Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
BibbiaEDU-logo

Interconfessionale - Antico Testamento - Scritti - Daniele - 4

Daniele 4

Interconfessionale Torna al libro

Nova Vulgata

Il secondo sogno di Nabucodònosor: il grande albero

Interconfessionale 4,1«Io, Nabucodònosor, vivevo tranquillo e felice nel mio palazzo reale.
Nova Vulgata Dn4,1Ego Nabuchodonosor quietus eram in domo mea et florens in palatio meo;
Interconfessionale 4,2Una notte, mentre dormivo, feci un sogno che mi spaventò: ebbi visioni e incubi che mi turbarono profondamente.
Nova Vulgata Dn4,2somnium vidi, quod perterruit me, et cogitationes in stratu meo et visiones capitis mei conturbaverunt me.
Interconfessionale Ordinai allora di convocare alla mia presenza tutti i saggi di Babilonia perché mi spiegassero il significato del sogno.
Note al Testo
4,3 i saggi: vedi 2,12 e nota.
Nova Vulgata Dn4,3Et per me propositum est decretum, ut introducerentur in conspectu meo cuncti sapientes Babylonis, ut solutionem somnii indicarent mihi.
Interconfessionale 4,4Ma quando giunsero gli indovini, i maghi, gli astrologi e gli incantatori e io raccontai loro il mio sogno, nessuno fu capace di darmene la spiegazione.
Nova Vulgata Dn4,4Tunc ingrediebantur harioli, magi, Chaldaei et haruspices; et somnium narravi in conspectu eorum, et solutionem eius non indicaverunt mihi;
Interconfessionale Alla fine si presentò anche Daniele. Quest’uomo, che si chiama anche Baltassàr, dal nome del mio dio, è animato dallo spirito degli dèi santi. Gli raccontai il mio sogno e gli dissi:
Note al Testo
4,5 del mio dio: il nome Baltassàr significa nella lingua accadica (assiro-babilonese) “proteggi la sua vita” oppure “proteggi la vita del re”; la spiegazione del nome che propone qui Nabucodònosor lo collega al proprio dio, che si chiama Bel, il quale può essere quindi la divinità a cui si rivolge l’invocazione. Il dio Bel è invece menzionato esplicitamente nella frase che racchiude il significato del nome Baldassàr (5,1): “Bel, proteggi il re”.
Nova Vulgata Dn4,5donec denique ingressus est in conspectu meo Daniel, cui nomen Baltassar secundum nomen dei mei et qui habet spiritum deorum sanctorum in semetipso. Et somnium coram ipso locutus sum:
Interconfessionale 4,6Baltassàr, capo degli indovini, so bene che tu sei sostenuto dallo spirito degli dèi santi e perciò nessun mistero ti è difficile. Spiegami il significato di quel che ho sognato.
Nova Vulgata Dn4,6«Baltassar, princeps hariolorum, quem ego scio quod spiritum deorum sanctorum habeas in te, et omne sacramentum non est impossibile tibi, visiones somnii mei, quas vidi, et solutionem eius narra.
Interconfessionale Mentre dormivo, ho avuto questa visione:
In mezzo alla terra si innalzava
un albero altissimo.
Rimandi
4,7 un albero Is 10,33-11,1; Ez 17,3-10; 22,24.
Nova Vulgata Dn4,7Visio capitis mei in cubili meo:
Videbam, et ecce arbor in medio terrae,
et altitudo eius nimia.
Interconfessionale 4,8Quell’albero diventava grande e robusto,
i suoi rami più alti raggiungevano il cielo.
Si poteva vedere
fino dall’estremità della terra.
Nova Vulgata
Dn4,8Magna arbor et fortis,
et proceritas eius contingens caelum;
aspectus illius erat usque ad terminos universae terrae.
Interconfessionale 4,9Le sue foglie erano magnifiche:
aveva frutti così abbondanti
da sfamare ogni creatura.
Le bestie potevano ripararsi alla sua ombra
e gli uccelli fare il nido tra i suoi rami.
Ogni creatura si poteva sfamare.

Nova Vulgata
Dn4,9Folia eius pulcherrima,
et fructus eius nimius,
et esca universorum in ea.
Subter eam habitabant bestiae agri,
et in ramis eius conversabantur volucres caeli,
et ex ea vescebatur omnis caro.
Interconfessionale «Sempre mentre dormivo, ho visto poi un angelo santo che scendeva dal cielo.
Note al Testo
4,10.20 un angelo santo: altri: un vigilante, un santo.
Nova Vulgata
Dn4,10Videbam in visione capitis mei super stratum meum,
et ecce vigil et sanctus de caelo descendit.
Interconfessionale 4,11Gridava a gran voce:
“Abbattete quest’albero
e tagliate i suoi rami,
spogliatelo delle sue foglie
e disperdetene i frutti!
Le bestie fuggano
via e gli uccelli lascino i suoi rami!
Nova Vulgata
Dn4,11Clamavit fortiter et sic ait:
“Succidite arborem et praecidite ramos eius,
excutite folia eius et dispergite fructus eius.
Fugiant bestiae de sub ea,
et volucres de ramis eius.
Interconfessionale 4,12Ma lasciate nella terra il ceppo con le radici,
legatelo con una catena di ferro e di bronzo.
Sarà bagnato dalla rugiada
tra l’erba dei campi
e si nutrirà d’erba, come gli animali:
Nova Vulgata
Dn4,12Verumtamen germen radicum eius in terra sinite
et in vinculo ferreo et aereo in herbis agri,
et rore caeli tingatur,
et cum feris pars eius in herba terrae.
Interconfessionale 4,13non avrà più l’intelligenza di un uomo,
ma avrà l’istinto di un animale.
Resterà in questa condizione per sette anni!
Nova Vulgata
Dn4,13Cor eius ab humano commutetur,
et cor ferae detur ei,
et septem tempora mutentur super eum.
Interconfessionale «“Questa decisione viene comunicata dagli angeli santi a tutti gli esseri viventi, perché sappiano che il Dio Altissimo è il Signore di tutti i regni: egli stabilisce chi deve essere re e può innalzare anche il più povero degli uomini”.
Rimandi
4,14 Dio Altissimo Dn 3,26+.
Note al Testo
4,14 dagli angeli santi: altri: dai vigilanti… dai santi.
Nova Vulgata
Dn4,14In sententia vigilum decretum est,
et sermo sanctorum petitio,
ut cognoscant viventes
quoniam dominatur Excelsus in regno hominum
et, cuicumque voluerit, dabit illud
et humillimum hominem constituet super eo”.
Interconfessionale 4,15«Ecco quello che io, il re Nabucodònosor, ho sognato. Ora tu, Baltassàr, dammene la spiegazione. Nessun saggio del mio regno ne è stato capace, ma tu lo puoi, perché sei sostenuto dallo spirito degli dèi santi».
Nova Vulgata
Dn4,15Hoc somnium vidi ego rex Nabuchodonosor. Tu ergo, Baltassar, interpretationem narra, quia omnes sapientes regni mei non queunt solutionem edicere mihi; tu autem potes, quia spiritus deorum sanctorum in te est».
Daniele spiega il sogno del re

Interconfessionale 4,16Daniele, chiamato anche Baltassàr, rimase per un po’ di tempo profondamente turbato. Il re gli disse:
— Baltassàr, non lasciarti turbare da questo sogno e dal suo significato!
Ma Baltassàr rispose:
— Maestà, come vorrei che questo sogno e il suo significato riguardassero i tuoi nemici!
Nova Vulgata
Dn4,16Tunc Daniel, cuius nomen Baltassar, obstupuit quasi una hora, et cogitationes eius conturbabant eum. Respondens autem rex ait: «Baltassar, somnium et interpretatio eius non conturbent te». Respondit Baltassar et dixit: «Domine mi, somnium his, qui te oderunt, et interpretatio eius hostibus tuis sit.
Interconfessionale 4,17Tu hai visto un albero grande e robusto. I suoi rami più alti raggiungevano il cielo. Si poteva vedere fino dall’estremità della terra.
Nova Vulgata Dn4,17Arborem, quam vidisti sublimem atque robustam, cuius altitudo pertingit ad caelum, et aspectus illius in omnem terram,
Interconfessionale 4,18Le sue foglie erano magnifiche, aveva frutti così abbondanti da sfamare ogni creatura. Le bestie potevano ripararsi alla sua ombra e gli uccelli fare il nido tra i suoi rami.
Nova Vulgata Dn4,18et rami eius pulcherrimi, et fructus eius nimius, et esca omnium in ea, subter eam habitantes bestiae agri, et in ramis eius commorantes aves caeli,
Interconfessionale 4,19Ebbene, maestà, questo albero sei tu! Anche tu sei diventato grande e robusto; la tua grandezza ha raggiunto il cielo e il tuo dominio si è esteso fino all’estremità della terra.
Nova Vulgata Dn4,19 tu es, rex, qui magnificatus es et invaluisti, et magnitudo tua crevit et pervenit usque ad caelum, et potestas tua in terminos terrae.
Interconfessionale 4,20Poi tu hai visto un angelo santo scendere dal cielo e dare quest’ordine: «Abbattete l’albero e distruggetelo! Ma lasciate nella terra il ceppo con le radici e legatelo con una catena di ferro e di bronzo tra l’erba dei campi. Sarà bagnato dalla rugiada e dovrà condividere per sette anni la sorte degli animali».
Nova Vulgata Dn4,20Quod autem vidit rex vigilem et sanctum descendere de caelo et dicere: “Succidite arborem et dissipate illam; attamen germen radicum eius in terra dimittite, et vinculo ferreo et aereo in herbis agri, et rore caeli conspergatur, et cum feris sit pars eius, donec septem tempora mutentur super eum”,
Interconfessionale 4,21Maestà, ecco il significato, ed ecco la decisione che il Dio Altissimo ha preso nei tuoi riguardi.
Nova Vulgata Dn4,21haec est interpretatio, rex, et sententia Altissimi, quae pervenit super dominum meum regem:
Interconfessionale 4,22Sarai cacciato di mezzo agli uomini! Vivrai tra gli animali selvaggi, ti nutrirai di erba come i buoi e sarai bagnato dalla rugiada! Resterai in questa condizione per sette anni, e alla fine dovrai riconoscere che il Dio Altissimo è il Signore di tutti i regni e stabilisce chi deve essere re.
Nova Vulgata Dn4,22et eicient te ab hominibus, et cum bestiis feris erit habitatio tua, et fenum ut boves comedes et rore caeli infunderis; septem quoque tempora mutabuntur super te, donec scias quod dominetur Excelsus super regnum hominum et, cuicumque voluerit, det illud.
Interconfessionale L’ordine di lasciare il ceppo dell’albero con le sue radici significa questo: potrai di nuovo regnare quando riconoscerai che il Dio del cielo domina su tutto.
Rimandi
4,23 cielo 1 Mac 3,19.
Nova Vulgata Dn4,23Quod autem praeceperunt, ut relinqueretur germen radicum eius, id est arboris, regnum tuum tibi manebit, postquam cognoveris potestatem caeli.
Interconfessionale Perciò, maestà, ascolta il mio consiglio: rinunzia ai tuoi peccati praticando la giustizia e alle tue iniquità con atti di misericordia verso i poveri; può darsi che tu possa vivere a lungo felice.
Note al Testo
4,24 giustizia: altri: elemosina.
Nova Vulgata Dn4,24Quam ob rem, rex, consilium meum placeat tibi, et peccata tua eleemosynis redime et iniquitates tuas misericordiis pauperum; sic longitudo erit prosperitati tuae».
Il sogno si realizza

Interconfessionale 4,25Al re Nabucodònosor accadde tutto quello che gli era stato predetto.
Nova Vulgata
Dn4,25Omnia haec venerunt super Nabuchodonosor regem.
Interconfessionale 4,26Infatti l’anno successivo, mentre il re passeggiava sul terrazzo della reggia di Babilonia,
Nova Vulgata Dn4,26Post finem mensium duodecim in palatio regni Babylonis deambulabat;
Interconfessionale esclamò: «Ecco Babilonia, la grande città da me costruita come residenza reale. Essa mostra la mia grande potenza e il mio potere glorioso!».
Rimandi
4,27 Babilonia Ap 14,8; 16,19; 17,5; 18,2.
Nova Vulgata Dn4,27responditque rex et ait: «Nonne haec est Babylon magna, quam ego aedificavi in domum regni, in robore fortitudinis meae et in gloria decoris mei?».
Interconfessionale Nello stesso istante in cui il re pronunziava queste parole una voce dal cielo disse: «Re Nabucodònosor, ascolta questo messaggio: Il potere regale ti è tolto!
Rimandi
4,28 una voce Mc 1,11; 9,7; Gv 12,28; Ap 11,12.
Nova Vulgata Dn4,28Cum adhuc sermo esset in ore regis, vox de caelo ruit: «Tibi dicitur, Nabuchodonosor rex: Regnum tuum transiit a te,
Interconfessionale 4,29Sarai cacciato di mezzo agli uomini! Vivrai tra gli animali selvaggi, ti nutrirai di erba come i buoi! Resterai per sette anni in questa condizione e alla fine riconoscerai che il Dio Altissimo è il signore dei regni e stabilisce chi deve essere re».
Nova Vulgata Dn4,29et ab hominibus te eicient, et cum bestiis feris erit habitatio tua: fenum quasi boves comedes; et septem tempora mutabuntur super te, donec scias quod dominetur Excelsus in regno hominum et, cuicumque voluerit, det illud».
Interconfessionale 4,30Queste parole si avverarono subito: Nabucodònosor venne cacciato di mezzo agli uomini, cominciò a mangiare l’erba come i buoi e il suo corpo fu bagnato dalla rugiada. I suoi capelli divennero lunghi come le penne delle aquile e le sue unghie come quelle degli uccelli rapaci.
Nova Vulgata Dn4,30Eadem hora sermo completus est super Nabuchodonosor, et ex hominibus abiectus est et fenum ut boves comedit, et rore caeli corpus eius infectum est, donec capilli eius in similitudinem aquilarum crescerent, et ungues eius quasi avium.
La guarigione di Nabucodònosor

Interconfessionale 4,31Il re disse: «Alla fine dei sette anni, io, Nabucodònosor alzai gli occhi verso il cielo e mi fu ridata la mia intelligenza di uomo. Ringraziai il Dio Altissimo che vive per sempre e cominciai a lodare e a proclamare la sua gloria: il suo dominio non ha fine, il suo regno dura per sempre.
Nova Vulgata
Dn4,31«Igitur post finem dierum ego Nabuchodonosor oculos meos ad caelum levavi, et sensus meus redditus est mihi, et Altissimo benedixi et Viventem in sempiternum laudavi et glorificavi,

quia potestas eius potestas sempiterna,

et regnum eius in generationem et generationem;

Interconfessionale 4,32Tutti gli abitanti del mondo non sono niente in confronto a lui; egli dispone come gli piace sia degli esseri celesti sia di quelli terrestri. Nessuno può opporsi a lui e contestare quel che ha fatto.
Nova Vulgata
Dn4,32et omnes habitatores terrae apud eum in nihilum reputati sunt:

iuxta voluntatem enim suam facit

tam in virtutibus caeli quam in habitatoribus terrae,
et non est qui resistat manui eius

et dicat ei: “Quid facis?”.

Interconfessionale 4,33«In quel momento mi fu dunque ridata la mia intelligenza. Per la gloria del mio regno mi fu anche ridata la dignità e lo splendore regale. I miei ministri e i miei alti funzionari mi ricercarono di nuovo. Fui ristabilito sul mio trono e ricevetti onori più di prima.
Nova Vulgata
Dn4,33In ipso tempore sensus meus reversus est ad me, et ad honorem regni mei maiestas mea et splendor meus reversa sunt ad me; et optimates mei et magistratus mei requisierunt me, et in regno meo constitutus sum, et magnificentia amplior addita est mihi.
Interconfessionale 4,34Perciò ora io, Nabucodònosor, lodo, esalto, glorifico il Re del cielo! Ogni sua azione è regale, ogni sua impresa è giusta. Egli ha il potere di umiliare quelli che si comportano con superbia».
Nova Vulgata Dn4,34Nunc igitur ego Nabuchodonosor laudo et magnifico et glorifico Regem caeli, quia omnia opera eius veritas, et viae eius iudicium, et gradientes in superbia potest humiliare».