Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Libri Profetici - Isaia - 57

Isaia

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 57 Perisce il giusto, nessuno ci bada.
I pii sono tolti di mezzo, nessuno ci fa caso.
Il giusto è tolto di mezzo a causa del male.
57,1-13  Contro gli idolatri
Nova Vulgata Is57,1Iustus perit, et non est qui recogitet in corde suo;
et viri misericordiae colliguntur,
tamen non est qui intellegat:
a facie enim malitiae collectus est iustus.
CEI 2008 57,2Egli entra nella pace:
riposa sul suo giaciglio
chi cammina per la via diritta.
Nova Vulgata
Is57,2In pacem ingreditur, requiescit in cubili suo,
qui ambulat in directione sua.
CEI 2008 Ora, venite qui, voi,
figli della maliarda,
progenie di un adultero e di una prostituta.
57,3 figli della maliarda: l’adulterio significa qui l’infedeltà a Dio, l’idolatria.
Nova Vulgata
IsVos autem accedite huc, filii auguratricis,
semen adulteri et fornicariae.
3 Et fornicariae – Lege (cfr. Gr, Sym, Syr et Vg) wezōnāh; TM «et fornicasti»
CEI 2008 57,4Di chi vi prendete gioco?
Contro chi allargate la bocca
e tirate fuori la lingua?
Non siete voi forse figli del peccato,
prole bastarda?
Nova Vulgata
Is57,4Super quem luditis?
Super quem dilatatis os et eicitis linguam?
Numquid non vos filii scelesti, semen mendax,
CEI 2008 57,5Voi, che spasimate fra i terebinti,
sotto ogni albero verde,
che sacrificate bambini nelle valli,
tra i crepacci delle rocce.
Nova Vulgata
Is57,5qui exardescitis in terebinthis
subter omne lignum frondosum,
immolantes parvulos in vallibus
subter scissuras petrarum?
CEI 2008 57,6Tra le pietre levigate del torrente è la parte che ti spetta:
esse sono la porzione che ti è toccata.
Anche ad esse hai offerto libagioni,
hai portato offerte sacrificali.
E di questo dovrei forse avere pietà?
Nova Vulgata
Is57,6In partibus vallis pars tua,
hae sunt sors tua;
et ipsis effundisti libamen, obtulisti sacrificium.
Numquid super his consolabor?
CEI 2008 57,7Su un monte alto ed elevato
hai posto il tuo giaciglio;
anche là sei salita per fare sacrifici.
Nova Vulgata
Is57,7Super montem excelsum et sublimem posuisti cubile tuum,
et illuc ascendisti, ut immolares hostias.
CEI 2008 57,8Dietro la porta e gli stipiti
hai posto il tuo emblema.
Lontano da me hai scoperto il tuo giaciglio,
vi sei salita, lo hai allargato.
Hai patteggiato con coloro
con i quali amavi trescare;
guardavi la mano.
Nova Vulgata
Is57,8Et post ostium et postem posuisti memoriale tuum;
nam longe a me discooperuisti et ascendisti,
dilatasti cubile tuum,
et pepigisti cum eis foedus;
dilexisti stratum eorum, manum respexisti.
CEI 2008 Ti sei presentata al re con olio,
hai moltiplicato i tuoi profumi;
hai inviato lontano i tuoi messaggeri,
ti sei abbassata fino agli inferi.
57,9 Il termine re era usato anche, come titolo, per diverse divinità pagane.
Nova Vulgata
Is57,9Et ingressa es ad regem cum unguento
et multiplicasti pigmenta tua;
misisti legatos tuos procul
et humiliata es usque ad inferos.
CEI 2008 57,10Ti sei stancata in tante tue vie,
ma non hai detto: "È inutile".
Hai trovato come ravvivare la mano;
per questo non ti senti esausta.
Nova Vulgata
Is57,10In multitudine viae tuae laborasti;
non dixisti: «Vanum est!».
Vitam manus tuae invenisti,
propterea non aegrotasti.
CEI 2008 57,11Chi hai temuto?
Di chi hai avuto paura per farti infedele?
E di me non ti ricordi,
non ti curi?
Non sono io che uso pazienza da sempre?
Ma tu non hai timore di me.
Nova Vulgata
Is57,11Pro quo sollicita timuisti,
quia mentita es et mei non es recordata
neque cogitasti in corde tuo?
Nonne, quia ego tacui et longo tempore,
me non times?
CEI 2008 57,12Io divulgherò la tua giustizia
e le tue opere, che non ti gioveranno.
Nova Vulgata
Is57,12Ego annuntiabo iustitiam tuam
et opera tua, quae non proderunt tibi.
CEI 2008 Alle tue grida ti salvino i tuoi idoli numerosi.
Tutti se li porterà via il vento, un soffio se li prenderà.
Chi invece confida in me possederà la terra,
erediterà il mio santo monte.
57,13 possederà la terra: immagine della salvezza (vedi ).
Nova Vulgata
Is57,13Cum clamaveris, liberent te lucra tua;
et omnia illa auferet ventus, tollet aura.
Qui autem fiduciam habet in me, hereditabit terram
et possidebit montem sanctum meum.
CEI 2008 Si dirà: "Spianate, spianate, preparate la via,
rimuovete gli ostacoli sulla via del mio popolo".
57,14-21 Promessa di salvezza
Nova Vulgata
Is57,14Et dicent: «Sternite, sternite,
parate viam, auferte offendicula de via populi mei».
CEI 2008 57,15Poiché così parla l'Alto e l'Eccelso,
che ha una sede eterna e il cui nome è santo.
"In un luogo eccelso e santo io dimoro,
ma sono anche con gli oppressi e gli umiliati,
per ravvivare lo spirito degli umili
e rianimare il cuore degli oppressi.
Nova Vulgata
Is57,15Quia haec dicit Excelsus et Sublimis,
habitans aeternitatem, et sanctum nomen eius:
«Excelsus et sanctus habito
et cum contrito et humili spiritu,
ut vivificem spiritum humilium
et vivificem cor contritorum.
CEI 2008 57,16Poiché io non voglio contendere sempre
né per sempre essere adirato;
altrimenti davanti a me verrebbe meno
lo spirito e il soffio vitale che ho creato.
Nova Vulgata
Is57,16Non enim in sempiternum litigabo
neque usque ad finem irascar,
quia spiritus a facie mea deficeret,
halitus, quem ego feci.
CEI 2008 57,17Per l'iniquità della sua avarizia mi sono adirato,
l'ho percosso, mi sono nascosto e sdegnato;
eppure egli, voltandosi,
se n'è andato per le strade del suo cuore.
Nova Vulgata
IsPropter iniquitatem avaritiae eius iratus sum et percussi eum,
abscondi faciem meam et indignatus sum;
et abiit vagus in via cordis sui.
17 Et percussi eum – Lege cum verss wa’akkē; TM «et percutiam eum»
CEI 2008 57,18Ho visto le sue vie,
ma voglio sanarlo, guidarlo e offrirgli consolazioni.
E ai suoi afflitti
Nova Vulgata
Is57,18Vias eius vidi et sanabo eum et reducam eum
et reddam consolationes ipsi et lugentibus eius.
CEI 2008 57,19io pongo sulle labbra: "Pace,
pace ai lontani e ai vicini
- dice il Signore - e io li guarirò"".
Nova Vulgata
Is57,19Creo fructum labiorum pacem;
pacem ei, qui longe est et qui prope, dixit Dominus,
et sanabo eum».
CEI 2008 57,20I malvagi sono come un mare agitato,
che non può calmarsi
e le cui acque portano su melma e fango.
Nova Vulgata
Is57,20Impii autem quasi mare fervens,
quod quiescere non potest,
et redundant fluctus eius in limum et lutum.
CEI 2008 57,21"Non c'è pace per i malvagi", dice il mio Dio.


Nova Vulgata
Is57,21Non est pax impiis, dicit Deus meus.