Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - 2 Samuele - 12

2 Samuele

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 12 Il Signore mandò il profeta Natan a Davide e Natan andò da lui e gli disse: "Vi erano due uomini nella stessa città, uno ricco e l`altro povero.
12,1 E' la prima parabola registrata nella Bibbia.
Nova Vulgata 2 Sam12,1Misit ergo Dominus Nathan ad David. Qui cum venisset ad eum, dixit ei: «Duo viri erant in civitate una, unus dives et alter pauper.
CEI 1974 12,2 Il ricco aveva bestiame minuto e grosso in gran numero;
Nova Vulgata 2 Sam12,2Dives habebat oves et boves plurimos valde.
CEI 1974 12,3 ma il povero non aveva nulla, se non una sola pecorella piccina che egli aveva comprata e allevata; essa gli era cresciuta in casa insieme con i figli, mangiando il suo pane, bevendo alla sua coppa e dormendo sul suo seno; era per lui come una figlia.
Nova Vulgata 2 Sam12,3Pauper autem nihil habebat omnino praeter ovem unam parvulam, quam emerat et nutrierat, et quae creverat apud eum cum filiis eius simul de pane illius comedens et de calice eius bibens et in sinu illius dormiens; eratque illi sicut filia.
CEI 1974 12,4 Un ospite di passaggio arrivò dall`uomo ricco e questi, risparmiando di prendere dal suo bestiame minuto e grosso, per preparare una vivanda al viaggiatore che era capitato da lui portò via la pecora di quell`uomo povero e ne preparò una vivanda per l`ospite venuto da lui".
Nova Vulgata 2 Sam12,4Cum autem peregrinus quidam venisset ad divitem, parcens ille sumere de ovibus et de bobus suis, ut exhiberet convivium peregrino illi, qui venerat ad se, tulit ovem viri pauperis et praeparavit cibos homini, qui venerat ad se».
CEI 1974 12,5 L`ira di Davide si scatenò contro quell`uomo e disse a Natan: "Per la vita del Signore, chi ha fatto questo merita la morte.
Nova Vulgata 2 Sam12,5Iratus autem indignatione David adversus hominem illum nimis dixit ad Nathan: «Vivit Dominus, quoniam filius mortis est vir, qui fecit hoc;
CEI 1974 12,6 Pagherà quattro volte il valore della pecora, per aver fatto una tal cosa e non aver avuto pietà".
Nova Vulgata 2 Sam12,6ovem reddet in quadruplum, eo quod fecerit istud et non pepercerit».

CEI 1974 12,7 Allora Natan disse a Davide: "Tu sei quell`uomo! Così dice il Signore, Dio d`Israele: Io ti ho unto re d`Israele e ti ho liberato dalle mani di Saul,
Nova Vulgata
2 Sam12,7Dixit autem Nathan ad David: «Tu es ille vir! Haec dicit Dominus, Deus Israel: Ego unxi te in regem super Israel et ego erui te de manu Saul;
CEI 1974 12,8 ti ho dato la casa del tuo padrone e ho messo nelle tue braccia le donne del tuo padrone, ti ho dato la casa di Israele e di Giuda e, se questo fosse troppo poco, io vi avrei aggiunto anche altro.
Nova Vulgata 2 Sam12,8et dedi tibi domum domini tui et uxores domini tui in sinu tuo dedique tibi domum Israel et Iudae et, si parva sunt ista, adiciam tibi multo maiora.
CEI 1974 12,9 Perché dunque hai disprezzato la parola del Signore, facendo ciò che è male ai suoi occhi? Tu hai colpito di spada Uria l`Hittita, hai preso in moglie la moglie sua e lo hai ucciso con la spada degli Ammoniti.
Nova Vulgata 2 Sam12,9Quare ergo contempsisti verbum Domini, ut faceres malum in conspectu eius? Uriam Hetthaeum percussisti gladio et uxorem illius accepisti uxorem tibi et interfecisti eum gladio filiorum Ammon.
CEI 1974 Ebbene, la spada non si allontanerà mai dalla tua casa, poiché tu mi hai disprezzato e hai preso in moglie la moglie di Uria l`Hittita.
12,10 La spada indica la violenza: cfr le morti violenti di Ammon (cfr. 13, 28-29), Assalonne (cfr. 18, 14-15) e Adonia (cfr 1 Re 2, 23-25).
Nova Vulgata 2 Sam12,10Quam ob rem non recedet gladius de domo tua usque in sempiternum, eo quod despexeris me et tuleris uxorem Uriae Hetthaei, ut esset uxor tua.
CEI 1974 12,11 Così dice il Signore: Ecco io sto per suscitare contro di te la sventura dalla tua stessa casa; prenderò le tue mogli sotto i tuoi occhi per darle a un tuo parente stretto, che si unirà a loro alla luce di questo sole;
Nova Vulgata 2 Sam12,11Itaque haec dicit Dominus: Ecce ego suscitabo super te malum de domo tua et tollam uxores tuas in oculis tuis et dabo proximo tuo, et dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis huius.
CEI 1974 12,12 poiché tu l`hai fatto in segreto, ma io farò questo davanti a tutto Israele e alla luce del sole".
Nova Vulgata 2 Sam12,12Tu enim fecisti abscondite; ego vero faciam istud in conspectu omnis Israel et in conspectu solis».

CEI 1974 12,13 Allora Davide disse a Natan: "Ho peccato contro il Signore!". Natan rispose a Davide: "Il Signore ha perdonato il tuo peccato; tu non morirai.
Nova Vulgata
2 Sam12,13Et dixit David ad Nathan: «Peccavi Domino». Dixitque Nathan ad David: «Dominus quoque transtulit peccatum tuum; non morieris.
CEI 1974 12,14 Tuttavia, poiché in questa cosa tu hai insultato il Signore (l`insulto sia sui nemici suoi), il figlio che ti è nato dovrà morire". Natan tornò a casa.
Nova Vulgata 2 Sam12,14Verumtamen quoniam blasphemare fecisti inimicos Domini propter hoc, filius, qui natus est tibi, morte morietur».
CEI 1974 12,15 Il Signore dunque colpì il bambino che la moglie di Uria aveva partorito a Davide ed esso si ammalò gravemente.
Nova Vulgata 2 Sam12,15Et reversus est Nathan domum suam.

    Percussitque Dominus parvulum, quem peperat uxor Uriae David, et graviter aegrotavit;

CEI 1974 12,16 Davide allora fece suppliche a Dio per il bambino e digiunò e rientrando passava la notte coricato per terra.
Nova Vulgata 2 Sam12,16deprecatusque est David Dominum pro parvulo et ieiunavit David ieiunio et ingressus domum pernoctabat iacens super terram.
CEI 1974 12,17 Gli anziani della sua casa insistevano presso di lui perché si alzasse da terra; ma egli non volle e rifiutò di prendere cibo con loro.
Nova Vulgata 2 Sam12,17Steterunt autem seniores domus eius iuxta eum cogentes eum, ut surgeret de terra; qui noluit neque comedit cum eis cibum.
CEI 1974 12,18 Ora, il settimo giorno il bambino morì e i ministri di Davide temevano di fargli sapere che il bambino era morto, perché dicevano: "Ecco, quando il bambino era ancora vivo, noi gli abbiamo parlato e non ha ascoltato le nostre parole; come faremo ora a dirgli che il bambino è morto? Farà qualche atto insano!".
Nova Vulgata 2 Sam12,18Accidit autem die septima, ut moreretur infans. Timueruntque servi David nuntiare ei quod mortuus esset parvulus; dixerunt enim: «Ecce, cum parvulus adhuc viveret, loquebamur ad eum, et non audiebat vocem nostram. Nunc quomodo dicemus: “Mortuus est puer”? Peius patrabit!».
CEI 1974 12,19 Ma Davide si accorse che i suoi ministri bisbigliavano fra di loro, comprese che il bambino era morto e disse ai suoi ministri: "E` morto il bambino?". Quelli risposero: "E` morto".
Nova Vulgata 2 Sam12,19Cum ergo vidisset David servos suos mussitantes, intellexit quod mortuus esset infantulus dixitque ad servos suos: «Num mortuus est puer?». Qui responderunt ei: «Mortuus est».

CEI 1974 12,20 Allora Davide si alzò da terra, si lavò, si unse e cambiò le vesti; poi andò nella casa del Signore e vi si prostrò. Rientrato in casa, chiese che gli portassero il cibo e mangiò.
Nova Vulgata
2 Sam12,20Surrexit igitur David de terra et lotus unctusque est; cumque mutasset vestem, ingressus est domum Domini et adoravit et venit in domum suam petivitque, ut ponerent ei panem, et comedit.
CEI 1974 12,21 I suoi ministri gli dissero: "Che fai? Per il bambino ancora vivo hai digiunato e pianto e, ora che è morto, ti alzi e mangi!".
Nova Vulgata 2 Sam12,21Dixerunt autem ei servi sui: «Quid est quod fecisti? Propter infantem, cum adhuc viveret, ieiunasti et flebas; mortuo autem puero, surrexisti et comedisti panem».
CEI 1974 12,22 Egli rispose: "Quando il bambino era ancora vivo, digiunavo e piangevo, perché dicevo: Chi sa? Il Signore avrà forse pietà di me e il bambino resterà vivo.
Nova Vulgata 2 Sam12,22Qui ait: «Propter infantem, dum adhuc viveret, ieiunavi et flevi. Dicebam enim: Quis scit, si forte miserebitur mei Dominus, et vivet infans?
CEI 1974 12,23 Ma ora che egli è morto, perché digiunare? Posso io farlo ritornare? Io andrò da lui, ma lui non ritornerà da me!".
Nascita di Salomone
Nova Vulgata 2 Sam12,23Nunc autem, quia mortuus est, quare ieiuno? Numquid potero revocare eum amplius? Ego vadam magis ad eum, ille vero non revertetur ad me».

CEI 1974 12,24 Poi Davide consolò Betsabea sua moglie, andando da lei e unendosi: essa partorì un figlio, che egli chiamò Salomone.
Nova Vulgata
2 Sam12,24Et consolatus est David Bethsabee uxorem suam ingressusque ad eam dormivit cum ea, quae genuit filium; et vocavit nomen eius Salomon. Et Dominus dilexit eum
CEI 1974 Il Signore amò Salomone e mandò il profeta Natan, che lo chiamò Iedidia per ordine del Signore.
Vittoria sugli Ammoniti
12,25 Iedidia significa 'vezzeggiato da Dio', il quale si è riconciliato con Davide.
Nova Vulgata 2 Sam12,25misitque in manu Nathan prophetae et vocavit nomen eius Iedidia (id est Amabilis Domino) propter Dominum.

CEI 1974 12,26 Intanto Ioab assalì Rabba degli Ammoniti, si impadronì della città delle acque
Nova Vulgata
2 Sam12,26Igitur pugnavit Ioab contra Rabba filiorum Ammon et expugnavit urbem regiam.
CEI 1974 12,27 e inviò messaggeri a Davide per dirgli: "Ho assalito Rabba e mi sono già impadronito della città delle acque.
Nova Vulgata 2 Sam12,27Misitque Ioab nuntios ad David dicens: «Dimicavi adversum Rabba et cepi urbem aquarum;
CEI 1974 12,28 Ora raduna il resto del popolo, accàmpati contro la città e prendila, altrimenti se la prendo io, porterebbe il mio nome".
Nova Vulgata 2 Sam12,28nunc igitur congrega reliquam partem populi et obside civitatem et cape eam, ne, cum a me capta fuerit urbs, nomine meo vocetur».
CEI 1974 12,29 Davide radunò tutto il popolo, si mosse verso Rabba, l`assalì e la prese.
Nova Vulgata 2 Sam12,29Congregavit itaque David omnem populum et profectus est adversum Rabba; cumque dimicasset, cepit eam.
CEI 1974 12,30 Tolse dalla testa di Milcom la corona, che pesava un talento d`oro e conteneva una pietra preziosa; essa fu posta sulla testa di Davide. Asportò dalla città un bottino molto grande.
Nova Vulgata 2 SamEt tulit diadema Melchom de capite eius, pondo auri talentum, habens gemmam pretiosissimam, quod venit super caput David. Sed et praedam civitatis asportavit multam valde,
30 Melchom - Lege cum Gr milkōm; TM «regis eorum»
Habens gemmam - Lege cum Syr, Targ, Vg et 1Par 20,2 ûbāh ’eben; TM «et gemma»
CEI 1974 12,31 Fece uscire gli abitanti che erano nella città e li impiegò nei lavori delle seghe, dei picconi di ferro e delle scuri di ferro e li fece lavorare alle fornaci da mattoni; così fece a tutte le città degli Ammoniti. Poi Davide tornò a Gerusalemme con tutta la sua truppa.
Nova Vulgata 2 Sampopulum quoque eius educens condemnavit ad operam lapicidinarum et ad secures et dolabras ferreas et transtulit eos ad opus laterum; sic fecit universis civitatibus filiorum Ammon. Et reversus est David et omnis exercitus Ierusalem.
31 Ad opus laterum - Lege cum qere bammalbēn; TM bammalkēn (?)