Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 132

Psalmorum

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 132
132,1Canticum ascensionum.

Memento, Domine, David

et omnis mansuetudinis eius,
CEI 1974 Sal Canto delle ascensioni. Di Davide.

Ecco quanto è buono e quanto è soave
che i fratelli vivano insieme!
132,1 Elogio della fraternità tra sacerdoti e popolo di Dio.
Nova Vulgata
132,2quia iuravit Domino,

votum vovit Potenti Iacob:
 
CEI 1974 Sal E` come olio profumato sul capo,
che scende sulla barba,
sulla barba di Aronne,
che scende sull`orlo della sua veste.
132,2 Allusione alla consacrazione sacerdotale; i sacerdoti non si radevano mai.
Nova Vulgata
132,3«Non introibo in tabernaculum domus meae,

non ascendam in lectum strati mei,
CEI 1974 Sal E` come rugiada dell`Ermon,
che scende sui monti di Sion.
Là il Signore dona la benedizione
e la vita per sempre.
132,3 Sul massiccio dell'Ermon, tra la Palestina e la Siria, la rugiada è particolarmente abbondante.
Nova Vulgata
132,4non dabo somnum oculis meis

et palpebris meis dormitationem,
Nova Vulgata
132,5donec inveniam locum Domino,

tabernaculum Potenti Iacob».
 
Nova Vulgata
132,6Ecce audivimus eam esse in Ephratha,

invenimus eam in campis Iaar.
Nova Vulgata
132,7Ingrediamur in tabernaculum eius,

adoremus ad scabellum pedum eius.
 
Nova Vulgata
132,8Surge, Domine, in requiem tuam,

tu et arca fortitudinis tuae.
Nova Vulgata
132,9Sacerdotes tui induantur iustitiam,

et sancti tui exsultent.
Nova Vulgata
132,10Propter David servum tuum

non avertas faciem christi tui.
 
Nova Vulgata
132,11Iuravit Dominus David veritatem

et non recedet ab ea:

«De fructu ventris tui

ponam super sedem tuam.
Nova Vulgata
132,12Si custodierint filii tui testamentum meum

et testimonia mea, quae docebo eos,

filii eorum usque in saeculum

sedebunt super sedem tuam».
 
Nova Vulgata
132,13Quoniam elegit Dominus Sion,

desideravit eam in habitationem sibi:
Nova Vulgata
132,14«Haec requies mea in saeculum saeculi;

hic habitabo, quoniam desideravi eam.
 
Nova Vulgata
132,15Cibaria eius benedicens benedicam,

pauperes eius saturabo panibus.
Nova Vulgata
132,16Sacerdotes eius induam salutari,

et sancti eius exsultatione exsultabunt.
 
Nova Vulgata
132,17Illic germinare faciam cornu David,

parabo lucernam christo meo.
Nova Vulgata
132,18Inimicos eius induam confusione,

super ipsum autem efflorebit diadema eius».