Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Ioannem - 11

Evangelium Secundum Ioannem

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 11 11,1Erat autem quidam languens Lazarus a Bethania, de castello Mariae et Marthae sororis eius.
CEI 1974 Gv Era allora malato un certo Lazzaro di Betània, il villaggio di Maria e di Marta sua sorella.
11,1 cfr. Lc 10, 38-42. Gv racconta con grande cura il più grande miracolo di Gesù, preludio della Passione. Betania era sul versante orientale del monte degli ulivi, a circa 3. km. da Gerusalemme (cfr. Gv 11, 18).
Nova Vulgata 11,2Maria autem erat, quae unxit Dominum unguento et extersit pedes eius capillis suis, cuius frater Lazarus infirmabatur.
CEI 1974 Gv Maria era quella che aveva cosparso di olio profumato il Signore e gli aveva asciugato i piedi con i suoi capelli; suo fratello Lazzaro era malato.
11,2 L'episodio sarà raccontato in cfr. 12, 1-8. la notizia è anticipata perché la comunità cristiana conosceva il fatto.
Nova Vulgata 11,3Miserunt ergo sorores ad eum dicentes: “ Domine, ecce, quem amas, infirmatur ”.
CEI 1974 Gv11,3 Le sorelle mandarono dunque a dirgli: "Signore, ecco, il tuo amico è malato".
Nova Vulgata
Audiens autem Iesus dixit: “ Infirmitas haec non est ad mortem sed pro gloria Dei, ut glorificetur Filius Dei per eam ”.
4 dixit eis
CEI 1974 Gv11,4 All`udire questo, Gesù disse: "Questa malattia non è per la morte, ma per la gloria di Dio, perché per essa il Figlio di Dio venga glorificato".
Nova Vulgata Diligebat autem Iesus Martham et sororem eius et Lazarum.
5 sororem eius Mariam
CEI 1974 Gv11,5 Gesù voleva molto bene a Marta, a sua sorella e a Lazzaro.
Nova Vulgata Ut ergo audivit quia infirmabatur, tunc quidem mansit in loco, in quo erat, duobus diebus;
6 mansit in eodem loco
CEI 1974 Gv11,6 Quand`ebbe dunque sentito che era malato, si trattenne due giorni nel luogo dove si trovava.
Nova Vulgata deinde post hoc dicit discipulis: “ Eamus in Iudaeam iterum ”.
7 Deinde post haec dicit discipulis suis
CEI 1974 Gv11,7 Poi, disse ai discepoli: "Andiamo di nuovo in Giudea!".
Nova Vulgata 11,8Dicunt ei discipuli: “ Rabbi, nunc quaerebant te Iudaei lapidare, et iterum vadis illuc? ”.
CEI 1974 Gv11,8 I discepoli gli dissero: "Rabbì, poco fa i Giudei cercavano di lapidarti e tu ci vai di nuovo?".
Nova Vulgata 11,9Respondit Iesus: “ Nonne duodecim horae sunt diei? Si quis ambulaverit in die, non offendit, quia lucem huius mundi videt;
CEI 1974 Gv Gesù rispose: "Non sono forse dodici le ore del giorno? Se uno cammina di giorno, non inciampa, perché vede la luce di questo mondo;
11,9 Cfr. 9, 4. finché non viene l'ora delle tenebre, della passione di Cristo, non c'è pericolo.
Nova Vulgata si quis autem ambulaverit in nocte, offendit, quia lux non est in eo ”.
10 si autem ambulaverit nocte
CEI 1974 Gv11,10 ma se invece uno cammina di notte, inciampa, perché gli manca la luce".
Nova Vulgata 11,11Haec ait et post hoc dicit eis: “ Lazarus amicus noster dormit, sed vado, ut a somno exsuscitem eum ”.
CEI 1974 Gv11,11 Così parlò e poi soggiunse loro: "Il nostro amico Lazzaro s`è addormentato; ma io vado a svegliarlo".
Nova Vulgata Dixerunt ergo ei discipuli: “ Domine, si dormit, salvus erit ”.
12 Dixerunt ergo discipuli eius
CEI 1974 Gv11,12 Gli dissero allora i discepoli: "Signore, se s`è addormentato, guarirà".
Nova Vulgata 11,13Dixerat autem Iesus de morte eius, illi autem putaverunt quia de dormitione somni diceret.
CEI 1974 Gv11,13 Gesù parlava della morte di lui, essi invece pensarono che si riferisse al riposo del sonno.
Nova Vulgata 11,14Tunc ergo dixit eis Iesus manifeste: “ Lazarus mortuus est,
CEI 1974 Gv11,14 Allora Gesù disse loro apertamente: "Lazzaro è morto
Nova Vulgata 11,15et gaudeo propter vos, ut credatis, quoniam non eram ibi; sed eamus ad eum ”.
CEI 1974 Gv11,15 e io sono contento per voi di non essere stato là, perché voi crediate. Orsù, andiamo da lui!".
Nova Vulgata 11,16Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus, ad condiscipulos: “ Eamus et nos, ut moriamur cum eo! ”.
CEI 1974 Gv Allora Tommaso, chiamato Dìdimo, disse ai condiscepoli: "Andiamo anche noi a morire con lui!".
11,16 Didimo,è la traduzione greca del nome aramaico Toma, cioè "il gemello ".
Nova Vulgata
11,17Venit itaque Iesus et invenit eum quattuor dies iam in monumento habentem.
CEI 1974 Gv11,17 Venne dunque Gesù e trovò Lazzaro che era già da quattro giorni nel sepolcro.
Nova Vulgata 11,18Erat autem Bethania iuxta Hierosolymam quasi stadiis quindecim.
CEI 1974 Gv11,18 Betània distava da Gerusalemme meno di due miglia
Nova Vulgata Multi autem ex Iudaeis venerant ad Martham et Mariam, ut consolarentur eas de fratre.
19 de fratre suo
CEI 1974 Gv11,19 e molti Giudei erano venuti da Marta e Maria per consolarle per il loro fratello.
Nova Vulgata 11,20Martha ergo ut audivit quia Iesus venit, occurrit illi; Maria autem domi sedebat.
CEI 1974 Gv11,20 Marta dunque, come seppe che veniva Gesù, gli andò incontro; Maria invece stava seduta in casa.
Nova Vulgata Dixit ergo Martha ad Iesum: “ Domine, si fuisses hic, frater meus non esset mortuus!
21 non fuisset mortuus
CEI 1974 Gv11,21 Marta disse a Gesù: "Signore, se tu fossi stato qui, mio fratello non sarebbe morto!
Nova Vulgata 11,22Sed et nunc scio quia, quaecumque poposceris a Deo, dabit tibi Deus ”.
CEI 1974 Gv11,22 Ma anche ora so che qualunque cosa chiederai a Dio, egli te la concederà".
Nova Vulgata 11,23Dicit illi Iesus: “ Resurget frater tuus ”.
CEI 1974 Gv11,23 Gesù le disse: "Tuo fratello risusciterà".
Nova Vulgata 11,24Dicit ei Martha: “ Scio quia resurget in resurrectione in novissimo die ”.
CEI 1974 Gv11,24 Gli rispose Marta: "So che risusciterà nell`ultimo giorno".
Nova Vulgata 11,25Dixit ei Iesus: “ Ego sum resurrectio et vita. Qui credit in me, etsi mortuus fuerit, vivet;
CEI 1974 Gv Gesù le disse: "Io sono la risurrezione e la vita; chi crede in me, anche se muore, vivrà;
11,25 Su Gesù-Vita cfr. 1, 4. cfr. 3, 15-16. cfr. 4, 14. cfr. 5, 24-40. cfr. 6, 40-47. cfr. 10, 28. Sul rapporto tra la vita data da Cristo e la risurrezione cfr. Rm 8, 11.
Nova Vulgata 11,26et omnis, qui vivit et credit in me, non morietur in aeternum. Credis hoc? ”.
CEI 1974 Gv11,26 chiunque vive e crede in me, non morrà in eterno. Credi tu questo?".
Nova Vulgata 11,27Ait illi: “ Utique, Domine; ego credidi quia tu es Christus Filius Dei, qui in mundum venisti ”.
CEI 1974 Gv11,27 Gli rispose: "Sì, o Signore, io credo che tu sei il Cristo, il Figlio di Dio che deve venire nel mondo".
Nova Vulgata
11,28Et cum haec dixisset, abiit et vocavit Mariam sororem suam silentio dicens: “ Magister adest et vocat te ”.
CEI 1974 Gv11,28 Dopo queste parole se ne andò a chiamare di nascosto Maria, sua sorella, dicendo: "Il Maestro è qui e ti chiama".
Nova Vulgata Illa autem ut audivit, surrexit cito et venit ad eum;
29 Illa ut audivit surgit
CEI 1974 Gv11,29 Quella, udito ciò, si alzò in fretta e andò da lui.
Nova Vulgata 11,30nondum enim venerat Iesus in castellum, sed erat adhuc in illo loco, ubi occurrerat ei Martha.
CEI 1974 Gv11,30 Gesù non era entrato nel villaggio, ma si trovava ancora là dove Marta gli era andata incontro.
Nova Vulgata Iudaei igitur, qui erant cum ea in domo et consolabantur eam, cum vidissent Mariam quia cito surrexit et exiit, secuti sunt eam putantes: “ Vadit ad monumentum, ut ploret ibi ”.
31 secuti sunt eam dicentes quia
CEI 1974 Gv11,31 Allora i Giudei che erano in casa con lei a consolarla, quando videro Maria alzarsi in fretta e uscire, la seguirono pensando: "Va al sepolcro per piangere là".
Nova Vulgata Maria ergo, cum venisset ubi erat Iesus, videns eum cecidit ad pedes eius dicens ei: “ Domine, si fuisses hic, non esset mortuus frater meus! ”.
32 et dixit ei
CEI 1974 Gv11,32 Maria, dunque, quando giunse dov`era Gesù, vistolo si gettò ai suoi piedi dicendo: "Signore, se tu fossi stato qui, mio fratello non sarebbe morto!".
Nova Vulgata 11,33Iesus ergo, ut vidit eam plorantem et Iudaeos, qui venerant cum ea, plorantes, fremuit spiritu et turbavit seipsum
CEI 1974 Gv11,33 Gesù allora quando la vide piangere e piangere anche i Giudei che erano venuti con lei, si commosse profondamente, si turbò e disse:
Nova Vulgata 11,34et dixit: “ Ubi posuistis eum? ”. Dicunt ei: “ Domine, veni et vide ”.
CEI 1974 Gv11,34 "Dove l`avete posto?". Gli dissero: "Signore, vieni a vedere!".
Nova Vulgata Lacrimatus est Iesus.
35 Et lacrimatus est
CEI 1974 Gv11,35 Gesù scoppiò in pianto.
Nova Vulgata Dicebant ergo Iudaei: “ Ecce quomodo amabat eum! ”.
36 Dixerunt ergo Iudaei
CEI 1974 Gv11,36 Dissero allora i Giudei: "Vedi come lo amava!".
Nova Vulgata 11,37Quidam autem dixerunt ex ipsis: “ Non poterat hic, qui aperuit oculos caeci, facere, ut et hic non moreretur? ”.
CEI 1974 Gv11,37 Ma alcuni di loro dissero: "Costui che ha aperto gli occhi al cieco non poteva anche far sì che questi non morisse?".
Nova Vulgata
11,38Iesus ergo rursum fremens in semetipso, venit ad monumentum; erat autem spelunca, et lapis superpositus erat ei.
CEI 1974 Gv11,38 Intanto Gesù, ancora profondamente commosso, si recò al sepolcro; era una grotta e contro vi era posta una pietra.
Nova Vulgata 11,39Ait Iesus: “ Tollite lapidem! ”. Dicit ei Martha, soror eius, qui mortuus fuerat: “ Domine, iam foetet; quatriduanus enim est! ”.
CEI 1974 Gv11,39 Disse Gesù: "Togliete la pietra!". Gli rispose Marta, la sorella del morto: "Signore, già manda cattivo odore, poiché è di quattro giorni".
Nova Vulgata 11,40Dicit ei Iesus: “ Nonne dixi tibi quoniam si credideris, videbis gloriam Dei? ”.
CEI 1974 Gv11,40 Le disse Gesù: "Non ti ho detto che, se credi, vedrai la gloria di Dio?".
Nova Vulgata 11,41Tulerunt ergo lapidem. Iesus autem, elevatis sursum oculis, dixit: “ Pater, gratias ago tibi quoniam audisti me.
CEI 1974 Gv11,41 Tolsero dunque la pietra. Gesù allora alzò gli occhi e disse: "Padre, ti ringrazio che mi hai ascoltato.
Nova Vulgata 11,42Ego autem sciebam quia semper me audis, sed propter populum, qui circumstat dixi, ut credant quia tu me misisti ”.
CEI 1974 Gv11,42 Io sapevo che sempre mi dai ascolto, ma l`ho detto per la gente che mi sta attorno, perché credano che tu mi hai mandato".
Nova Vulgata Et haec cum dixisset, voce magna clamavit: “ Lazare, veni foras! ”.
43 Haec cum dixisset
CEI 1974 Gv11,43 E, detto questo, gridò a gran voce: "Lazzaro, vieni fuori!".
Nova Vulgata Prodiit, qui fuerat mortuus, ligatus pedes et manus institis; et facies illius sudario erat ligata. Dicit Iesus eis: “ Solvite eum et sinite eum abire ”.
44 Et statim prodiit | sinite abire
CEI 1974 Gv11,44 Il morto uscì, con i piedi e le mani avvolti in bende, e il volto coperto da un sudario. Gesù disse loro: "Scioglietelo e lasciatelo andare".
Il sinedrio decide la morte di Gesù
Nova Vulgata
11,45Multi ergo ex Iudaeis, qui venerant ad Mariam et viderant, quae fecit, crediderunt in eum;
CEI 1974 Gv11,45 Molti dei Giudei che erano venuti da Maria, alla vista di quel che egli aveva compiuto, credettero in lui.
Nova Vulgata 11,46quidam autem ex ipsis abierunt ad pharisaeos et dixerunt eis, quae fecit Iesus.
CEI 1974 Gv11,46 Ma alcuni andarono dai farisei e riferirono loro quel che Gesù aveva fatto.
Nova Vulgata 11,47Collegerunt ergo pontifices et pharisaei concilium et dicebant: “ Quid facimus, quia hic homo multa signa facit?
CEI 1974 Gv11,47 Allora i sommi sacerdoti e i farisei riunirono il sinedrio e dicevano: "Che facciamo? Quest`uomo compie molti segni.
Nova Vulgata 11,48Si dimittimus eum sic, omnes credent in eum, et venient Romani et tollent nostrum et locum et gentem! ”.
CEI 1974 Gv11,48 Se lo lasciamo fare così, tutti crederanno in lui e verranno i Romani e distruggeranno il nostro luogo santo e la nostra nazione".
Nova Vulgata 11,49Unus autem ex ipsis, Caiphas, cum esset pontifex anni illius, dixit eis: “ Vos nescitis quidquam
CEI 1974 Gv11,49 Ma uno di loro, di nome Caifa, che era sommo sacerdote in quell`anno, disse loro: "Voi non capite nulla
Nova Vulgata nec cogitatis quia expedit vobis, ut unus moriatur homo pro populo, et non tota gens pereat! ”.
50 expedit nobis
CEI 1974 Gv11,50 e non considerate come sia meglio che muoia un solo uomo per il popolo e non perisca la nazione intera".
Nova Vulgata 11,51Hoc autem a semetipso non dixit, sed cum esset pontifex anni illius, prophetavit quia Iesus moriturus erat pro gente
CEI 1974 Gv Questo però non lo disse da se stesso, ma essendo sommo sacerdote profetizzò che Gesù doveva morire per la nazione
11,51 Caifa fu un inconscio profeta, perché in realtà egli voleva sacrificare Gesù agli interessi politici.
Nova Vulgata 11,52et non tantum pro gente, sed et ut filios Dei, qui erant dispersi, congregaret in unum.
CEI 1974 Gv11,52 e non per la nazione soltanto, ma anche per riunire insieme i figli di Dio che erano dispersi.
Nova Vulgata 11,53Ab illo ergo die cogitaverunt, ut interficerent eum.
CEI 1974 Gv11,53 Da quel giorno dunque decisero di ucciderlo.
Nova Vulgata
Iesus ergo iam non in palam ambulabat apud Iudaeos, sed abiit inde in regionem iuxta desertum, in civitatem, quae dicitur Ephraim, et ibi morabatur cum discipulis.
54 sed abiit in regionem | Ephrem
CEI 1974 Gv Gesù pertanto non si faceva più vedere in pubblico tra i Giudei; egli si ritirò di là nella regione vicina al deserto, in una città chiamata Efraim, dove si trattenne con i suoi discepoli.
11,54 Efraim era ai margini dei deserto della Giudea, distante 25 km. da Gerusalemme
Nova Vulgata
11,55Proximum autem erat Pascha Iudaeorum, et ascenderunt multi Hierosolymam de regione ante Pascha, ut sanctificarent seipsos.
CEI 1974 Gv Era vicina la Pasqua dei Giudei e molti dalla regione andarono a Gerusalemme prima della Pasqua per purificarsi.
11,55 Le purificazioni erano prescritte dalla legge prima della celebrazione pasquale.
Nova Vulgata Quaerebant ergo Iesum et colloquebantur ad invicem in templo stantes: “ Quid videtur vobis? Numquid veniet ad diem festum? ”.
56 quid putatis quia non veniat
CEI 1974 Gv11,56 Essi cercavano Gesù e stando nel tempio dicevano tra di loro: "Che ve ne pare? Non verrà egli alla festa?".
Nova Vulgata 11,57Dederant autem pontifices et pharisaei mandatum, ut, si quis cognoverit, ubi sit, indicet, ut apprehendant eum.
CEI 1974 Gv11,57 Intanto i sommi sacerdoti e i farisei avevano dato ordine che chiunque sapesse dove si trovava lo denunziasse, perché essi potessero prenderlo.