Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Lucam - 22

Evangelium Secundum Lucam

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 22 22,1Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dicitur Pascha.
CEI 1974 Lc Si avvicinava la festa degli Azzimi, chiamata Pasqua,
22,1 Cfr. Mt 26, 2-5. cfr. Mt 26, 14-16. cfr. Mc 14, 1-2. 10-11.
Nova Vulgata 22,2Et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent; timebant vero plebem.
CEI 1974 Lc22,2 e i sommi sacerdoti e gli scribi cercavano come toglierlo di mezzo, poiché temevano il popolo.
Nova Vulgata 22,3Intravit autem Satanas in Iudam, qui cognominabatur Iscarioth, unum de Duodecim;
CEI 1974 Lc22,3 Allora satana entrò in Giuda, detto Iscariota, che era nel numero dei Dodici.
Nova Vulgata 22,4et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis.
CEI 1974 Lc22,4 Ed egli andò a discutere con i sommi sacerdoti e i capi delle guardie sul modo di consegnarlo nelle loro mani.
Nova Vulgata 22,5Et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare.
CEI 1974 Lc22,5 Essi si rallegrarono e si accordarono di dargli del denaro.
Nova Vulgata Et spopondit et quaerebat opportunitatem, ut eis traderet illum sine turba.
6 ut traderet illum sine turbis
CEI 1974 Lc22,6 Egli fu d`accordo e cercava l`occasione propizia per consegnarlo loro di nascosto dalla folla.
Preparazione dell` ultima cena
Nova Vulgata
22,7Venit autem dies Azymorum, in qua necesse erat occidi Pascha.
CEI 1974 Lc Venne il giorno degli Azzimi, nel quale si doveva immolare la vittima di Pasqua.
22,7 Cfr. Mt 26, 17-20. cfr. Mc 14, 12-17.
Nova Vulgata 22,8Et misit Petrum et Ioannem dicens: “ Euntes parate nobis Pascha, ut manducemus ”.
CEI 1974 Lc22,8 Gesù mandò Pietro e Giovanni dicendo: "Andate a preparare per noi la Pasqua, perché possiamo mangiare".
Nova Vulgata At illi dixerunt ei: “Ubi vis paremus? ”.
9 At illi dixerunt: Ubi
CEI 1974 Lc22,9 Gli chiesero: "Dove vuoi che la prepariamo?".
Nova Vulgata Et dixit ad eos: “ Ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans; sequimini eum in domum, in quam intrat.
10 in domum in qua
CEI 1974 Lc22,10 Ed egli rispose: "Appena entrati in città, vi verrà incontro un uomo che porta una brocca d`acqua. Seguitelo nella casa dove entrerà
Nova Vulgata 22,11Et dicetis patri familias domus: “Dicit tibi Magister: Ubi est deversorium ubi Pascha cum discipulis meis manducem?”.
CEI 1974 Lc22,11 e direte al padrone di casa: Il Maestro ti dice: Dov`è la stanza in cui posso mangiare la Pasqua con i miei discepoli?
Nova Vulgata Ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum; ibi parate ”.
12 Et ipse vobis | et ibi parate
CEI 1974 Lc22,12 Egli vi mostrerà una sala al piano superiore, grande e addobbata; là preparate".
Nova Vulgata 22,13Euntes autem invenerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha.
CEI 1974 Lc22,13 Essi andarono e trovarono tutto come aveva loro detto e prepararono la Pasqua.
Istituzione della SS. Eucaristia
Nova Vulgata
Et cum facta esset hora, discubuit, et apostoli cum eo.
14 et duodecim apostoli
CEI 1974 Lc Quando fu l`ora, prese posto a tavola e gli apostoli con lui,
22,14 La cena si faceva al tramonto.
Nova Vulgata 22,15Et ait illis: “ Desiderio desideravi hoc Pascha manducare vobiscum, antequam patiar.
CEI 1974 Lc22,15 e disse: "Ho desiderato ardentemente di mangiare questa Pasqua con voi, prima della mia passione,
Nova Vulgata Dico enim vobis: Non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei ”.
16 Dico enim vobis quia ex hoc non manducabo
CEI 1974 Lc poiché vi dico: non la mangerò più, finché essa non si compia nel regno di Dio".
22,16 Gesù celebra per l'ultima volta la Pasqua ebraica che la sua morte porterà a compimento nella Chiesa: cfr 1 Cor 5, 7.
Nova Vulgata Et accepto calice, gratias egit et dixit: “ Accipite hoc et dividite inter vos.
17 accipite et dividite
CEI 1974 Lc E preso un calice, rese grazie e disse: "Prendetelo e distribuitelo tra voi,
22,17 Questo calice appartiene ancora al rito ebraico; durante la cena si beveva quattro volte dal calice.
Nova Vulgata Dico enim vobis: Non bibam amodo de generatione vitis, donec regnum Dei veniat ”.
18 quod non bibam de generatione vitis
CEI 1974 Lc22,18 poiché vi dico: da questo momento non berrò più del frutto della vite, finché non venga il regno di Dio".
Nova Vulgata 22,1919 Et accepto pane, gratias egit et fregit et dedit eis dicens: “ Hoc est corpus meum, quod pro vobis datur. Hoc facite in meam commemorationem ”.
CEI 1974 Lc Poi, preso un pane, rese grazie, lo spezzò e lo diede loro dicendo: "Questo è il mio corpo che è dato per voi; fate questo in memoria di me".
22,19-20 Cfr. Mt 26,26-28. cfr. Mc 14,22-24.Il racconto di Lc coincide con quello di Paolo nella 1 Cor 11, 24-25. Fin dall'inizio della Chiesa, gli apostoli celebreranno l'eucaristia in memoria di Gesù: cfr. At 2, 42.46. L'antica alleanza (cfr. Lc 22, 20) era quella di Es 24, 8.
Nova Vulgata Similiter et calicem, postquam cenavit, dicens: “ Hic calix novum testamentum est in sanguine meo, qui pro vobis funditur.
20 Hic est calix novum testamentum | quod pro vobis funditur (Clem.: fundetur)
CEI 1974 Lc22,20 Allo stesso modo dopo aver cenato, prese il calice dicendo: "Questo calice è la nuova alleanza nel mio sangue, che viene versato per voi".
Il traditore svelato
Nova Vulgata
22,21Verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa;
CEI 1974 Lc "Ma ecco, la mano di chi mi tradisce è con me, sulla tavola.
22,21 Cfr. Mt 26, 21-25. cfr. Mc 14, 18-2 I.
Nova Vulgata 22,22et quidem Filius hominis, secundum quod definitum est, vadit; verumtamen vae illi homini, per quem traditur! ”.
CEI 1974 Lc22,22 Il Figlio dell`uomo se ne va, secondo quanto è stabilito; ma guai a quell`uomo dal quale è tradito!".
Nova Vulgata 22,23Et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis, qui hoc facturus esset.
CEI 1974 Lc22,23 Allora essi cominciarono a domandarsi a vicenda chi di essi avrebbe fatto ciò.
Lezioni di umiltà
Nova Vulgata
22,24Facta est autem et contentio inter eos, quis eorum videretur esse maior.
CEI 1974 Lc22,24 Sorse anche una discussione, chi di loro poteva esser considerato il più grande.
Nova Vulgata 22,25Dixit autem eis: “ Reges gentium dominantur eorum et, qui potestatem habent super eos, benefici vocantur.
CEI 1974 Lc Egli disse: "I re delle nazioni le governano, e coloro che hanno il potere su di esse si fanno chiamare benefattori.
22,25 Cfr. Mt 20, 25-28. cfr. Mc 10, 42-45. " Benefattore " era il titolo dei re di Alessandria e di Antiochia.
Nova Vulgata Vos autem non sic, sed qui maior est in vobis, fiat sicut iunior; et, qui praecessor est, sicut ministrator.
26 Clem.: sicut minor
CEI 1974 Lc22,26 Per voi però non sia così; ma chi è il più grande tra voi diventi come il più piccolo e chi governa come colui che serve.
Nova Vulgata 22,27Nam quis maior est: qui recumbit, an qui ministrat? Nonne qui recumbit? Ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat.
CEI 1974 Lc22,27 Infatti chi è più grande, chi sta a tavola o chi serve? Non è forse colui che sta a tavola? Eppure io sto in mezzo a voi come colui che serve.
Nova Vulgata
22,28Vos autem estis, qui permansistis mecum in tentationibus meis;
CEI 1974 Lc22,28 Voi siete quelli che avete perseverato con me nelle mie prove;
Nova Vulgata 22,29et ego dispono vobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum,
CEI 1974 Lc22,29 e io preparo per voi un regno, come il Padre l`ha preparato per me,
Nova Vulgata ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israel.
30 in regno et sedeatis
CEI 1974 Lc22,30 perché possiate mangiare e bere alla mia mensa nel mio regno e siederete in trono a giudicare le dodici tribù di Israele.
Nova Vulgata
Simon, Simon, ecce Satanas expetivit vos, ut cribraret sicut triticum;
31 Ait autem Dominus: Simon, Simon
CEI 1974 Lc Simone, Simone, ecco satana vi ha cercato per vagliarvi come il grano;
22,31 Cfr. Mt 26, 31-35. cfr. Mc 14, 2 7-31. cfr. Gv 13, 36-38.
Nova Vulgata 22,32ego autem rogavi pro te, ut non deficiat fides tua. Et tu, aliquando conversus, confirma fratres tuos ”.
CEI 1974 Lc ma io ho pregato per te, che non venga meno la tua fede; e tu, una volta ravveduto, conferma i tuoi fratelli".
22,32 Pietro è il capo della Chiesa, perciò è importante che egli non venga meno nella fede.
Nova Vulgata 22,33Qui dixit ei: “ Domine, tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire ”.
CEI 1974 Lc22,33 E Pietro gli disse: "Signore, con te sono pronto ad andare in prigione e alla morte".
Nova Vulgata 22,34Et ille dixit: “ Dico tibi, Petre, non cantabit hodie gallus, donec ter abneges nosse me ”.
CEI 1974 Lc22,34 Gli rispose: "Pietro, io ti dico: non canterà oggi il gallo prima che tu per tre volte avrai negato di conoscermi".
Nova Vulgata
22,35Et dixit eis: “ Quando misi vos sine sacculo et pera et calceamentis, numquid aliquid defuit vobis? ”. At illi dixerunt: “ Nihil ”.
CEI 1974 Lc22,35 Poi disse: "Quando vi ho mandato senza borsa, né bisaccia, né sandali, vi è forse mancato qualcosa?". Risposero: "Nulla".
Nova Vulgata 22,36Dixit ergo eis: “ Sed nunc, qui habet sacculum, tollat, similiter et peram; et, qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium.
CEI 1974 Lc Ed egli soggiunse: "Ma ora, chi ha una borsa la prenda, e così una bisaccia; chi non ha spada, venda il mantello e ne compri una.
22,36 La situazione è cambiata; in un clima di lotta è necessario provvedere al proprio sostentamento e alla propria difesa.
Nova Vulgata Dico enim vobis: Hoc, quod scriptum est, oportet impleri in me, illud: “Cum iniustis deputatus est”. Etenim ea, quae sunt de me, adimpletionem habent ”.
37 quoniam adhuc hoc | et quod cum iniustis | de me finem habent
CEI 1974 Lc Perché vi dico: deve compiersi in me questa parola della Scrittura: E fu annoverato tra i malfattori. Infatti tutto quello che mi riguarda volge al suo termine".
22,37 Citazione di Is 53, 12.
Nova Vulgata 22,38At illi dixerunt: “ Domine, ecce gladii duo hic ”. At ille dixit eis: “ Satis est ”.
CEI 1974 Lc Ed essi dissero: "Signore, ecco qui due spade". Ma egli rispose "Basta!".
Ai Getsemani
22,38 Gesù tronca un discorso che gli apostoli dimostrano di non capire.
Nova Vulgata
22,39Et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum; secuti sunt autem illum et discipuli.
CEI 1974 Lc Uscito se ne andò, come al solito, al monte degli Ulivi; anche i discepoli lo seguirono.
22,39 Cfr. Mt 26, 36-46. cfr. Mc 14, 32-42.
Nova Vulgata 22,40Et cum pervenisset ad locum, dixit illis: “ Orate, ne intretis in tentationem ”.
CEI 1974 Lc22,40 Giunto sul luogo, disse loro: "Pregate, per non entrare in tentazione".
Nova Vulgata 22,41Et ipse avulsus est ab eis, quantum iactus est lapidis, et, positis genibus, orabat
CEI 1974 Lc22,41 Poi si allontanò da loro quasi un tiro di sasso e, inginocchiatosi, pregava:
Nova Vulgata 22,42dicens: “ Pater, si vis, transfer calicem istum a me; verumtamen non mea voluntas sed tua fiat ”.
CEI 1974 Lc22,42 "Padre, se vuoi, allontana da me questo calice! Tuttavia non sia fatta la mia, ma la tua volontà".
Nova Vulgata Apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum. Et factus in agonia prolixius orabat.
43-44 desunt in aliq. codd.
CEI 1974 Lc Gli apparve allora un angelo dal cielo a confortarlo.
22,43-44 Questi vv. sono propri di Lc. Il sudore di sangue, che può essere provocato da eccezionali traumi psicologici, ha in Gesù proporzioni non naturali.
Nova Vulgata 22,44Et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram.
CEI 1974 Lc22,44 In preda all`angoscia, pregava più intensamente; e il suo sudore diventò come gocce di sangue che cadevano a terra.
Nova Vulgata Et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos, invenit eos dormientes prae tristitia
45 ad discipulos suos
CEI 1974 Lc22,45 Poi, rialzatosi dalla preghiera, andò dai discepoli e li trovò che dormivano per la tristezza.
Nova Vulgata 22,46et ait illis: “ Quid dormitis? Surgite; orate, ne intretis in tentationem ”.
CEI 1974 Lc22,46 E disse loro: "Perché dormite? Alzatevi e pregate, per non entrare in tentazione".
Cattura di Gesù
Nova Vulgata
22,47Adhuc eo loquente, ecce turba, et qui vocabatur Iudas, unus de Duodecim, antecedebat eos et appropinquavit Iesu, ut oscularetur eum.
CEI 1974 Lc Mentre egli ancora parlava, ecco una turba di gente; li precedeva colui che si chiamava Giuda, uno dei Dodici, e si accostò a Gesù per baciarlo.
22,47 Cfr. Mt 26, 47-56. cfr. Mc 14, 43-52. cfr. Gv 18, 2-12.
Nova Vulgata 22,48Iesus autem dixit ei: “ Iuda, osculo Filium hominis tradis? ”.
CEI 1974 Lc22,48 Gesù gli disse: "Giuda, con un bacio tradisci il Figlio dell`uomo?".
Nova Vulgata Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erat, dixerunt: “ Domine, si percutimus in gladio? ”.
49 dixerunt ei
CEI 1974 Lc22,49 Allora quelli che eran con lui, vedendo ciò che stava per accadere, dissero: "Signore, dobbiamo colpire con la spada?".
Nova Vulgata 22,50Et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram.
CEI 1974 Lc22,50 E uno di loro colpì il servo del sommo sacerdote e gli staccò l`orecchio destro.
Nova Vulgata 22,51Respondens autem Iesus ait: “ Sinite usque huc! ”. Et cum tetigisset auriculam eius, sanavit eum.
CEI 1974 Lc22,51 Ma Gesù intervenne dicendo: "Lasciate, basta così!". E toccandogli l`orecchio, lo guarì.
Nova Vulgata 22,52Dixit autem Iesus ad eos, qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores: “ Quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus?
CEI 1974 Lc22,52 Poi Gesù disse a coloro che gli eran venuti contro, sommi sacerdoti, capi delle guardie del tempio e anziani: "Siete usciti con spade e bastoni come contro un brigante?
Nova Vulgata 22,53Cum cotidie vobiscum fuerim in templo, non extendistis manus in me; sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum ”.
CEI 1974 Lc22,53 Ogni giorno ero con voi nel tempio e non avete steso le mani contro di me; ma questa è la vostra ora, è l`impero delle tenebre".
Rinnegamento di Pietro
Nova Vulgata
Comprehendentes autem eum, duxerunt et introduxerunt in domum principis sacerdotum. Petrus vero sequebatur a longe.
54 duxerunt ad domum
CEI 1974 Lc Dopo averlo preso, lo condussero via e lo fecero entrare nella casa del sommo sacerdote. Pietro lo seguiva da lontano.
22,54 Cfr. Mt 26, 57. cfr. Mt 26, 69-75. cfr. Mc 14, 53 e cfr. Mc 14, 66-72. cfr. Gv 18, 12-18. cfr. Gv 18, 25-27.
Nova Vulgata Accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis, sedebat Petrus in medio eorum.
55 erat Petrus in medio eorum
CEI 1974 Lc22,55 Siccome avevano acceso un fuoco in mezzo al cortile e si erano seduti attorno, anche Pietro si sedette in mezzo a loro.
Nova Vulgata 22,56Quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita, dixit:
CEI 1974 Lc22,56 Vedutolo seduto presso la fiamma, una serva fissandolo disse: "Anche questi era con lui".
Nova Vulgata 22,57“ Et hic cum illo erat! ”. At ille negavit eum dicens:
CEI 1974 Lc22,57 Ma egli negò dicendo: "Donna, non lo conosco!".
Nova Vulgata 22,58“ Mulier, non novi illum! ”. Et post pusillum alius videns eum dixit: “ Et tu de illis es! ”. Petrus vero ait: “ O homo, non sum! ”.
CEI 1974 Lc22,58 Poco dopo un altro lo vide e disse: "Anche tu sei di loro!". Ma Pietro rispose: "No, non lo sono!".
Nova Vulgata 22,59Et intervallo facto quasi horae unius, alius quidam affirmabat dicens: “ Vere et hic cum illo erat, nam et Galilaeus est! ”.
CEI 1974 Lc22,59 Passata circa un`ora, un altro insisteva: "In verità, anche questo era con lui; è anche lui un Galileo".
Nova Vulgata 22,60Et ait Petrus: “ Homo, nescio quid dicis! ”. Et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus.
CEI 1974 Lc22,60 Ma Pietro disse: "O uomo, non so quello che dici". E in quell`istante, mentre ancora parlava, un gallo cantò.
Nova Vulgata Et conversus Dominus respexit Petrum; et recordatus est Petrus verbi Domini, sicut dixit ei: “ Priusquam gallus cantet hodie, ter me negabis ”.
61 sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter
CEI 1974 Lc22,61 Allora il Signore, voltatosi, guardò Pietro, e Pietro si ricordò delle parole che il Signore gli aveva detto: "Prima che il gallo canti, oggi mi rinnegherai tre volte".
Nova Vulgata Et egressus foras flevit amare.
62 Petrus flevit amare
CEI 1974 Lc22,62 E, uscito, pianse amaramente.
Gesù deriso
Nova Vulgata
22,63Et viri, qui tenebant illum, illudebant ei caedentes,
CEI 1974 Lc22,63 Frattanto gli uomini che avevano in custodia Gesù lo schernivano e lo percuotevano,
Nova Vulgata et velaverunt eum et interrogabant eum dicentes: “ Prophetiza: Quis est, qui te percussit? ”.
64 et velaverunt eum et percutiebant faciem eius
CEI 1974 Lc22,64 lo bendavano e gli dicevano: "Indovina: chi ti ha colpito?".
Nova Vulgata 22,65Et alia multa blasphemantes dicebant in eum.
CEI 1974 Lc22,65 E molti altri insulti dicevano contro di lui.
Gesù davanti al sinedrio
Nova Vulgata
22,66Et ut factus est dies, convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum
CEI 1974 Lc Appena fu giorno, si riunì il consiglio degli anziani del popolo, con i sommi sacerdoti e gli scribi; lo condussero davanti al sinedrio e gli dissero:
22,66 Lc riferisce soltanto il vero processo tenutosi nella mattinata.
Nova Vulgata dicentes: “ Si tu es Christus, dic nobis ”. Et ait illis: “ Si vobis dixero, non credetis;
67 non credetis mihi
CEI 1974 Lc22,67 "Se tu sei il Cristo, diccelo". Gesù rispose: "Anche se ve lo dico, non mi crederete;
Nova Vulgata si autem interrogavero, non respondebitis mihi.
68 si autem et interrogavero non respondetis mihi neque dimittetis
CEI 1974 Lc22,68 se vi interrogo, non mi risponderete.
Nova Vulgata 22,69Ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei ”.
CEI 1974 Lc Ma da questo momento starà il Figlio dell`uomo seduto alla destra della potenza di Dio".
22,69 Citazione di cfr. Dn 7, 13. cfr. Sal 109, 1.
Nova Vulgata Dixerunt autem omnes: “ Tu ergo es Filius Dei? ”. Qui ait ad illos: “ Vos dicitis quia ego sum ”.
70 Qui ait: Vos
CEI 1974 Lc22,70 Allora tutti esclamarono: "Tu dunque sei il Figlio di Dio?". Ed egli disse loro: "Lo dite voi stessi: io lo sono".
Nova Vulgata 22,71At illi dixerunt: “ Quid adhuc desideramus testimonium? Ipsi enim audivimus de ore eius! ”.
CEI 1974 Lc22,71 Risposero: "Che bisogno abbiamo ancora di testimonianza? L`abbiamo udito noi stessi dalla sua bocca".