Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Pentateuco - Esodo - 10

Esodo

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 10 10,1 Allora il Signore disse a Mosè: "Va' dal faraone, perché io ho indurito il cuore suo e dei suoi ministri, per compiere questi miei segni in mezzo a loro,
Nova Vulgata EXEt dixit Dominus ad Moysen: «Ingredere ad pharaonem: ego enim induravi cor eius et servorum illius, ut faciam signa mea haec in medio eorum,
1 In medio eorum - Lege cum Gr, Syr et Targ0J beqirbām; TM «in medio eius»
CEI 2008 10,2e perché tu possa raccontare e fissare nella memoria di tuo figlio e del figlio di tuo figlio come mi sono preso gioco degli Egiziani e i segni che ho compiuti in mezzo a loro: così saprete che io sono il Signore!".
Nova Vulgata EX10,2et narres in auribus filii tui et nepotum tuorum, quotiens contriverim Aegyptios et signa mea fecerim in eis; et sciatis quia ego Dominus».
CEI 2008 10,3Mosè e Aronne si recarono dal faraone e gli dissero: "Così dice il Signore, il Dio degli Ebrei: "Fino a quando rifiuterai di piegarti davanti a me? Lascia partire il mio popolo, perché mi possa servire.
Nova Vulgata
EX10,3Introierunt ergo Moyses et Aaron ad pharaonem et dixerunt ei: «Haec dicit Dominus, Deus Hebraeorum: Usquequo non vis subici mihi? Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi.
CEI 2008 10,4Se tu rifiuti di lasciar partire il mio popolo, ecco, da domani io manderò le cavallette sul tuo territorio.
Nova Vulgata EX10,4Sin autem resistis et non vis dimittere eum, ecce ego inducam cras locustam in fines tuos,
CEI 2008 10,5Esse copriranno la superficie della terra, così che non si possa più vedere il suolo: divoreranno il poco che è stato lasciato per voi dalla grandine e divoreranno ogni albero che rispunta per voi nella campagna.
Nova Vulgata EX10,5quae operiat superficiem terrae, ne quidquam eius appareat, sed comedatur, quod residuum fuerit grandini; corrodet enim omnia ligna, quae germinant in agris.
CEI 2008 10,6Riempiranno le tue case, le case di tutti i tuoi ministri e le case di tutti gli Egiziani, cosa che non videro i tuoi padri, né i padri dei tuoi padri, da quando furono su questo suolo fino ad oggi!"". Poi voltò le spalle e uscì dalla presenza del faraone.
Nova Vulgata EX10,6Et implebunt domos tuas et servorum tuorum et omnium Aegyptiorum, quantam non viderunt patres tui et avi, ex quo orti sunt super terram usque in praesentem diem». Avertitque se et egressus est a pharaone.
CEI 2008 10,7I ministri del faraone gli dissero: "Fino a quando costui resterà tra noi come una trappola? Lascia partire questa gente, perché serva il Signore, suo Dio! Non ti accorgi ancora che l'Egitto va in rovina?".
Nova Vulgata
EX10,7Dixerunt autem servi pharaonis ad eum: «Usquequo patiemur hoc scandalum? Dimitte homines, ut sacrificent Domino Deo suo; nonne vides quod perierit Aegyptus?».
CEI 2008 10,8Mosè e Aronne furono richiamati presso il faraone, che disse loro: "Andate, servite il Signore, vostro Dio! Ma chi sono quelli che devono partire?".
Nova Vulgata EX10,8Revocaveruntque Moysen et Aaron ad pharaonem, qui dixit eis: «Ite, sacrificate Domino Deo vestro. Quinam sunt qui ituri sunt?».
CEI 2008 10,9Mosè disse: "Partiremo noi insieme con i nostri giovani e i nostri vecchi, con i figli e le figlie, con le nostre greggi e i nostri armenti, perché per noi è una festa del Signore".
Nova Vulgata EX10,9Ait Moyses: «Cum parvulis nostris et senioribus pergemus, cum filiis et filiabus, cum ovibus et armentis; est enim sollemnitas Domini nobis».
CEI 2008 10,10Rispose: "Così sia il Signore con voi, com'è vero che io intendo lasciar partire voi e i vostri bambini! Badate però che voi avete cattive intenzioni.
Nova Vulgata EX10,10Et respondit eis: «Sic Dominus sit vobiscum, quomodo ego dimittam vos et parvulos vestros. Cui dubium est quod pessime cogitetis?
CEI 2008 10,11Così non va! Partite voi uomini e rendete culto al Signore, se davvero voi cercate questo!". E li cacciarono dalla presenza del faraone.
Nova Vulgata EX10,11Non fiet ita, sed ite tantum viri et sacrificate Domino; hoc enim et ipsi petistis». Statimque eiecti sunt de conspectu pharaonis.
CEI 2008 10,12Allora il Signore disse a Mosè: "Stendi la mano sulla terra d'Egitto per far venire le cavallette: assalgano la terra d'Egitto e divorino tutta l'erba della terra, tutto quello che la grandine ha risparmiato!".
Nova Vulgata
EXDixit autem Dominus ad Moysen: «Extende manum tuam super terram Aegypti, ut veniat locusta et ascendat super eam et devoret omnem herbam, quidquid residuum fuerit grandini».
12 Ut veniat - Adde cum Gr et Targ0 wejabō’; TM omittit (cfr. v. 4) propter homoeoteleuton
CEI 2008 10,13Mosè stese il suo bastone contro la terra d'Egitto e il Signore diresse su quella terra un vento d'oriente per tutto quel giorno e tutta la notte. Quando fu mattina, il vento d'oriente aveva portato le cavallette.
Nova Vulgata EX10,13Et extendit Moyses virgam super terram Aegypti, et Dominus induxit ventum urentem tota die illa et nocte. Et mane facto, ventus urens levavit locustas;
CEI 2008 10,14Le cavallette salirono sopra tutta la terra d'Egitto e si posarono su tutto quanto il territorio d'Egitto. Fu cosa gravissima: tante non ve n'erano mai state prima, né vi furono in seguito.
Nova Vulgata EX10,14quae ascenderunt super universam terram Aegypti et sederunt in cunctis finibus Aegyptiorum innumerabiles, quales ante illud tempus non fuerant nec postea futurae sunt.
CEI 2008 10,15Esse coprirono tutta la superficie della terra, così che la terra ne fu oscurata; divorarono ogni erba della terra e ogni frutto d'albero che la grandine aveva risparmiato: nulla di verde rimase sugli alberi e fra le erbe dei campi in tutta la terra d'Egitto.
Nova Vulgata EX10,15Operueruntque universam superficiem terrae, et obscurata est terra. Devoraverunt igitur omnem herbam terrae et, quidquid pomorum in arboribus fuit, quae grando dimiserat; nihilque omnino virens relictum est in lignis et in herbis terrae in cuncta Aegypto.
CEI 2008 10,16Il faraone allora convocò in fretta Mosè e Aronne e disse: "Ho peccato contro il Signore, vostro Dio, e contro di voi.
Nova Vulgata
EX10,16Quam ob rem festinus pharao vocavit Moysen et Aaron et dixit eis: «Peccavi in Dominum Deum vestrum et in vos.
CEI 2008 10,17Ma ora perdonate il mio peccato anche questa volta e pregate il Signore, vostro Dio, perché almeno allontani da me questa morte!".
Nova Vulgata EX10,17Sed nunc dimittite peccatum mihi tantum hac vice et rogate Dominum Deum vestrum, ut auferat a me saltem mortem istam».
CEI 2008 10,18Egli si allontanò dal faraone e pregò il Signore.
Nova Vulgata EX10,18Egressusque Moyses de conspectu pharaonis oravit Dominum,
CEI 2008 10,19Il Signore cambiò la direzione del vento e lo fece soffiare dal mare con grande forza: esso portò via le cavallette e le abbatté nel Mar Rosso; non rimase neppure una cavalletta in tutta la terra d'Egitto.
Nova Vulgata EX10,19qui flare fecit ventum ab occidente vehementissimum et arreptam locustam proiecit in mare Rubrum; non remansit ne una quidem in cunctis finibus Aegypti.
CEI 2008 10,20Ma il Signore rese ostinato il cuore del faraone, il quale non lasciò partire gli Israeliti.
Nova Vulgata EX10,20Et induravit Dominus cor pharaonis, nec dimisit filios Israel.
CEI 2008 10,21Allora il Signore disse a Mosè: "Stendi la mano verso il cielo: vengano sulla terra d'Egitto tenebre, tali da potersi palpare!".
Nova Vulgata
EX10,21Dixit autem Dominus ad Moysen: «Extende manum tuam in caelum, et sint tenebrae super terram Aegypti tam densae ut palpari queant».
CEI 2008 10,22Mosè stese la mano verso il cielo: vennero dense tenebre su tutta la terra d'Egitto, per tre giorni.
Nova Vulgata EX10,22Extenditque Moyses manum in caelum, et factae sunt tenebrae horribiles in universa terra Aegypti tribus diebus.
CEI 2008 10,23Non si vedevano più l'un l'altro e per tre giorni nessuno si poté muovere dal suo posto. Ma per tutti gli Israeliti c'era luce là dove abitavano.
Nova Vulgata EX10,23Nemo vidit fratrem suum nec movit se de loco, in quo erat. Ubicumque autem habitabant filii Israel, lux erat.
CEI 2008 10,24Allora il faraone convocò Mosè e disse: "Partite, servite il Signore! Solo rimangano le vostre greggi e i vostri armenti. Anche i vostri bambini potranno partire con voi".
Nova Vulgata
EX10,24Vocavitque pharao Moysen et Aaron et dixit eis: «Ite, sacrificate Domino; oves tantum vestrae et armenta remaneant, parvuli vestri eant vobiscum».
CEI 2008 10,25Rispose Mosè: "Tu stesso metterai a nostra disposizione sacrifici e olocausti, e noi li offriremo al Signore, nostro Dio.
Nova Vulgata EX10,25Ait Moyses: «Etiamsi tu hostias et holocausta dares nobis, quae offeramus Domino Deo nostro,
CEI 2008 10,26Anche il nostro bestiame partirà con noi: neppure un'unghia ne resterà qui. Perché da esso noi dobbiamo prelevare le vittime per servire il Signore, nostro Dio, e noi non sapremo quel che dovremo sacrificare al Signore finché non saremo arrivati in quel luogo".
Nova Vulgata EX10,26tamen et greges nostri pergent nobiscum; non remanebit ex eis ungula, quoniam ex ipsis sumemus, quae necessaria sunt in cultum Domini Dei nostri; praesertim cum ignoremus quid debeat immolari, donec ad ipsum locum perveniamus».
CEI 2008 10,27Ma il Signore rese ostinato il cuore del faraone, il quale non volle lasciarli partire.
Nova Vulgata
EX10,27Induravit autem Dominus cor pharaonis, et noluit dimittere eos.
CEI 2008 10,28Gli rispose dunque il faraone: "Vattene da me! Guàrdati dal ricomparire davanti a me, perché il giorno in cui rivedrai il mio volto, morirai".
Nova Vulgata EX10,28Dixitque pharao ad eum: «Recede a me. Cave, ne ultra videas faciem meam; quocumque die apparueris mihi, morieris».
CEI 2008 10,29Mosè disse: "Hai parlato bene: non vedrò più il tuo volto!".


Nova Vulgata EX10,29Respondit Moyses: «Ita fiet, ut locutus es; non videbo ultra faciem tuam».