Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Libri Storici - 2 Samuele - 5

2 Samuele

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 5 Vennero allora tutte le tribù d'Israele da Davide a Ebron, e gli dissero: "Ecco noi siamo tue ossa e tua carne.
5,1-25 Davide re di Giuda e d’Israele: conquista di Gerusalemme, disfatta dei Filistei
Nova Vulgata 2 Sam5,1Et venerunt universae tribus Israel ad David in Hebron dicentes: «Ecce nos os tuum et caro tua sumus.
CEI 2008 5,2Già prima, quando regnava Saul su di noi, tu conducevi e riconducevi Israele. Il Signore ti ha detto: "Tu pascerai il mio popolo Israele, tu sarai capo d'Israele"".
Nova Vulgata 2 Sam5,2Sed et heri et nudiustertius, cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israel. Dixit autem Dominus ad te: “Tu pasces populum meum Israel et tu eris dux super Israel”».
CEI 2008 Vennero dunque tutti gli anziani d'Israele dal re a Ebron, il re Davide concluse con loro un'alleanza a Ebron davanti al Signore ed essi unsero Davide re d'Israele.
5,3 ed essi unsero Davide re d’Israele: riguardo a questa nuova consacrazione, vedi nota a 2,4.
Nova Vulgata 2 Sam5,3Venerunt quoque omnes senes Israel ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Domino; unxeruntque David in regem super Israel.
CEI 2008 5,4Davide aveva trent'anni quando fu fatto re e regnò quarant'anni.
Nova Vulgata 2 SamTriginta annorum erat David, cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit:
4 Et quadraginta - Lege cum 14 mss et vers we’arbāîm (cfr. 2Reg 14,2; 15,2.33 etc.); TM «quadraginta»
CEI 2008 5,5A Ebron regnò su Giuda sette anni e sei mesi e a Gerusalemme regnò trentatré anni su tutto Israele e su Giuda.
Nova Vulgata 2 Sam5,5in Hebron regnavit super Iudam septem annis et sex mensibus; in Ierusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israel et Iudam.
CEI 2008 Il re e i suoi uomini andarono a Gerusalemme contro i Gebusei che abitavano in quella regione. Costoro dissero a Davide: "Tu qui non entrerai: i ciechi e gli zoppi ti respingeranno", per dire: "Davide non potrà entrare qui".
5,6 I Gebusei abitavano Gerusalemme prima della presa della città da parte di Davide. La città abitata dai Gebusei è stata identificata con l’area a sud-est della collina dove sorgerà più tardi il tempio. La frase i ciechi e gli zoppi… è di significato incerto.
Nova Vulgata
2 SamEt abiit rex et omnes viri, qui erant cum eo, in Ierusalem ad Iebusaeum habitatorem terrae. Qui dixit ad David: «Non ingredieris huc, sed depellent te caeci et claudi», significantes: «Non ingredietur David huc».
6 Depellent: hēsîrukā (vel hăsîrukā?); TM «depellet» (perfectum exprimit hic certitudinem futurae actionis)
CEI 2008 5,7Ma Davide espugnò la rocca di Sion, cioè la Città di Davide.
Nova Vulgata 2 Sam5,7Cepit autem David arcem Sion: haec est civitas David.
CEI 2008 Davide disse in quel giorno: "Chiunque vuol colpire i Gebusei, attacchi attraverso il canale gli zoppi e i ciechi, che odiano la vita di Davide". Per questo dicono: "Il cieco e lo zoppo non entreranno nella casa".
5,8 attacchi attraverso il canale: secondo un’interpretazione abbastanza comune, il termine tradotto con canale sembra indicare la galleria nella roccia, in parte naturale, in parte scavata artificialmente, che permette ancora oggi di accedere alla sorgente di Ghicon, posta fuori della città.
Nova Vulgata 2 Sam5,8Dixerat enim David in die illa: «Omnis, qui percutiet Iebusaeum, attingat per cuniculum fontis claudos et caecos exosos animae David». Idcirco dicitur in proverbio: «Caecus et claudus non intrabunt in domum».
CEI 2008 Davide si stabilì nella rocca e la chiamò Città di Davide. Egli fece fortificazioni tutt'intorno, dal Millo verso l'interno.
5,9-12 Anacronisticamente, vengono attribuite a Davide opere pubbliche realizzate sotto Salomone.
Millo: probabilmente il terrapieno che permetterà di collegare il palazzo reale al tempio.
Nova Vulgata 2 Sam5,9Habitavit autem David in arce et vocavit eam Civitatem David; et aedificavit per gyrum a Mello et intrinsecus.
CEI 2008 5,10Davide andava sempre più crescendo in potenza e il Signore, Dio degli eserciti, era con lui.
Nova Vulgata 2 Sam5,10Et ibat proficiens atque succrescens, et Dominus, Deus exercituum, erat cum eo.
CEI 2008 5,11Chiram, re di Tiro, inviò messaggeri a Davide con legno di cedro, carpentieri e muratori, i quali costruirono una casa a Davide.
Nova Vulgata
2 Sam5,11Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David et ligna cedrina et artifices lignorum artificesque lapidum pro parietibus; et aedificaverunt domum David.
CEI 2008 5,12Davide seppe allora che il Signore lo confermava re d'Israele ed esaltava il suo regno per amore d'Israele, suo popolo.
Nova Vulgata 2 Sam5,12Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israel et quoniam exaltasset regnum eius super populum suum Israel.

CEI 2008 5,13Davide prese ancora concubine e mogli da Gerusalemme, dopo il suo arrivo da Ebron: queste generarono a Davide altri figli e figlie.
Nova Vulgata
2 Sam5,13Accepitque David adhuc concubinas et uxores de Ierusalem, postquam venerat de Hebron; natique sunt David et alii filii et filiae.
CEI 2008 5,14I nomi di quelli generati a Gerusalemme sono: Sammùa, Sobab, Natan, Salomone,
Nova Vulgata 2 Sam5,14Et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Ierusalem: Samua et Sobab et Nathan et Salomon
CEI 2008 5,15Ibcar, Elisùa, Nefeg, Iafìa,
Nova Vulgata 2 Sam5,15et Iebahar et Elisua et Napheg
CEI 2008 5,16Elisamà, Eliadà ed Elifèlet.
Nova Vulgata 2 Sam5,16et Iaphia et Elisama et Eliada et Eliphalet.
CEI 2008 5,17Quando i Filistei seppero che avevano unto Davide re d'Israele, salirono tutti per dargli la caccia. Appena Davide ne fu informato, discese alla fortezza.
Nova Vulgata
2 Sam5,17Audierunt vero Philisthim quod unxissent David regem super Israel et ascenderunt universi, ut quaererent David. Quod cum audisset David, descendit in praesidium;
CEI 2008 Vennero i Filistei e si sparsero nella valle dei Refaìm.
5,18 La valle dei Refaìm, a sud-ovest di Gerusalemme, segna la frontiera tra il territorio di Giuda e quello di Beniamino.
Nova Vulgata 2 Sam5,18Philisthim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim.
CEI 2008 5,19Davide consultò il Signore chiedendo: "Devo andare contro i Filistei? Li metterai nelle mie mani?". Il Signore rispose a Davide: "Va' pure, perché certamente metterò i Filistei nelle tue mani".
Nova Vulgata 2 Sam5,19Et consuluit David Dominum dicens: «Si ascendam ad Philisthim? Et si dabis eos in manu mea?». Et dixit Dominus ad David: «Ascende, quia tradens dabo Philisthim in manu tua».
CEI 2008 Davide si recò a Baal-Perasìm, dove Davide li sconfisse e disse: "Il Signore ha aperto una breccia tra i miei nemici davanti a me, come una breccia aperta dalle acque". Per questo chiamò quel luogo Baal-Perasìm.
5,20 Baal-Perasìm: significa “signore delle brecce”; il luogo viene chiamato così da Davide a ricordo dell’evento.
Nova Vulgata 2 Sam5,20Venit ergo David in Baalpharasim (id est Dominus diruptionum); et percussit eos ibi et dixit: «Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquae». Propterea vocatum est nomen loci illius Baalpharasim.
CEI 2008 5,21I Filistei vi abbandonarono i loro idoli e Davide e la sua gente li portarono via.
Nova Vulgata 2 Sam5,21Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quae tulit David et viri eius.
CEI 2008 5,22I Filistei salirono di nuovo e si sparsero nella valle dei Refaìm.
Nova Vulgata
2 Sam5,22Et addiderunt adhuc Philisthim ut ascenderent et diffusi sunt in valle Raphaim.
CEI 2008 5,23Davide consultò il Signore, che gli rispose: "Non salire; gira alle loro spalle e raggiungili dalla parte di Becaìm.
Nova Vulgata 2 Sam5,23Consuluit autem David Dominum, qui respondit: «Non ascendas, sed gyra post tergum eorum et venies ad eos ex adverso arborum celthium
CEI 2008 5,24Quando sentirai un rumore di passi sulla cima di Becaìm, lànciati subito all'attacco, perché allora il Signore uscirà davanti a te per colpire l'accampamento dei Filistei".
Nova Vulgata 2 Sam5,24et, cum audieris sonitum gradientis in cacumine arborum celthium, tunc inibis proelium, quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthim».
CEI 2008 5,25Davide fece come il Signore gli aveva ordinato e colpì i Filistei da Gàbaon fino all'ingresso di Ghezer.


Nova Vulgata 2 SamFecit itaque David, sicut praeceperat ei Dominus; et percussit Philisthim de Gabaon usque dum venias Gazer.
25 De Gabaon - Lege cum Gr et 1Par 14,16 miggib‛ôn; TM «de Gabaa» (Vg)