Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Nuovo Testamento - Lettere Paoline - 1 Corinzi - 2

1 Corinzi

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 2 Anch`io, o fratelli, quando venni tra voi, non mi presentai ad annunziarvi la testimonianza di Dio con sublimità di parola o di sapienza.
2,1-5 Paolo veniva dalla avvilente esperienza di Atene: cfr. At 17, 32 ss.; cfr. Is 18, 1-9.
Nova Vulgata 1ECorEt ego, cum venissem ad vos, fratres, veni non per sublimitatem sermonis aut sapientiae annuntians vobis mysterium Dei.
1 adnuntians vobis testimonium Christi
CEI 1974 2,2 Io ritenni infatti di non sapere altro in mezzo a voi se non Gesù Cristo, e questi crocifisso.
Nova Vulgata 1ECor2,2Non enim iudicavi scire me aliquid inter vos nisi Iesum Christum et hunc crucifixum.
CEI 1974 2,3 Io venni in mezzo a voi in debolezza e con molto timore e trepidazione;
Nova Vulgata 1ECor2,3Et ego in infirmitate et timore et tremore multo fui apud vos,
CEI 1974 2,4 e la mia parola e il mio messaggio non si basarono su discorsi persuasivi di sapienza, ma sulla manifestazione dello Spirito e della sua potenza,
Nova Vulgata 1ECor2,4et sermo meus et praedicatio mea non in persuasibilibus sapientiae verbis sed in ostensione Spiritus et virtutis,
CEI 1974 2,5 perché la vostra fede non fosse fondata sulla sapienza umana, ma sulla potenza di Dio.
La vera sapienza è nel Vangelo
Nova Vulgata 1ECor2,5ut fides vestra non sit in sapientia hominum sed in virtute Dei.
CEI 1974 Tra i perfetti parliamo, sì, di sapienza, ma di una sapienza che non è di questo mondo, né dei dominatori di questo mondo che vengono ridotti al nulla;
2,6 I perfetti sono gli adulti nella fede; i dominatori del mondo sono le potenze malefiche che lo signoreggiano: cfr. 15, 24-25. cfr. Gv 12, 31. cfr. 14, 30. cfr. Lc 4, 6. cfr. Ef 6, 12.
Nova Vulgata
1ECor2,6Sapientiam autem loquimur inter perfectos, sapientiam vero non huius saeculi neque principum huius saeculi, qui destruuntur,
CEI 1974 parliamo di una sapienza divina, misteriosa, che è rimasta nascosta, e che Dio ha preordinato prima dei secoli per la nostra gloria.
2,7 La sapienza misteriosa è il piano divino di salvezza: cfr. Ef 1, 9.
Nova Vulgata 1ECor2,7sed loquimur Dei sapientiam in mysterio, quae abscondita est, quam praedestinavit Deus ante saecula in gloriam nostram,
CEI 1974 2,8 Nessuno dei dominatori di questo mondo ha potuto conoscerla; se l`avessero conosciuta, non avrebbero crocifisso il Signore della gloria.
Nova Vulgata 1ECor2,8quam nemo principum huius saeculi cognovit; si enim cognovissent, numquam Dominum gloriae crucifixissent.
CEI 1974 Sta scritto infatti:

Quelle cose che occhio non vide, né orecchio udì,
né mai entrarono in cuore di uomo,
queste ha preparato Dio per coloro che lo amano.
2,9 Cfr. Is 645 1-3. cfr. Is 65, 17.
Nova Vulgata 1ECor2,9Sed sicut scriptum est: “ Quod oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit, quae praeparavit Deus his, qui diligunt illum ”.
CEI 1974 2,10 Ma a noi Dio le ha rivelate per mezzo dello Spirito; lo Spirito infatti scruta ogni cosa, anche le profondità di Dio.
Nova Vulgata
1ECorNobis autem revelavit Deus per Spiritum; Spiritus enim omnia scrutatur, etiam profunda Dei.
10 per Spiritum suum
CEI 1974 2,11 Chi conosce i segreti dell`uomo se non lo spirito dell`uomo che è in lui? Così anche i segreti di Dio nessuno li ha mai potuti conoscere se non lo Spirito di Dio.
Nova Vulgata 1ECor2,11Quis enim scit hominum, quae sint hominis, nisi spiritus hominis, qui in ipso est? Ita et, quae Dei sunt, nemo cognovit nisi Spiritus Dei.
CEI 1974 2,12 Ora, noi non abbiamo ricevuto lo spirito del mondo, ma lo Spirito di Dio per conoscere tutto ciò che Dio ci ha donato.
Nova Vulgata 1ECor2,12Nos autem non spiritum mundi accepimus, sed Spiritum, qui ex Deo est, ut sciamus, quae a Deo donata sunt nobis;
CEI 1974 Di queste cose noi parliamo, non con un linguaggio suggerito dalla sapienza umana, ma insegnato dallo Spirito, esprimendo cose spirituali in termini spirituali.
2,13 L’uomo spirituale ha il dono dello Spirito, che lo apre alle realtà soprannaturali.
Nova Vulgata 1ECorquae et loquimur non in doctis humanae sapientiae sed in doctis Spiritus verbis, spiritalibus spiritalia comparantes.
13 non in doctis humanae sapientiae verbis sed in doctrina Spiritus
CEI 1974 2,14 L`uomo naturale però non comprende le cose dello Spirito di Dio; esse sono follia per lui, e non è capace di intenderle, perché se ne può giudicare solo per mezzo dello Spirito.
Nova Vulgata 1ECorAnimalis autem homo non percipit, quae sunt Spiritus Dei, stultitia enim sunt illi, et non potest intellegere, quia spiritaliter examinantur;
14 ea quae sunt | stultitia est enim illi | quia spiritaliter examinatur
CEI 1974 2,15 L`uomo spirituale invece giudica ogni cosa, senza poter essere giudicato da nessuno.
Nova Vulgata 1ECor2,15spiritalis autem iudicat omnia, et ipse a nemine iudicatur.
CEI 1974 Chi infatti ha conosciuto il pensiero del Signore
in modo da poterlo dirigere?

Ora, noi abbiamo il pensiero di Cristo.
2,16 Citazione : cfr. Is 40, 13. Si noti l’identità tra il pensiero di Dio e il pensiero di Cristo.
Nova Vulgata
1ECor2,16Quis enim cognovit sensum Domini,
qui instruat eum?
Nos autem sensum Christi habemus.