Nova Vulgata37 37,1Super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo.
Nova Vulgata 37,2Audite fremitum vocis eius et murmur de ore illius procedens.
Nova Vulgata 37,3Subter omnes caelos ipsum revolvit, et lumen illius super terminos terrae.
Nova Vulgata 37,4Post eum rugiet sonitus, tonabit voce magnitudinis suae; et non retardabit, cum audita fuerit vox eius.
Nova Vulgata 37,5Tonabit Deus in voce sua mirabiliter, qui facit magna et inscrutabilia.
Nova Vulgata 37,6Qui praecipit nivi, ut descendat in terram, et hiemis pluviis et imbri, ut roborentur.
Nova Vulgata 37,7Qui in manu omnium hominum signat, ut noverint singuli opera sua.
Nova Vulgata 37,8Ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur.
Nova Vulgata 37,9Ab interioribus egredietur tempestas, et ab Arcturo frigus.
Nova Vulgata 37,10Flante Deo, datur gelu, et expansio aquarum solidatur.
Nova Vulgata Fulgur proicitur a nube, et nubes spargunt lumen suum;
11Fulgur – Lege bārāq; TM ( = Vg «frumentum»)
Nova Vulgata 37,12quae lustrant per circuitum, quocumque eas voluntas gubernantis duxerit, ad omne, quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum,
Nova Vulgata 37,13sive in castigatione terrae suae, sive in misericordia eas iusserit inveniri.
Nova Vulgata 37,14Ausculta haec, Iob; sta et considera mirabilia Dei.
Nova Vulgata 37,15Numquid scis quando praeceperit Deus, ut ostenderent lucem nubes eius?
Nova Vulgata 37,16Numquid nosti semitas nubium magnas et mirabilia perfecti scientia?
Nova Vulgata 37,17Nonne vestimenta tua calida sunt, cum quieverit terra austro?
Nova Vulgata 37,18Tu forsitan cum eo expandisti caelos, qui solidissimi, quasi aere, fusi sunt?
Nova Vulgata 37,19Ostende nobis quid dicamus illi; nos disponere verba nescimus propter tenebras.
Nova Vulgata 37,20Quis narrabit ei, quae loquor? Et, si locutus fuerit, homo deglutietur.
Nova Vulgata 37,21At nunc non vident lucem: aer offuscatus est nubibus, sed ventus transiens fugabit eas.
Nova Vulgata Ab aquilone splendor auri venit; et circa Deum terribilis maiestas.
22Splendor – Lege zōhar; TM «aurum» (zāhāb)
Nova Vulgata 37,23Omnipotentem attingere non possumus: magnus fortitudine; et iudicium et multam iustitiam deprimere non potest.
Nova Vulgata 37,24Ideo timebunt eum homines, non contemplabitur omnes, qui sibi videntur corde sapientes».
