Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Isaiae - 44

Isaiae

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 1974

Nova Vulgata 44 44,1Et nunc audi, Iacob serve meus,

et Israel, quem elegi.

CEI 1974 Is44,1 Ora ascolta, Giacobbe mio servo,
Israele da me eletto.
Nova Vulgata
44,2Haec dicit Dominus, qui fecit te

et formavit te ab utero,

auxiliator tuus:

«Noli timere, serve meus Iacob,

et dilecte, quem elegi.

CEI 1974 Is Così dice il Signore che ti ha fatto,
che ti ha formato dal seno materno e ti aiuta:
"Non temere, Giacobbe mio servo,
Iesurùn da me eletto,
44,2 Iesurum è un vezzeggiativo poetico di Israele, di incerto significato: cfr. Dt 32, 15. cfr. Dt 33, 5.
Nova Vulgata
44,3Effundam enim aquas super terram sitientem

et fluenta super aridam;

effundam spiritum meum super semen tuum

et benedictionem meam super stirpem tuam:

CEI 1974 Is poiché io farò scorrere acqua sul suolo assetato,
torrenti sul terreno arido.
Spanderò il mio spirito sulla tua discendenza,
la mia benedizione sui tuoi posteri;
44,3 Spirito e acqua sono segno della nuova alleanza.
Nova Vulgata
44,4et germinabunt inter herbas

quasi salices iuxta praeterfluentes aquas.

CEI 1974 Is44,4 cresceranno come erba in mezzo all`acqua,
come salici lungo acque correnti.
Nova Vulgata
44,5Iste dicet: “Domini ego sum”,

et ille vocabit se nomine Iacob;

et hic scribet manu sua: “Domino”,
et inscribetur nomine Israel».

CEI 1974 Is Questi dirà: Io appartengo al Signore,
quegli si chiamerà Giacobbe;
altri scriverà sulla mano: Del Signore,
e verrà designato con il nome di Israele".
44,5 Un tatuaggio indicava l'appartenenza di un servo a un determinato padrone.
Nova Vulgata
44,6Haec dicit Dominus, rex Israel

et redemptor eius, Dominus exercituum:

«Ego primus et ego novissimus,

et absque me non est Deus.

CEI 1974 Is44,6 Così dice il re di Israele,
il suo redentore, il Signore degli eserciti:
"Io sono il primo e io l`ultimo;
fuori di me non vi sono dei.
Nova Vulgata
Quis similis mei? Conclamet et annuntiet

et exponat mihi,

ex quo constitui populum antiquum;

ventura et, quae futura sunt, annuntiet nobis.

7 Annuntiet nobis – Lege (cfr. Targ) jāggîd lānû; TM «annuntient eis»
CEI 1974 Is44,7 Chi è come me? Si faccia avanti e lo proclami,
lo riveli di presenza e me lo esponga.
Chi ha reso noto il futuro dal tempo antico?
Ci annunzi ciò che succederà.
Nova Vulgata
44,8Nolite timere neque conturbemini;

nonne ex tunc audire te feci et annuntiavi?

Vos estis testes mei.

Numquid est Deus absque me

aut Petra, quam ego non noverim?».

CEI 1974 Is44,8 Non siate ansiosi e non temete:
non forse già da molto tempo
te l`ho fatto intendere e rivelato?
Voi siete miei testimoni: C`è forse un dio fuori di me
o una roccia che io non conosca?".

Satir acontro l` idolatria
Nova Vulgata
44,9Plastae idoli omnes nihil sunt, et pretiosa eorum non proderunt eis; testes eorum non vident neque intellegunt, ut confundantur.
CEI 1974 Is44,9 I fabbricatori di idoli sono tutti vanità e le loro opere preziose non giovano a nulla; ma i loro devoti non vedono né capiscono affatto e perciò saranno coperti di vergogna.
Nova Vulgata 44,10Quis formavit deum et sculptile conflavit lucrum non quaerens?
CEI 1974 Is44,10 Chi fabbrica un dio e fonde un idolo senza cercarne un vantaggio?
Nova Vulgata 44,11Ecce omnes participes eius confundentur; fabri enim sunt ex hominibus: conveniant omnes, stent; pavebunt, confundentur simul.
CEI 1974 Is44,11 Ecco, tutti i suoi seguaci saranno svergognati; gli stessi artefici non sono che uomini. Si radunino pure e si presentino tutti; saranno spaventati e confusi insieme.
Nova Vulgata Faber ferrarius securim operatur in prunis et in malleis format illam et polit eam in brachio fortitudinis suae; esurit et deficit, non bibit aquam et lassescit.
12 Operatur – Lege (cfr. Vg) jif‛al; TM «et operatus est»
CEI 1974 Is44,12 Il fabbro lavora il ferro di una scure, lo elabora sulle braci e gli dà forma con martelli, lo rifinisce con braccio vigoroso; soffre persino la fame, la forza gli viene meno; non beve acqua ed è spossato.
Nova Vulgata
44,13Artifex lignarius extendit normam, describit illud stilo, operatur illud scalpellis et circino describit illud quasi imaginem viri, quasi speciosum hominem, qui resideat in domo.
CEI 1974 Is44,13 Il falegname stende il regolo, disegna l`immagine con il gesso; la lavora con scalpelli, misura con il compasso, riproducendo una forma umana, una bella figura d`uomo da mettere in un tempio.
Nova Vulgata Succidit sibi cedros et arripit ilicem et quercum, quae steterat inter ligna saltus; plantavit pinum, quam pluvia nutrivit.
14 Succidit – Lege cum Gr et Vg kārat; TM «ut succidat»
CEI 1974 Is44,14 Egli si taglia cedri, prende un cipresso o una quercia che lascia crescere robusta nella selva; pianta un frassino che la pioggia farà crescere.
Nova Vulgata 44,15Homini facta sunt ad comburendum; sumit ex eis, ut calefaciat, et succendit et coquit panes. De reliquo autem operatur deum et adorat; facit sculptile et curvatur ante illud.
CEI 1974 Is44,15 Tutto ciò diventa per l`uomo legna da bruciare; ne prende una parte e si riscalda o anche accende il forno per cuocervi il pane o ne fa persino un idolo e lo adora, ne forma una statua e la venera.
Nova Vulgata 44,16Medium eius comburit igne et medio eius carnes assat, manducat assaturam et saturatur et calefit et dicit: «Vah, calefactus sum, vidi focum».
CEI 1974 Is44,16 Una metà la brucia al fuoco, sulla brace arrostisce la carne, poi mangia l`arrosto e si sazia. Ugualmente si scalda e dice: "Mi riscaldo; mi godo il fuoco".
Nova Vulgata 44,17Reliquum autem eius deum fecit, sculptile sibi; curvatur ante illud et adorat illud et obsecrat dicens: «Libera me, quia deus meus es tu».
CEI 1974 Is44,17 Con il resto fa un dio, il suo idolo; lo venera, lo adora e lo prega: "Salvami, perché sei il mio dio!".
Nova Vulgata 44,18Nescierunt neque intellexerunt; nam clausit oculos eorum, ne videant et ne intellegant corde suo.
CEI 1974 Is44,18 Non sanno né comprendono; una patina impedisce agli occhi loro di vedere e al loro cuore di capire.
Nova Vulgata 44,19Non recogitant in corde suo, scientia et intellegentia carent, ut dicant: «Medietatem eius combussi igne et coxi super carbones eius panes, coxi carnes et comedi et de reliquo eius abominationem faciam; ante truncum ligni procidam?».
CEI 1974 Is44,19 Essi non riflettono, non hanno scienza e intelligenza per dire: "Ho bruciato nel fuoco una parte, sulle sue braci ho cotto perfino il pane e arrostito la carne che ho mangiato; col residuo farò un idolo abominevole? Mi prostrerò dinanzi ad un pezzo di legno?".
Nova Vulgata 44,20Cinere vescitur; cor insipiens decepit eum, et non liberabit animam suam neque dicet: «Nonne mendacium est in dextera mea?».

CEI 1974 Is Si pasce di cenere, ha un cuore illuso che lo travia; egli non sa liberarsene e dire: "Ciò che tengo in mano non è forse falso?".

Riscatto d` Israele
44,20 E' la classica satira biblica degli idoli.
Nova Vulgata
44,21Memento horum, Iacob,

et Israel, quoniam servus meus es tu;

formavi te, servus meus es tu,

Israel, non decipies me.

CEI 1974 Is44,21 Ricorda tali cose, o Giacobbe,
o Israele, poiché sei mio servo.
Io ti ho formato, mio servo sei tu;
Israele, non sarai dimenticato da me.
Nova Vulgata
44,22Delevi ut nubem iniquitates tuas

et quasi nebulam peccata tua;

revertere ad me,
quoniam redemi te.

CEI 1974 Is44,22 Ho dissipato come nube le tue iniquità
e i tuoi peccati come una nuvola.
Ritorna a me, poiché io ti ho redento.
Nova Vulgata
44,23Exsultate, caeli, quoniam hoc fecit Dominus;

iubilate, fundamenta terrae,

resonate, montes, laudationem,

saltus et omne lignum eius,

quoniam redemit Dominus Iacob
et in Israel glorificabitur.
CEI 1974 Is44,23 Esultate, cieli, poiché il Signore ha agito;
giubilate, profondità della terra!
Gridate di gioia, o monti,
o selve con tutti i vostri alberi,
perché il Signore ha riscattato Giacobbe,
in Israele ha manifestato la sua gloria.
La Potenza del Signore
Nova Vulgata
Haec dicit Dominus, redemptor tuus et formator tuus ex utero:

«Ego sum Dominus, qui feci omnia,

extendi caelos solus,

expandi terram; et quis mecum?

24 Quis mecum – Lege cum ketib, Gr et Vg ’ittî; qere «ex me»
CEI 1974 Is44,24 Dice il Signore, che ti ha riscattato
e ti ha formato fino dal seno materno:
"Sono io, il Signore, che ho fatto tutto,
che ho spiegato i cieli da solo,
ho disteso la terra; chi era con me?
Nova Vulgata
44,25Qui irrita facio signa divinorum,

et hariolos stultos reddo;

compello sapientes retrorsum,

et scientiam eorum vanam facio;

CEI 1974 Is44,25 Io svento i presagi degli indovini,
dimostro folli i maghi,
costringo i sapienti a ritrattarsi
e trasformo in follia la loro scienza;
Nova Vulgata
44,26qui suscito verbum servi mei

et consilium nuntiorum meorum compleo.

Qui dico Ierusalem: “Habitaberis”
et civitatibus Iudae: “Aedificabimini”,

et deserta eius suscitabo;

CEI 1974 Is44,26 confermo la parola dei suoi servi,
compio i disegni dei suoi messaggeri.
Io dico a Gerusalemme: Sarai abitata,
e alle città di Giuda: Sarete riedificate
e ne restaurerò le rovine.
Nova Vulgata
44,27qui dico profundo: “Desolare,

et flumina tua arefaciam”;

CEI 1974 Is44,27 Io dico all`oceano: Prosciugati!
Faccio inaridire i tuoi fiumi.
Nova Vulgata
qui dico de Cyro: “Pastor meus est

et omnem voluntatem meam complebit”;
qui dico Ierusalem: “Aedificaberis”,

et templo: “Fundaberis”».

28 Qui dico – Lege cum Gr et Vg ’ōmēr; TM «et dicens»
CEI 1974 Is Io dico a Ciro: Mio pastore;
ed egli soddisferà tutti i miei desideri,
dicendo a Gerusalemme: Sarai riedificata;
e al tempio: Sarai riedificato dalle fondamenta".
44,28 Pastore era un titolo dei re.