Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Marcum - 5

Evangelium Secundum Marcum

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 5 5,1Et venerunt trans fretum maris in regionem Gerasenorum.
CEI 1974 Mc Intanto giunsero all`altra riva del mare, nella regione dei Gerasèni.
5,1 Cfr. Mt 8, 28-34. cfr. Lc 8, 26-39. Il paese dei Gerasèni era a sud-est del lago di Tiberiade.
Nova Vulgata Et exeunte eo de navi, statim occurrit ei de monumentis homo in spiritu immundo,
2 Et exeunti ei | occurrit de monumentis
CEI 1974 Mc5,2 Come scese dalla barca, gli venne incontro dai sepolcri un uomo posseduto da uno spirito immondo.
Nova Vulgata 5,3qui domicilium habebat in monumentis; et neque catenis iam quisquam eum poterat ligare,
CEI 1974 Mc Egli aveva la sua dimora nei sepolcri e nessuno più riusciva a tenerlo legato neanche con catene,
5,3 I sepolcri erano ricavati in caverne: cfr. Mt 27, 60.
Nova Vulgata 5,4quoniam saepe compedibus et catenis vinctus dirupisset catenas et compedes comminuisset, et nemo poterat eum domare;
CEI 1974 Mc5,4 perché più volte era stato legato con ceppi e catene, ma aveva sempre spezzato le catene e infranto i ceppi, e nessuno più riusciva a domarlo.
Nova Vulgata 5,5et semper nocte ac die in monumentis et in montibus erat clamans et concidens se lapidibus.
CEI 1974 Mc5,5 Continuamente, notte e giorno, tra i sepolcri e sui monti, gridava e si percuoteva con pietre.
Nova Vulgata 5,6Et videns Iesum a longe cucurrit et adoravit eum
CEI 1974 Mc5,6 Visto Gesù da lontano, accorse, gli si gettò ai piedi,
Nova Vulgata et clamans voce magna dicit: “ Quid mihi et tibi, Iesu, fili Dei Altissimi? Adiuro te per Deum, ne me torqueas ”.
7 fili Dei summi
CEI 1974 Mc5,7 e urlando a gran voce disse: "Che hai tu in comune con me, Gesù, Figlio del Dio altissimo? Ti scongiuro, in nome di Dio, non tormentarmi!".
Nova Vulgata 5,8Dicebat enim illi: “ Exi, spiritus immunde, ab homine ”.
CEI 1974 Mc5,8 Gli diceva infatti: "Esci, spirito immondo, da quest`uomo!".
Nova Vulgata
5,9Et interrogabat eum: “ Quod tibi nomen est? ”. Et dicit ei: “ Legio nomen mihi est, quia multi sumus ”.
CEI 1974 Mc E gli domandò: "Come ti chiami?". "Mi chiamo Legione, gli rispose, perché siamo in molti".
5,9 La legione contava cinquemila uomini. Vuol dire che si trattava di una ossessione violentissima: cfr. Mt 12, 45. cfr. Mt 18, 21.
Nova Vulgata 5,10Et deprecabatur eum multum, ne se expelleret extra regionem.
CEI 1974 Mc5,10 E prese a scongiurarlo con insistenza perché non lo cacciasse fuori da quella regione.
Nova Vulgata
5,11Erat autem ibi circa montem grex porcorum magnus pascens;
CEI 1974 Mc5,11 Ora c`era là, sul monte, un numeroso branco di porci al pascolo.
Nova Vulgata et deprecati sunt eum dicentes: “ Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus ”.
12 deprecabantur eum spiritus
CEI 1974 Mc5,12 E gli spiriti lo scongiurarono: "Mandaci da quei porci, perché entriamo in essi".
Nova Vulgata Et concessit eis. Et exeuntes spiritus immundi introierunt in porcos. Et magno impetu grex ruit per praecipitium in mare, ad duo milia, et suffocabantur in mari.
13 concessit eis statim Iesus | suffocati sunt in mare
CEI 1974 Mc5,13 Glielo permise. E gli spiriti immondi uscirono ed entrarono nei porci e il branco si precipitò dal burrone nel mare; erano circa duemila e affogarono uno dopo l`altro nel mare.
Nova Vulgata 5,14Qui autem pascebant eos, fugerunt et nuntiaverunt in civitatem et in agros; et egressi sunt videre quid esset facti.
CEI 1974 Mc5,14 I mandriani allora fuggirono, portarono la notizia in città e nella campagna e la gente si mosse a vedere che cosa fosse accaduto.
Nova Vulgata Et veniunt ad Iesum; et vident illum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum et sanae mentis, eum qui legionem habuerat, et timuerunt.
15 sanae mentis et timuerunt
CEI 1974 Mc5,15 Giunti che furono da Gesù, videro l`indemoniato seduto, vestito e sano di mente, lui che era stato posseduto dalla Legione, ed ebbero paura.
Nova Vulgata 5,16Et qui viderant, narraverunt illis qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de porcis.
CEI 1974 Mc5,16 Quelli che avevano visto tutto, spiegarono loro che cosa era accaduto all`indemoniato e il fatto dei porci.
Nova Vulgata 5,17Et rogare eum coeperunt, ut discederet a finibus eorum.
CEI 1974 Mc5,17 Ed essi si misero a pregarlo di andarsene dal loro territorio.
Nova Vulgata Cumque ascenderet navem, qui daemonio vexatus fuerat, deprecabatur eum, ut esset cum illo.
18 coepit illum deprecari qui daemonio vexatus fuerat
CEI 1974 Mc5,18 Mentre risaliva nella barca, quello che era stato indemoniato lo pregava di permettergli di stare con lui.
Nova Vulgata 5,19Et non admisit eum, sed ait illi: “ Vade in domum tuam ad tuos et annuntia illis quanta tibi Dominus fecerit et misertus sit tui ”.
CEI 1974 Mc5,19 Non glielo permise, ma gli disse: "Và nella tua casa, dai tuoi, annunzia loro ciò che il Signore ti ha fatto e la misericordia che ti ha usato".
Nova Vulgata
5,21Et cum transcendisset Iesus in navi rursus trans fretum, convenit turba multa ad illum, et erat circa mare.
CEI 1974 Mc Essendo passato di nuovo Gesù all`altra riva, gli si radunò attorno molta folla, ed egli stava lungo il mare.
5,21 Cfr. Mt 9, 18-26. cfr. Lc 8, 40-56.
Nova Vulgata 5,20Et abiit et coepit praedicare in Decapoli quanta sibi fecisset Iesus, et omnes mirabantur.
CEI 1974 Mc5,20 Egli se ne andò e si mise a proclamare per la Decàpoli ciò che Gesù gli aveva fatto, e tutti ne erano meravigliati.
La figlia di Giairo e l` emorroissa
Nova Vulgata 5,22Et venit quidam de archisynagogis nomine Iairus et videns eum procidit ad pedes eius
CEI 1974 Mc5,22 Si recò da lui uno dei capi della sinagoga, di nome Giàiro, il quale, vedutolo, gli si gettò ai piedi
Nova Vulgata et deprecatur eum multum dicens: “ Filiola mea in extremis est; veni, impone manus super eam, ut salva sit et vivat ”.
23 deprecabatur | dicens quoniam filia mea
CEI 1974 Mc5,23 e lo pregava con insistenza: "La mia figlioletta è agli estremi; vieni a imporle le mani perché sia guarita e viva".
Nova Vulgata 5,24Et abiit cum illo. Et sequebatur eum turba multa et comprimebant illum.
CEI 1974 Mc5,24 Gesù andò con lui. Molta folla lo seguiva e gli si stringeva intorno.
Nova Vulgata
5,25Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis annis duodecim
CEI 1974 Mc5,25 Or una donna, che da dodici anni era affetta da emorragia
Nova Vulgata 5,26et fuerat multa perpessa a compluribus medicis et erogaverat omnia sua nec quidquam profecerat sed magis deterius habebat,
CEI 1974 Mc5,26 e aveva molto sofferto per opera di molti medici, spendendo tutti i suoi averi senza nessun vantaggio, anzi peggiorando,
Nova Vulgata 5,27cum audisset de Iesu, venit in turba retro et tetigit vestimentum eius;
CEI 1974 Mc5,27 udito parlare di Gesù, venne tra la folla, alle sue spalle, e gli toccò il mantello. Diceva infatti:
Nova Vulgata dicebat enim: “ Si vel vestimenta eius tetigero, salva ero ”.
28 dicebat enim quia | vestimentum
CEI 1974 Mc5,28 "Se riuscirò anche solo a toccare il suo mantello, sarò guarita".
Nova Vulgata 5,29Et confestim siccatus est fons sanguinis eius, et sensit corpore quod sanata esset a plaga.
CEI 1974 Mc5,29 E all`istante le si fermò il flusso di sangue, e sentì nel suo corpo che era stata guarita da quel male.
Nova Vulgata 5,30Et statim Iesus cognoscens in semetipso virtutem, quae exierat de eo, conversus ad turbam aiebat: “ Quis tetigit vestimenta mea? ”.
CEI 1974 Mc Ma subito Gesù, avvertita la potenza che era uscita da lui, si voltò alla folla dicendo: "Chi mi ha toccato il mantello?".
5,30 Non si tratta di una sensazione fisica.
Nova Vulgata 5,31Et dicebant ei discipuli sui: “ Vides turbam comprimentem te et dicis: “Quis me tetigit?” ”.
CEI 1974 Mc5,31 I discepoli gli dissero: "Tu vedi la folla che ti si stringe attorno e dici: Chi mi ha toccato?".
Nova Vulgata 5,32Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat.
CEI 1974 Mc5,32 Egli intanto guardava intorno, per vedere colei che aveva fatto questo.
Nova Vulgata 5,33Mulier autem timens et tremens, sciens quod factum esset in se, venit et procidit ante eum et dixit ei omnem veritatem.
CEI 1974 Mc5,33 E la donna impaurita e tremante, sapendo ciò che le era accaduto, venne, gli si gettò davanti e gli disse tutta la verità.
Nova Vulgata 5,3434 Ille autem dixit ei: “ Filia, fides tua te salvam fecit. Vade in pace et esto sana a plaga tua ”.
CEI 1974 Mc5,34 Gesù rispose: "Figlia, la tua fede ti ha salvata. Và in pace e sii guarita dal tuo male".
Nova Vulgata
Adhuc eo loquente, veniunt ab archisynagogo dicentes: “ Filia tua mortua est; quid ultra vexas magistrum? ”.
35 dicentes quia
CEI 1974 Mc5,35 Mentre ancora parlava, dalla casa del capo della sinagoga vennero a dirgli: "Tua figlia è morta. Perché disturbi ancora il Maestro?".
Nova Vulgata 5,36Iesus autem, verbo, quod dicebatur, audito, ait archisynagogo: “ Noli timere; tantummodo crede! ”.
CEI 1974 Mc5,36 Ma Gesù, udito quanto dicevano, disse al capo della sinagoga: "Non temere, continua solo ad aver fede!".
Nova Vulgata 5,37Et non admisit quemquam sequi se nisi Petrum et Iacobum et Ioannem fratrem Iacobi.
CEI 1974 Mc5,37 E non permise a nessuno di seguirlo fuorchè a Pietro, Giacomo e Giovanni, fratello di Giacomo.
Nova Vulgata Et veniunt ad domum archisynagogi; et videt tumultum et flentes et eiulantes multum,
38 veniunt in domum
CEI 1974 Mc5,38 Giunsero alla casa del capo della sinagoga ed egli vide trambusto e gente che piangeva e urlava.
Nova Vulgata 5,39et ingressus ait eis: “Quid turbamini et ploratis? Puella non est mortua, sed dormit”.
Nova Vulgata Et irridebant eum. Ipse vero, eiectis omnibus, assumit patrem puellae et matrem et, qui secum erant, et ingreditur, ubi erat puella;
40 puella iacens
CEI 1974 Mc5,40 Ed essi lo deridevano. Ma egli, cacciati tutti fuori, prese con sé il padre e la madre della fanciulla e quelli che erano con lui, ed entrò dove era la bambina.
Nova Vulgata et tenens manum puellae ait illi: “ Talitha, qum! ” — quod est interpretatum: “ Puella, tibi dico: Surge! ” — .
41 Talitha cumi
CEI 1974 Mc Presa la mano della bambina, le disse: "Talità kum", che significa: "Fanciulla, io ti dico, alzati!".
5,41 Talità kum è aramaico.
Nova Vulgata Et confestim surrexit puella et ambulabat; erat enim annorum duodecim. Et obstupuerunt continuo stupore magno.
42 erat autem | obstupuerunt stupore maximo
CEI 1974 Mc5,42 Subito la fanciulla si alzò e si mise a camminare; aveva dodici anni. Essi furono presi da grande stupore.
Nova Vulgata 5,43Et praecepit illis vehementer, ut nemo id sciret, et dixit dari illi manducare.
CEI 1974 Mc5,43 Gesù raccomandò loro con insistenza che nessuno venisse a saperlo e ordinò di darle da mangiare.