Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Thobis - 1
Thobis
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 1974
Nova Vulgata
1
Liber sermonum Thobis filii Thobiel filii Ananiel filii Aduel filii Gabael filii Raphael filii Raguel ex semine Asiel, ex tribu Nephthali,
Sigla codicum:
Pro veteri versione Latina imprimitur codex Vercellensis XXII, saec. x, et conferuntur: x: Complutensis 1, saec. x; R: Rhodensis, saec. x; m: Monacensis 6239, saec. viii-ix; b: Bobbiensis, saec. ix-x; g: Sangermanensis 15, saec. ix; c: Reginensis lat. 7, saec ix; d: Divodurensis 7, saec. ix; r: Regius 3654, saec. ix; p: Parisinus 11505, a. 822; f: Parisinus 161, saec. xiii; l: Legionensis Gothicus, a. 960; h: Oscensis, saec. xii; t: Trecensis, saec. xiii; L: Fragmentum Leidense, saec. ix; M: Fragmentum Mazarinianum, saec. xii; Sin: Sinaiticus Slavonicus 5 (pro canticis).
Pro textu Graeco: B: Codex Vaticanus; S: Codex Sinaiticus; o: Monacensis Graecus 372; x: Vaticanus Graecus 332; d: Ferrarensis 188, I; p: Ferrarensis 187, I.
Pro veteri versione Latina imprimitur codex Vercellensis XXII, saec. x, et conferuntur: x: Complutensis 1, saec. x; R: Rhodensis, saec. x; m: Monacensis 6239, saec. viii-ix; b: Bobbiensis, saec. ix-x; g: Sangermanensis 15, saec. ix; c: Reginensis lat. 7, saec ix; d: Divodurensis 7, saec. ix; r: Regius 3654, saec. ix; p: Parisinus 11505, a. 822; f: Parisinus 161, saec. xiii; l: Legionensis Gothicus, a. 960; h: Oscensis, saec. xii; t: Trecensis, saec. xiii; L: Fragmentum Leidense, saec. ix; M: Fragmentum Mazarinianum, saec. xii; Sin: Sinaiticus Slavonicus 5 (pro canticis).
Pro textu Graeco: B: Codex Vaticanus; S: Codex Sinaiticus; o: Monacensis Graecus 372; x: Vaticanus Graecus 332; d: Ferrarensis 188, I; p: Ferrarensis 187, I.
1
Aduel: cum Vat. lat. 21
CEI 1974
Tb1,1 Libro della storia di Tobi, figlio di Tòbiel, figlio di Anàniel, figlio di Aduel, figlio di Gàbael, della discendenza di Asiel, della tribù di Neftali.
Nova Vulgata
qui captivus ductus est in diebus Salmanasar regis Assyriorum ex Thisbe, quae est a dextera parte Cades Nephthali in superiori Galilaea supra Asor post occidentem solem a sinistra parte Phogor.
CEI 1974
Tb1,2 Al tempo di Salmanàssar, re degli Assiri, egli fu condotto prigioniero da Tisbe, che sta a sud di Kades di Neftali, nell`alta Galilea, sopra Casor, verso occidente, a nord di Sefet.
Nova Vulgata
Ego Thobi in viis veritatis ambulabam et in iustitiis omnibus diebus vitae meae et eleemosynas multas feci fratribus meis et nationi meae, qui abierant mecum in captivitatem in regionem Assyriorum in Nineven.
CEI 1974
Tb Io, Tobi, passavo i giorni della mia vita seguendo le vie della verità e della giustizia. Ai miei fratelli e ai miei compatrioti, che erano stati condotti con me in prigionia a Ninive, nel paese degli Assiri, facevo molte elemosine.
1,3
L'elemosina, la preghiera e il digiuno erano pratiche fondamentali della pietà ebraica: cfr. Mt 6, 1-4.
Nova Vulgata
1,4Et cum essem in regione mea in terra Israel et cum essem iunior, omnis tribus Nephthali patris mei recessit de domo David patris mei et ab Ierusalem civitate, quae est electa ex omnibus tribubus Israel; et sanctificatum est templum habitationis Dei et aedificatum est in ipsa, ut sacrificarent omnes tribus Israel in omnes generationes saeculi.
CEI 1974
Tb Mi trovavo ancora al mio paese, la terra d`Israele, ed ero ancora giovane, quando la tribù del mio antenato Neftali abbandonò la casa di Davide e si staccò da Gerusalemme, la sola città fra tutte le tribù d`Israele scelta per i sacrifici. In essa era stato edificato il tempio, dove abita Dio, ed era stato consacrato per tutte le generazioni future.
Nova Vulgata
Omnes fratres mei omnisque domus Nephthali patris mei sacrificabant vitulo, quem fecit Ieroboam rex Israel in Dan, in omnibus montibus Galilaeae.
Nova Vulgata
Ego autem solus ibam aliquotiens in Ierusalem diebus festis, sicut scriptum est in toto Israel in praecepto sempiterno; primitias et primogenita et decimas armentorum et pecorum et initia tonsurae ovium mecum portabam in Ierusalem
CEI 1974
Tb1,6 Io ero il solo che spesso mi recavo a Gerusalemme nelle feste, per obbedienza ad una legge perenne prescritta a tutto Israele. Correvo a Gerusalemme con le primizie dei frutti e degli animali, con le decime del bestiame e con la prima lana che tosavo alle mie pecore.
Nova Vulgata
et dabam ea sacerdotibus, filiis Aaron, ad aram; et decimam tritici et vini et olei et malorum granatorum et ceterorum pomorum filiis Levi servientibus in Ierusalem; et secundam decimationem computabam in pecunia sex annorum et ibam et consummabam illa in Ierusalem unoquoque anno.
CEI 1974
Tb1,7 Consegnavo tutto ai sacerdoti, figli di Aronne, per l`altare. Davo anche ai leviti che allora erano in funzione a Gerusalemme le decime del grano, del vino, dell`olio, delle melagrane, dei fichi e degli altri frutti. Per sei anni consecutivi convertivo in danaro la seconda decima e la spendevo ogni anno a Gerusalemme.
Nova Vulgata
Et dabam ea orphanis et viduis et proselytis appositis ad filios Israel; inferebam et dabam illis in tertio anno, et manducabamus illa secundum praeceptum, quod praeceptum est de eis in lege Moysis, et secundum mandata, quae mandaverat Debora mater patris mei Ananiel patris nostri, quia orphanum me reliquit pater et mortuus est.
CEI 1974
Tb La terza decima poi era per gli orfani, le vedove e i forestieri che si trovavano con gli Israeliti. La portavo loro ogni tre anni e la si consumava insieme, come vuole la legge di Mosè e secondo le raccomandazioni di Debora moglie di Anàniel, la madre di nostro padre, poiché mio padre, morendo, mi aveva lasciato orfano.
1,8
Sulle decime, cfr. Dt 14, 22-29. La terza decima era destinata ogni tre anni alla beneficenza.
Nova Vulgata
Et, postquam vir factus sum, accepi uxorem Annam ex semine patriae nostrae et genui ex illa filium et vocavi nomen eius Thobiam.
CEI 1974
Tb1,9 Quando divenni adulto, sposai Anna, una donna della mia parentela, e da essa ebbi un figlio che chiamai Tobia.
Nova Vulgata
Et, postquam in captivitatem deveni ad Assyrios, cum captivus morarer, ibam in Nineven; et omnes fratres mei et, qui de genere meo erant, manducabant de panibus gentium,
CEI 1974
Tb1,10 Dopo la deportazione in Assiria, quando fui condotto prigioniero e arrivai a Ninive, tutti i miei fratelli e quelli della mia gente mangiavano i cibi dei pagani;
Nova Vulgata
Et quoniam memor eram Dei mei in tota anima mea,
Nova Vulgata
dedit mihi Excelsus gratiam et speciem penes Salmanasar, et comparabam illi omnia, quaecumque erant in usum;
CEI 1974
Tb1,13 l`Altissimo mi fece trovare il favore di Salmanàssar, del quale presi a trattare gli affari.
Nova Vulgata
1,14et ibam in Mediam, usque dum moreretur, et commendavi Gabael fratri Gabriae in Rages, in regione Mediae, saccellos decem talenta argenti.
CEI 1974
Tb1,14 Venni così nella Media, dove, finché egli visse, conclusi affari per conto suo. Fu allora che a Rage di Media, presso Gabael, un mio parente figlio di Gabri, depositai in sacchetti la somma di dieci talenti d`argento.
Nova Vulgata
Et postquam mortuus est Salmanasar, et regnavit Sennacherib filius eius pro eo, et viae Mediae secesserunt, et non potui iam ire in Mediam.
CEI 1974
Tb1,15 Quando Salmanàssar morì, gli successe il figlio Sennàcherib. Allora le strade della Media divennero impraticabili e non potei più tornarvi.
Nova Vulgata
Et in diebus Salmanasar multas eleemosynas feci fratribus meis, qui erant ex genere meo.
Nova Vulgata
Panes meos dabam esurientibus et vestimenta nudis et, si quem videbam mortuum et proiectum post murum Nineves ex natione mea, sepeliebam illum.
CEI 1974
Tb1,17 donavo il pane agli affamati, gli abiti agli ignudi e, se vedevo qualcuno dei miei connazionali morto e gettato dietro le mura di Ninive, io lo seppellivo.
Nova Vulgata
Et, si quem occidebat Sennacherib rex, ubi venit de Iudaea fugiens in diebus iudicii, quod fecit Rex caeli ex illo de blasphemiis, quibus blasphemaverat — multos enim filiorum Israel occidit in ira sua — ego autem corpora illorum involabam et sepeliebam; et quaesivit illa Sennacherib et non invenit illa.
CEI 1974
Tb Seppellii anche quelli che aveva uccisi Sennàcherib, quando tornò fuggendo dalla Giudea, al tempo del castigo mandato dal re del cielo sui bestemmiatori. Nella sua collera egli ne uccise molti; io sottraevo i loro corpi per la sepoltura e Sennàcherib invano li cercava.
1,18
cfr 2 Re 19, 35-37.
Nova Vulgata
Et abiit quidam ex Ninevitis et indicavit regi de me quoniam ego sepelio illos, et abscondi me et, ubi cognovi quod rex sciebat de me et quod inquiror, ut occidar, timui et refugi.
CEI 1974
Tb1,19 Ma un cittadino di Ninive andò ad informare il re che io li seppellivo di nascosto. Quando seppi che il re conosceva il fatto e che mi si cercava per essere messo a morte, colto da paura, mi diedi alla fuga.
Nova Vulgata
Et direpta est omnis substantia mea, et nihil mihi derelictum est, quod non assumptum esset in fiscum regis, nisi uxor mea Anna et Thobias filius meus.
CEI 1974
Tb1,20 I miei beni furono confiscati e passarono tutti al tesoro del re. Mi restò solo la moglie Anna con il figlio Tobia.
Nova Vulgata
Et non transierunt dies quadraginta, quousque occiderent illum duo filii ipsius et fugerunt in montes Ararat; et regnavit Asarhaddon filius eius pro illo et constituit Achicarum filium fratris mei Anael super omnem exactionem regni eius, et ipse habebat potestatem super omnem regionem.
CEI 1974
Tb Neanche quaranta giorni dopo, il re fu ucciso da due suoi figli, i quali poi fuggirono sui monti dell`Ararat. Gli successe allora il figlio Assarhaddon. Egli nominò Achikar, figlio di mio fratello Anael, incaricato della contabilità del regno ed ebbe la direzione generale degli affari.
Nova Vulgata
Tunc petiit Achicarus pro me, et descendi in Nineven. Achicarus enim erat praepositus pincernarum et super anulum et procurator et exactor sub Sennacherib rege Assyriorum; et constituit illum Asarhaddon. Erat enim ex fratribus meis et ex cognatione mea.
CEI 1974
Tb1,22 Allora Achikar prese a cuore la mia causa e potei così ritornare a Ninive. Al tempo di Sennàcherib re degli Assiri, Achikar era stato gran coppiere, ministro della giustizia, amministratore e sovrintendente della contabilità e Assarhaddon l`aveva mantenuto in carica. Egli era mio nipote e uno della mia parentela.