Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Habacuc - 3

Habacuc

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 3 3,1Oratio Habacuc prophetae. Secundum melodiam lamentationum.
CEI 1974 Ab3,1 Preghiera del profeta Abacuc, in tono di lamentazione.
Nova Vulgata
3,2Domine, audivi auditionem tuam
et timui, Domine, opus tuum.
In medio annorum vivifica illud,
in medio annorum notum facies.
Cum iratus fueris, misericordiae recordaberis.
CEI 1974 Ab3,2 Signore, ho ascoltato il tuo annunzio,
Signore, ho avuto timore della tua opera.
Nel corso degli anni manifestala
falla conoscere nel corso degli anni.
Nello sdegno ricordati di avere clemenza.
Nova Vulgata
3,3Deus a Theman veniet,
et Sanctus de monte Pharan. — Selah.
Operit caelos gloria eius,
et laudis eius plena est terra.
CEI 1974 Ab Dio viene da Teman, il Santo dal monte Paran.
La sua maestà ricopre i cieli,
delle sue lodi è piena la terra.
3,3 Dio viene come un uragano dal sud della Palestina, come al tempo in cui precedeva il suo popolo liberato dall'Egitto.
Nova Vulgata
3,4Splendor eius ut lux erit,
radii ex manibus eius:
ibi abscondita est fortitudo eius.
CEI 1974 Ab3,4 Il suo splendore è come la luce,
bagliori di folgore escono dalle sue mani:
là si cela la sua potenza.
Nova Vulgata
3,5Ante faciem eius ibit mors,
et egredietur pestis post pedes eius. 
CEI 1974 Ab3,5 Davanti a lui avanza la peste,
la febbre ardente segue i suoi passi.
Nova Vulgata
Stetit et concussit terram,
aspexit et dissolvit gentes.
Et contriti sunt montes saeculi,
incurvati sunt colles antiqui
ab itineribus aeternitatis eius.
6 Et concussit – Lege cum Targ wajemoṭē (cfr. Gr); TM «et mensus est»
CEI 1974 Ab3,6 Si arresta e scuote la terra,
guarda e fa tremare le genti;
le montagne eterne s`infrangono,
e i colli antichi si abbassano:
i suoi sentieri nei secoli.
Nova Vulgata
3,7In afflictione vidi tentoria Chusan;
turbantur pelles terrae Madian.
CEI 1974 Ab Ho visto i padiglioni di Cusan in preda a spavento,
sono agitate le tende di Madian.
3,7 I nomadi che si trovano sul percorso di Dio ne sono atterriti.
Nova Vulgata
3,8Numquid in fluminibus iratus es, Domine,
aut in fluminibus furor tuus
vel in mari indignatio tua?
Quia ascendes super equos tuos,
quadrigas tuas victrices.
CEI 1974 Ab Forse contro i fiumi, Signore,
contro i fiumi si accende la tua ira
o contro il mare è il tuo furore,
quando tu monti sopra i tuoi cavalli,
sopra i carri della tua vittoria?
3,8-15 Combattimento di Dio contro i nemici sotto l'immagine di un uragano.
Nova Vulgata
Suscitans suscitabis arcum tuum,
sagittis replevisti pharetram tuam. — Selah.
In fluvios scindes terram,
9 Suscitans suscitabis – Lege cum Gr et Vg ēr (vel ōr) îr (cfr. Syr); TM «nuditate nudabitur»
Replevisti pharetram tuam – Lege (cfr. mss Graecos) šibba’tā... ’ašpātekā; TM «iuramenta ... eloquium»
CEI 1974 Ab3,9 Tu estrai il tuo arco e ne sazi di saette la corda.
Fai erompere la terra in torrenti;
Nova Vulgata
viderunt te et doluerunt montes.
Effuderunt aquas nubes,
dedit abyssus vocem suam,
in altum levavit manus suas.
10 Effuderunt aquas nubes – Lege cum Ps 77 (76),18 zōremū majim ābōt; TM «tempestas aquarum transit»
CEI 1974 Ab3,10 i monti ti vedono e tremano,
un uragano di acque si riversa,
l`abisso fa sentire la sua voce.
In alto il sole tralascia di mostrarsi,
Nova Vulgata
3,11Sol et luna steterunt in habitaculo suo,
prae luce sagittarum tuarum discedunt,
prae splendore fulgurantis hastae tuae.
CEI 1974 Ab3,11 e la luna resta nella sua dimora,
fuggono al bagliore delle tue saette,
allo splendore folgorante della tua lancia.
Nova Vulgata
3,12In fremitu calcabis terram,
in furore conteres gentes.
CEI 1974 Ab3,12 Sdegnato attraversi la terra,
adirato calpesti le genti.
Nova Vulgata
Egressus es in salutem populi tui,
in salutem cum christo tuo.
Percussisti caput de domo impii,
denudasti fundamentum usque ad petram. — Selah.
13 Denudasti – Lege cum Syr et Vg ērîtā (cfr. Gr); TM «denudare» (infinitivus)
Petram – Lege ṣûr; TM «collum»
CEI 1974 Ab Sei uscito per salvare il tuo popolo,
per salvare il tuo consacrato.
Hai demolito la cima della casa dell`empio,
l`hai scalzata fino alle fondamenta.
3,13 Israele è un popolo consacrato a Dio: cfr. Es 19, 6.
Nova Vulgata
Confodisti iaculis tuis caput bellatorum eius,
venientium ut turbo ad dispergendum me;
exsultatio eorum, sicut eius, qui devorat pauperem in abscondito. 
14 Iaculis tuis – Lege bemattêkā; TM  «iaculis eius»
CEI 1974 Ab3,14 Con i tuoi dardi hai trafitto il capo dei suoi guerrieri
che irrompevano per disperdermi
con la gioia di chi divora il povero di nascosto.
Nova Vulgata
3,15Viam fecisti in mari equis tuis,
in luto aquarum multarum.
CEI 1974 Ab3,15 Hai affogato nel mare i suoi cavalli
nella melma di grandi acque.
Nova Vulgata
Audivi, et conturbatus est venter meus,
ad vocem contremuerunt labia mea.
Ingreditur putredo in ossibus meis,
et subter me vacillant gressus mei.
Conquiescam in die tribulationis,
ut ascendat super populum, qui invadit nos.
16 Vacillant gressus mei – Lege jrge ’ăšurai (cfr. Gr et Syr); TM «vacillabo qui»
CEI 1974 Ab Ho udito e fremette il mio cuore,
a tal voce tremò il mio labbro,
la carie entra nelle mie ossa
e sotto di me tremano i miei passi.
Sospiro al giorno dell`angoscia
che verrà contro il popolo che ci opprime.
3,16 Profonda impressione del profeta al grandioso spettacolo dell'intervento di Dio.
Nova Vulgata
Ficus enim non florebit,
et non erit fructus in vineis;
mentietur opus olivae,
et arva non afferent cibum;
abscissum est de ovili pecus,
et non est armentum in praesepibus.
17 Abscissum est – Lege cum Vg guzzar (cfr. Gr et Syr); TM «abscidit»
CEI 1974 Ab3,17 Il fico infatti non germoglierà,
nessun prodotto daranno le viti,
cesserà il raccolto dell`olivo,
i campi non daranno più cibo,
i greggi spariranno dagli ovili
e le stalle rimarranno senza buoi.
Nova Vulgata
3,18Ego autem in Domino gaudebo
et exsultabo in Deo salvatore meo. 
CEI 1974 Ab3,18 Ma io gioirò nel Signore,
esulterò in Dio mio salvatore.
Nova Vulgata
3,19Dominus Deus fortitudo mea
et ponet pedes meos quasi cervorum
et super excelsa mea deducet me.
   Magistro chori. Ad sonitum chordarum.
CEI 1974 Ab Il Signore Dio è la mia forza,
egli rende i miei piedi come quelli delle cerve
e sulle alture mi fa camminare.

.
3,19 Come in molti Salmi, si danno istruzioni per l'esecuzione del cantico precedente nelle celebrazioni liturgiche.