato 5,20; 6,8; Gs 7,26; 1 Sam 23,28.
Note al Testo
2,16 Campo delle Spade: altre traduzioni possibili: Campo dei Sassi o Campo dei Fianchi, Campo dei cospiratori (antica traduzione greca).
Nova Vulgata 2 SamApprehensoque unusquisque capite comparis sui, defixit gladium in latus contrarii, et ceciderunt simul; vocatumque est nomen loci illius ager Laterum in Gabaon.

16 Laterum - Lege haṣṣiddîm; TM «petrarum»
Interconfessionale 2,17Poi ci fu una durissima battaglia per l’intero giorno: Abner e i suoi soldati furono sconfitti dalle truppe di Davide.
Nova Vulgata
2 Sam2,17Et ortum est bellum durum valde in die illa, fugatusque est Abner et viri Israel a pueris David.
Interconfessionale 2,18Alla battaglia parteciparono tutti e tre i figli di Seruià: Ioab, Abisai e Asaèl. Quest’ultimo era veloce come una gazzella selvatica.
Nova Vulgata 2 Sam2,18Erant autem ibi tres filii Sarviae: Ioab et Abisai et Asael. Porro Asael cursor velocissimus fuit quasi unus ex capreis, quae morantur in campis.
Interconfessionale 2,19Si mise a inseguire Abner e corse dietro di lui senza mai cambiare direzione.
Nova Vulgata 2 Sam2,19Persequebatur autem Asael Abner et non declinavit ad dextram sive ad sinistram omittens persequi Abner.
Interconfessionale 2,20A un certo punto Abner si voltò e gli chiese:
— Sei tu, Asaèl?
— Sì, rispose.
Nova Vulgata 2 Sam2,20Respexit itaque Abner post tergum suum et ait: «Tune es Asael?». Qui respondit: «Ego sum».
Interconfessionale 2,21— Cambia direzione, — gli disse Abner; — insegui qualche soldato, così potrai impadronirti della sua armatura.
Ma Asaèl non smise di inseguire Abner.
Nova Vulgata 2 Sam2,21Dixitque ei Abner: «Vade ad dextram sive ad sinistram et apprehende unum de adulescentibus et tolle tibi spolia eius». Noluit autem Asael omittere quin urgeret eum.
Interconfessionale 2,22Abner si voltò ancora per dirgli: — Smettila di inseguire me! Vuoi che ti uccida? Se lo farò, come potrò ancora guardare in faccia tuo fratello Ioab?
Nova Vulgata 2 Sam2,22Rursumque locutus est Abner ad Asael: «Recede, noli me sequi, ne compellar confodere te in terram et levare non potero faciem meam ad Ioab fratrem tuum».
Interconfessionale 2,23Ma Asaèl non lo ascoltò. Allora Abner, con un colpo di lancia all’indietro, lo colpì nel ventre. La lancia gli uscì dalla schiena. Asaèl cadde a terra morto. Tutti gli altri inseguitori si fermarono là dove Asaèl giaceva a terra.
Nova Vulgata 2 Sam2,23Qui audire contempsit et noluit declinare. Percussit ergo eum Abner, aversa hasta in inguine, et exiit hasta retrorsum, et mortuus est ibi. Omnesque qui transibant per locum, in quo ceciderat Asael et mortuus erat, subsistebant.

Interconfessionale 2,24Ma Ioab e Abisai continuarono a inseguire Abner. Al tramonto essi giunsero alla collina di Ammà, di fronte a Ghiach, sulla strada del deserto di Gàbaon.
Nova Vulgata
2 Sam2,24Persequentibus autem Ioab et Abisai fugientem Abner, sol occubuit; et venerunt usque ad collem Amma, qui est ex adverso Gaiah in via deserti in Gabaon.
Interconfessionale 2,25Là, gli uomini della tribù di Beniamino si schierarono in gruppo compatto per difendere Abner e occuparono la sommità di una collina.
Nova Vulgata 2 Sam2,25Congregatique sunt filii Beniamin ad Abner et conglobati in unum cuneum steterunt in summitate tumuli unius.
Interconfessionale Abner chiamò Ioab e gli gridò:
— La spada continuerà a ucciderci senza fine? Non sai che questa lotta avrà una triste conclusione? Non sarebbe ora che tu ordinassi ai tuoi uomini di cessare l’inseguimento dei loro fratelli?
Rimandi
2,26 Continueremo senza fine a uccidere? 11,25; 18,8; Dt 32,42; Is 31,8; Ger 46,10.14.
Nova Vulgata 2 Sam2,26Et exclamavit Abner ad Ioab et ait: «Num usque ad internecionem tuus mucro desaeviet? An ignoras quod periculosa sit desperatio? Usquequo non dicis populo, ut omittat persequi fratres suos?».
Interconfessionale 2,27Ioab rispose:
— Com’è vero che Dio vive, se non dicevi queste parole i miei uomini avrebbero continuato a inseguire i loro fratelli fino all’alba.
Nova Vulgata 2 Sam2,27Et ait Ioab: «Vivit Deus, nisi locutus fuisses, usque mane non recessisset populus persequens unusquisque fratrem suum».
Interconfessionale Poi Ioab suonò la tromba: il suo esercito si fermò e smise l’inseguimento e la battaglia.
Rimandi
2,28 suonò la tromba 18,16; 20,22; cfr. 1 Re 22,36.
Nova Vulgata 2 Sam2,28Insonuit ergo Ioab bucina, et stetit omnis exercitus; nec persecuti sunt ultra Israel neque certaverunt amplius.
Interconfessionale Abner e i suoi uomini marciarono tutta la notte attraverso il deserto, passarono il Giordano, attraversarono tutta la zona del Bitron e giunsero a Macanàim.
Note al Testo
2,29 tutta la zona del Bitron: forse si tratta di una vallata piena di dirupi che saliva dalla pianura del Giordano verso l’altipiano orientale. Altra traduzione possibile: marciarono ancora tutta la mattina.
Nova Vulgata 2 Sam2,29Abner autem et viri eius abierunt per Arabam tota nocte illa et transierunt Iordanem et, lustrato toto saltu Bethron, venerunt Mahanaim.
Interconfessionale 2,30Di ritorno dall’inseguimento di Abner, Ioab radunò le truppe: oltre ad Asaèl mancavano diciannove uomini dell’esercito di Davide.
Nova Vulgata 2 Sam2,30Porro Ioab reversus, omisso Abner, congregavit omnem populum; et defuerunt de pueris David decem et novem viri, excepto Asaele;
Interconfessionale 2,31Ma le truppe di Davide avevano ucciso trecentosessanta uomini appartenenti alla tribù di Beniamino e alle truppe di Abner.
Nova Vulgata 2 Sam2,31servi autem David percusserunt de Beniamin et ex viris, qui erant cum Abner, trecentos sexaginta, qui et mortui sunt.
Interconfessionale 2,32Ioab e i suoi uomini raccolsero il cadavere di Asaèl e lo seppellirono nella tomba di suo padre, a Betlemme. Poi continuarono la marcia tutta la notte e giunsero a Ebron allo spuntar del giorno.
Nova Vulgata 2 Sam2,32Tuleruntque Asael et sepelierunt eum in sepulcro patris sui in Bethlehem. Et ambulaverunt tota nocte Ioab et viri, qui erant cum eo, et in ipso crepusculo pervenerunt in Hebron.