CEI 1974 - Antico Testamento - Libri Storici - 1 Samuele - 20
1 Samuele
CEI 1974 Torna al libro
Nova Vulgata
CEI 1974
20
20,1 Davide lasciò di nascosto Naiot di Rama, si recò da Giònata e gli disse: "Che ho fatto, che delitto ho commesso, che colpa ho avuto nei riguardi di tuo padre, perchè attenti così alla mia vita?".
Nova Vulgata
1 Sam20,1Fugit autem David de Naioth, quae est in Rama, veniensque locutus est coram Ionathan: «Quid feci? Quae est iniquitas mea et quod peccatum meum in patrem tuum, quia quaerit animam meam?».
CEI 1974
20,2 Rispose: "Non sia mai. Non morirai. Vedi, mio padre non fa nulla di grande o di piccolo senza confidarmelo. Perché mi avrebbe nascosto questa cosa? Non è possibile!".
Nova Vulgata
1 Sam20,2Qui dixit ei: «Absit, non morieris; neque enim faciet pater meus quidquam grande vel parvum, nisi prius indicaverit mihi; hoc ergo celavit me pater meus tantummodo? Nequaquam erit istud».
CEI 1974
20,3 Ma Davide giurò ancora: "Tuo padre sa benissimo che ho trovato grazia ai tuoi occhi e dice: Giònata non deve sapere questa cosa perchè si angustierebbe. Ma, per la vita del Signore e per la tua vita, c`è un sol passo tra me e la morte".
Nova Vulgata
1 SamEt rursum respondit David et ait: «Scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis et dixit: “Nesciat hoc Ionathan, ne forte tristetur”. Quinimmo vivit Dominus, et vivit anima tua, quia uno tantum gradu ego morsque dividimur».
CEI 1974
20,5 Rispose Davide: "Domani è la luna nuova e io dovrei sedere a tavola con il re. Ma tu mi lascerai partire e io resterò nascosto nella campagna fino alla terza sera.
Nova Vulgata
1 Sam20,5Dixit autem David ad Ionathan: «Ecce neomenia est crastino, et ego ex more sedere soleo iuxta regem ad vescendum; dimitte ergo me, ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae.
CEI 1974
20,6 Se tuo padre mi cercherà, dirai: Davide mi ha chiesto di lasciarlo andare in fretta a Betlemme sua città perchè vi si celebra il sacrificio annuale per tutta la famiglia.
Nova Vulgata
1 Sam20,6Si requisierit me pater tuus, respondebis ei: “Rogavit me David, ut iret celeriter in Bethlehem civitatem suam, quia victimae annuae ibi sunt universis contribulibus eius”.
CEI 1974
20,7 Se dirà: Va bene, allora il tuo servo può stare in pace. Se invece andrà in collera, sii certo che è stato deciso il peggio da parte sua.
Nova Vulgata
1 Sam20,7Si dixerit: “Bene”, pax erit servo tuo; si autem fuerit iratus, scito quia malum decretum est ab eo.
CEI 1974
Mostra la tua bontà verso il tuo servo, perchè hai voluto legare a te il tuo servo con un patto del Signore: se ho qualche colpa, uccidimi tu; ma per qual motivo dovresti condurmi da tuo padre?".
Nova Vulgata
1 Sam20,8Fac ergo misericordiam in servum tuum, quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti; si autem est in me aliqua iniquitas, tu me interfice et ad patrem tuum ne introducas me».
CEI 1974
20,9 Giònata rispose: "Lungi da te! Se certo io sapessi che da parte di mio padre è stata decisa una cattiva sorte per te, non te lo farei forse sapere?".
Nova Vulgata
1 Sam20,9Et ait Ionathan: «Absit hoc a te; neque enim fieri potest ut, si certo cognovero malum decretum esse a patre meo contra te, non annuntiem tibi».
Nova Vulgata
1 SamResponditque David ad Ionathan: «Quis nuntiabit mihi, si quid forte responderit tibi pater tuus dure?».
CEI 1974
20,11 Giònata rispose a Davide: "Vieni, andiamo in campagna".
Uscirono tutti e due nei campi.
Uscirono tutti e due nei campi.
Nova Vulgata
1 Sam20,11Et ait Ionathan ad David: «Veni, egrediamur foras in agrum». Cumque exissent ambo in agrum,
1 Sam20,11Et ait Ionathan ad David: «Veni, egrediamur foras in agrum». Cumque exissent ambo in agrum,
CEI 1974
20,12 Allora Giònata disse a Davide: "Per il Signore, Dio d`Israele, domani o il terzo giorno a quest`ora indagherò le intenzioni di mio padre. Se saranno favorevoli a Davide e io non manderò subito a riferirlo al tuo orecchio,
Nova Vulgata
1 Samait Ionathan ad David: «Vivit Dominus, Deus Israel, investigabo sententiam patris mei hoc fere tempore cras vel perendie; et si aliquid boni fuerit super David, et non statim miserim ad te et notum tibi fecerim,
CEI 1974
20,13 tanto faccia il Signore a Giònata e ancora di peggio. Se invece sembrerà bene a mio padre decidere il peggio a tuo riguardo, io te lo confiderò e ti farò partire. Tu andrai tranquillo e il Signore sarà con te come è stato con mio padre.
Nova Vulgata
1 Sam20,13haec faciat Dominus in Ionathan et haec augeat! Si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te, hoc quoque notum faciam tibi et dimittam te, ut vadas in pace. Et sit Dominus tecum, sicut fuit cum patre meo.
Nova Vulgata
1 SamEt, si vixero, facies mihi misericordiam Domini; si vero mortuus fuero,
CEI 1974
20,15 non ritirare mai la tua benevolenza dalla mia casa; quando il Signore avrà sterminato dalla terra ogni uomo nemico di Davide,
Nova Vulgata
1 Sam20,15non auferas misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum, quando eradicaverit Dominus inimicos David unumquemque de terra».
CEI 1974
20,16 non sia eliminato il nome di Giònata dalla casa di Davide: il Signore ne chiederà conto ai nemici di Davide".
Nova Vulgata
1 SamPepigit ergo foedus Ionathan cum domo David dicens: «Requirat Dominus de manu inimicorum David!».
CEI 1974
20,17 Giònata volle ancor giurare a Davide, perchè gli voleva bene e lo amava come se stesso.
Nova Vulgata
1 Sam20,17Et addidit Ionathan ut faceret David iurare per dilectionem suam erga illum; sicut animam enim suam, ita diligebat eum.
CEI 1974
20,18 Giònata disse a Davide: "Domani è la luna nuova e la tua assenza sarà notata perchè si guarderà al tuo posto.
CEI 1974
20,19 Aspetterai il terzo giorno, poi scenderai in fretta e ti recherai al luogo dove ti sei nascosto il giorno di quel fatto e resterai presso quella collinetta.
Nova Vulgata
1 Samvacua erit enim sessio tua. Perendie descendes festinus et venies in locum, ubi abscondisti te in die facti illius; et sedebis iuxta acervum illum.
Nova Vulgata
1 SamEt ego tres sagittas mittam iuxta eum et iaciam quasi exercens me ad signum.
CEI 1974
20,21 Poi manderò il ragazzo gridando: Và a cercare le frecce! Se dirò al ragazzo: Guarda, le frecce sono più in qua da dove ti trovi, prendile!, allora vieni, perchè tutto va bene per te; per la vita del Signore, non ci sarà niente di grave.
CEI 1974
20,22 Se invece dirò al giovane: Guarda, le frecce sono più avanti di dove ti trovi!, allora va' perché il Signore ti fa partire.
Nova Vulgata
1 Sam20,22Si dixero puero: “Ecce sagittae intra te sunt, tolle eas”, tu veni ad me, quia pax tibi est, et nihil est mali, vivit Dominus. Si autem sic locutus fuero puero: “Ecce sagittae ultra te sunt”, vade, quia dimisit te Dominus.
CEI 1974
20,23 Riguardo alle parole che abbiamo detto io e tu, ecco è testimonio il Signore tra me e te per sempre".
Nova Vulgata
1 Sam20,23De verbo autem, quod locuti fuimus, ego et tu, sit Dominus inter me et te usque in sempiternum».
CEI 1974
20,24 Davide dunque si nascose nel campo. Arrivò la luna nuova e il re sedette a tavola per mangiare.
Nova Vulgata
1 SamAbsconditus est ergo David in agro; et venit neomenia, et sedit rex ad mensam ad comedendum.
1 SamAbsconditus est ergo David in agro; et venit neomenia, et sedit rex ad mensam ad comedendum.
CEI 1974
20,25 Il re sedette come al solito sul sedile contro il muro; Giònata stette di fronte, Abner si sedette al fianco del re e il posto di Davide rimase vuoto.
Nova Vulgata
1 SamCumque sedisset rex super cathedram suam secundum consuetudinem, quae erat iuxta parietem, sedit Ionathan ex adverso, et sedit Abner ex latere Saul; vacuusque apparuit locus David.
CEI 1974
Ma Saul non disse nulla quel giorno, perchè pensava: "Gli sarà successo un inconveniente: non sarà mondo. Certo, non è mondo".
Nova Vulgata
1 Sam20,26Et non est locutus Saul quidquam in die illa; cogitabat enim quod forte evenisset ei, ut non esset mundus nec purificatus.
CEI 1974
20,27 Ed ecco l`indomani, il secondo giorno della luna nuova, il posto di Davide era ancora vuoto. Saul disse allora a Giònata suo figlio: "Perchè il figlio di Iesse non è venuto a tavola né ieri né oggi?".
Nova Vulgata
1 Sam20,27Cumque illuxisset dies secunda post neomeniam, rursum vacuus apparuit locus David; dixitque Saul ad Ionathan filium suum: «Cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum?».
CEI 1974
20,28 Giònata rispose a Saul: "Davide mi ha chiesto con insistenza di lasciarlo andare a Betlemme.
CEI 1974
20,29 Mi ha detto: Lasciami andare, perchè abbiamo in città il sacrificio di famiglia e mio fratello me ne ha fatto un obbligo. Se dunque ho trovato grazia ai tuoi occhi, lasciami libero, perchè possa vedere i miei fratelli. Per questo non è venuto alla tavola del re".
Nova Vulgata
1 Sam20,29et ait: “Dimitte me, quoniam sacrificium familiae est in civitate, et frater meus ipse accersivit me; nunc ergo, si inveni gratiam in oculis tuis, vadam cito et videbo fratres meos”. Ob hanc causam non venit ad mensam regis».
CEI 1974
20,30 Saul si adirò molto con Giònata e gli gridò: "Figlio d`una donna perduta, non so io forse che tu prendi le parti del figlio di Iesse, a tua vergogna e a vergogna della nudità di tua madre?
Nova Vulgata
1 Sam20,30Iratus autem Saul adversum Ionathan dixit ei: «Fili mulieris perversae, numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam et in confusionem nuditatis matris tuae?
1 Sam20,30Iratus autem Saul adversum Ionathan dixit ei: «Fili mulieris perversae, numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam et in confusionem nuditatis matris tuae?
CEI 1974
20,31 Perchè fino a quando vivrà il figlio di Iesse sulla terra, non avrai sicurezza né tu né il tuo regno. Manda dunque a prenderlo e conducilo qui da me, perchè deve morire".
Nova Vulgata
1 Sam20,31Omnibus enim diebus, quibus filius Isai vixerit super terram, non stabilieris tu neque regnum tuum; itaque iam nunc mitte et adduc eum ad me, quia filius mortis est».
Nova Vulgata
1 Sam20,32Respondens autem Ionathan Sauli patri suo ait: «Quare morietur? Quid fecit?».
CEI 1974
20,33 Saul afferrò la lancia contro di lui per colpirlo e Giònata capì che l`uccisione di Davide era cosa ormai decisa da parte di suo padre.
Nova Vulgata
1 Sam20,33Et arripuit Saul lanceam, ut percuteret eum; et intellexit Ionathan quod definitum esset patri suo, ut interficeret David.
CEI 1974
20,34 Giònata si alzò dalla tavola acceso d`ira e non volle prendere cibo in quel secondo giorno della luna nuova. Era rattristato per riguardo a Davide perchè suo padre ne violava i diritti.
Gionata consiglia la fuga a Davide
Gionata consiglia la fuga a Davide
Nova Vulgata
1 Sam20,34Surrexit ergo Ionathan a mensa in ira furoris et non comedit in die neomeniae secunda panem; contristatus est enim super David, eo quod confudisset eum pater suus.
CEI 1974
20,35 Il mattino dopo Giònata uscì in campagna, per dare le indicazioni a Davide. Era con lui un ragazzo ancora piccolo.
Nova Vulgata
1 Sam20,35Cumque illuxisset mane, venit Ionathan in agrum ad locum constitutum a David et puer parvulus cum eo;
1 Sam20,35Cumque illuxisset mane, venit Ionathan in agrum ad locum constitutum a David et puer parvulus cum eo;
CEI 1974
20,36 Egli disse al ragazzo: "Corri a cercare le frecce che io tirerò". Il ragazzo corse ed egli tirò la freccia più avanti di lui.
Nova Vulgata
1 Sam20,36et ait ad puerum suum: «Vade et affer mihi sagittas, quas ego iacio». Cumque puer cucurrisset, iecit sagittam trans puerum.
CEI 1974
20,37 Il ragazzo corse fino al luogo dov`era la freccia che Giònata aveva tirata e Giònata gridò al ragazzo: "La freccia non è forse più avanti di te?".
Nova Vulgata
1 Sam20,37Venit itaque puer ad locum sagittae, quam miserat Ionathan, et clamavit Ionathan post tergum pueri et ait: «Ecce ibi est sagitta porro ultra te».
CEI 1974
20,38 Giònata gridò ancora al ragazzo: "Corri svelto e non fermarti!". Il ragazzo di Giònata raccolse le frecce e le portò al suo padrone.
Nova Vulgata
1 Sam20,38Clamavitque Ionathan post tergum pueri: «Festina velociter, ne steteris». Sustulit autem puer Ionathae sagittam et attulit ad dominum suum
Nova Vulgata
1 Sam20,39et quid ageretur penitus ignorabat, tantummodo enim Ionathan et David rem noverant.
CEI 1974
20,40 Allora diede le armi al ragazzo che era con lui e gli disse: "Và e riportale in città".
Nova Vulgata
1 Sam20,40Dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei: «Vade, defer in civitatem».
1 Sam20,40Dedit igitur Ionathan arma sua puero et dixit ei: «Vade, defer in civitatem».
CEI 1974
20,41 Partito il ragazzo, Davide si mosse da dietro la collinetta, cadde con la faccia a terra e si prostrò tre volte, poi si baciarono l`un l`altro e piansero l`uno insieme all`altro, finchè per Davide si fece tardi.
Nova Vulgata
1 SamCumque abisset puer, surrexit David de latere acervi et cadens pronus in terram adoravit tertio; et osculantes alterutrum fleverunt pariter, David autem amplius.
CEI 1974
20,42 Allora Giònata disse a Davide: "Và in pace, ora che noi due abbiamo giurato nel nome del Signore: il Signore sia con me e con te, con la mia discendenza e con la tua discendenza per sempre".
Nova Vulgata
1 Sam20,42Dixit ergo Ionathan ad David: «Vade in pace; iuravimus enim ambo in nomine Domini dicentes: Dominus erit inter me et te et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum».