Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 21

Genesis

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 21 21,1Visitavit autem Dominus Saram, sicut promiserat, et implevit Sarae, quae locutus est;
CEI 1974 Gn21,1 Il Signore visitò Sara, come aveva detto, e fece a Sara come aveva promesso.
Nova Vulgata 21,2concepitque et peperit Abrahae filium in senectute eius tempore, quo praedixerat ei Deus.
CEI 1974 Gn21,2 Sara concepì e partorì ad Abramo un figlio nella vecchiaia, nel tempo che Dio aveva fissato.
Nova Vulgata 21,3Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac
CEI 1974 Gn21,3 Abramo chiamò Isacco il figlio che gli era nato, che Sara gli aveva partorito.
Nova Vulgata 21,4et circumcidit eum octavo die, sicut praeceperat ei Deus.
CEI 1974 Gn21,4 Abramo circoncise suo figlio Isacco, quando questi ebbe otto giorni, come Dio gli aveva comandato.
Nova Vulgata 21,5Cum Abraham centum esset annorum, natus est ei Isaac filius eius.
CEI 1974 Gn21,5 Abramo aveva cento anni, quando gli nacque il figlio Isacco.
Nova Vulgata 21,6Dixitque Sara:
«Risum fecit mihi Deus;
quicumque audierit, corridebit mihi ?.
CEI 1974 Gn Allora Sara disse: "Motivo di lieto riso mi ha dato Dio: chiunque lo saprà sorriderà di me!".
21,6 Isacco in ebraico significa: 'Ha riso': cfr. 17, 17-19.cfr. 18, 12-15.
Nova Vulgata
21,7Rursumque ait:
«Quis auditurum crederet Abraham
quod Sara lactaret filios,
quia peperit ei filium
iam seni?».

CEI 1974 Gn21,7 Poi disse: "Chi avrebbe mai detto ad Abramo: Sara deve allattare figli! Eppure gli ho partorito un figlio nella sua vecchiaia!".

Cacciata di Agar e di Ismaele.
Nova Vulgata
21,8Crevit igitur puer et ablactatus est. Fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius.
CEI 1974 Gn21,8 Il bambino crebbe e fu svezzato e Abramo fece un grande banchetto quando Isacco fu svezzato.
Nova Vulgata 21,9Cumque vidisset Sara filium Agar Aegyptiae iocantem cum Isaac filio suo, dixit ad Abraham:
CEI 1974 Gn21,9 Ma Sara vide che il figlio di Agar l`Egiziana, quello che essa aveva partorito ad Abramo, scherzava con il figlio Isacco.
Nova Vulgata 21,10«Eice ancillam hanc et filium eius; non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac».
CEI 1974 Gn21,10 Disse allora ad Abramo: "Scaccia questa schiava e suo figlio, perché il figlio di questa schiava non deve essere erede con mio figlio Isacco".
Nova Vulgata 21,11Dure accepit hoc Abraham propter filium suum.
CEI 1974 Gn21,11 La cosa dispiacque molto ad Abramo per riguardo a suo figlio.
Nova Vulgata 21,12Cui dixit Deus: «Non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua; omnia, quae dixerit tibi Sara, audi vocem eius, quia in Isaac vocabitur tibi semen.
CEI 1974 Gn21,12 Ma Dio disse ad Abramo: "Non ti dispiaccia questo, per il fanciullo e la tua schiava: ascolta la parola di Sara in quanto ti dice, ascolta la sua voce, perché attraverso Isacco da te prenderà nome una stirpe.
Nova Vulgata Sed et filium ancillae faciam in gentem magnam, quia semen tuum est».
13 Magnum - Adde cum Sam, Gr, Syr et Vg gādôl (cfr. 17,20)
CEI 1974 Gn21,13 Ma io farò diventare una grande nazione anche il figlio della schiava, perché è tua prole".
Nova Vulgata
21,14Surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae imposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam. Quae cum abisset, errabat in deserto Bersabee.
CEI 1974 Gn21,14 Abramo si alzò di buon mattino, prese il pane e un otre di acqua e li diede ad Agar, caricandoli sulle sue spalle; le consegnò il fanciullo e la mandò via. Essa se ne andò e si smarrì per il deserto di Bersabea.
Nova Vulgata 21,15Cumque consumpta esset aqua in utre, abiecit puerum subter unum arbustum
CEI 1974 Gn21,15 Tutta l`acqua dell`otre era venuta a mancare. Allora essa depose il fanciullo sotto un cespuglio
Nova Vulgata 21,16et abiit; seditque e regione procul, quantum potest arcus iacere. Dixit enim: «Non videbo morientem puerum». Et sedens contra levavit vocem suam et flevit.
CEI 1974 Gn21,16 e andò a sedersi di fronte, alla distanza di un tiro d`arco, perché diceva: "Non voglio veder morire il fanciullo!". Quando gli si fu seduta di fronte, egli alzò la voce e pianse.
Nova Vulgata 21,17Exaudivit autem Deus vocem pueri; vocavitque angelus Dei Agar de caelo dicens: «Quid tibi, Agar? Noli timere; exaudivit enim Deus vocem pueri de loco, in quo est.
CEI 1974 Gn21,17 Ma Dio udì la voce del fanciullo e un angelo di Dio chiamò Agar dal cielo e le disse: "Che hai, Agar? Non temere, perché Dio ha udito la voce del fanciullo là dove si trova.
Nova Vulgata 21,18Surge, tolle puerum et tene illum manu tua, quia in gentem magnam faciam eum».
CEI 1974 Gn21,18 Alzati, prendi il fanciullo e tienilo per mano, perché io ne farò una grande nazione".
Nova Vulgata 21,19Aperuitque Deus oculos eius; quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere.
CEI 1974 Gn21,19 Dio le aprì gli occhi ed essa vide un pozzo d`acqua. Allora andò a riempire l`otre e fece bere il fanciullo.
Nova Vulgata 21,20Et fuit Deus cum eo; qui crevit et moratus est in solitudine factusque est iuvenis sagittarius.
CEI 1974 Gn21,20 E Dio fu con il fanciullo, che crebbe e abitò nel deserto e divenne un tiratore d`arco.
Nova Vulgata 21,21Habitavitque in deserto Pharan; et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti.

CEI 1974 Gn21,21 Egli abitò nel deserto di Paran e sua madre gli prese una moglie del paese d`Egitto.

Alleanza di Abramo con Abimelech.
Nova Vulgata
21,22Eodem tempore dixit Abimelech et Phicol princeps exercitus eius ad Abraham: «Deus tecum est in universis, quae agis.
CEI 1974 Gn21,22 In quel tempo Abimelech con Picol, capo del suo esercito, disse ad Abramo: "Dio è con te in quanto fai.
Nova Vulgata 21,23Iura ergo per Deum, ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae; sed iuxta fidem, quam feci tibi, facies mihi et terrae, in qua versatus es advena».
CEI 1974 Gn21,23 Ebbene, giurami qui per Dio che tu non ingannerai né me né i miei figli né i miei discendenti: come io ho agito amichevolmente con te, così tu agirai con me e con il paese nel quale sei forestiero".
Nova Vulgata 21,24Dixitque Abraham: «Ego iurabo».

CEI 1974 Gn21,24 Rispose Abramo: "Io lo giuro".
Nova Vulgata
21,25Et increpavit Abraham Abimelech propter puteum aquae, quem vi abstulerant servi eius.
CEI 1974 Gn21,25 Ma Abramo rimproverò Abimè lech a causa di un pozzo d`acqua, che i servi di Abimelech avevano usurpato.
Nova Vulgata 21,26Responditque Abimelech: «Nescivi quis fecerit hanc rem; sed et tu non indicasti mihi, et ego non audivi praeter hodie».
CEI 1974 Gn21,26 Abimelech disse: "Io non so chi abbia fatto questa cosa: né tu me ne hai informato, né io ne ho sentito parlare se non oggi".
Nova Vulgata 21,27Tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech; percusseruntque ambo foedus.
CEI 1974 Gn21,27 Allora Abramo prese alcuni capi del gregge e dell`armento, li diede ad Abimelech: tra loro due conclusero un`alleanza.
Nova Vulgata
21,28Et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum.
CEI 1974 Gn21,28 Poi Abramo mise in disparte sette agnelle del gregge.
Nova Vulgata 21,29Cui dixit Abimelech: «Quid sibi volunt septem agnae istae, quas stare fecisti seorsum?».
CEI 1974 Gn21,29 Abimelech disse ad Abramo: "Che significano quelle sette agnelle che hai messe in disparte?".
Nova Vulgata 21,30At ille: «Septem, inquit, agnas accipies de manu mea, ut sint in testimonium mihi, quoniam ego fodi puteum istum».
CEI 1974 Gn21,30 Rispose: "Tu accetterai queste sette agnelle dalla mia mano, perché ciò mi valga di testimonianza che io ho scavato questo pozzo".
Nova Vulgata 21,31Idcirco vocatus est locus ille Bersabee, quia ibi uterque iuraverunt.
CEI 1974 Gn21,31 Per questo quel luogo si chiamò Bersabea, perché là fecero giuramento tutti e due.
Nova Vulgata 21,32Et inierunt foedus in Bersabee.

CEI 1974 Gn21,32 E dopo che ebbero concluso l`alleanza a Bersabea, Abimelech si alzò con Picol, capo del suo esercito, e ritornarono nel paese dei Filistei.
Nova Vulgata
21,33Surrexit autem Abimelech et Phicol princeps militiae eius reversique sunt in terram Philisthim. Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini, Dei aeterni.
CEI 1974 Gn21,33 Abramo piantò un tamerice in Bersabea, e lì invocò il nome del Signore, Dio dell`eternità.
Nova Vulgata 21,34Et fuit colonus in terra Philisthim diebus multis.
CEI 1974 Gn21,34 E fu forestiero nel paese dei Filistei per molto tempo.