Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

CEI2008

CEI 2008

BibbiaEDU-logo

CEI 2008 - Antico Testamento - Pentateuco - Esodo - 9

Esodo

CEI 2008 Torna al libro

Nova Vulgata

CEI 2008 9 9,1 Allora il Signore disse a Mosè: "Va' a riferire al faraone: "Così dice il Signore, il Dio degli Ebrei: Lascia partire il mio popolo, perché mi possa servire!
Nova Vulgata EX9,1Dixit autem Dominus ad Moysen: «Ingredere ad pharaonem et loquere ad eum: Haec dicit Dominus, Deus Hebraeorum: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi.
CEI 2008 9,2Se tu rifiuti di lasciarlo partire e lo trattieni ancora,
Nova Vulgata EX9,2Quod si adhuc renuis et retines eos,
CEI 2008 9,3ecco, la mano del Signore verrà sopra il tuo bestiame che è nella campagna, sopra i cavalli, gli asini, i cammelli, sopra gli armenti e le greggi, con una peste gravissima!
Nova Vulgata EX9,3ecce manus Domini erit super possessionem tuam in agris, super equos et asinos et camelos et boves et oves, pestis valde gravis;
CEI 2008 9,4Ma il Signore farà distinzione tra il bestiame d'Israele e quello degli Egiziani, così che niente muoia di quanto appartiene agli Israeliti"".
Nova Vulgata EX9,4et distinguet Dominus inter possessiones Israel et possessiones Aegyptiorum, ut nihil omnino pereat ex his, quae pertinent ad filios Israel.
CEI 2008 9,5Il Signore fissò la data, dicendo: "Domani il Signore compirà questa cosa nel paese!".
Nova Vulgata EX9,5Constituitque Dominus tempus dicens: Cras faciet Dominus verbum istud in terra».
CEI 2008 9,6Appunto il giorno dopo, il Signore compì tale cosa: morì tutto il bestiame degli Egiziani, ma del bestiame degli Israeliti non morì neppure un capo.
Nova Vulgata
EX9,6Fecit ergo Dominus verbum hoc altera die, mortuaque sunt omnia animantia Aegyptiorum; de animalibus vero filiorum Israel nihil omnino periit. 
CEI 2008 9,7Il faraone mandò a vedere, ed ecco, neppure un capo del bestiame d'Israele era morto. Ma il cuore del faraone rimase ostinato e non lasciò partire il popolo.
Nova Vulgata EX9,7Et misit pharao ad videndum; nec erat quidquam mortuum de his, quae possidebat Israel. Ingravatumque est cor pharaonis, et non dimisit populum.
CEI 2008 9,8Il Signore si rivolse a Mosè e ad Aronne: "Procuratevi una manciata di fuliggine di fornace: Mosè la sparga verso il cielo sotto gli occhi del faraone.
Nova Vulgata
EX9,8Et dixit Dominus ad Moysen et Aaron: «Tollite plenas manus cineris de camino, et spargat illum Moyses in caelum coram pharaone;
CEI 2008 9,9Essa diventerà un pulviscolo che, diffondendosi su tutta la terra d'Egitto, produrrà, sugli uomini e sulle bestie, ulcere degeneranti in pustole, in tutta la terra d'Egitto".
Nova Vulgata EX9,9sitque pulvis super omnem terram Aegypti; erunt enim in hominibus et iumentis ulcera et vesicae turgentes in universa terra Aegypti».
CEI 2008 9,10Presero dunque fuliggine di fornace e si posero alla presenza del faraone. Mosè la sparse verso il cielo ed essa produsse ulcere pustolose, con eruzioni su uomini e bestie.
Nova Vulgata
EX9,10Tuleruntque cinerem de camino et steterunt coram pharaone, et sparsit illum Moyses in caelum; factaque sunt ulcera vesicarum turgentium in hominibus et iumentis.
CEI 2008 9,11I maghi non poterono stare alla presenza di Mosè a causa delle ulcere che li avevano colpiti come tutti gli Egiziani.
Nova Vulgata EX9,11Nec poterant malefici stare coram Moyse propter ulcera, quae in illis erant et in omni terra Aegypti.
CEI 2008 9,12Ma il Signore rese ostinato il cuore del faraone, il quale non diede loro ascolto, come il Signore aveva detto a Mosè.
Nova Vulgata EX9,12Induravitque Dominus cor pharaonis, et non audivit eos, sicut locutus est Dominus ad Moysen.
CEI 2008 9,13Il Signore disse a Mosè: "Àlzati di buon mattino, presèntati al faraone e annunciagli: "Così dice il Signore, il Dio degli Ebrei: Lascia partire il mio popolo, perché mi possa servire!
Nova Vulgata
EX9,13Dixitque Dominus ad Moysen: «Mane consurge et sta coram pharaone et dices ad eum: Haec dicit Dominus, Deus Hebraeorum: Dimitte populum meum, ut sacrificet mihi;
CEI 2008 9,14Perché questa volta io mando tutti i miei flagelli contro il tuo cuore, contro i tuoi ministri e contro il tuo popolo, perché tu sappia che nessuno è come me su tutta la terra.
Nova Vulgata EX9,14quia in hac vice mittam omnes plagas meas super cor tuum et super servos tuos et super populum tuum, ut scias quod non sit similis mei in omni terra.
CEI 2008 9,15Se fin da principio io avessi steso la mano per colpire te e il tuo popolo con la peste, tu ormai saresti stato cancellato dalla terra;
Nova Vulgata EX9,15Nunc enim extendens manum si percussissem te et populum tuum peste, perisses de terra.
CEI 2008 9,16invece per questo ti ho lasciato sussistere, per dimostrarti la mia potenza e per divulgare il mio nome in tutta la terra.
Nova Vulgata EX9,16Idcirco autem servavi te, ut ostendam in te fortitudinem meam, et narretur nomen meum in omni terra.
CEI 2008 9,17Ancora ti opponi al mio popolo e non lo lasci partire!
Nova Vulgata EX9,17Adhuc retines populum meum et non vis dimittere eum?
CEI 2008 9,18Ecco, io farò cadere domani, a questa stessa ora, una grandine violentissima, come non ci fu mai in Egitto dal giorno della sua fondazione fino ad oggi.
Nova Vulgata EX9,18En pluam cras, hac ipsa hora, grandinem multam nimis, qualis non fuit in Aegypto a die, qua fundata est, usque in praesens tempus.
CEI 2008 9,19Manda dunque fin d'ora a mettere al riparo il tuo bestiame e quanto hai in campagna. Su tutti gli uomini e su tutti gli animali che si troveranno in campagna e che non saranno stati ricondotti in casa, si abbatterà la grandine e moriranno"".
Nova Vulgata EX9,19Mitte ergo iam nunc et congrega iumenta tua et omnia, quae habes in agro; homines enim et iumenta universa, quae inventa fuerint foris nec congregata de agris, cadet super ea grando, et morientur».
CEI 2008 9,20Chi tra i ministri del faraone temeva il Signore fece ricoverare nella casa i suoi schiavi e il suo bestiame;
Nova Vulgata EX9,20Qui timuit verbum Domini de servis pharaonis, fecit confugere servos suos et iumenta in domos;
CEI 2008 9,21chi invece non diede retta alla parola del Signore lasciò schiavi e bestiame in campagna.
Nova Vulgata EX9,21qui autem neglexit sermonem Domini, dimisit servos suos et iumenta in agris.
CEI 2008 9,22Il Signore disse a Mosè: "Stendi la mano verso il cielo: vi sia grandine in tutta la terra d'Egitto, sugli uomini, sulle bestie e su tutta la vegetazione dei campi nella terra d'Egitto!".
Nova Vulgata
EX9,22Et dixit Dominus ad Moysen: «Extende manum tuam in caelum, ut fiat grando in universa terra Aegypti super homines et super iumenta et super omnem herbam agri in terra Aegypti».
CEI 2008 9,23Mosè stese il bastone verso il cielo e il Signore mandò tuoni e grandine; sul suolo si abbatté fuoco e il Signore fece cadere grandine su tutta la terra d'Egitto.
Nova Vulgata EX9,23Extenditque Moyses virgam in caelum, et Dominus dedit tonitrua et grandinem ac discurrentia fulgura super terram; pluitque Dominus grandinem super terram Aegypti.
CEI 2008 9,24Ci furono grandine e fuoco in mezzo alla grandine: non vi era mai stata in tutta la terra d'Egitto una grandinata così violenta, dal tempo in cui era diventata nazione!
Nova Vulgata EX9,24Et grando et ignis immixta pariter ferebantur; tantaeque fuit magnitudinis, quanta ante numquam apparuit in universa terra Aegypti, ex quo gens illa condita est.
CEI 2008 9,25La grandine colpì, in tutta la terra d'Egitto, quanto era nella campagna, dagli uomini alle bestie; la grandine flagellò anche tutta la vegetazione dei campi e schiantò tutti gli alberi della campagna.
Nova Vulgata EX9,25Et percussit grando in omni terra Aegypti cuncta, quae fuerunt in agris, ab homine usque ad iumentum; cunctamque herbam agri percussit grando et omne lignum regionis confregit.
CEI 2008 9,26Soltanto nella regione di Gosen, dove stavano gli Israeliti, non vi fu grandine.
Nova Vulgata EX9,26Tantum in terra Gessen, ubi erant filii Israel, grando non cecidit.
CEI 2008 9,27Allora il faraone mandò a chiamare Mosè e Aronne e disse loro: "Questa volta ho peccato: il Signore è il giusto; io e il mio popolo siamo colpevoli.
Nova Vulgata
EX9,27Misitque pharao et vocavit Moysen et Aaron dicens ad eos: «Nunc peccavi; Dominus iustus, ego et populus meus rei.
CEI 2008 9,28Pregate il Signore: ci sono stati troppi tuoni violenti e grandine! Vi lascerò partire e non dovrete più restare qui".
Nova Vulgata EX9,28Orate Dominum, ut desinant tonitrua Dei et grando, et dimittam vos, et nequaquam hic ultra manebitis».
CEI 2008 9,29Mosè gli rispose: "Non appena sarò uscito dalla città, stenderò le mani verso il Signore: i tuoni cesseranno e non grandinerà più, perché tu sappia che la terra appartiene al Signore.
Nova Vulgata EX9,29Ait Moyses: «Cum egressus fuero de urbe, extendam palmas meas ad Dominum; et cessabunt tonitrua, et grando non erit, ut scias quia Domini est terra.
CEI 2008 9,30Ma quanto a te e ai tuoi ministri, io so che ancora non temerete il Signore Dio".
Nova Vulgata EX9,30Novi autem quod et tu et servi tui necdum timeatis Dominum Deum». 
CEI 2008 9,31Ora il lino e l'orzo erano stati colpiti, perché l'orzo era in spiga e il lino in fiore;
Nova Vulgata EX9,31Linum ergo et hordeum laesum est, eo quod hordeum iam spicas et linum iam folliculos germinaret;
CEI 2008 9,32ma il grano e la spelta non erano stati colpiti, perché tardivi.
Nova Vulgata EX9,32triticum autem et far non sunt laesa, quia serotina erant.
CEI 2008 9,33Mosè si allontanò dal faraone e dalla città; stese le mani verso il Signore: i tuoni e la grandine cessarono e la pioggia non si rovesciò più sulla terra.
Nova Vulgata
EX9,33Egressusque Moyses a pharaone ex urbe tetendit manus ad Dominum; et cessaverunt tonitrua et grando, nec ultra effundebatur pluvia super terram.
CEI 2008 9,34Quando il faraone vide che la pioggia, la grandine e i tuoni erano cessati, continuò a peccare e si ostinò, insieme con i suoi ministri.
Nova Vulgata EX9,34Videns autem pharao quod cessasset pluvia et grando et tonitrua, auxit peccatum;
CEI 2008 9,35Il cuore del faraone si ostinò e non lasciò partire gli Israeliti, come aveva detto il Signore per mezzo di Mosè.


Nova Vulgata EX9,35et ingravatum est cor eius et servorum illius et induratum nimis; nec dimisit filios Israel, sicut dixerat Dominus per manum Moysi.