Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Pentateuco - Genesi - 32

Genesi

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 32 32,1 Alla mattina per tempo Labano si alzò, baciò i figli e le figlie e li benedisse. Poi partì e ritornò a casa.
Nova Vulgata Gn32,1Laban vero de nocte consurgens osculatus est filios et filias suas et benedixit illis reversusque est in locum suum.
CEI 1974 32,2 Mentre Giacobbe continuava il viaggio, gli si fecero incontro gli angeli di Dio.
Nova Vulgata
Gn32,2Iacob quoque abiit itinere, quo coeperat, fueruntque ei obviam angeli Dei. 
CEI 1974 32,3 Giacobbe al vederli disse: "Questo è l`accampamento di Dio" e chiamò quel luogo Macanaim.
Nova Vulgata Gn32,3Quos cum vidisset, ait: «Castra Dei sunt haec»; et appellavit nomen loci illius Mahanaim (id est Castra).
CEI 1974 32,4 Poi Giacobbe mandò avanti a sé alcuni messaggeri al fratello Esaù, nel paese di Seir, la campagna di Edom.
Nova Vulgata
Gn32,4Misit autem nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom.
CEI 1974 32,5 Diede loro questo comando: "Direte al mio signore Esaù: Dice il tuo servo Giacobbe: Sono stato forestiero presso Labano e vi sono restato fino ad ora.
Nova Vulgata Gn32,5Praecepitque eis dicens: «Sic loquimini domino meo Esau: Haec dicit servus tuus Iacob: Apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem.
CEI 1974 32,6 Sono venuto in possesso di buoi, asini e greggi, di schiavi e schiave. Ho mandato ad informarne il mio signore, per trovare grazia ai suoi occhi".
Nova Vulgata Gn32,6Habeo boves et asinos, oves et servos atque ancillas; mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo».
CEI 1974 32,7 I messaggeri tornarono da Giacobbe, dicendo: "Siamo stati da tuo fratello Esaù; ora egli stesso sta venendoti incontro e ha con sé quattrocento uomini".
Nova Vulgata
Gn32,7Reversique sunt nuntii ad Iacob dicentes: «Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris».
CEI 1974 32,8 Giacobbe si spaventò molto e si sentì angosciato; allora divise in due accampamenti la gente che era con lui, il gregge, gli armenti e i cammelli.
Nova Vulgata Gn32,8Timuit Iacob valde et perterritus divisit populum, qui secum erat, greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas
CEI 1974 32,9 Pensò infatti: "Se Esaù raggiunge un accampamento e lo batte, l`altro accampamento si salverà".
Nova Vulgata Gn32,9dicens: «Si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam, alia turma, quae reliqua est, salvabitur».
CEI 1974 32,10 E Giacobbe disse: "Dio del mio padre Abramo e Dio del mio padre Isacco, Signore, che mi hai detto: Ritorna al tuo paese, nella tua patria e io ti farò del bene,
Nova Vulgata
Gn32,10Dixitque Iacob: «Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac, Domine, qui dixisti mihi: “Revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae, et benefaciam tibi”,
CEI 1974 32,11 io sono indegno di tutta la benevolenza e di tutta la fedeltà che hai usato verso il tuo servo. Con il mio bastone soltanto avevo passato questo Giordano e ora sono divenuto tale da formare due accampamenti.
Nova Vulgata Gn32,11minor sum cunctis miserationibus et cuncta veritate, quam explesti servo tuo. In baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior.
CEI 1974 32,12 Salvami dalla mano del mio fratello Esaù, perché io ho paura di lui: egli non arrivi e colpisca me e tutti, madre e bambini!
Nova Vulgata Gn32,12Erue me de manu fratris mei, de manu Esau, quia valde eum timeo; ne forte veniens percutiat matrem cum filiis.
CEI 1974 32,13 Eppure tu hai detto: Ti farò del bene e renderò la tua discendenza come la sabbia del mare, tanto numerosa che non si può contare".
Nova Vulgata Gn32,13Tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut arenam maris, quae prae multitudine numerari non potest».
CEI 1974 32,14 Giacobbe rimase in quel luogo a passare la notte. Poi prese, di ciò che gli capitava tra mano, di che fare un dono al fratello Esaù:
Nova Vulgata
Gn32,14Mansit ibi nocte illa et sumpsit de his, quae habebat, munera Esau fratri suo:
CEI 1974 32,15 duecento capre e venti capri, duecento pecore e venti montoni,
Nova Vulgata Gn32,15capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas et arietes viginti,
CEI 1974 32,16 trenta cammelle allattanti con i loro piccoli, quaranta giovenche e dieci torelli, venti asine e dieci asinelli.
Nova Vulgata Gn32,16camelos fetas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta et tauros decem, asinas viginti et pullos earum decem.
CEI 1974 32,17 Egli affidò ai suoi servi i singoli branchi separatamente e disse loro: "Passate davanti a me e lasciate un certo spazio tra un branco e l`altro".
Nova Vulgata Gn32,17Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis: «Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem».
CEI 1974 32,18 Diede questo ordine al primo: "Quando ti incontrerà Esaù, mio fratello, e ti domanderà: Di chi sei tu? Dove vai? Di chi sono questi animali che ti camminano davanti?,
Nova Vulgata
Gn32,18Et praecepit priori dicens: «Si obvium habueris Esau fratrem meum, et interrogaverit te: “Cuius es?” et “Quo vadis?” et “Cuius sunt ista, quae sequeris?”, 
CEI 1974 32,19 tu risponderai: Di tuo fratello Giacobbe: è un dono inviato al mio signore Esaù; ecco egli stesso ci segue".
Nova Vulgata Gn32,19respondebis: Servi tui Iacob; munera misit domino meo Esau. Ipse quoque post nos venit».
CEI 1974 32,20 Lo stesso ordine diede anche al secondo e anche al terzo e a quanti seguivano i branchi: "Queste parole voi rivolgerete ad Esaù quando lo troverete;
Nova Vulgata
Gn32,20Similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis, qui sequebantur greges, dicens: «Iisdem verbis loquimini ad Esau, cum inveneritis eum,
CEI 1974 32,21 gli direte: Anche il tuo servo Giacobbe ci segue". Pensava infatti: "Lo placherò con il dono che mi precede e in seguito mi presenterò a lui; forse mi accoglierà con benevolenza".
Nova Vulgata Gn32,21et addetis: Ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur. Dixit enim: Placabo illum muneribus, quae praecedunt, et postea videbo faciem eius: forsitan propitiabitur mihi».
CEI 1974 32,22 Così il dono passò prima di lui, mentr`egli trascorse quella notte nell`accampamento.


Misteriosa lotta di Giacobbe. -
Nova Vulgata
Gn32,22Praecesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris.
CEI 1974 Durante quella notte egli si alzò, prese le due mogli, le due schiave, i suoi undici figli e passò il guado dello Iabbok.
32,23-25 Il fiume Iabbok è un affluente orientale del Giordano. Giacobbe identifica nel misterioso personaggio Dio, che rifiuta di dichiarare il suo nome.
Nova Vulgata
Gn32,23Cumque nocte surrexisset, tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc;
CEI 1974 32,24 Li prese, fece loro passare il torrente e fece passare anche tutti i suoi averi.
Nova Vulgata Gn32,24sumptis ergo traductisque illis et omnibus, quae ad se pertinebant, per torrentem,
CEI 1974 32,25 Giacobbe rimase solo e un uomo lottò con lui fino allo spuntare dell`aurora.
Nova Vulgata Gn32,25mansit solus.
    Et ecce vir luctabatur cum eo usque mane.
CEI 1974 32,26 Vedendo che non riusciva a vincerlo, lo colpì all`articolazione del femore e l`articolazione del femore di Giacobbe si slogò, mentre continuava a lottare con lui.
Nova Vulgata Gn32,26Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit acetabulum femoris eius, et statim luxatum est acetabulum femoris Iacob, cum luctaretur cum illo.
CEI 1974 32,27 Quegli disse: "Lasciami andare, perché è spuntata l`aurora". Giacobbe rispose: "Non ti lascerò, se non mi avrai benedetto!".
Nova Vulgata Gn32,27Dixitque: «Dimitte me, iam enim ascendit aurora». Respondit: «Non dimittam te, nisi benedixeris mihi».
CEI 1974 32,28 Gli domandò: "Come ti chiami?". Rispose: "Giacobbe".
Nova Vulgata Gn32,28Ait ad eum: «Quod nomen est tibi?». Respondit: «Iacob».
CEI 1974 Riprese: "Non ti chiamerai più Giacobbe, ma Israele, perché hai combattuto con Dio e con gli uomini e hai vinto!".
32,29 Israele significa 'colui che lotta con Dio'.
Nova Vulgata Gn32,29At ille: «Nequaquam, inquit, Iacob amplius appellabitur nomen tuum, sed Israel: quoniam certasti cum Deo et cum hominibus et praevaluisti!».
CEI 1974 32,30 Giacobbe allora gli chiese: "Dimmi il tuo nome". Gli rispose: "Perché mi chiedi il nome?". E qui lo benedisse.
Nova Vulgata Gn32,30Interrogavit eum Iacob: «Dic mihi, quo appellaris nomine?». Respondit: «Cur quaeris nomen meum?». Et benedixit ei in eodem loco.
CEI 1974 Allora Giacobbe chiamò quel luogo Penuel, "Perché - disse - ho visto Dio faccia a faccia, eppure la mia vita è rimasta salva".
32,31 Nell'A.T. l'uomo non poteva vedere Dio, santissimo e trascendente, senza morire ( cfr Es 3, 6. cfr Es 24,11. cfr Es 33,20. Cfr. Gdc 4, 22-23. 13,22).
Nova Vulgata Gn32,31Vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuel dicens: «Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea».
CEI 1974 32,32 Spuntava il sole, quando Giacobbe passò Penuel e zoppicava all`anca.
Nova Vulgata
Gn32,32Ortusque est ei sol, cum transgrederetur Phanuel; ipse vero claudicabat propter femur.
CEI 1974 32,33 Per questo gli Israeliti, fino ad oggi, non mangiano il nervo sciatico, che è sopra l`articolazione del femore, perché quell`uomo aveva colpito l`articolazione del femore di Giacobbe nel nervo sciatico.
Nova Vulgata Gn32,33Quam ob causam non comedunt filii Israel nervum, qui est in femore, usque in praesentem diem, eo quod tetigerit nervum femoris Iacob.