Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI1974

CEI 1974

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
BibbiaEDU-logo

CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - Giudici - 2

Giudici

CEI 1974 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 1974 2 Ora l`angelo del Signore salì da Gàlgala a Bochim e disse: "Io vi ho fatti uscire dall`Egitto e vi ho condotti nel paese, che avevo giurato ai vostri padri di darvi. Avevo anche detto: Non romperò mai la mia alleanza con voi;
2,1 L'angelo rappresenta Dio.
Nova Vulgata Idc2,1Ascenditque angelus Domini de Galgalis in Bochim et ait: «Eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram, pro qua iuravi patribus vestris et pollicitus sum, ut non facerem irritum pactum meum vobiscum in sempiternum,
CEI 1974 2,2 voi non farete alleanza con gli abitanti di questo paese; distruggerete i loro altari. Ma voi non avete obbedito alla mia voce. Perchè avete fatto questo?
Nova Vulgata Idc2,2ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus terrae huius, sed aras eorum subverteretis. Et noluistis audire vocem meam. Cur hoc fecistis?
CEI 1974 2,3 Perciò anch`io dico: non li scaccerò dinanzi a voi; ma essi vi staranno ai fianchi e i loro dei saranno per voi un inciampo".
Nova Vulgata Idc2,3Quam ob rem nolui expellere eos a facie vestra, ut sint vobis in laqueum, et dii eorum in ruinam».
CEI 1974 2,4 Appena l`angelo del Signore disse queste parole a tutti gli Israeliti, il popolo alzò la voce e pianse.
Nova Vulgata
Idc2,4Cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israel, elevaverunt vocem suam et fleverunt.
CEI 1974 Chiamarono quel luogo Bochim e vi offrirono sacrifici al Signore.
Morte di Giosuè
2,5 Bochim significa 'i piangenti'.
Nova Vulgata Idc2,5Et vocatum est nomen loci illius Bochim (id est locus Flentium); immolaveruntque ibi hostias Domino.
CEI 1974 2,6 Quando Giosuè ebbe congedato il popolo, gli Israeliti se ne andarono, ciascuno nel suo territorio, a prendere in possesso il paese.
Nova Vulgata
Idc2,6Dimisit ergo Iosue populum, et abierunt filii Israel unusquisque in possessionem suam, ut obtinerent terram.
CEI 1974 2,7 Il popolo servì il Signore durante tutta la vita degli anziani che sopravvissero a Giosuè e che avevano visto tutte le grandi opere, che il Signore aveva fatte in favore d`Israele.
Nova Vulgata Idc2,7Servieruntque Domino cunctis diebus Iosue et seniorum, qui longo post eum vixerunt tempore et viderant universum opus magnum Domini, quod fecerat cum Israel.
CEI 1974 2,8 Poi Giosuè, figlio di Nun, servo del Signore, morì a centodieci anni
Nova Vulgata Idc2,8Mortuus est autem Iosue filius Nun famulus Domini centum et decem annorum;
CEI 1974 2,9 e fu sepolto nel territorio, che gli era toccato a Timnat-Cheres sulle montagne di Efraim, a settentrione del monte Gaas.
Nova Vulgata Idc2,9et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis Gaas.
CEI 1974 2,10 Anche tutta quella generazione fu riunita ai suoi padri; dopo di essa ne sorse un`altra, che non conosceva il Signore, nè le opere che aveva compiute in favore d`Israele.

Alti e bassi degl` Israeliti nelle relazioni con Dio
Nova Vulgata Idc2,10Omnisque illa generatio congregata est ad patres suos, et surrexerunt alii post illam, qui non noverant Dominum et opus, quod fecerat cum Israel.
CEI 1974 Gli Israeliti fecero ciò che è male agli occhi del Signore e servirono i Baal;
2,11 Baal, che significa 'signore, padrone', era il nome dato dai Cananei alla divinità maschile di un determinato luogo.
Nova Vulgata
Idc2,11Feceruntque filii Israel malum in conspectu Domini et servierunt Baalim
CEI 1974 2,12 abbandonarono il Signore, Dio dei loro padri, che li aveva fatti uscire dal paese d`Egitto, e seguirono altri dei di quei popoli che avevano intorno: si prostrarono davanti a loro e provocarono il Signore,
Nova Vulgata Idc2,12ac dimiserunt Dominum, Deum patrum suorum, qui eduxerat eos de terra Aegypti, et secuti sunt deos alienos, de diis populorum, qui habitabant in circuitu eorum, et adoraverunt eos et ad iracundiam concitaverunt Dominum
CEI 1974 abbandonarono il Signore e servirono Baal e Astarte.
2,13 Astarte era la dea cananea della fecondità. Al plurale, indica le divinità femminili in genere.
Nova Vulgata Idc2,13dimittentes eum et servientes Baal et Astharoth.
CEI 1974 2,14 Allora si accese l`ira del Signore contro Israele e li mise in mano a razziatori, che li depredarono; li vendette ai nemici che stavano loro intorno ed essi non potevano più tener testa ai nemici.
Nova Vulgata Idc2,14Iratusque Dominus contra Israel tradidit eos in manibus diripientium, qui diripuerunt eos, et vendidit eos hostibus, qui habitabant per gyrum, nec potuerunt resistere adversariis suis;
CEI 1974 2,15 Dovunque uscivano in campo, la mano del Signore era contro di loro, come il Signore aveva detto, come il Signore aveva loro giurato: furono ridotti all`estremo.
Nova Vulgata Idc2,15sed, quocumque pergere voluissent, manus Domini erat super eos ad malum, sicut locutus est et iuravit eis, et vehementer afflicti sunt.
CEI 1974 Allora il Signore fece sorgere dei giudici, che li liberassero dalle mani di quelli che li depredavano.
2,16 Il giudice era un capo supremo, suscitato da Dio per liberare gli oppressi: cfr. Sir 46, 13-15.La funzione ebbe anche carattere carismatico: cfr. 3, 10.
Nova Vulgata
Idc2,16Suscitavitque Dominus iudices, qui liberarent eos de vastantium manibus; 
CEI 1974 2,17 Ma neppure ai loro giudici davano ascolto, anzi si prostituivano ad altri dei e si prostravano davanti a loro. Abbandonarono ben presto la via battuta dai loro padri, i quali avevano obbedito ai comandi del Signore: essi non fecero così.
Nova Vulgata Idc2,17sed nec illos audire voluerunt fornicantes cum diis alienis et adorantes eos. Cito deseruerunt viam, per quam ingressi fuerant patres eorum audientes mandata Domini, et omnia fecere contraria.
CEI 1974 2,18 Quando il Signore suscitava loro dei giudici, il Signore era con il giudice e li liberava dalla mano dei loro nemici durante tutta la vita del giudice; perchè il Signore si lasciava commuovere dai loro gemiti sotto il giogo dei loro oppressori.
Nova Vulgata Idc2,18Cumque Dominus iudices suscitaret eis, erat Dominus cum iudice et liberabat eos de manu hostium eorum toto tempore iudicis, quia flectebatur misericordia et audiebat gemitus afflictorum.
CEI 1974 2,19 Ma quando il giudice moriva, tornavano a corrompersi più dei loro padri, seguendo altri dei per servirli e prostrarsi davanti a loro, non desistendo dalle loro pratiche e dalla loro condotta ostinata.
Nova Vulgata Idc2,19Postquam autem mortuus esset iudex, revertebantur et multo faciebant peiora quam fecerant patres sui, sequentes deos alienos, servientes eis et adorantes illos: non dimiserunt opera sua et viam durissimam, per quam ambulare consueverant.
CEI 1974 2,20 Perciò l`ira del Signore si accese contro Israele e disse: "Poichè questa nazione ha violato l`alleanza che avevo stabilita con i loro padri e non hanno obbedito alla mia voce,
Nova Vulgata
Idc2,20Iratusque est furor Domini in Israel et ait: «Quia irritum fecit gens ista pactum meum, quod pepigeram cum patribus eorum, et vocem meam audire contempsit,
CEI 1974 2,21 nemmeno io scaccerò più dinanzi a loro nessuno dei popoli, che Giosuè lasciò quando morì.
Nova Vulgata Idc2,21et ego non expellam gentes, quas dimisit Iosue et mortuus est;
CEI 1974 2,22 Così, per mezzo loro, metterò alla prova Israele, per vedere se cammineranno o no sulla via del Signore, come fecero i loro padri".
Nova Vulgata Idc2,22ut in ipsis experiar Israel, utrum custodiant viam Domini et ambulent in ea, sicut custodierunt patres eorum, an non».
CEI 1974 2,23 Il Signore lasciò quelle nazioni senza affrettarsi a scacciarle e non le mise nelle mani di Giosuè.
Nova Vulgata
Idc2,23Dimisit ergo Dominus has nationes et cito expellere noluit nec tradidit in manibus Iosue.