Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Nuovo Testamento - Vangeli - Marco - 12

Marco

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 12 Gesù prese a parlare loro in parabole: "Un uomo piantò una vigna, vi pose attorno una siepe, scavò un torchio, costruì una torre, poi la diede in affitto a dei vignaioli e se ne andò lontano.
12,1 Cfr. Mt 21, 33-48. cfr. Lc 20, 9-19. cfr. Is 5, 1-2. Mc parla di un servo per volta e della violenza subita da ciascuno di essi.
Nova Vulgata Mar12,1Et coepit illis in parabolis loqui: “ Vineam pastinavit homo et circumdedit saepem et fodit lacum et aedificavit turrim et locavit eam agricolis et peregre profectus est.
CEI 1974 12,2 A suo tempo inviò un servo a ritirare da quei vignaioli i frutti della vigna.
Nova Vulgata Mar12,2Et misit ad agricolas in tempore servum, ut ab agricolis acciperet de fructu vineae;
CEI 1974 12,3 Ma essi, afferratolo, lo bastonarono e lo rimandarono a mani vuote.
Nova Vulgata Mar12,3qui apprehensum eum caeciderunt et dimiserunt vacuum.
CEI 1974 12,4 Inviò loro di nuovo un altro servo: anche quello lo picchiarono sulla testa e lo coprirono di insulti.
Nova Vulgata MarEt iterum misit ad illos alium servum; et illum in capite vulneraverunt et contumeliis affecerunt.
4 et illum capite
CEI 1974 12,5 Ne inviò ancora un altro, e questo lo uccisero; e di molti altri, che egli ancora mandò, alcuni li bastonarono, altri li uccisero.
Nova Vulgata MarEt alium misit, et illum occiderunt, et plures alios, quosdam caedentes, alios vero occidentes.
5 et rursum alium
CEI 1974 12,6 Aveva ancora uno, il figlio prediletto: lo inviò loro per ultimo, dicendo: Avranno rispetto per mio figlio!
Nova Vulgata MarAdhuc unum habebat, filium dilectum. Misit illum ad eos novissimum dicens: “Reverebuntur filium meum”.
6 adhuc ergo unum habens filium carissimum et illum misit | dicens quia
CEI 1974 12,7 Ma quei vignaioli dissero tra di loro: Questi è l`erede; su, uccidiamolo e l`eredità sarà nostra.
Nova Vulgata MarColoni autem illi dixerunt ad invicem: “Hic est heres. Venite, occidamus eum, et nostra erit hereditas”.
7 coloni autem dixerunt
CEI 1974 12,8 E afferratolo, lo uccisero e lo gettarono fuori della vigna.
Nova Vulgata Mar12,8Et apprehendentes eum occiderunt et eiecerunt extra vineam.
CEI 1974 12,9 Che cosa farà dunque il padrone della vigna? Verrà e sterminerà quei vignaioli e darà la vigna ad altri.
Nova Vulgata Mar12,9Quid ergo faciet dominus vineae? Veniet et perdet colonos et dabit vineam aliis.
CEI 1974 Non avete forse letto questa Scrittura:

La pietra che i costruttori hanno scartata
è diventata testata d`angolo;
12,10-11 Citaz. dei cfr. Sal 117, 22-23.
Nova Vulgata Mar12,10Nec Scripturam hanc legistis:
Lapidem quem reprobaverunt aedificantes,
hic factus est in caput anguli;
CEI 1974 12,11 dal Signore è stato fatto questo
ed è mirabile agli occhi nostri"?
Nova Vulgata
Mar12,11a Domino factum est istud
et est mirabile in oculis nostris
”? ”.
CEI 1974 12,12 Allora cercarono di catturarlo, ma ebbero paura della folla; avevano capito infatti che aveva detto quella parabola contro di loro. E, lasciatolo, se ne andarono.
Il tributo a Cesare
Nova Vulgata
Mar12,12Et quaerebant eum tenere et timuerunt turbam; cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit. Et relicto eo abierunt.
CEI 1974 Gli mandarono però alcuni farisei ed erodiani per coglierlo in fallo nel discorso.
12,13 Cfr. Mt 22, 15-22. cfr. Lc 20, 22-26.
Nova Vulgata
Mar12,13Et mittunt ad eum quosdam ex pharisaeis et herodianis, ut eum caperent in verbo.
CEI 1974 12,14 E venuti, quelli gli dissero: "Maestro, sappiamo che sei veritiero e non ti curi di nessuno; infatti non guardi in faccia agli uomini, ma secondo verità insegni la via di Dio. E` lecito o no dare il tributo a Cesare? Lo dobbiamo dare o no?".
Nova Vulgata MarQui venientes dicunt ei: “ Magister, scimus quia verax es et non curas quemquam, nec enim vides in faciem hominum, sed in veritate viam Dei doces. Licet dare tributum Caesari an non? Dabimus an non dabimus? ”.
14 in faciem hominis | dari tributum Caesari an non dabimus
CEI 1974 12,15 Ma egli, conoscendo la loro ipocrisia, disse: "Perché mi tentate? Portatemi un denaro perché io lo veda".
Nova Vulgata Mar12,15Qui sciens versutiam eorum ait illis: “ Quid me tentatis? Afferte mihi denarium, ut videam ”.
CEI 1974 12,16 Ed essi glielo portarono. Allora disse loro: "Di chi è questa immagine e l`iscrizione?". Gli risposero: "Di Cesare".
Nova Vulgata MarAt illi attulerunt. Et ait illis: “ Cuius est imago haec et inscriptio? ”. Illi autem dixerunt ei: “ Caesaris ”. 
16 dicunt illi
CEI 1974 12,17 Gesù disse loro: "Rendete a Cesare ciò che è di Cesare e a Dio ciò che è di Dio". E rimasero ammirati di lui.
I sadducei e la risurrezione
Nova Vulgata MarIesus autem dixit illis: “ Quae sunt Caesaris, reddite Caesari et, quae sunt Dei, Deo ”. Et mirabantur super eo.
17 Respondens autem Iesus | reddite igitur quae sunt Caesaris Caesari
CEI 1974 Vennero a lui dei sadducei, i quali dicono che non c`è risurrezione, e lo interrogarono dicendo:
12,18 Cfr. Mt 22, 23-33. cfr. Lc 20, 27-38.
Nova Vulgata
MarEt veniunt ad eum sadducaei, qui dicunt resurrectionem non esse, et interrogabant eum dicentes:
18 Et venerunt
CEI 1974 "Maestro, Mosè ci ha lasciato scritto che se muore il fratello di uno e lascia la moglie senza figli, il fratello ne prenda la moglie per dare discendenti al fratello.
12,19 Cfr. Dt 25, 5-6.
Nova Vulgata Mar“ Magister, Moyses nobis scripsit, ut si cuius frater mortuus fuerit et reliquerit uxorem et filium non reliquerit, accipiat frater eius uxorem et resuscitet semen fratri suo.
19 dimiserit uxorem et filios | uxorem ipsius
CEI 1974 12,20 C`erano sette fratelli: il primo prese moglie e morì senza lasciare discendenza;
Nova Vulgata MarSeptem fratres erant: et primus accepit uxorem et moriens non reliquit semen;
20 septem ergo fratres | et mortuus est non relicto semine
CEI 1974 12,21 allora la prese il secondo, ma morì senza lasciare discendenza; e il terzo egualmente,
Nova Vulgata Maret secundus accepit eam et mortuus est, non relicto semine; et tertius similiter;
21 mortuus est et nec iste reliquit semen
CEI 1974 12,22 e nessuno dei sette lasciò discendenza. Infine, dopo tutti, morì anche la donna.
Nova Vulgata Maret septem non reliquerunt semen. Novissima omnium defuncta est et mulier.
22 et acceperunt eam similiter septem et non reliquerunt semen
CEI 1974 12,23 Nella risurrezione, quando risorgeranno, a chi di loro apparterrà la donna? Poiché in sette l`hanno avuta come moglie".
Nova Vulgata MarIn resurrectione, cum resurrexerint, cuius de his erit uxor? Septem enim habuerunt eam uxorem ”.
23 in resurrectione ergo
CEI 1974 12,24 Rispose loro Gesù: "Non siete voi forse in errore dal momento che non conoscete le Scritture, né la potenza di Dio?
Nova Vulgata MarAit illis Iesus: “ Non ideo erratis, quia non scitis Scripturas neque virtutem Dei?
24 Et respondens Iesus ait illis | non scientes scripturas
CEI 1974 12,25 Quando risusciteranno dai morti, infatti, non prenderanno moglie né marito, ma saranno come angeli nei cieli.
Nova Vulgata Mar12,25Cum enim a mortuis resurrexerint, neque nubent neque nubentur, sed sunt sicut angeli in caelis.
CEI 1974 A riguardo poi dei morti che devono risorgere, non avete letto nel libro di Mosè, a proposito del roveto, come Dio gli parlò dicendo: Io sono il Dio di Abramo, il Dio di Isacco e di Giacobbe?
12,26 In quel tempo la Bibbia non era divisa in cc. e vv. e per citare un testo si faceva, come qui, riferimento al contesto: cfr. Es 3, 6.
Nova Vulgata Mar12,26De mortuis autem quod resurgant, non legistis in libro Moysis super rubum, quomodo dixerit illi Deus inquiens: “Ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob”?
CEI 1974 12,27 Non è un Dio dei morti ma dei viventi! Voi siete in grande errore".
Il primo dei comandamenti
Nova Vulgata MarNon est Deus mortuorum sed vivorum! Multum erratis ”.
27 vos ergo multum erratis
CEI 1974 Allora si accostò uno degli scribi che li aveva uditi discutere, e, visto come aveva loro ben risposto, gli domandò: "Qual è il primo di tutti i comandamenti?".
12,28 Cfr. Mt 22, 34-40.
Nova Vulgata
MarEt accessit unus de scribis, qui audierat illos conquirentes, videns quoniam bene illis responderit, interrogavit eum: “ Quod est primum omnium mandatum? ”.
28 et videns quoniam | quod esset primum
CEI 1974 Gesù rispose: "Il primo è: Ascolta, Israele. Il Signore Dio nostro è l`unico Signore;
12,29 Citazione di cfr. Dt 6, 4-5. cfr. Lv 19, 18. La parola iniziale « Ascolta » indicava la formula della preghiera quotidiana degli Ebrei, che ripeteva appunto questi vv.
Nova Vulgata MarIesus respondit: “ Primum est: “Audi, Israel: Dominus Deus noster Dominus unus est,
29 Iesus autem respondit ei quia primum omnium mandatum est | Deus unus est
CEI 1974 12,30 amerai dunque il Signore Dio tuo con tutto il tuo cuore, con tutta la tua mente e con tutta la tua forza.
Nova Vulgata Maret diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua”.
30 virtute tua hoc est primum mandatum
CEI 1974 12,31 E il secondo è questo: Amerai il prossimo tuo come te stesso. Non c`è altro comandamento più importante di questi".
Nova Vulgata MarSecundum est illud: “Diliges proximum tuum tamquam teipsum”. Maius horum aliud mandatum non est ”.
31 secundum autem simile est illi
CEI 1974 12,32 Allora lo scriba gli disse: "Hai detto bene, Maestro, e secondo verità che Egli è unico e non v`è altri all`infuori di lui;
Nova Vulgata MarEt ait illi scriba: “ Bene, Magister, in veritate dixisti: “Unus est, et non est alius praeter eum;
32 quia unus est
CEI 1974 12,33 amarlo con tutto il cuore, con tutta la mente e con tutta la forza e amare il prossimo come se stesso val più di tutti gli olocausti e i sacrifici".
Nova Vulgata Maret diligere eum ex toto corde et ex toto intellectu et ex tota fortitudine” et: “Diligere proximum tamquam seipsum” maius est omnibus holocautomatibus et sacrificiis ”.
33 ut diligatur | ex toto intellectu et ex tota anima
CEI 1974 12,34 Gesù, vedendo che aveva risposto saggiamente, gli disse: "Non sei lontano dal regno di Dio". E nessuno aveva più il coraggio di interrogarlo.
Gesù figlio di Davide
Nova Vulgata MarEt Iesus videns quod sapienter respondisset, dixit illi: “ Non es longe a regno Dei ”. Et nemo iam audebat eum interrogare.
34 Iesus autem
CEI 1974 Gesù continuava a parlare, insegnando nel tempio: "Come mai dicono gli scribi che il Messia è figlio di Davide?
12,35 Cfr. Mt 22, 41-45. cfr. Lc 20, 41-44.
Nova Vulgata
Mar12,35Et respondens Iesus dicebat docens in templo: “ Quomodo dicunt scribae Christum filium esse David?
CEI 1974 12,36 Davide stesso infatti ha detto, mosso dallo Spirito Santo:

Disse il Signore al mio Signore:
Siedi alla mia destra,
finché io ponga i tuoi nemici
come sgabello ai tuoi piedi.
Nova Vulgata MarIpse David dixit in Spiritu Sancto:
Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis,
donec ponam inimicos tuos sub pedibus tuis
”.
36 David dicit | scabillum pedum tuorum
CEI 1974 12,37 Davide stesso lo chiama Signore: come dunque può essere suo figlio?". E la numerosa folla lo ascoltava volentieri.
Nova Vulgata
MarIpse David dicit eum Dominum, et unde est filius eius? ”. Et multa turba eum libenter audiebat.
37 ipse ergo David dicit | libenter audivit
CEI 1974 Diceva loro mentre insegnava: "Guardatevi dagli scribi, che amano passeggiare in lunghe vesti, ricevere saluti nelle piazze,
12,38 Cfr. Mt 23, 5-7. cfr. Lc 20, 45-47.
Nova Vulgata
MarEt dicebat in doctrina sua: “ Cavete a scribis, qui volunt in stolis ambulare et salutari in foro
38 Et dicebat eis
CEI 1974 12,39 avere i primi seggi nelle sinagoghe e i primi posti nei banchetti.
Nova Vulgata Mar12,39et in primis cathedris sedere in synagogis et primos discubitus in cenis;
CEI 1974 12,40 Divorano le case delle vedove e ostentano di fare lunghe preghiere; essi riceveranno una condanna più grave".
L` obolo della vedova
Nova Vulgata Marqui devorant domos viduarum et ostentant prolixas orationes. Hi accipient amplius iudicium ”.
40 viduarum sub obtentu prolixae orationis | prolixius iudicium
CEI 1974 E sedutosi di fronte al tesoro, osservava come la folla gettava monete nel tesoro. E tanti ricchi ne gettavano molte.
12,41 Cfr. Lc 21, 1-4. Il tesoro era una sala nell’ambito del cortile interno del tempio, dove le donne potevano entrare. Lo spicciolo era la più piccola moneta del tempo.
Nova Vulgata
MarEt sedens contra gazophylacium aspiciebat quomodo turba iactaret aes in gazophylacium; et multi divites iactabant multa.
41 Et sedens Iesus
CEI 1974 12,42 Ma venuta una povera vedova vi gettò due spiccioli, cioè un quattrino.
Nova Vulgata MarEt cum venisset una vidua pauper, misit duo minuta, quod est quadrans.
42 cum venisset autem
CEI 1974 12,43 Allora, chiamati a sé i discepoli, disse loro: "In verità vi dico: questa vedova ha gettato nel tesoro più di tutti gli altri.
Nova Vulgata MarEt convocans discipulos suos ait illis: “ Amen dico vobis: Vidua haec pauper plus omnibus misit, qui miserunt in gazophylacium:
43 quoniam vidua
CEI 1974 12,44 Poiché tutti hanno dato del loro superfluo, essa invece, nella sua povertà, vi ha messo tutto quello che aveva, tutto quanto aveva per vivere".
Nova Vulgata Mar12,44Omnes enim ex eo, quod abundabat illis, miserunt; haec vero de penuria sua omnia, quae habuit, misit, totum victum suum ”.