Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Libri Storici - 2 Samuele - 20

2 Samuele

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 20 20,1 Capitò là uno scellerato chiamato Seba, figlio di Bicrì, un Beniaminita, il quale suonò il corno e disse:
"Non abbiamo alcuna parte con Davide
e non abbiamo un'eredità con il figlio di Iesse.
Ognuno alle proprie tende, Israele!".
Nova Vulgata 2 Sam20,1Accidit quoque, ut ibi esset vir Belial nomine Seba filius Bochri Beniaminita; et cecinit bucina et ait:

«Non est nobis pars in David,

neque hereditas in filio Isai!

Vir Israel, in tabernacula tua!».

CEI 2008 20,2Tutti gli Israeliti si allontanarono da Davide per seguire Seba, figlio di Bicrì; ma gli uomini di Giuda rimasero uniti al loro re e lo accompagnarono dal Giordano fino a Gerusalemme.
Nova Vulgata
2 Sam20,2Et separatus est omnis vir Israel a David secutusque est Seba filium Bochri; viri autem Iudae adhaeserunt regi suo a Iordane usque Ierusalem.

CEI 2008 20,3Davide entrò nella reggia a Gerusalemme. Il re prese le dieci concubine che aveva lasciato a custodia della reggia e le mise in una residenza sorvegliata; dava loro sostentamento, ma non si accostava a loro. Rimasero così recluse fino al giorno della loro morte, vivendo da vedove.
Nova Vulgata
2 Sam20,3Cumque venisset rex in domum suam Ierusalem, tulit decem mulieres concubinas, quas dereliquerat ad custodiendam domum, et tradidit eas in custodiam alimenta eis praebens. Et non est ingressus ad eas, sed erant clausae usque ad diem mortis suae in viduitate viventes.

CEI 2008 20,4Quindi il re disse ad Amasà: "Radunami tutti gli uomini di Giuda in tre giorni; poi férmati qui".
Nova Vulgata
2 Sam20,4Dixit autem rex Amasae: «Convoca mihi omnes viros Iudae in diem tertium et tu adesto praesens».
CEI 2008 20,5Amasà dunque partì per far venire gli uomini di Giuda; ma tardò più del tempo fissato.
Nova Vulgata 2 Sam20,5Abiit ergo Amasa, ut convocaret Iudam; et moratus est ultra tempus, quod ei constituerat.
CEI 2008 20,6Allora Davide disse ad Abisài: "Seba, figlio di Bicrì, ci farà ora più male di Assalonne; prendi i servi del tuo signore e inseguilo, perché non trovi fortezze e sfugga ai nostri occhi".
Nova Vulgata 2 SamAit autem David ad Abisai: «Nunc magis afflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom; tolle igitur servos domini tui et persequere eum, ne inveniat civitates munitas et effugiat nos».
6 Inveniat - Lege jimṣā’; TM «invenit»
Effugiat nos - Lege cum Gr wehēṣal (= et obscuret [oculos nostros], Vg secundum sensum «effugiat nos»); TM «et eripiat»
CEI 2008 20,7Con lui uscirono gli uomini di Ioab, i Cretei, i Peletei e tutti i prodi; uscirono da Gerusalemme per inseguire Seba, figlio di Bicrì.
Nova Vulgata 2 Sam20,7Egressi sunt ergo cum eo viri Ioab, Cherethi quoque et Phelethi et omnes fortissimi; exierunt de Ierusalem ad persequendum Seba filium Bochri.

CEI 2008 20,8Si trovavano presso la grande pietra che è a Gàbaon, quando Amasà venne loro incontro. Ioab indossava la veste militare, sopra la quale portava il cinturone con la spada pendente dai fianchi nel fodero; venendo fuori, essa gli cadde.
Nova Vulgata
2 SamCumque illi essent iuxta lapidem grandem, qui est in Gabaon, Amasa venerat ante eos. Porro Ioab accinctus erat habitu suo, et in cingulo super lumbos gladius absconditus erat, qui levi motu ex vagina in manum suam cecidit.
8 Omitte «veste sua» (post «habitu suo»); TM lebušô; varians lectio
CEI 2008 20,9Ioab disse ad Amasà: "Stai bene, fratello mio?" e con la destra prese Amasà per la barba per baciarlo.
Nova Vulgata 2 Sam20,9Dixitque Ioab ad Amasam: «Estne pax tibi, mi frater?». Et tenuit manu dextera mentum Amasae, ut oscularetur eum.
CEI 2008 20,10Amasà non fece attenzione alla spada che Ioab aveva nell'altra mano, e Ioab lo colpì al ventre e ne sparse le viscere a terra; non lo colpì una seconda volta perché era già morto. Poi Ioab e Abisài, suo fratello, inseguirono Seba, figlio di Bicrì.
Nova Vulgata 2 Sam20,10Porro Amasa non observavit gladium in manu Ioab, qui percussit eum in inguine et effudit intestina eius in terram, nec secundum vulnus apposuit; et mortuus est. Ioab autem et Abisai frater eius persecuti sunt Seba filium Bochri.
CEI 2008 20,11Uno dei giovani di Ioab era rimasto presso Amasà e diceva: "Chi ama Ioab e chi è per Davide segua Ioab!".
Nova Vulgata 2 Sam20,11Interea quidam de pueris Ioab stetit iuxta cadaver Amasae et dixit: «Qui esse vult cum Ioab et pro David, sequatur Ioab!».
CEI 2008 20,12Intanto Amasà giaceva insanguinato in mezzo al sentiero e quell'uomo vide che tutto il popolo si fermava. Allora trascinò Amasà fuori dal sentiero, in un campo, e gli buttò addosso una veste, perché quanti gli arrivavano vicino lo vedevano e si fermavano.
Nova Vulgata 2 Sam20,12Amasa autem conspersus sanguine iacebat in media via. Vidit hoc vir quod subsisteret omnis populus ad videndum eum; et amovit Amasam de via in agrum operuitque eum vestimento, cum videret quod omnes transeuntes propter eum subsisterent.
CEI 2008 20,13Quando fu rimosso dal sentiero, passarono tutti al seguito di Ioab per inseguire Seba, figlio di Bicrì.
Nova Vulgata 2 Sam20,13Amoto igitur illo de via, transibat omnis vir sequens Ioab ad persequendum Seba filium Bochri.
CEI 2008 Costui passò per tutte le tribù d'Israele fino ad Abel-Bet-Maacà; tutti gli alleati si radunarono e lo seguirono.
20,14 Abel-Bet-Maacà: era situata all’estremità settentrionale d’Israele, nel territorio di Dan.
Nova Vulgata
2 SamPorro ille transierat per omnes tribus Israel usque in Abelbethmaacha; omnesque Bochritae congregati sunt et ingressi sunt etiam post eum.
14 Abelbethmaacha (1Reg 15,20; 2Reg 15,29; TM ’ābēl bêt-ma ăkāk); nomen civitatis «Abel», cum sint plures civitates huiusnominis, determinatur nomine familiae « (domus) Maacha», quae hic hahitat. TM hic distinguit nomen gentilicium a nomine urbis: «et domus Maacha»
Bochritae - Lege habbikrîm; TM habbērîm («Beritae» ?)
Congregati sunti - Lege cum qere, Gr, Targ et Vg wajjiqqāhălû; TM «et contempserunt eum» vel «et contempti sunti» (?)
CEI 2008 20,15Vennero dunque, lo assediarono ad Abel-Bet-Maacà e innalzarono contro la città un terrapieno addossato al contrafforte; tutto il popolo che era con Ioab faceva di tutto per far cadere le mura.
Nova Vulgata 2 Sam20,15Venerunt itaque et oppugnabant eum in Abelbethmaacha et fuderunt contra civitatem aggerem, qui stetit contra antemurale; et omnis populus, qui erat cum Ioab, moliebatur destruere muros.

CEI 2008 20,16Allora una donna saggia gridò dalla città: "Ascoltate, ascoltate! Dite a Ioab di avvicinarsi, gli voglio parlare!".
Nova Vulgata
2 Sam20,16Et exclamavit mulier sapiens de civitate: «Audite, audite! Dicite Ioab: “Appropinqua huc, et loquar tecum”».
CEI 2008 20,17Quando egli le si avvicinò, la donna gli chiese: "Sei tu Ioab?". Egli rispose: "Sì". Allora ella gli disse: "Ascolta la parola della tua schiava". Egli rispose: "Ascolto".
Nova Vulgata 2 Sam20,17Qui cum accessisset ad eam, ait illi: «Tu es Ioab?». Et ille respondit: «Ego». Ad quem sic locuta est: «Audi sermones ancillae tuae». Qui respondit: «Audio».
CEI 2008 20,18Riprese: "Una volta si soleva dire: "Si consultino quelli di Abel", e la cosa si risolveva.
Nova Vulgata 2 Sam20,18Rursumque illa: «Sermo, inquit, dicebatur in vetere proverbio: “Interrogent in Abel, et sic perficient rem”.
CEI 2008 20,19Io vivo tra uomini pacifici e fedeli d'Israele, e tu cerchi di far perire una città che è una madre in Israele. Perché vuoi distruggere l'eredità del Signore?".
Nova Vulgata 2 Sam20,19Ego pacifica fidelium Israel, et tu quaeris subruere civitatem et evertere matrem in Israel. Quare praecipitas hereditatem Domini?».
CEI 2008 20,20Ioab rispose: "Non sia mai, non sia mai che io distrugga e devasti!
Nova Vulgata 2 Sam20,20Respondensque Ioab ait: «Absit, absit hoc a me; non praecipito neque demolior.
CEI 2008 20,21La questione è diversa: un uomo delle montagne di Èfraim, chiamato Seba, figlio di Bicrì, ha alzato la mano contro il re Davide. Consegnatemi lui solo e io me ne andrò dalla città". La donna disse a Ioab: "Ecco, la sua testa ti sarà gettata dalle mura".
Nova Vulgata 2 Sam20,21Non se sic habet res, sed homo de monte Ephraim, Seba filius Bochri cognomine, levavit manum suam contra regem David; tradite illum solum, et recedam a civitate”. Et ait mulier ad Ioab: «Ecce, caput eius mittetur ad te per murum».
CEI 2008 20,22Allora la donna si rivolse a tutto il popolo con saggezza; così quelli tagliarono la testa a Seba, figlio di Bicrì, e la gettarono a Ioab. Egli fece suonare il corno; tutti si dispersero lontano dalla città, ognuno alla propria tenda. Poi Ioab tornò a Gerusalemme presso il re.
Nova Vulgata 2 Sam20,22Ingressa est ergo ad omnem populum et locuta est eis sapienter. Qui abscissum caput Seba filii Bochri proiecerunt ad Ioab. Et ille cecinit tuba, et recesserunt ab urbe unusquisque in tabernacula sua. Ioab autem reversus est Ierusalem ad regem.
CEI 2008 20,23Ioab era a capo di tutto l'esercito d'Israele; Benaià, figlio di Ioiadà, era capo dei Cretei e dei Peletei;
Nova Vulgata
2 Sam20,23Erat ergo Ioab super omnem exercitum Israel; Banaias autem filius Ioiadae super Cherethaeos et Phelethaeos;
CEI 2008 20,24Adoràm sovrintendeva al lavoro coatto; Giòsafat, figlio di Achilùd, era archivista;
Nova Vulgata 2 SamAdoniram vero super onera; porro Iosaphat filius Ahilud a commentariis.
24 Adoniram - Lege cum Gr, Syr et 1Reg 4,6; 5,28 ’ădōnîrām; TM «Aduram» (et 1Reg 12,18; 2Par 10,18 = Vg)
CEI 2008 20,25Seva era scriba; Sadoc ed Ebiatàr erano sacerdoti
Nova Vulgata 2 Sam20,25Siva autem scriba, Sadoc vero et Abiathar sacerdotes;
CEI 2008 20,26e anche Ira, lo Iairita, era sacerdote di Davide.


Nova Vulgata 2 Sam20,26Hira quoque Iairites erat sacerdos David.