Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 1

Isaiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 1 1,1Visio Isaiae filii Amos, quam vidit super Iudam et Ierusalem in diebus Oziae, Ioatham, Achaz, Ezechiae regum Iudae.
CEI 1974 Is Visione che Isaia, figlio di Amoz, ebbe su Giuda e su Gerusalemme nei giorni di Ozia, di Iotam, di Acaz e di Ezechia, re di Giuda.
1,1 Il ministero profetico di Isaia, che ebbe come centro geografico la città di Gerusalemme e il regno meridionale di Giuda, si svolse nella seconda metà dell'VIII secolo a. C.
Nova Vulgata
1,2Audite, caeli, et auribus percipe, terra,

quoniam Dominus locutus est:

«Filios enutrivi et exaltavi,

ipsi autem spreverunt me.

CEI 1974 Is Udite, cieli; ascolta, terra,
perché il Signore dice:
"Ho allevato e fatto crescere figli,
ma essi si sono ribellati contro di me.
1,2 Sulla paternità di Dio nei riguardi del suo popolo cfr. Es 4, 22. cfr. Dt 32, 5-12.
Nova Vulgata
1,3Cognovit bos possessorem suum,

et asinus praesepe domini sui;

Israel non cognovit,

populus meus non intellexit».

CEI 1974 Is1,3 Il bue conosce il proprietario
e l`asino la greppia del padrone,
ma Israele non conosce
e il mio popolo non comprende".
Nova Vulgata
1,4Vae genti peccatrici,

populo gravi iniquitate,

semini nequam, filiis sceleratis!

Dereliquerunt Dominum,

blasphemaverunt Sanctum Israel,

abalienati sunt retrorsum.

CEI 1974 Is Guai, gente peccatrice,
popolo carico di iniquità!
Razza di scellerati,
figli corrotti!
Hanno abbandonato il Signore,
hanno disprezzato il Santo di Israele,
si sono voltati indietro;
1,4 Il 'Santo di Israele' è un titolo caratteristico di Isaia, per esprimere la trascendenza e somma perfezione di Dio: cfr. 6.
Nova Vulgata
1,5Super quo percutiemini vos ultra,

addentes praevaricationem?

Omne caput languidum,

et omne cor maerens.

CEI 1974 Is1,5 perché volete ancora essere colpiti,
accumulando ribellioni?
La testa è tutta malata,
tutto il cuore langue.
Nova Vulgata
1,6A planta pedis usque ad verticem

non est in eo sanitas;

vulnus et livor et plaga tumens

non est circumligata

nec curata medicamine neque fota oleo.

CEI 1974 Is Dalla pianta dei piedi alla testa
non c`è in esso una parte illesa,
ma ferite e lividure
e piaghe aperte,
che non sono state ripulite, né fasciate,
né curate con olio.
1,6 La vastità del malanno è indice di quasi irreparabile corruzione. La liturgia della Passione applica il v. al Crocifisso.
Nova Vulgata
1,7Terra vestra deserta,

civitates vestrae succensae igni;

regionem vestram coram vobis alieni devorant,

et desolabitur sicut in vastitate hostili.

CEI 1974 Is1,7 Il vostro paese è devastato,
le vostre città arse dal fuoco.
La vostra campagna, sotto i vostri occhi,
la divorano gli stranieri;
è una desolazione come Sòdoma distrutta.
Nova Vulgata
1,8Et derelinquetur filia Sion

ut umbraculum in vinea,

sicut tugurium in cucumerario,

sicut civitas, quae obsessa est.

CEI 1974 Is E` rimasta sola la figlia di Sion
come una capanna in una vigna,
come un casotto in un campo di cocomeri,
come una città assediata.
1,8 'Figlio di Sion' è la personificazione di Gerusalemme.
Nova Vulgata
Nisi Dominus exercituum reliquisset nobis semen,

quasi Sodoma fuissemus

et quasi Gomorra similes essemus.

9 Semen – Omittitur cum Gr, Syr et Vg kimāṭ = sicut parvum, ide est «omnino parvum»
CEI 1974 Is Se il Signore degli eserciti
non ci avesse lasciato un resto,
già saremmo come Sòdoma,
simili a Gomorra.
Vanità del culto esterno
1,9 Il 'resto di Israele' è un tema importante in Is: il popolo di Dio è largamente decimato dal giudizio divino; gli scampati costituiscono il nucleo del nuovo Israele, erede delle promesse messianiche.cfr l'interpretazione di Rm 9, 27-29.
Nova Vulgata
1,10Audite verbum Domini,

principes Sodomorum;

percipite auribus legem Dei nostri,
populus Gomorrae.

CEI 1974 Is Udite la parola del Signore,
voi capi di Sòdoma;
ascoltate la dottrina del nostro Dio,
popolo di Gomorra!
1,10 I capi di Israele sono corrotti come i loro sudditi; Sodoma e Gomorra erano un esempio classico di città votate alla distruzione.
Nova Vulgata
1,11«Quo mihi multitudinem victimarum vestrarum?,

dicit Dominus.

Plenus sum holocaustis arietum

et adipe pinguium;

et sanguinem vitulorum

et agnorum et hircorum nolui.

CEI 1974 Is1,11 "Che m`importa dei vostri sacrifici senza numero?"
dice il Signore.
"Sono sazio degli olocausti di montoni
e del grasso di giovenchi;
il sangue di tori e di agnelli e di capri
io non lo gradisco.
Nova Vulgata
1,12Cum veneritis ante conspectum meum,

quis quaesivit haec de manibus vestris,

ut ambularetis in atriis meis?

CEI 1974 Is Quando venite a presentarvi a me,
chi richiede da voi
che veniate a calpestare i miei atri?
1,12 Luogo classico della deplorazione dei profeti per un culto formalistico, senza adesione interiore: cfr. Am 5, 21-25. cfr. Mt 5, 23-24. cfr. 9, 13.
Nova Vulgata
1,13Ne afferatis ultra sacrificium vanum;

abominatio mihi incensum,

neomenia et sabbatum et conventus;

non feram scelus cum coetu sollemni;

CEI 1974 Is1,13 Smettete di presentare offerte inutili,
l`incenso è un abominio per me;
noviluni, sabati, assemblee sacre,
non posso sopportare delitto e solennità.
Nova Vulgata
1,14calendas vestras et sollemnitates vestras odivit anima mea,

facta sunt mihi molesta, laboravi sustinens.

CEI 1974 Is1,14 I vostri noviluni e le vostre feste
io detesto,
sono per me un peso;
sono stanco di sopportarli.
Nova Vulgata
1,15Et cum extenderitis manus vestras,

avertam oculos meos a vobis;

et cum multiplicaveritis orationem,

non exaudiam:

manus enim vestrae sanguine plenae sunt.

CEI 1974 Is Quando stendete le mani,
io allontano gli occhi da voi.
Anche se moltiplicate le preghiere,
io non ascolto.
Le vostre mani grondano sangue.
1,15 Stendere le mani era un gesto di preghiera.
Nova Vulgata
1,16Lavamini, mundi estote,

auferte malum cogitationum vestrarum ab oculis meis;

quiescite agere perverse,

CEI 1974 Is1,16 Lavatevi, purificatevi,
togliete il male delle vostre azioni
dalla mia vista.
Cessate di fare il male,
Nova Vulgata
1,17discite benefacere:

quaerite iudicium, subvenite oppresso,

iudicate pupillo, defendite viduam.

CEI 1974 Is1,17 imparate a fare il bene,
ricercate la giustizia,
soccorrete l`oppresso,
rendete giustizia all`orfano,
difendete la causa della vedova".
Nova Vulgata
1,18Et venite, et iudicio contendamus,

dicit Dominus.

Si fuerint peccata vestra ut coccinum,

quasi nix dealbabuntur;

et, si fuerint rubra quasi vermiculus,

velut lana erunt.

CEI 1974 Is "Su, venite e discutiamo"
dice il Signore.
"Anche se i vostri peccati fossero come scarlatto,
diventeranno bianchi come neve.
Se fossero rossi come porpora,
diventeranno come lana.
1,18 I rimproveri di Dio assumono spesso nei profeti le forme di un processo.
Nova Vulgata
1,19Si volueritis et audieritis,

bona terrae comedetis;

CEI 1974 Is1,19 Se sarete docili e ascolterete,
mangerete i frutti della terra.
Nova Vulgata
1,20quod si nolueritis et me ad iracundiam provocaveritis,

gladius devorabit vos,

quia os Domini locutum est».

CEI 1974 Is1,20 Ma se vi ostinate e vi ribellate,
sarete divorati dalla spada,
perché la bocca del Signore ha parlato".
lamento su Gerusalemme
Nova Vulgata
1,21Quomodo facta est meretrix

civitas fidelis, plena iudicii?

Iustitia habitavit in ea,

nunc autem homicidae.

CEI 1974 Is Come mai è diventata una prostituta
la città fedele?
Era piena di rettitudine,
la giustizia vi dimorava;
ora invece è piena di assassini!
1,21 Prostituta, perché infedele a Dio-Sposo.
Nova Vulgata
1,22Argentum tuum versum est in scoriam,

vinum tuum mixtum est aqua;

CEI 1974 Is1,22 Il tuo argento è diventato scoria,
il tuo vino migliore è diluito con acqua.
Nova Vulgata
1,23principes tui infideles, socii furum:

omnes diligunt munera, sequuntur retributiones,

pupillo non iudicant, et causa viduae non ingreditur ad illos.

CEI 1974 Is1,23 I tuoi capi sono ribelli
e complici di ladri;
tutti sono bramosi di regali,
ricercano mance,
non rendono giustizia all`orfano
e la causa della vedova fino a loro non giunge.Purificazione
Nova Vulgata
1,24Propter hoc ait Dominus, Deus exercituum, Fortis Israel:

«Heu, consolabor super hostibus meis

et vindicabor de inimicis meis.

CEI 1974 Is Perciò, oracolo del Signore,Dio degli eserciti,il Potente di Israele:"Ah, esigerò soddisfazioni dai miei avversari,mi vendicherò dei miei nemici.
1,24 Dio è il Potente d'Israele in quanto lo difende contro i nemici.
Nova Vulgata
1,25Et convertam manum meam ad te

et excoquam ad purum scoriam tuam

et auferam omne stannum tuum.

CEI 1974 Is1,25 Stenderò la mano su di te,purificherò nel crogiuolo le tue scorie,eliminerò da te tutto il piombo.
Nova Vulgata
1,26Et restituam iudices tuos, ut fuerunt prius,

et consiliarios tuos sicut antiquitus;

post haec vocaberis Civitas iustitiae, Urbs fidelis».

CEI 1974 Is Renderò i tuoi giudici come una volta,i tuoi consiglieri come al principio.Dopo, sarai chiamata città della giustizia,città fedele".
1,26 Giustizia equivale a fedeltà nella pratica religiosa.
Nova Vulgata
1,27Sion in iudicio redimetur

et, qui in ea reversi sunt, in iustitia.

CEI 1974 Is Sion sarà riscattata con la giustizia,i suoi convertiti con la rettitudine.
1,27 Giustizia e rettitudine indicano gli interventi purificatori di Dio, vv. 25-26.
Nova Vulgata
1,28Erit autem ruina scelestis et peccatoribus simul;

et, qui dereliquerunt Dominum, consumentur.

CEI 1974 Is1,28 Tutti insieme finiranno in rovina ribelli e peccatori e periranno quanti hanno abbandonato il Signore.
Nova Vulgata
Confundemini enim terebinthis, in quibus delectati estis,

et erubescetis super hortis, quos elegistis.

29 Confundemini – Lege cum Targ et nonnullis mss Hebraicis tēbōšû; TM «confundentur»
CEI 1974 Is Vi vergognerete delle querce di cui vi siete compiaciuti,arrossirete dei giardini che vi siete scelti,
1,29 Allusione ai boschi sacri nei quali venivano praticati culti immorali.
Nova Vulgata
1,30Nam eritis velut quercus, defluentibus foliis,

et velut hortus absque aqua;

CEI 1974 Is1,30 poiché sarete come quercia dalle foglie avvizzite e come giardino senza acqua.
Nova Vulgata
1,31et erit fortitudo vestra ut favilla stuppae,

et opus eius quasi scintilla,

et succendetur utrumque simul, et non erit qui exstinguat.

CEI 1974 Is1,31 Il forte diverrà come stoppa,la sua opera come scintilla;bruceranno tutte e due insieme e nessuno le spegnerà.