Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Deuteronomii - 1

Deuteronomii

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 1 1,1Haec sunt verba, quae locutus est Moyses ad omnem Israel trans Iordanem in solitudine, in Araba contra Suph, inter Pharan et Thophel et Laban et Aseroth et Dizahab.
CEI 1974 Dt Queste sono le parole che Mosè rivolse a tutto Israele oltre il Giordano, nel deserto, nella valle dell`Araba, di fronte a Suf, tra Paran, Tofel, Laban, Cazerot e Di-Zaab.
1,1 L'Araba si estendeva dal Mar Morto al golfo di Acaba.
Nova Vulgata 1,2Undecim dies de Horeb per viam montis Seir usque Cadesbarne.
CEI 1974 Dt1,2 Vi sono undici giornate dall`Oreb, per la via del monte Seir, fino a Kades-Barnea.
Nova Vulgata 1,3Quadragesimo anno, undecimo mense, prima die mensis locutus est Moyses ad filios Israel omnia, quae praeceperat illi Dominus ut diceret eis.
CEI 1974 Dt1,3 Nel quarantesimo anno, l`undicesimo mese, il primo giorno del mese, Mosè parlò agli Israeliti, secondo quanto il Signore gli aveva ordinato di dir loro.
Nova Vulgata 1,4Postquam percussit Sehon regem Amorraeorum, qui habitavit in Hesebon, et Og regem Basan, qui mansit in Astharoth et in Edrai,
CEI 1974 Dt1,4 Dopo aver sconfitto Sicon, re degli Amorrei, che abitava in Chesbon, e Og, re di Basan, che abitava in Astarot e in Edrei,
Nova Vulgata 1,5trans Iordanem in terra Moab coepitque Moyses explanare legem hanc et dicere:
CEI 1974 Dt1,5 oltre il Giordano, nel paese di Moab, Mosè cominciò a spiegare questa legge:
Ricapitolazione degli avvenimenti passati
Nova Vulgata 1,6«Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb dicens: “Sufficit vobis quod in hoc monte mansistis;
CEI 1974 Dt1,6 "Il Signore nostro Dio ci ha parlato sull`Oreb e ci ha detto: Avete dimorato abbastanza su questa montagna;
Nova Vulgata 1,7convertimini et proficiscimini et venite ad montem Amorraeorum et ad omnes vicinos eius: in Araba atque montanis et in Sephela et in Nageb et iuxta litus maris, in terram Chananaeorum et in Libanum usque ad flumen magnum Euphraten.
CEI 1974 Dt voltatevi, levate l`accampamento e andate verso le montagne degli Amorrei e in tutte le regioni vicine: la valle dell`Araba, le montagne, la Sefela, il Negheb, la costa del mare, nel paese dei Cananei e nel Libano, fino al grande fiume, il fiume Eufrate.
1,7 Sono le grandi ripartizioni geografiche della Palestina.
Nova Vulgata 1,8En, inquit, tradidi vobis terram: ingredimini et possidete eam, super qua iuravit Dominus patribus vestris, Abraham, Isaac et Iacob, ut daret illam eis et semini eorum post eos”.
CEI 1974 Dt Ecco, io vi ho posto il paese dinanzi; entrate, prendete in possesso il paese che il Signore ha giurato di dare ai vostri padri, Abramo, Isacco e Giacobbe, e alla loro stirpe dopo di essi.
1,8 Il giuramento evoca le promesse divine ai patriarchi, tema centrale della storia della salvezza.
Nova Vulgata
1,9Dixique vobis illo in tempore: Non possum solus sustinere vos;
CEI 1974 Dt1,9 In quel tempo io vi ho parlato e vi ho detto: Io non posso da solo sostenere il peso di questo popolo.
Nova Vulgata 1,10Dominus Deus vester multiplicavit vos, et estis hodie sicut stellae caeli plurimi.
CEI 1974 Dt1,10 Il Signore vostro Dio vi ha moltiplicati ed ecco oggi siete numerosi come le stelle del cielo.
Nova Vulgata 1,11Dominus, Deus patrum vestrorum, addat ad hunc numerum multa milia et benedicat vobis, sicut locutus est vobis.
CEI 1974 Dt1,11 Il Signore, Dio dei vostri padri, vi aumenti anche mille volte di più e vi benedica come vi ha promesso di fare.
Nova Vulgata 1,12Non valeo solus vestra negotia sustinere et pondus ac iurgia;
CEI 1974 Dt1,12 Ma come posso io da solo portare il vostro peso, il vostro carico e le vostre liti?
Nova Vulgata 1,13date vobis viros sapientes et gnaros, et quorum conversatio sit probata in tribubus vestris, ut ponam eos vobis principes.
CEI 1974 Dt1,13 Sceglietevi nelle vostre tribù uomini saggi, intelligenti e stimati, e io li costituirò vostri capi.
Nova Vulgata 1,14Tunc respondistis mihi: “Bona res est, quam vis facere”.
CEI 1974 Dt1,14 Voi mi rispondeste: Va bene ciò che proponi di fare.
Nova Vulgata 1,15Tulique principes de tribubus vestris viros sapientes et probatos et constitui eos principes super vos: tribunos et centuriones et quinquagenarios ac decanos et praefectos operum pro tribubus vestris.
CEI 1974 Dt1,15 Allora presi i capi delle vostre tribù, uomini saggi e stimati, e li stabilii sopra di voi come capi di migliaia, capi di centinaia, capi di cinquantine, capi di decine, e come scribi nelle vostre tribù.
Nova Vulgata 1,16Praecepique iudicibus vestris in tempore illo: Audite causam fratrum vestrorum et, quod iustum est, iudicate, sive civis sit ille sive peregrinus.
CEI 1974 Dt1,16 In quel tempo diedi quest`ordine ai vostri giudici: Ascoltate le cause dei vostri fratelli e giudicate con giustizia le questioni che uno può avere con il fratello o con lo straniero che sta presso di lui.
Nova Vulgata 1,17Non accipietis personam in iudicio; ita parvum audietis ut magnum nec timebitis cuiusquam personam, quia Dei iudicium est. Quod si difficile vobis aliquid visum fuerit, referte ad me, et ego audiam.
CEI 1974 Dt1,17 Nei vostri giudizi non avrete riguardi personali, darete ascolto al piccolo come al grande; non temerete alcun uomo, poiché il giudizio appartiene a Dio; le cause troppo difficili per voi le presenterete a me e io le ascolterò.
Nova Vulgata 1,18Praecepique vobis in tempore illo omnia, quae facere deberetis.
CEI 1974 Dt1,18 In quel tempo io vi ordinai tutte le cose che dovevate fare.
Nova Vulgata
1,19Profecti autem de Horeb transivimus per totam illam eremum maximam et terribilem, quam vidistis, per viam montis Amorraei, sicut praeceperat Dominus Deus noster nobis. Cumque venissemus in Cadesbarne,
CEI 1974 Dt1,19 Partimmo dall`Oreb e attraversammo tutto quel deserto grande e spaventoso che avete visto, dirigendoci verso le montagne degli Amorrei, come il Signore nostro Dio ci aveva ordinato di fare, e giungemmo a Kades-Barnea.
Nova Vulgata 1,20dixi vobis: Venistis ad montem Amorraei, quem Dominus Deus noster daturus est nobis.
CEI 1974 Dt1,20 Allora vi dissi: Siete arrivati presso la montagna degli Amorrei, che il Signore nostro Dio sta per darci.
Nova Vulgata 1,21Vide terram, quam Dominus Deus tuus dat tibi: ascende et posside eam, sicut locutus est tibi Dominus, Deus patrum tuorum; noli metuere nec quidquam paveas.
CEI 1974 Dt1,21 Ecco il Signore tuo Dio ti ha posto il paese dinanzi; entra, prendine possesso, come il Signore Dio dei tuoi padri ti ha detto; non temere e non ti scoraggiare!
Nova Vulgata
1,22Et accessistis ad me vos omnes atque dixistis: “Mittamus viros ante nos, qui considerent terram et renuntient de itinere, per quod debeamus ascendere, et de civitatibus, ad quas pergere”.
CEI 1974 Dt1,22 Voi vi accostaste a me tutti e diceste: Mandiamo uomini innanzi a noi, che esplorino il paese e ci riferiscano sul cammino per il quale noi dovremo salire e sulle città nelle quali dovremo entrare.
Nova Vulgata 1,23Cumque mihi sermo placuisset, misi ex vobis duodecim viros singulos de tribubus suis.
CEI 1974 Dt1,23 La proposta mi piacque e scelsi dodici uomini tra di voi, uno per tribù.
Nova Vulgata 1,24Qui cum perrexissent et ascendissent in montana, venerunt usque ad Nehelescol et, considerata terra,
CEI 1974 Dt1,24 Quelli si incamminarono, salirono verso i monti, giunsero alla valle di Escol ed esplorarono il paese.
Nova Vulgata 1,25sumentes de fructibus eius attulerunt ad nos atque dixerunt: “Bona est terra, quam Dominus Deus noster daturus est nobis”.
CEI 1974 Dt1,25 Presero con le mani i frutti del paese, ce li portarono e ci fecero questa relazione: E` buono il paese che il Signore nostro Dio sta per darci.
Nova Vulgata 1,26Et noluistis ascendere, sed increduli ad sermonem Domini Dei vestri
CEI 1974 Dt1,26 Ma voi non voleste entrarvi e vi ribellaste all`ordine del Signore vostro Dio;
Nova Vulgata 1,27murmurastis in tabernaculis vestris atque dixistis: “Odit nos Dominus et idcirco eduxit nos de terra Aegypti, ut traderet nos in manu Amorraei atque deleret.
CEI 1974 Dt1,27 mormoraste nelle vostre tende e diceste: Il Signore ci odia, per questo ci ha fatti uscire dal paese d`Egitto per darci in mano agli Amorrei e per distruggerci.
Nova Vulgata 1,28Quo ascendemus? Fratres nostri terruerunt cor nostrum dicentes: Maxima multitudo est et nobis in statura procerior; urbes magnae et ad caelum usque munitae; etiam filios Enacim vidimus ibi”.
CEI 1974 Dt1,28 Dove possiamo andare noi? I nostri fratelli ci hanno scoraggiati dicendo: Quella gente è più grande e più alta di noi; le città sono grandi e fortificate fino al cielo; abbiamo visto là perfino dei figli degli Anakiti.
Nova Vulgata
1,29Et dixi vobis: Nolite metuere nec timeatis eos.
CEI 1974 Dt1,29 Allora dissi a voi: Non spaventatevi e non abbiate paura di loro.
Nova Vulgata 1,30Dominus Deus, qui ductor est vester, ipse pro vobis pugnabit, sicut fecit in Aegypto, vobis videntibus.
CEI 1974 Dt1,30 Il Signore stesso vostro Dio, che vi precede, combatterà per voi, come ha fatto tante volte sotto gli occhi vostri in Egitto
Nova Vulgata 1,31Et in solitudine — ipse vidisti — portavit te Dominus Deus tuus, ut solet homo gestare parvulum filium suum, in omni via, per quam ambulastis, donec veniretis ad locum istum.
CEI 1974 Dt1,31 e come ha fatto nel deserto, dove hai visto come il Signore tuo Dio ti ha portato, come un uomo porta il proprio figlio, per tutto il cammino che avete fatto, finché siete arrivati qui.
Nova Vulgata 1,32Et nec sic quidem credidistis Domino Deo vestro,
CEI 1974 Dt1,32 Nonostante questo, non aveste fiducia nel Signore vostro Dio
Nova Vulgata 1,33qui praecessit vos in via, et metatus est locum, in quo tentoria figere deberetis, nocte ostendens vobis iter per ignem et die per columnam nubis.
CEI 1974 Dt1,33 che andava innanzi a voi nel cammino per cercarvi un luogo dove porre l`accampamento: di notte nel fuoco, per mostrarvi la via dove andare, e di giorno nella nube.
Nova Vulgata
1,34Cumque audisset Dominus vocem sermonum vestrorum, iratus iuravit et ait:
CEI 1974 Dt1,34 Il Signore udì le vostre parole, si adirò e giurò:
Nova Vulgata 1,35“Non videbit quispiam de viris generationis huius pessimae terram bonam, quam sub iuramento pollicitus sum patribus vestris,
CEI 1974 Dt1,35 Nessuno degli uomini di questa malvagia generazione vedrà il buon paese che ho giurato di dare ai vostri padri,
Nova Vulgata 1,36praeter Chaleb filium Iephonne: ipse enim videbit eam, et ipsi dabo terram, quam calcavit, et filiis eius, quia adimplevit ut sequeretur Dominum”.
CEI 1974 Dt1,36 se non Caleb, figlio di Iefunne. Egli lo vedrà e a lui e ai suoi figli darò la terra che ha calcato, perché ha pienamente seguito il Signore.
Nova Vulgata 1,37Mihi quoque iratus Dominus propter vos dixit: “Nec tu ingredieris illuc;
CEI 1974 Dt1,37 Anche contro di me si adirò il Signore, per causa vostra, e disse: Neanche tu vi entrerai,
Nova Vulgata 1,38sed Iosue filius Nun minister tuus ipse intrabit illuc. Hunc robora, et ipse terram sorte dividat Israeli.
CEI 1974 Dt1,38 ma vi entrerà Giosuè , figlio di Nun, che sta al tuo servizio; incoraggialo, perché egli metterà Israele in possesso di questo paese.
Nova Vulgata 1,39Parvuli vestri, de quibus dixistis quod captivi ducerentur, et filii, qui hodie boni ac mali ignorant distantiam, ipsi ingredientur; et ipsis dabo terram, et possidebunt eam.
CEI 1974 Dt1,39 E i vostri bambini, dei quali avete detto: Diventeranno oggetto di preda! e i vostri figli, che oggi non conoscono né il bene né il male, essi vi entreranno; a loro lo darò ed essi lo possiederanno.
Nova Vulgata 1,40Vos autem revertimini et abite in solitudinem per viam maris Rubri”.
CEI 1974 Dt1,40 Ma voi volgetevi indietro e incamminatevi verso il deserto, in direzione del Mare Rosso.
Nova Vulgata
1,41Et respondistis mihi: “Peccavimus Domino; nos ascendemus atque pugnabimus, sicut praecepit nobis Dominus Deus noster”. Cumque instructi armis pergeretis in montem,
CEI 1974 Dt1,41 Allora voi mi rispondeste: Abbiamo peccato contro il Signore! Entreremo e combatteremo in tutto come il Signore nostro Dio ci ha ordinato. Ognuno di voi cinse le armi e presumeste di salire verso la montagna.
Nova Vulgata 1,42ait mihi Dominus: “Dic ad eos: Nolite ascendere neque pugnetis, non enim sum vobiscum, ne cadatis coram inimicis vestris”.
CEI 1974 Dt1,42 Il Signore mi disse: Ordina loro: Non salite e non combattete, perché io non sono in mezzo a voi; voi sarete sconfitti davanti ai vostri nemici.
Nova Vulgata 1,43Locutus sum, et non audistis, sed adversantes imperio Domini et tumentes superbia ascendistis in montem.
CEI 1974 Dt1,43 Io ve lo dissi, ma voi non mi ascoltaste; anzi vi ribellaste all`ordine del Signore, foste presuntuosi e osaste salire verso i monti.
Nova Vulgata 1,44Itaque egressus Amorraeus, qui habitat in monte illo, obviam vobis, persecutus est vos, sicut solent apes persequi, et cecidit vos de Seir usque Horma.
CEI 1974 Dt1,44 Allora gli Amorrei, che abitano quella montagna, uscirono contro di voi, vi inseguirono come fanno le api e vi batterono in Seir fino a Corma.
Nova Vulgata 1,45Cumque reversi ploraretis coram Domino, non audivit vos nec voci vestrae voluit acquiescere.
CEI 1974 Dt1,45 Voi tornaste e piangeste davanti al Signore; ma il Signore non diede ascolto alla vostra voce e non vi porse l`orecchio.
Nova Vulgata 1,46Sedistis ergo in Cades multo illo tempore, dum ibi mansistis.
CEI 1974 Dt1,46 Così rimaneste in Kades molti giorni, quanto fu il tempo in cui vi avete dimorato.