Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Novum Testamentum - Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli - 6

Ad Hebraeos Epistula Sancti Pauli Apostoli

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 6 Quapropter praetermittentes inchoationis Christi sermonem ad perfectionem feramur, non rursum iacientes fundamentum paenitentiae ab operibus mortuis et fidei ad Deum,
1 intermittentes
CEI 1974 Eb Perciò, lasciata da parte l`istruzione iniziale su Cristo, passiamo a ciò che è più completo, senza gettare di nuovo le fondamenta della rinunzia alle opere morte e della fede in Dio,
6,1-2 Punti della dottrina cristiana elementare. «Battesimi», al plurale, si riferisce forse al triplice rito d’immersione; l’imposizione delle mani allude alla Confermazione.
Nova Vulgata 6,2baptismatum doctrinae, impositionis quoque manuum, ac resurrectionis mortuorum et iudicii aeterni.
CEI 1974 Eb6,2 della dottrina dei battesimi, dell`imposizione delle mani, della risurrezione dei morti e del giudizio eterno.
Nova Vulgata 6,3Et hoc faciemus siquidem permiserit Deus.
CEI 1974 Eb6,3 Questo noi intendiamo fare, se Dio lo permette.
Nova Vulgata
6,4Impossibile est enim eos, qui semel sunt illuminati, gustaverunt etiam donum caeleste et participes sunt facti Spiritus Sancti
CEI 1974 Eb Quelli infatti che furono una volta illuminati, gustarono il dono celeste, diventarono partecipi dello Spirito Santo
6,4-8 La mancata istruzione cristiana può portare all’apostasia. Sono elencati i benefici della fede.
Nova Vulgata et bonum gustaverunt Dei verbum virtutesque saeculi venturi
5 gustaverunt nihilominus bonum Dei verbum
CEI 1974 Eb6,5 e gustarono la buona parola di Dio e le meraviglie del mondo futuro che
Nova Vulgata et prolapsi sunt, rursus renovari ad paenitentiam, rursum crucifigentes sibimetipsis Filium Dei et ostentui habentes.
6 renovari rursus
CEI 1974 Eb tuttavia sono caduti, è impossibile rinnovarli una seconda volta portandoli alla conversione, dal momento che per loro conto crocifiggono di nuovo il Figlio di Dio e lo espongono all`infamia.
6,6 Impossibile moralmente, senza una particolare grazia.
Nova Vulgata Terra enim saepe venientem super se bibens imbrem et generans herbam opportunam illis, propter quos et colitur, accipit benedictionem a Deo;
7 illis a quibus colitur
CEI 1974 Eb6,7 Infatti quando una terra dalla pioggia abbondante, produce erbe utili a quanti la coltivano, viene a godere della benedizione da parte di Dio;
Nova Vulgata proferens autem spinas ac tribulos reproba est et maledicto proxima, cuius finis in combustionem.
8 cuius consummatio in conbustionem
CEI 1974 Eb6,8 ma se produce pruni e spine, non ha alcun valore ed è prossima alla maledizione: sarà infine arsa dal fuoco!
Nuova esortazione
Nova Vulgata
6,9Confidimus autem de vobis, dilectissimi, meliora et viciniora saluti, tametsi ita loquimur;
CEI 1974 Eb6,9 Quanto a voi però, carissimi, anche se parliamo così, siamo certi che ci sono in voi condizioni migliori e che portano alla salvezza.
Nova Vulgata non enim iniustus Deus, ut obliviscatur operis vestri et dilectionis, quam ostendistis nomini ipsius, qui ministrastis sanctis et ministratis.
10 in nomine ipsius
CEI 1974 Eb6,10 Dio infatti non è ingiusto da dimenticare il vostro lavoro e la carità che avete dimostrato verso il suo nome, con i servizi che avete reso e rendete tuttora ai santi.
Nova Vulgata 6,11Cupimus autem unumquemque vestrum eandem ostentare sollicitudinem ad expletionem spei usque in finem,
CEI 1974 Eb6,11 Soltanto desideriamo che ciascuno di voi dimostri il medesimo zelo perché la sua speranza abbia compimento sino alla fine,
Nova Vulgata ut non segnes efficiamini, verum imitatores eorum, qui fide et patientia hereditant promissiones.
12 hereditabunt promissiones
CEI 1974 Eb6,12 perché non diventiate pigri, ma piuttosto imitatori di coloro che con la fede e la perseveranza divengono eredi delle promesse.
Nova Vulgata 6,13Abrahae namque promittens Deus, quoniam neminem habuit, per quem iuraret maiorem, iuravit per semetipsum
CEI 1974 Eb Quando infatti Dio fece la promessa ad Abramo, non potendo giurare per uno superiore a sé, giurò per se stesso,
6,13 Citazione: cfr. Gn 22, 16-17.
Nova Vulgata dicens: “ Utique benedicens benedicam te et multiplicans multiplicabo te”;
14 Nisi benedicens benedicam te
CEI 1974 Eb6,14 dicendo: Ti benedirò e ti moltiplicherò molto.
Nova Vulgata 6,15et sic longanimiter ferens adeptus est repromissionem.
CEI 1974 Eb6,15 Così, avendo perseverato, Abramo conseguì la promessa.
Nova Vulgata 6,16Homines enim per maiorem sui iurant, et omnis controversiae eorum finis ad confirmationem est iuramentum;
CEI 1974 Eb6,16 Gli uomini infatti giurano per qualcuno maggiore di loro e per loro il giuramento è una garanzia che pone fine ad ogni controversia.
Nova Vulgata in quo abundantius volens Deus ostendere pollicitationis heredibus immobilitatem consilii sui, se interposuit iure iurando,
17 interposuit iusiurandum
CEI 1974 Eb6,17 Perciò Dio, volendo mostrare più chiaramente agli eredi della promessa l`irrevocabilità della sua decisione, intervenne con un giuramento
Nova Vulgata ut per duas res immobiles, in quibus impossibile est mentiri Deum, fortissimum solacium habeamus, qui confugimus ad tenendam propositam spem,
18 quibus impossibile est
CEI 1974 Eb6,18 perché grazie a due atti irrevocabili, nei quali è impossibile che Dio mentisca, noi che abbiamo cercato rifugio in lui avessimo un grande incoraggiamento nell`afferrarci saldamente alla speranza che ci è stata offerta.
Nova Vulgata 6,19quam sicut ancoram habemus animae, tutam ac firmam et incedentem usque in interiora velaminis, 
CEI 1974 Eb In essa infatti noi abbiamo come un`àncora della nostra vita, sicura e salda, la quale penetra fin nell`interno del velo del santuario,
6,19 Il velo separava i due ambienti più sacri del Santuario ebraico: cfr. Lv 16, 2.12.15.
Nova Vulgata 6,20ubi praecursor pro nobis introivit Iesus, secundum ordinem Melchisedech pontifex factus in aeternum.
CEI 1974 Eb6,20 dove Gesù è entrato per noi come precursore, essendo divenuto sommo sacerdote per sempre alla maniera di Melchìsedek.