Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - Giudici - 17

Giudici

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 17 C`era un uomo sulle montagne di Efraim, che si chiamava Mica.
17,1 I cc. 17-18 riguardano la fondazione del santuario illecito di Dan, che fu per secoli un centro di culto: cfr 1 Re 17, 28-30.
Nova Vulgata Idc17,1Fuit vir quidam de monte Ephraim nomine Michas,
CEI 1974 17,2 Egli disse alla madre: "Quei millecento sicli di argento che ti hanno rubato e per i quali hai pronunziato una maledizione e l`hai pronunziata alla mia presenza, ecco, li ho io; quel denaro l`avevo preso io. Ora te lo restituisco". La madre disse: "Benedetto sia mio figlio dal Signore!".
Nova Vulgata Idc17,2qui dixit matri suae: «Mille centum argenteos, qui ablati sunt a te et super quibus, me audiente, maledicens iuraveras, ecce ego habeo; ego abstuli». Cui illa respondit: «Benedictus filius meus Domino!».
CEI 1974 17,3 Egli restituì alla madre i millecento sicli d`argento e la madre disse: "Io consacro con la mia mano questo denaro al Signore, in favore di mio figlio, per farne una statua scolpita e una statua di getto".
Nova Vulgata Idc17,3Reddidit ergo eos matri suae, quae dixit ei: «Consecravi et vovi argentum hoc Domino: de manu mea suscipiat pro filio meo, ut faciat sculptile atque conflatile. Et nunc trado illud tibi».
CEI 1974 17,4 Quando egli ebbe restituito il denaro alla madre, questa prese duecento sicli e li diede al fonditore, il quale ne fece una statua scolpita e una statua di getto, che furono collocate nella casa di Mica.
Nova Vulgata Idc17,4Reddiditque eos matri suae, quae tulit ducentos argenteos et dedit eos argentario, ut faceret ex eis sculptile atque conflatile, quod fuit in domo Michae,
CEI 1974 Quest`uomo, Mica, ebbe un santuario; fece un efod e i terafim e diede l`investitura a uno dei figli, che gli fece da sacerdote.
17,5 Per l'efod cfr. 8, 26-27. per i terafim cfr. Gn 31, 19.
Nova Vulgata Idc17,5qui aediculam Dei habens fecit ephod ac theraphim implevitque unius filiorum suorum manum, et factus est ei sacerdos.
CEI 1974 17,6 In quel tempo non c`era un re in Israele; ognuno faceva quello che gli pareva meglio.
Nova Vulgata Idc17,6In diebus illis non erat rex in Israel, sed unusquisque, quod sibi rectum videbatur, hoc faciebat.
CEI 1974 17,7 Ora c`era un giovane di Betlemme di Giuda, della tribù di Giuda, il quale era un levita e abitava in quel luogo come forestiero.
Nova Vulgata
Idc17,7Fuit quoque adulescens de Bethlehem Iudae ex cognatione Iudae; eratque ipse Levites et habitabat ibi ut advena.
CEI 1974 17,8 Questo uomo era partito dalla città di Betlemme di Giuda, per cercare una dimora dovunque la trovasse. Cammin facendo era giunto sulle montagne di Efraim, alla casa di Mica.
Nova Vulgata Idc17,8Egressusque de civitate Bethlehem peregrinari voluit ubicumque sibi commodum repperisset. Cumque iter faciens venisset in monte Ephraim usque ad domum Michae,
CEI 1974 17,9 Mica gli domandò: "Da dove vieni?". Gli rispose: "Sono un levita di Betlemme di Giuda e vado a cercare una dimora dove la troverò".
Nova Vulgata Idc17,9interrogatus est ab eo unde venisset. Qui respondit: «Levita sum de Bethlehem Iudae et vado, ut habitem, ubi potuero et utile mihi esse perspexero».
CEI 1974 17,10 Mica gli disse: "Rimani con me e sii per me padre e sacerdote; ti darò dieci sicli d`argento all`anno, un corredo e vitto". Il levita entrò.
Nova Vulgata Idc17,10Dixitque Michas: «Mane apud me et esto mihi parens ac sacerdos; daboque tibi per annos singulos decem argenteos ac vestium apparatum et quae ad victum sunt necessaria».
CEI 1974 17,11 Il levita dunque acconsentì a stare con quell`uomo, che trattò il giovane come un figlio.
Nova Vulgata Idc17,11Acquievit et mansit apud hominem fuitque illi quasi unus de filiis.
CEI 1974 17,12 Mica diede l`investitura al levita; il giovane gli fece da sacerdote e si stabilì in casa di lui.
Nova Vulgata Idc17,12Implevitque Michas manum eius et habuit puerum sacerdotem apud se,
CEI 1974 17,13 Mica disse: "Ora so che il Signore mi farà del bene, perchè ho ottenuto questo levita come mio sacerdote".
Nova Vulgata Idc17,13«nunc scio, dicens, quod benefaciet mihi Dominus habenti levitici generis sacerdotem».