Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - 2 Re - 6

2 Re

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 6 6,1 I figli dei profeti dissero a Eliseo: "Ecco, il luogo in cui ci raduniamo alla tua presenza è troppo stretto per noi.
Nova Vulgata 2 Reg6,1Dixerunt autem filii prophetarum ad Eliseum: «Ecce locus, in quo habitamus coram te, angustus est nobis.
CEI 1974 6,2 Andiamo fino al Giordano; là prenderemo una trave per ciascuno e ci costruiremo una residenza". Quegli rispose: "Andate!".
Nova Vulgata 2 Reg6,2Eamus usque ad Iordanem, et tollant singuli de silva materias singulas, ut aedificemus nobis ibi locum ad habitandum». Qui dixit: «Ite».
CEI 1974 6,3 Uno disse: "Degnati di venire anche tu con i tuoi servi". Egli rispose: "Ci verrò".
Nova Vulgata 2 Reg6,3Et ait unus ex illis: «Veni ergo et tu cum servis tuis». Respondit: «Ego veniam».
CEI 1974 6,4 E andò con loro. Giunti al Giordano, tagliarono alcuni alberi.
Nova Vulgata 2 Reg6,4Et abiit cum eis. Cumque venissent ad Iordanem, caedebant ligna.
CEI 1974 6,5 Ora, mentre uno abbatteva un tronco, il ferro dell`ascia gli cadde in acqua. Egli gridò: "Oh, mio signore! Era stato preso in prestito!".
Nova Vulgata 2 Reg6,5Accidit autem, ut, cum unus materiam succidisset, caderet ferrum securis in aquam; exclamavitque ille et ait: «Heu, domine mi! Et hoc ipsum mutuo acceperam!».
CEI 1974 6,6 L`uomo di Dio domandò: "Dove è caduto?". Gli mostrò il posto. Eliseo, allora, tagliò un legno e lo gettò in quel punto e il ferro venne a galla.
Nova Vulgata 2 Reg6,6Dixit autem homo Dei: «Ubi cecidit?». At ille monstravit ei locum. Praecidit ergo lignum et misit illuc, natavitque ferrum.
CEI 1974 6,7 Disse: "Prendilo!". Quegli stese la mano e lo prese.
Eliseo sventa i disegni del re di Aram
Nova Vulgata 2 Reg6,7Et ait: «Tolle!”. Qui extendit manum et tulit illud.
CEI 1974 6,8 Mentre il re di Aram era in guerra contro Israele, in un consiglio con i suoi ufficiali disse: "In quel tal posto sarà il mio accampamento".
Nova Vulgata
2 Reg6,8Rex autem Syriae pugnabat contra Israel; consiliumque iniit cum servis suis dicens: «In loco illo et illo ponamus insidias».
CEI 1974 6,9 L`uomo di Dio mandò a dire al re di Israele: "Guardati dal passare per quel punto, perché là stanno scendendo gli Aramei".
Nova Vulgata 2 Reg6,9Misit itaque vir Dei ad regem Israel dicens: «Cave, ne transeas in loco illo, quia ibi Syri in insidiis sunt».
CEI 1974 6,10 Il re di Israele mandò a esplorare il punto indicatogli dall`uomo di Dio. Questi l`avvertiva e il re si metteva in guardia; ciò accadde non una volta o due soltanto.
Nova Vulgata 2 Reg6,10Misit rex Israel ad locum, quem dixerat ei vir Dei et de quo praemonuerat eum, et observavit se ibi non semel neque bis.
CEI 1974 6,11 Molto turbato in cuor suo per questo fatto, il re di Aram convocò i suoi ufficiali e disse loro: "Non mi potreste indicare chi dei nostri è per il re di Israele?".
Nova Vulgata
2 Reg6,11Conturbatumque est cor regis Syriae pro hac re et, convocatis servis suis, ait: «Quare non indicatis mihi quis proditor mei sit apud regem Israel?».
CEI 1974 6,12 Uno degli ufficiali rispose: "No, re mio signore, perché Eliseo profeta di Israele riferisce al re di Israele quanto tu dici nella tua camera da letto".
Nova Vulgata 2 Reg6,12Dixitque unus servorum eius: «Nequaquam, domine mi rex. Sed Eliseus propheta, qui est in Israel, indicat regi Israel omnia verba, quaecumque locutus fueris in conclavi tuo».
CEI 1974 Quegli disse: "Andate, informatevi dove sia costui; io manderò a prenderlo". Gli fu riferito: "Ecco, sta in Dotan".
6,13 Dotan, 16km. A nord di Samaria , sulla via del monte Carmelo.
Nova Vulgata 2 Reg6,13Dixit eis: «Ite et videte ubi sit, ut mittam et capiam eum». Annuntiaveruntque ei dicentes: «Ecce in Dothain».
CEI 1974 6,14 Egli mandò là cavalli, carri e un bel numero di soldati; vi giunsero di notte e circondarono la città.
Nova Vulgata 2 Reg6,14Misit ergo illuc equos et currus et robur exercitus; qui cum venissent nocte, circumdederunt civitatem.
CEI 1974 6,15 Il giorno dopo, l`uomo di Dio, alzatosi di buon mattino, uscì. Ecco, un esercito circondava la città con cavalli e carri. Il suo servo disse: "Ohimè , mio signore, come faremo?".
Nova Vulgata
2 Reg6,15Consurgens autem diluculo minister viri Dei egressus est viditque exercitum in circuitu civitatis et equos et currus nuntiavitque ei dicens: «Heu, domine mi, quid faciemus?».
CEI 1974 6,16 Quegli rispose: "Non temere, perché i nostri sono più numerosi dei loro".
Nova Vulgata 2 Reg6,16At ille respondit: “Noli timere; plures enim nobiscum sunt quam cum illis”.
CEI 1974 6,17 Eliseo pregò così: "Signore, apri i suoi occhi; egli veda". Il Signore aprì gli occhi del servo, che vide. Ecco, il monte era pieno di cavalli e di carri di fuoco intorno a Eliseo.
Nova Vulgata 2 Reg6,17Oravitque Eliseus dicens: «Domine, aperi oculos huius, ut videat». Et aperuit Dominus oculos pueri, et vidit, et ecce mons plenus equorum et curruum igneorum in circuitu Elisei.
CEI 1974 Poiché gli Aramei scendevano verso di lui, Eliseo pregò il Signore: "Oh, colpisci questa gente di cecità!". E il Signore li colpì di cecità secondo la parola di Eliseo.
6,18 La cecità qui è incapacità di discernere.
Nova Vulgata
2 Reg6,18Hostes vero descenderunt ad eum. Porro Eliseus oravit Dominum dicens: «Percute, obsecro, gentem hanc caecitate!». Percussitque eos Dominus, ne viderent iuxta verbum Elisei.
CEI 1974 6,19 Disse loro Eliseo: "Non è questa la strada e non è questa la città. Seguitemi e io vi condurrò dall`uomo che cercate". Egli li condusse in Samaria.
Nova Vulgata 2 Reg6,19Dixit autem ad eos Eliseus: «Non est haec via, nec ista est civitas; sequimini me, et ostendam vobis virum, quem quaeritis». Duxit ergo eos in Samariam.
CEI 1974 6,20 Quando giunsero in Samaria, Eliseo disse: "Signore, apri i loro occhi; essi vedano!". Il Signore aprì i loro occhi ed essi videro. Erano in mezzo a Samaria!
Nova Vulgata 2 Reg6,20Cumque ingressi fuissent in Samaria, dixit Eliseus: «Domine, aperi oculos istorum, ut videant». Aperuitque Dominus oculos eorum, et viderunt esse se in medio Samariae.
CEI 1974 Il re di Israele quando li vide, disse a Eliseo: "Li devo uccidere, padre mio?".
6,21-22 cfr 2 Cr 25, 12.
Nova Vulgata
2 Reg6,21Dixitque rex Israel ad Eliseum, cum vidisset eos: «Numquid percutiam eos, pater mi?».
CEI 1974 6,22 Quegli rispose: "Non ucciderli. Forse uccidi uno che hai fatto prigioniero con la spada e con l`arco? Piuttosto metti davanti a loro pane e acqua; mangino e bevano, poi se ne vadano dal loro padrone".
Nova Vulgata 2 Reg6,22At ille ait: «Non percuties; neque enim, quos cepisti gladio et arcu tuo, percutis. Pone panem et aquam coram eis, ut comedant et bibant et vadant ad dominum suum».
CEI 1974 6,23 Fu imbandito loro un gran banchetto. Dopo che ebbero mangiato e bevuto, li congedò ed essi se ne andarono dal loro padrone. Le bande aramee non penetrarono più nel paese di Israele.
Ioram condanna a morte Eliseo
Nova Vulgata 2 Reg6,23Appositaque est eis ciborum magna praeparatio, et comederunt et biberunt, et dimisit eos; abieruntque ad dominum suum, et ultra non venerunt turmae Syriae in terram Israel.
CEI 1974 Dopo tali cose Ben-Adad, re di Aram, radunò tutto il suo esercito e venne ad assediare Samaria.
6,24 E' il Ben-Adad di 1 Re 20, 1.
Nova Vulgata
2 Reg6,24Factum est autem post haec, congregavit Benadad rex Syriae universum exercitum suum et ascendit et obsidebat Samariam.
CEI 1974 Ci fu una carestia eccezionale in Samaria, mentre l`assedio si faceva più duro, tanto che una testa d`asino si vendeva ottanta sicli d`argento e un quarto di qab di tuberi cinque sicli.
6,25 Il qab conteneva circa 2,5 l.
Nova Vulgata 2 Reg6,25Factaque est fames magna in Samaria et tamdiu obsessa est, donec venumdaretur caput asini octoginta argenteis et quarta pars cabi stercoris columbarum quinque argenteis.
CEI 1974 6,26 Mentre il re di Israele passava sulle mura, una donna gli gridò contro: "Aiuto, mio signore re!".
Nova Vulgata
2 Reg6,26Cumque rex Israel transiret per murum, mulier exclamavit ad eum dicens: «Salva me, domine mi rex!».
CEI 1974 6,27 Rispose: "Non ti aiuta neppure il Signore! Come potrei aiutarti io? Forse con il prodotto dell`aia o con quello del torchio?".
Nova Vulgata 2 Reg6,27Qui ait: «Non, salvet te te Dominus. Unde salvare te possum? De area an de torculari?». Dixitque ad eam rex: «Quid tibi vis?». Quae respondit:
CEI 1974 Il re aggiunse: "Che hai?". Quella rispose: "Questa donna mi ha detto: Dammi tuo figlio; mangiamocelo oggi. Mio figlio ce lo mangeremo domani.
6,28-29 Gli antichi assedi comportavano spesso orori simili ( cfr. Lv 26, 29-30. cfr. Dt 28, 53-57. cfr. Lam 2, 10. cfr. Lam 4, 10), accaduti anche nella catastrofe di Gerusalemme del 70 d.C.
Nova Vulgata 2 Reg6,28«Mulier ista dixit mihi: “Da filium tuum, ut comedamus eum hodie, et filium meum comedemus cras”.
CEI 1974 6,29 Abbiamo cotto mio figlio e ce lo siamo mangiato. Il giorno dopo io le ho detto: Dammi tuo figlio; mangiamocelo, ma essa ha nascosto suo figlio".
Nova Vulgata 2 Reg6,29Coximus ergo filium meum et comedimus. Dixique ei die altera: Da filium tuum, ut comedamus eum; quae abscondit filium suum».
CEI 1974 6,30 Quando udì le parole della donna, il re si stracciò le vesti. Mentre egli passava sulle mura, lo vide il popolo; ecco, aveva un sacco di sotto, sulla carne.
Nova Vulgata 2 Reg6,30Quod cum audisset rex, scidit vestimenta sua. Et transibat super murum, viditque omnis populus cilicium, quo vestitus erat ad carnem intrinsecus.
CEI 1974 6,31 Egli disse: "Dio mi faccia questo e anche di peggio, se oggi la testa di Eliseo, figlio di Safat, resterà sulle sue spalle".
Nova Vulgata 2 Reg6,31Et ait: «Haec mihi faciat Deus et haec addat, si steterit caput Elisei filii Saphat super eum hodie».
CEI 1974 6,32 Eliseo stava seduto in casa; con lui sedevano gli anziani. Il re si fece precedere da un uomo. Prima che arrivasse il messaggero, quegli disse agli anziani: "Avete visto? Quel figlio di assassino ordina che mi si tolga la vita. Fate attenzione! Quando arriva il messaggero, chiudete la porta; tenetelo fermo sulla porta. Forse dietro non si sente il rumore dei piedi del suo padrone?".
Nova Vulgata
2 RegEliseus autem sedebat in domo sua, et senes sedebant cum eo. Praemisit itaque rex virum. Sed antequam veniret nuntius, Eliseus dixit ad senes: «Numquid scitis quod miserit filius homicidae hic, ut praecidatur caput meum? Videte ergo, cum venerit nuntius, claudite ostium et non sinatis eum introire; ecce enim sonitus pedum domini eius post eum est».
32 Sed antequam - Lege cum GL, Syr et Vg ûbeṭerem; TM omittit
CEI 1974 6,33 Stava ancora parlando con loro, quando il re scese da lui e gli disse: "Tu vedi quanto male ci viene dal Signore; che aspetterò più io dal Signore?".
Nova Vulgata 2 RegEt adhuc illo loquente eis, apparuit rex, qui veniebat ad eum, et ait: «Ecce, tantum malum a Domino est; quid amplius exspectabo a Domino?».
33 Rex - Lege hammelek; TM «nuntius»