Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Exodus - 13

Exodus

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 13 13,1Locutusque est Dominus ad Moysen dicens:
CEI 1974 Es Il Signore disse a Mosè :
13,1 I primi nati appartengono a Dio che dona la vita e che aveva risparmiato i primogeniti israeliti in Egitto. Questi dovevano essere riscattati; i primi nati delle bestie con determinati requisiti venivano offerti in sacrificio.
Nova Vulgata 13,2«Sanctifica mihi omne primogenitum, quod aperit vulvam in filiis Israel, tam de hominibus quam de iumentis: mea sunt enim omnia».
CEI 1974 Es13,2 Consacrami ogni primogenito, il primo parto di ogni madre tra gli Israeliti - di uomini o di animali -: esso appartiene a me".
Nova Vulgata
13,3Et ait Moyses ad populum: «Mementote diei huius, in qua egressi estis de Aegypto et de domo servitutis, quoniam in manu forti eduxit vos Dominus de loco isto, ut non comedatis fermentatum panem.
CEI 1974 Es13,3 Mosè disse al popolo: "Ricordati di questo giorno, nel quale siete usciti dall`Egitto, dalla condizione servile, perché con mano potente il Signore vi ha fatti uscire di là: non si mangi ciò che è lievitato.
Nova Vulgata 13,4Hodie egredimini, mense Abib (id est novarum Frugum).
CEI 1974 Es13,4 Oggi voi uscite nel mese di Abib.
Nova Vulgata 13,5Cumque introduxerit te Dominus in terram Chananaei et Hetthaei et Amorraei et Hevaei et Iebusaei, quam iuravit patribus tuis, ut daret tibi, terram fluentem lacte et melle; celebrabis hunc morem sacrorum mense isto.
CEI 1974 Es13,5 Quando il Signore ti avrà fatto entrare nel paese del Cananeo, dell`Hittita, dell`Amorreo, dell`Eveo e del Gebuseo, che ha giurato ai tuoi padri di dare a te, terra dove scorre latte e miele, allora tu compirai questo rito in questo mese.
Nova Vulgata
13,6Septem diebus vesceris azymis, et in die septimo erit sollemnitas Domini.
CEI 1974 Es13,6 Per sette giorni mangerai azzimi.
Nel settimo vi sarà una festa in onore del Signore.
Nova Vulgata 13,7Azyma comedetis septem diebus: non apparebit apud te aliquid fermentatum nec in cunctis finibus tuis.
CEI 1974 Es13,7 Nei sette giorni si mangeranno azzimi e non ci sarà presso di te ciò che è lievitato; non ci sarà presso di te il lievito, entro tutti i tuoi confini.
Nova Vulgata 13,8Narrabisque filio tuo in die illo dicens: “Propter hoc, quod fecit mihi Dominus, quando egressus sum de Aegypto”.
CEI 1974 Es13,8 In quel giorno tu istruirai tuo figlio: E` a causa di quanto ha fatto il Signore per me, quando sono uscito dall`Egitto.
Nova Vulgata 13,9Et erit quasi signum in manu tua et quasi monumentum inter oculos tuos, ut lex Domini semper sit in ore tuo; in manu enim forti eduxit te Dominus de Aegypto.
CEI 1974 Es Sarà per te segno sulla tua mano e ricordo fra i tuoi occhi, perché la legge del Signore sia sulla tua bocca. Con mano potente infatti il Signore ti ha fatto uscire dall`Egitto.
13,9 La prescrizione ( cfr. Dt 6,8. 11. 18) era osservata materialmente dai farisei con l'uso dei filatteri (cfr. Mt 23, 5).
Nova Vulgata 13,10Custodies huiuscemodi cultum statuto tempore a diebus in dies.
CEI 1974 Es13,10 Osserverai questo rito alla sua ricorrenza ogni anno.
Nova Vulgata
13,11Cumque introduxerit te Dominus in terram Chananaei, sicut iuravit tibi et patribus tuis, et dederit tibi eam,
CEI 1974 Es13,11 Quando il Signore ti avrà fatto entrare nel paese del Cananeo, come ha giurato a te e ai tuoi padri, e te lo avrà dato in possesso,
Nova Vulgata 13,12separabis omne, quod aperit vulvam, Domino et quod primitivum est in pecoribus tuis; quidquid habueris masculini sexus, consecrabis Domino.
CEI 1974 Es13,12 tu riserverai per il Signore ogni primogenito del seno materno; ogni primo parto del bestiame, se di sesso maschile, appartiene al Signore.
Nova Vulgata 13,13Primogenitum asini mutabis ove; quod, si non redemeris, interficies. Omne autem primogenitum hominis de filiis tuis pretio redimes.
CEI 1974 Es Riscatterai ogni primo parto dell`asino mediante un capo di bestiame minuto; se non lo riscatti, gli spaccherai la nuca. Riscatterai ogni primogenito dell`uomo tra i tuoi figli.
13,13 L'asino era animale impuro che non poteva essere offerto in sacrificio.
Nova Vulgata 13,14Cumque interrogaverit te filius tuus cras dicens: “Quid est hoc?”, respondebis ei: “In manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto, de domo servitutis.
CEI 1974 Es13,14 Quando tuo figlio domani ti chiederà: Che significa ciò?, tu gli risponderai: Con braccio potente il Signore ci ha fatti uscire dall`Egitto, dalla condizione servile.
Nova Vulgata 13,15Nam, cum induratus esset pharao et nollet nos dimittere, occidit Dominus omne primogenitum in terra Aegypti, a primogenito hominis usque ad primogenitum iumentorum; idcirco immolo Domino omne, quod aperit vulvam, masculini sexus, et omnia primogenita filiorum meorum redimo”.
CEI 1974 Es13,15 Poiché il faraone si ostinava a non lasciarci partire, il Signore ha ucciso ogni primogenito nel paese d`Egitto, i primogeniti degli uomini e i primogeniti del bestiame. Per questo io sacrifico al Signore ogni primo frutto del seno materno, se di sesso maschile, e riscatto ogni primogenito dei miei figli.
Nova Vulgata 13,16Erit igitur quasi signum in manu tua et quasi appensum quid ob recordationem inter oculos tuos, eo quod in manu forti eduxit nos Dominus de Aegypto».
CEI 1974 Es13,16 Questo sarà un segno sulla tua mano, sarà un ornamento fra i tuoi occhi, per ricordare che con braccio potente il Signore ci ha fatti uscire dall`Egitto".

Gl` Israeliti vanno verso il Sinai
Nova Vulgata
13,17Igitur cum emisisset pharao populum, non eos duxit Deus per viam terrae Philisthim, quae vicina est, reputans ne forte paeniteret populum, si vidisset adversum se bella consurgere, et reverteretur in Aegyptum,
CEI 1974 Es Quando il faraone lasciò partire il popolo, Dio non lo condusse per la strada del paese dei Filistei, benché fosse più corta, perché Dio pensava: "Altrimenti il popolo, vedendo imminente la guerra, potrebbe pentirsi e tornare in Egitto".
13,17-18 Invece di prendere a est la "via del mare" che conduceva in Mesopotamia, si incamminano sulla carovaniera del Sinai.
Nova Vulgata 13,18sed circumduxit per viam deserti, quae est iuxta mare Rubrum. Et armati ascenderunt filii Israel de terra Aegypti.
CEI 1974 Es13,18 Dio guidò il popolo per la strada del deserto verso il Mare Rosso. Gli Israeliti, ben armati uscivano dal paese d`Egitto.
Nova Vulgata 13,19Tulit quoque Moyses ossa Ioseph secum, eo quod adiurasset filios Israel dicens: «Visitabit vos Deus; efferte ossa mea hinc vobiscum».
CEI 1974 Es Mosè prese con sé le ossa di Giuseppe, perché questi aveva fatto giurare solennemente gli Israeliti: "Dio, certo, verrà a visitarvi; voi allora vi porterete via le mie ossa".
13,19 cfr Gn 50, 25. cfr.Gn 24, 32.
Nova Vulgata
13,20Profectique de Succoth castrametati sunt in Etham, in extremis finibus solitudinis.
CEI 1974 Es13,20 Partirono da Succot e si accamparono a Etam, sul limite del deserto.
Nova Vulgata 13,21Dominus autem praecedebat eos ad ostendendam viam per diem in columna nubis et per noctem in columna ignis, ut dux esset itineris utroque tempore.
CEI 1974 Es Il Signore marciava alla loro testa di giorno con una colonna di nube, per guidarli sulla via da percorrere, e di notte con una colonna di fuoco per far loro luce, così che potessero viaggiare giorno e notte.
13,21-22 La colonna di nube e di fuoco, la nube oscura, indica la presenza protettrice di Dio.
Nova Vulgata 13,22Nunquam defuit columna nubis per diem, nec columna ignis per noctem, coram populo.
CEI 1974 Es13,22 Di giorno la colonna di nube non si ritirava mai dalla vista del popolo, né la colonna di fuoco durante la notte.