Nova Vulgata17Peccatum Iudae scriptum est stilo ferreo, in ungue adamantino exaratum super tabulam cordis eorum et in cornibus ararum eorum,
1Ararum eorum – Lege cum multis mss Hebraicis, Targ, Syr, Theod et Vg mizbeḥôtêhem; TM «ararum vestrarum»
Nova Vulgata 17,2ut recordarentur filii eorum ararum suarum et palorum suorum iuxta ligna frondentia in collibus excelsis,
Nova Vulgata 17,3montibus in campo. «Divitias tuas, omnes thesauros tuos in direptionem dabo, excelsa tua propter peccata in universis finibus tuis.
Nova Vulgata 17,4Et relinques hereditatem tuam, quam dedi tibi; et servire te faciam inimicis tuis in terra, quam ignoras, quoniam ignem succendistis in naribus meis; usque in aeternum ardebit».
Nova Vulgata 17,5Haec dicit Dominus: «Maledictus homo, qui confidit in homine et ponit carnem brachium suum, et a Domino recedit cor eius;
Nova Vulgata 17,6erit enim quasi myricae in deserto et non videbit, cum venerit bonum, sed habitabit in siccitate in deserto, in terra salsuginis et inhabitabili.
Nova Vulgata 17,7Benedictus vir, qui confidit in Domino, et erit Dominus fiducia eius;
Nova Vulgata 17,8et erit quasi lignum, quod transplantatur super aquas, quod ad humorem mittit radices suas et non timebit, cum venerit aestus; et erit folium eius viride, et in anno siccitatis non erit sollicitum nec aliquando desinet facere fructum
Nova Vulgata 17,9Dolosum est cor super omnia et insanabile; quis cognoscet illud?
Nova Vulgata Ego Dominus scrutans cor et probans renes, qui do unicuique iuxta viam suam et iuxta fructum operum suorum.
10Qui do – Lege cum verss lātēt ( = ut dem); TM «et ut dem»
Nova Vulgata 17,11Perdix fovit, quae non peperit, ita faciens divitias sed non in iudicio. In dimidio dierum suorum derelinquet eas et in novissimo suo erit insipiens».
Nova Vulgata 17,12Solium gloriae, altitudo a principio, locus sanctificationis nostrae!
Nova Vulgata Exspectatio Israel, Domine, omnes, qui te derelinquunt, confundentur; recedentes a te in terra scribentur, quoniam dereliquerunt venam aquarum viventium, Dominum.
13Recedentes a te – Lege wesûrêkā; TM est incertus ( = et degeneres mei?)
Nova Vulgata 17,14Sana me, Domine, et sanabor; salvum me fac, et salvus ero, quoniam laus mea tu es.
Nova Vulgata 17,15Ecce ipsi dicunt ad me: «Ubi est verbum Domini? Veniat».
Nova Vulgata Et ego non institi pro malo apud te et diem calamitatis non desideravi, tu scis: quod egressum est de labiis meis, rectum in conspectu tuo fuit.
16Pro malo – Lege cum Aq, Sym (cfr. Syr) mērā‛āh; TM «ex pastore»
Nova Vulgata 17,17Non sis mihi tu formidini; refugium meum tu in die afflictionis.
Nova Vulgata 17,18Confundantur, qui me persequuntur, et non confundar ego; paveant illi, et non paveam ego; induc super eos diem afflictionis et duplici contritione contere eos.
Nova Vulgata 17,19Haec dixit Dominus ad me: «Vade et sta in porta Filiorum populi, per quam ingrediuntur reges Iudae et egrediuntur, et in cunctis portis Ierusalem;
Nova Vulgata17,20et dices ad eos: Audite verbum Domini, reges Iudae et omnis Iuda cunctique habitatores Ierusalem, qui ingredimini per portas istas.
Nova Vulgata17,21Haec dicit Dominus: Custodite animas vestras et nolite portare pondera in die sabbati nec inferatis per portas Ierusalem;
Nova Vulgata17,22et nolite efferre onera de domibus vestris in die sabbati et omne opus non facietis: sanctificate diem sabbati, sicut praecepi patribus vestris.
Nova Vulgata17,23Et non audierunt nec inclinaverunt aurem suam; sed induraverunt cervicem suam, ne audirent me et ne acciperent disciplinam.
Nova Vulgata17,24Et erit: si audieritis me, dicit Dominus, ut non inferatis onera per portas civitatis huius in die sabbati, et si sanctificaveritis diem sabbati, ne faciatis in eo omne opus,
Nova Vulgata17,25ingredientur per portas civitatis huius reges et principes sedentes super solium David et ascendentes in curribus et equis, ipsi et principes eorum, viri Iudae et habitatores Ierusalem; et habitabitur civitas haec in sempiternum.
Nova Vulgata17,26Et venient de civitatibus Iudae et de circuitu Ierusalem et de terra Beniamin et de Sephela et de montuosis et a Nageb, portantes holocaustum et victimam et sacrificium et tus, et inferent oblationem laudis in domum Domini.
Nova Vulgata17,27Si autem non audieritis me, ut sanctificetis diem sabbati et ne portetis onus intrantes per portas Ierusalem in die sabbati, succendam ignem in portis eius, et devorabit domos Ierusalem et non exstinguetur».
