Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 25

Isaiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 25 25,1Domine, Deus meus es tu;

exaltabo te, confitebor nomini tuo,

quoniam fecisti mirabilia,

cogitationes antiquas, fideles, veraces.

CEI 1974 Is25,1 Signore, tu sei il mio Dio;
voglio esaltarti e lodare il tuo nome,
perché hai eseguito progetti meravigliosi,
concepiti da lungo tempo, fedeli e veri.
Nova Vulgata
Quia posuisti civitatem in tumulum,

urbem munitam in ruinam:

arx superborum non amplius est civitas,

in sempiternum non reaedificabitur.

2 superborum – Lege cum Gr zēdîm; TM «alienorum»
CEI 1974 Is25,2 Poiché hai ridotto la città ad un mucchio di sassi,
la cittadella fortificata ad una rovina,
la fortezza dei superbi non è più città,
non si ricostruirà mai più.
Nova Vulgata
25,3Super hoc glorificabit te populus fortis,

civitas gentium robustarum timebit te;

CEI 1974 Is25,3 Per questo ti glorifica un popolo forte,
la città di genti possenti ti venera.
Nova Vulgata
quia factus es fortitudo pauperi,

fortitudo egeno in tribulatione sua,
protectio a turbine,

umbraculum ab aestu:

spiritus enim robustorum

quasi imber hiemalis.

4 Hiemalis – Lege qōr (cfr. Gn 8,22); TM «parietis».
CEI 1974 Is25,4 Perché tu sei sostegno al misero,
sostegno al povero nella sua angoscia,
riparo dalla tempesta, ombra contro il caldo;
poiché lo sbuffare dei tiranni è come pioggia d`inverno,
Nova Vulgata
Sicut aestus in arida

tumultum superborum humiliabis;
sicut aestus in umbra nubis

canticum fortium reprimes.

5 Superborum – Lege cum Gr et Targ zēdîm; TM «alienorum»
CEI 1974 Is25,5 come arsura in terra arida il clamore dei superbi.
Tu mitighi l`arsura con l`ombra d`una nube,
l`inno dei tiranni si spegne.
Il convito messianico
Nova Vulgata
25,6Et faciet Dominus exercituum

omnibus populis in monte hoc

convivium pinguium,

convivium vini meri,
 pinguium medullatorum,

vini deliquati.

CEI 1974 Is Preparerà il Signore degli eserciti
per tutti i popoli, su questo monte,
un banchetto di grasse vivande, un banchetto di vini eccellenti,
di cibi succulenti, di vini raffinati.
25,6 La salvezza è rappresentata da un opulento e fastoso banchetto: il monte è il Sion. Cfr. Mt 8, 11. cfr. Mt 22, 2-24. cfr. Lc 13, 29.
Nova Vulgata
25,7Et praecipitabit in monte isto

faciem vinculi colligati super omnes populos

et telam, quam orditus est super omnes nationes.
CEI 1974 Is Egli strapperà su questo monte
il velo che copriva la faccia di tutti i popoli
e la coltre che copriva tutte le genti.
25,7 Il velo indica l'ignoranza religiosa.
Nova Vulgata
25,8Praecipitabit mortem in sempiternum

et absterget Dominus Deus lacrimam ab omni facie

et opprobrium populi sui auferet de universa terra,

quia Dominus locutus est.

CEI 1974 Is Eliminerà la morte per sempre;
il Signore Dio asciugherà le lacrime
su ogni volto;
la condizione disonorevole del suo popolo
farà scomparire da tutto il paese,
poiché il Signore ha parlato.
Umiliazione di Moab
25,8 Sulla morte e le lacrime, cancellate nell'era escatologica, cfr 1 Cor 15, 26. cfr. Ap 21, 4.
Nova Vulgata
25,9Et dicetur in die illa: «Ecce Deus noster iste,

exspectavimus eum, ut salvaret nos;
iste Dominus, sustinuimus eum:

exsultabimus et laetabimur in salutari eius.

CEI 1974 Is25,9 E si dirà in quel giorno: "Ecco il nostro Dio;
in lui abbiamo sperato perché ci salvasse;
questi è il Signore in cui abbiamo sperato;
rallegriamoci, esultiamo per la sua salvezza.
Nova Vulgata
25,10Quia requiescet manus Domini in monte isto».

Et triturabitur Moab in loco suo,

sicuti teruntur paleae in sterquilinio;

CEI 1974 Is25,10 Poiché la mano del Signore si poserà su questo monte".
Moab invece sarà calpestato al suolo,
come si pesta la paglia nella concimaia.
Nova Vulgata
25,11et extendet manus suas in medio eius,

sicut extendit natans ad natandum;

et humiliabitur superbia eius

cum allisione manuum eius.

CEI 1974 Is25,11 Là esso stenderà le mani,
come le distende il nuotatore per nuotare;
ma il Signore abbasserà la sua superbia,
nonostante l`annaspare delle sue mani.
Nova Vulgata
25,12Et firmum munimentum murorum tuorum evertit,

deiecit, prostravit in terram usque ad pulverem.

CEI 1974 Is25,12 L`eccelsa fortezza delle tue mura
egli abbatterà e demolirà,
la raderà al suolo.