Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Lucam - 19

Evangelium Secundum Lucam

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 19 19,1Et ingressus perambulabat Iericho.
CEI 1974 Lc Entrato in Gerico, attraversava la città.
19,1 La parabola di 16, 1-15 viene qui applicata a un caso concreto. Per Gèrico cfr. Mt 20, 29.
Nova Vulgata 19,2Et ecce vir nomine Zacchaeus, et hic erat princeps publicanorum et ipse dives.
CEI 1974 Lc19,2 Ed ecco un uomo di nome Zaccheo, capo dei pubblicani e ricco,
Nova Vulgata 19,3Et quaerebat videre Iesum quis esset, et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat.
CEI 1974 Lc19,3 cercava di vedere quale fosse Gesù, ma non gli riusciva a causa della folla, poiché era piccolo di statura.
Nova Vulgata 19,4Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum, ut videret illum, quia inde erat transiturus.
CEI 1974 Lc19,4 Allora corse avanti e, per poterlo vedere, salì su un sicomoro, poiché doveva passare di là.
Nova Vulgata Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus dixit ad eum: “ Zacchaee, festinans descende, nam hodie in domo tua oportet me manere ”.
5 Iesus vidit illum et dixit | quia hodie
CEI 1974 Lc19,5 Quando giunse sul luogo, Gesù alzò lo sguardo e gli disse: "Zaccheo, scendi subito, perché oggi devo fermarmi a casa tua".
Nova Vulgata 19,6Et festinans descendit et excepit illum gaudens.
CEI 1974 Lc19,6 In fretta scese e lo accolse pieno di gioia.
Nova Vulgata Et cum viderent, omnes murmurabant dicentes: “ Ad hominem peccatorem divertit! ”.
7 dicentes quod ad hominem peccatorem divertisset
CEI 1974 Lc19,7 Vedendo ciò, tutti mormoravano: "E` andato ad alloggiare da un peccatore!".
Nova Vulgata 19,8Stans autem Zacchaeus dixit ad Dominum: “ Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus et, si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum ”.
CEI 1974 Lc19,8 Ma Zaccheo, alzatosi, disse al Signore: "Ecco, Signore, io do la metà dei miei beni ai poveri; e se ho frodato qualcuno, restituisco quattro volte tanto".
Nova Vulgata Ait autem Iesus ad eum: “ Hodie salus domui huic facta est, eo quod et ipse filius sit Abrahae;
9 Ait Iesus ad eum quia
CEI 1974 Lc Gesù gli rispose: "Oggi la salvezza è entrata in questa casa, perché anch`egli è figlio di Abramo;
19,9 Figlio di Abramo, quindi erede delle promesse divine di salvezza fatte al patriarca: cfr. Gal 3, 29.
Nova Vulgata 19,10venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere, quod perierat ”.
CEI 1974 Lc19,10 il Figlio dell`uomo infatti è venuto a cercare e a salvare ciò che era perduto".
La parabola delle mine
Nova Vulgata
Haec autem illis audientibus, adiciens dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem, et illi existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur.
11 Haec illis audientibus | et quia existimarent
CEI 1974 Lc Mentre essi stavano ad ascoltare queste cose, Gesù disse ancora una parabola perché era vicino a Gerusalemme ed essi credevano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all`altro.
19,11 Cfr. Mt 25, 14-30.
Nova Vulgata 19,12Dixit ergo: “ Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti.
CEI 1974 Lc19,12 Disse dunque: "Un uomo di nobile stirpe partì per un paese lontano per ricevere un titolo regale e poi ritornare.
Nova Vulgata Vocatis autem decem servis suis, dedit illis decem minas et ait ad illos: “Negotiamini, dum venio”.
13 decem mnas
CEI 1974 Lc Chiamati dieci servi, consegnò loro dieci mine, dicendo: Impiegatele fino al mio ritorno.
19,13 La mina era una moneta greca, corrispondente a cento dramme o denari, cioè cento paghe giornaliere di un operaio. L'avvento in gloria del regno di Dio è ancora lontano.
Nova Vulgata 19,14Cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes: “Nolumus hunc regnare super nos!”.
CEI 1974 Lc19,14 Ma i suoi cittadini lo odiavano e gli mandarono dietro un`ambasceria a dire: Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi.
Nova Vulgata Et factum est ut rediret, accepto regno, et iussit ad se vocari servos illos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum negotiati essent.
15 et iussit vocari servos illos | ut sciret quantum quisque negotiatus esset
CEI 1974 Lc19,15 Quando fu di ritorno, dopo aver ottenuto il titolo di re, fece chiamare i servi ai quali aveva consegnato il denaro, per vedere quanto ciascuno avesse guadagnato.
Nova Vulgata Venit autem primus dicens: “Domine, mina tua decem minas acquisivit”.
16 mna tua decem mnas
CEI 1974 Lc19,16 Si presentò il primo e disse: Signore, la tua mina ha fruttato altre dieci mine.
Nova Vulgata Et ait illi: “Euge, bone serve; quia in modico fidelis fuisti, esto potestatem habens supra decem civitates”.
17 eris potestatem habens
CEI 1974 Lc19,17 Gli disse: Bene, bravo servitore; poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città.
Nova Vulgata Et alter venit dicens: “Mina tua, domine, fecit quinque minas”.
18 Domine, mna tua fecit quinque mnas
CEI 1974 Lc19,18 Poi si presentò il secondo e disse: La tua mina, signore, ha fruttato altre cinque mine.
Nova Vulgata 19,19Et huic ait: “Et tu esto supra quinque civitates”.
CEI 1974 Lc19,19 Anche a questo disse: Sarai tu pure a capo di cinque città.
Nova Vulgata Et alter venit dicens: “Domine, ecce mina tua, quam habui repositam in sudario;
20 Ecce mna tua
CEI 1974 Lc19,20 Venne poi anche l`altro e disse: Signore, ecco la tua mina, che ho tenuta riposta in un fazzoletto;
Nova Vulgata timui enim te, quia homo austerus es: tollis, quod non posuisti, et metis, quod non seminasti”.
21 austeris es
CEI 1974 Lc19,21 avevo paura di te che sei un uomo severo e prendi quello che non hai messo in deposito, mieti quello che non hai seminato.
Nova Vulgata Dicit ei: “De ore tuo te iudico, serve nequam! Sciebas quod ego austerus homo sum, tollens quod non posui et metens quod non seminavi?
22 austeris homo
CEI 1974 Lc19,22 Gli rispose: Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato:
Nova Vulgata 19,23Et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam? Et ego veniens cum usuris utique exegissem illud”.
CEI 1974 Lc19,23 perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l`avrei riscosso con gli interessi.
Nova Vulgata Et adstantibus dixit: “Auferte ab illo minam et date illi, qui decem minas habet”.
24 Ab illo mnam | qui decem mnas habet
CEI 1974 Lc19,24 Disse poi ai presenti: Toglietegli la mina e datela a colui che ne ha dieci
Nova Vulgata Et dixerunt ei: “Domine, habet decem minas!”.
25 Domine, decem mnas habet
CEI 1974 Lc19,25 Gli risposero: Signore, ha già dieci mine!
Nova Vulgata Dico vobis: “Omni habenti dabitur; ab eo autem, qui non habet, et, quod habet, auferetur.
26 Dico autem vobis quia | auferetur ab eo
CEI 1974 Lc19,26 Vi dico: A chiunque ha sarà dato; ma a chi non ha sarà tolto anche quello che ha.
Nova Vulgata 19,27Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc et interficite ante me! ”.
CEI 1974 Lc19,27 E quei miei nemici che non volevano che diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me".
Nova Vulgata
19,28Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc et interficite ante me! ”.
CEI 1974 Lc Dette queste cose, Gesù proseguì avanti agli altri salendo verso Gerusalemme.
Accoglienza di Gesù in Gerusalemme
19,28 Cfr. Mt 21, 1-10. cfr. Mc 11, 1-18. cfr. Gv 12, 12-16.
Nova Vulgata
Et factum est cum appropinquasset ad Bethfage et Bethaniam, ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos
29 misit duos discipulos suos
CEI 1974 Lc19,29 Quando fu vicino a Bètfage e a Betània, presso il monte detto degli Ulivi, inviò due discepoli dicendo:
Nova Vulgata 19,30dicens: “ Ite in castellum, quod contra est, in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit; solvite illum et adducite.
CEI 1974 Lc19,30 "Andate nel villaggio di fronte; entrando, troverete un puledro legato, sul quale nessuno è mai salito; scioglietelo e portatelo qui.
Nova Vulgata Et si quis vos interrogaverit: “Quare solvitis?”, sic dicetis: “Dominus eum necessarium habet” ”.
31 sic dicetis ei quia Dominus operam eius desiderat
CEI 1974 Lc19,31 E se qualcuno vi chiederà: Perché lo sciogliete?, direte così: Il Signore ne ha bisogno".
Nova Vulgata Abierunt autem, qui missi erant, et invenerunt, sicut dixit illis.
32 sicut dixit illis stantem pullum
CEI 1974 Lc19,32 Gli inviati andarono e trovarono tutto come aveva detto.
Nova Vulgata 19,33Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: “ Quid solvitis pullum? ”.
CEI 1974 Lc19,33 Mentre scioglievano il puledro, i proprietari dissero loro: "Perché sciogliete il puledro?".
Nova Vulgata At illi dixerunt: “ Dominus eum necessarium habet ”.
34 At illi dixerunt quia
CEI 1974 Lc19,34 Essi risposero: "Il Signore ne ha bisogno".
Nova Vulgata 19,35Et duxerunt illum ad Iesum; et iactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum.
CEI 1974 Lc19,35 Lo condussero allora da Gesù; e gettati i loro mantelli sul puledro, vi fecero salire Gesù.
Nova Vulgata 19,36Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via.
CEI 1974 Lc19,36 Via via che egli avanzava, stendevano i loro mantelli sulla strada.
Nova Vulgata Et cum appropinquaret iam ad descensum montis Oliveti, coeperunt omnis multitudo discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus
37 omnes turbae discentium
CEI 1974 Lc19,37 Era ormai vicino alla discesa del monte degli Ulivi, quando tutta la folla dei discepoli, esultando, cominciò a lodare Dio a gran voce, per tutti i prodigi che avevano veduto, dicendo:
Nova Vulgata 19,38dicentes:
Benedictus, qui venit rex in nomine Domini!
Pax in caelo, et gloria in excelsis! ”.
CEI 1974 Lc " Benedetto colui che viene,
il re, nel nome del Signore.
Pace in cielo
e gloria nel più alto dei cieli!".
19,38 Citazione del cfr. Sal 117, 26.
Nova Vulgata
19,39Et quidam pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum: “ Magister, increpa discipulos tuos! ”.
CEI 1974 Lc19,39 Alcuni farisei tra la folla gli dissero: "Maestro, rimprovera i tuoi discepoli".
Nova Vulgata Et respondens dixit: “ Dico vobis: Si hi tacuerint, lapides clamabunt! ”.
40 Quibus ipse dixit: Dico vobis quia
CEI 1974 Lc19,40 Ma egli rispose: "Vi dico che, se questi taceranno, grideranno le pietre".
Nova Vulgata
19,41Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam
CEI 1974 Lc Quando fu vicino, alla vista della città, pianse su di essa, dicendo:
19,41 Profezia sulla catastrofe di Gerusalemme che avverrà nel 70 d.C.
Nova Vulgata dicens: “ Si cognovisses et tu in hac die, quae ad pacem tibi! Nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis.
42 Quia si cognovisses et tu et quidem in hac die tua
CEI 1974 Lc "Se avessi compreso anche tu, in questo giorno, la via della pace. Ma ormai è stata nascosta ai tuoi occhi.
19,42 La via della pace era l'accoglimento di Gesù come Messia.
Nova Vulgata Quia venient dies in te,  et circumdabunt te inimici tui vallo et obsidebunt te et coangustabunt te undique
43 circumdabunt te
CEI 1974 Lc19,43 Giorni verranno per te in cui i tuoi nemici ti cingeranno di trincee, ti circonderanno e ti stringeranno da ogni parte;
Nova Vulgata et ad terram prosternent te et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem, eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae ”.
44 ad terram | et filios qui
CEI 1974 Lc abbatteranno te e i tuoi figli dentro di te e non lasceranno in te pietra su pietra, perché non hai riconosciuto il tempo in cui sei stata visitata".
I mercanti cacciati dal tempio
19,44 Dio ha visitato il suo popolo (cfr. 1, 68) inviandogli il Figlio.
Nova Vulgata
Et ingressus in templum, coepit eicere vendentes
45 eicere vendentes in illo et ementes
CEI 1974 Lc Entrato poi nel tempio, cominciò a cacciare i venditori,
19,45 cfr. Mt 21, 12-16. cfr. Mc 11, 15-18. Citazione di cfr. Is 56, 7. cfr. Ger 7, 11.
Nova Vulgata dicens illis: “ Scriptum est: “Et erit domus mea domus orationis”. Vos autem fecistis illam speluncam latronum ”.
46 quia domus mea domus orationis est
CEI 1974 Lc19,46 dicendo: "Sta scritto:

La mia casa sarà casa di preghiera.
Ma voi ne avete fatto una spelonca di ladri!".

47 Ogni giorno insegnava nel tempio. I sommi sacerdoti e gli scribi cercavano di farlo perire e così anche i notabili del popolo; 48 ma non sapevano come fare, perché tutto il popolo pendeva dalle sue parole.
Nova Vulgata
19,47Et erat docens cotidie in templo. Principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere
Nova Vulgata et non inveniebant quid facerent; omnis enim populus suspensus erat audiens illum.
48 quid facerent illi