Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - Giuditta - 16

Giuditta

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 16 Giuditta disse:

"Lodate il mio Dio con i timpani,
cantate al Signore con cembali,
elevate a lui l`accordo del salmo e della lode;
esaltate e invocate il suo nome.
16,1 Il bellissimo epinicio ricorda il cantico di Debora: cfr. Gdc 5.
Nova Vulgata IdtDixitque Iudith:

«Incipite Deo meo in tympanis,

cantate Domino meo in cymbalis,

modulamini illi psalmum novum,

exaltate et invocate nomen ipsius.

1 Deo: cum Sin x g r - exaltate: cum o v r e g p
CEI 1974 16,2 Poiché il Signore è il Dio che stronca le guerre;
egli mi ha riportata nel suo accampamento
in mezzo al suo popolo,
mi ha salvata dalle mani dei miei persecutori.
Nova Vulgata
Idt16,2Tu es Deus conterens bella,

qui ponis castra in medio populi tui,
ut eripias me de manu persequentium me.

CEI 1974 16,3 Calò Assur dai monti, giù da settentrione,
calò con le torme dei suoi armati,
il suo numero ostruì i torrenti,
i suoi cavalli coprirono i colli.
Nova Vulgata
Idt16,3Venit Assur a montibus, a borra,

venit in milibus virtutum suarum,
quorum multitudo obturavit torrentes,

et equitatus ipsorum texit colles.

CEI 1974 16,4 Affermò di bruciare il mio paese,
di stroncare i miei giovani con la spada,
di schiacciare al suolo i miei lattanti,
di prender come preda i miei fanciulli,
di rapire le mie vergini.
Nova Vulgata
Idt16,4Et dixit incensurum se fines meos

et iuvenes meos occisurum gladio

et mammantes meos daturum ad solum

et infantes meos daturum in partitionem

et virgines spoliaturum.

CEI 1974 16,5 Il Signore onnipotente li ha rintuzzati per mano di donna!
Nova Vulgata
Idt16,5Dominus omnipotens sprevit illos
et confudit illos in manu feminae!

CEI 1974 Poiché non cadde il loro capo contro giovani forti,
né figli di titani lo percossero,
né alti giganti l`oppressero,
ma Giuditta figlia di Merari,
con la bellezza del suo volto lo fiaccò.
16,6 I titani nella mitologia pagana erano figli di Urano e della Terra, che combatterono con gli dèi.
Nova Vulgata
IdtNon enim cecidit potens eorum a iuvenibus,

nec filii Titanum percusserunt illum,

nec alti gigantes superposuerunt se illi,

sed Iudith filia Merari

in specie faciei suae dissolvit illum.

6 Titanum: cum x
CEI 1974 16,7 Essa depose la veste di vedova
per sollievo degli afflitti in Israele,
si unse con aroma il volto,
Nova Vulgata
Idt16,7Dispoliavit enim se stola viduitatis suae

in exaltationem dolentium in Israel.
Unxit faciem suam unguento

CEI 1974 16,8 cinse del diadema i capelli,
indossò una veste di lino per sedurlo.
Nova Vulgata
Idt16,8et colligavit capillos suos in mitra

et accepit stolam lineam in seductionem eius.

CEI 1974 16,9 I suoi sandali rapirono i suoi occhi
la sua bellezza avvinse il suo cuore
e la scimitarra gli troncò il collo.
Nova Vulgata
Idt16,9Sandalum eius rapuit oculum ipsius,

et species eius captivam fecit animam illius,

et transiit gladius cervicem eius.

CEI 1974 16,10 I Persiani rabbrividirono per il suo coraggio,
per la sua forza raccapricciarono i Medi.
Nova Vulgata
Idt16,10Horruerunt Persae audaciam eius,

et Medi turbati sunt constantia ipsius.

CEI 1974 16,11 Allora i miei poveri alzarono il grido di guerra
e quelli si spaventarono;
i miei deboli alzarono il grido
e quelli furono sconvolti;
gettarono alte grida e quelli volsero in fuga.
Nova Vulgata
Idt16,11Tunc ululaverunt humiles mei,

et exclamaverunt aegrotantes et territi sunt,

in altum extulerunt vocem suam

et conversi sunt.

CEI 1974 16,12 Come figli di donnicciuole li trafissero,
li trapassarono come disertori,
perirono sotto le schiere del mio Signore.
Nova Vulgata
Idt16,12Filii puellarum compunxerunt illos

et tamquam pueros ultroneos vulnerabant;

perierunt a praelio Domini mei.

CEI 1974 16,13 Innalzerò al mio Dio un canto nuovo:
Signore, grande sei tu e glorioso,
mirabile nella tua potenza e invincibile.
Nova Vulgata
IdtCantabo Deo meo hymnum novum:

Domine, magnus es tu et clarus,

mirabilis in virtute et insuperabilis.

13 Insuperabilis: cum x
CEI 1974 16,14 Ti sia sottomessa ogni tua creatura:
perché tu dicesti e tutte le cose furon fatte;
mandasti il tuo spirito e furono costruite
e nessuno può resistere alla tua voce.
Nova Vulgata
Idt16,14Tibi serviat omnis creatura tua,

quoniam dixisti, et facta sunt,

misisti spiritum tuum, et aedificata sunt,

et non est qui resistat voci tuae.

CEI 1974 16,15 I monti sulle loro basi insieme con le acque sussulteranno,
davanti a te le rocce si struggeranno come cera;
ma a coloro che ti temono
tu sarai sempre propizio.
Nova Vulgata
Idt16,15Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis,

petrae autem a facie tua tamquam cera liquescent.

Illis autem, qui timent te,
propitius adhuc eris.

CEI 1974 16,16 Poca cosa è per te ogni sacrificio in soave odore,
non basta quanto è pingue per farti un olocausto;
ma chi teme il Signore è sempre grande.
Nova Vulgata
Idt16,16Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis,

et minimus omnis adeps in holocaustum tibi.

Qui autem timet Dominum,

magnus apud eum semper.

CEI 1974 16,17 Guai alle genti che insorgono contro il mio popolo:
il Signore onnipotente li punirà nel giorno del
giudizio,
immettendo fuoco e vermi nelle loro carni,
e piangeranno nel tormento per sempre".

Letizia in Gerusalemme
Nova Vulgata
Idt16,17Vae gentibus assurgentibus generi meo!

Dominus omnipotens vindicabit illos,

in die iudicii visitabit eos,

ut det ignem et vermes in carnes eorum,

et comburentur, ut sentiant usque in aeternum».

CEI 1974 16,18 Quando giunsero a Gerusalemme si prostrarono ad adorare Dio e, appena il popolo fu purificato, offrirono i loro olocausti e le offerte spontanee e i doni.
Nova Vulgata
IdtUt autem venerunt in Ierusalem, adoraverunt Deum; et, postquam mundatus est populus, rettulerunt holocaustum Domino et voluntaria sua et munera.
18 Ut: cum o m n - Deum: cum o R n
CEI 1974 Giuditta dedicò tutti gli oggetti di Oloferne, che il popolo le aveva dati, e anche la cortina che aveva presa direttamente dal letto di lui, come offerta consacrata a Dio.
16,19 Sull'uso di offrire i trofei a Dio cfr 1 Sam 21, 10. cfr Sal 31, 10.
Nova Vulgata Idt16,19Et attulit Iudith omnia vasa Holofernis, quaecumque dederat ei populus, et conopeum, quod sustulerat de cubiculo ipsius, in consecrationem Domino dedit.
CEI 1974 16,20 Il popolo continuò a far festa in Gerusalemme vicino al tempio per tre mesi e Giuditta rimase con loro.
Fama e morte di Giuditta
Nova Vulgata Idt16,20Et populus laetabatur in Ierusalem contra faciem sanctorum per menses tres, et Iudith cum illis mansit.
CEI 1974 16,21 Dopo quei giorni, ognuno tornò nella propria sede ereditaria; Giuditta tornò a Betulia e dimorò nella sua proprietà e divenne famosa in tutta la terra durante la sua vita.
Nova Vulgata
IdtPost illos autem dies rediit unusquisque in hereditatem suam, et Iudith abiit in Betuliam et demorata est in possessione sua. Et facta est secundum tempus suum clara in omni terra,
21 Possessione: cum R g; cfr. o m n - secundum tempus suum: cum R m
CEI 1974 16,22 Molti ne erano anche invaghiti, ma nessun uomo potè avvicinarla per tutti i giorni della sua vita da quando suo marito Manàsse morì e fu riunito al suo popolo.
Nova Vulgata Idtet multi concupierunt eam, et non cognovit vir illam omnibus diebus vitae eius, ex qua die mortuus est Manasses maritus illius et appositus est ad populum suum.
22 Non cognovit: cum o m R - die: cum x
CEI 1974 16,23 Essa andò molto avanti negli anni protraendo la vecchiaia nella casa del marito fino a centocinque anni: alla sua ancella preferita aveva concesso la libertà. Morì in Betulia e la seppellirono nella grotta sepolcrale del marito Manàsse
Nova Vulgata Idt16,23Et procedens magna facta est valde et senuit in domo mariti sui Manasses annos centum quinque; et dimisit abram suam liberam. Et mortua est in Betulia, et sepelierunt eam in spelunca.

CEI 1974 16,24 e la casa d`Israele la pianse sette giorni. Prima di morire aveva diviso i suoi beni tra i parenti più stretti di Manàsse suo marito e tra i parenti più stretti della sua famiglia.
Nova Vulgata
Idt16,24Et planxit eam omnis Israel diebus septem. Divisitque bona sua, priusquam moreretur, omnibus proximis viri sui Manasses et proximis ex genere suo.
CEI 1974 16,25 Né vi fu più nessuno che incutesse timore agli Israeliti finché visse Giuditta e per un lungo periodo dopo la sua morte.
.
Nova Vulgata Idt16,25Et non fuit adhuc, qui in timorem mitteret filios Israel in diebus Iudith et post mortem eius diebus multis.