Nova Vulgata32 32,1«Audite, caeli, quae loquor; audiat terra verba oris mei!
Nova Vulgata 32,2Stillet ut pluvia doctrina mea, fluat ut roseloquium meum quasi imber super herbam et quasi stillae super gramina.
Nova Vulgata 32,3Quia nomen Domini invocabo: date magnificentiam Deo nostro!
Nova Vulgata 32,4Petra, perfecta sunt opera eius, quia omnes viae eius iustitia. Deus fidelis et absque ulla iniquitate, iustus et rectus.
Nova Vulgata 32,5Peccaverunt ei non filii eius in sordibus suis, generatio prava atque perversa.
Nova Vulgata 32,6Haeccine redditis Domino, popule stulte et insipiens? Numquid non ipse est pater tuus, qui possedit te, ipse fecit et stabilivit te?
Nova Vulgata 32,7Memento dierum antiquorum, cogita generationes singulas; interroga patrem tuum, et annuntiabit tibi, maiores tuos, et dicent tibi.
Nova Vulgata 32,8Quando dividebat Altissimus gentes, quando separabat filios Adam, constituit terminos populorum iuxta numerum filiorum Israel;
Nova Vulgata 32,9pars autem Domini populus eius, Iacob funiculus hereditatis eius.
Nova Vulgata 32,10Invenit eum in terra deserta, in loco horroris et ululatu solitudinis; circumdedit eum et attendit et custodivit quasi pupillam oculi sui.
Nova Vulgata 32,11Sicut aquila provocans ad volandum pullos suos et super eos volitans expandit alas suas et assumpsit eum atque portavit super pennas suas.
Nova Vulgata 32,12Dominus solus dux eius fuit, et non erat cum eo deus alienus.
Nova Vulgata 32,13Constituit eum super excelsam terram, ut comederet fructus agrorum, ut sugeret mel de petra oleumque de saxo durissimo,
Nova Vulgata 32,14butyrum de armento et lac de ovibus, cum adipe agnorum et arietum filiorum Basan et hircorum, cum medulla tritici, et sanguinem uvae biberet meracissimum.
Nova Vulgata 32,15Incrassatus est dilectus et recalcitravit; incrassatus, impinguatus, dilatatus dereliquit Deum factorem suum et recessit a Petra salutari suo.
Nova Vulgata 32,16Provocaverunt eum in diis alienis et in abominationibus ad iracundiam concitaverunt.
Nova Vulgata 32,17Immolaverunt daemonibus et non Deo, diis, quos ignorabant; novi recentesque venerunt, quos non coluerunt patres vestri.
Nova Vulgata 32,18Petram, quae te genuit, dereliquisti, et oblitus es Domini creatoris tui.
Nova Vulgata 32,19Vidit Dominus et sprevit, quia provocaverunt eum filii sui et filiae.
Nova Vulgata 32,20Et ait: “Abscondam faciem meam ab eis et considerabo novissima eorum; generatio enim perversa est, et infideles filii.
Nova Vulgata 32,21Ipsi me provocaverunt in eo, qui non erat Deus, et irritaverunt in vanitatibus suis; et ego provocabo eos in eo, qui non est populus, et in gente stulta irritabo illos.
Nova Vulgata 32,22Ignis succensus est in furore meo et ardebit usque ad inferni profundissima; devorabitque terram cum germine suo et montium fundamenta comburet.
Nova Vulgata 32,23Congregabo super eos mala et sagittas meas complebo in eis.
Nova Vulgata 32,24Consumentur fame et devorabuntur febri et peste amarissima; dentes bestiarum immittam in eos, cum veneno serpentium in pulvere.
Nova Vulgata 32,25Foris vastabit eos gladius, et intus pavor: iuvenem simul ac virginem, lactantem cum homine sene.
Nova Vulgata 32,26Dixi: Disperdam eos, cessare faciam ex hominibus memoriam eorum!,
Nova Vulgata 32,27sed arrogantiam inimicorum timui, ne superbirent hostes eorum et dicerent: ‘ Manus nostra excelsa, et non Dominus fecit haec omnia! ’.
Nova Vulgata 32,28Gens enim absque consilio est et sine prudentia.
Nova Vulgata 32,29Utinam saperent et intellegerent haec ac novissima sua providerent!
Nova Vulgata 32,30Quomodo persequatur unus mille, et duo fugent decem milia? Nonne ideo, quia Petra eorum vendidit eos, et Dominus tradidit illos?”.
Nova Vulgata 32,31Non enim est petra eorum ut Petra nostra, et inimici nostri sunt iudices.
Nova Vulgata 32,32Vere de vinea Sodomorum vinea eorum et de suburbanis Gomorrae; uva eorum uva fellis et botri amarissimi;
Nova Vulgata 32,33fel draconum vinum eorum et venenum aspidum insanabile.
Nova Vulgata 32,34Nonne haec condita sunt apud me et signata in thesauris meis?
Nova Vulgata 32,35Mea est ultio, et ego retribuam in tempore, in quo labetur pes eorum! Iuxta est dies perditionis, et adesse festinat sors eorum.
Nova Vulgata 32,36Iudicabit Dominus populum suum et in servis suis miserebitur; videbit quod infirmata sit manus, et defecerint clausi ac liberati.
Nova Vulgata 32,37Et dicet: “Ubi sunt dii eorum, petra, in qua habebant fiduciam,
Nova Vulgata 32,38de quorum victimis comedebant adipes et bibebant vinum libaminum? Surgant et opitulentur vobis et in necessitate vos protegant!
Nova Vulgata 32,39Videte nunc quod ego sim solus, et non sit Deus praeter me. Ego occidam et ego vivere faciam; percutiam et ego sanabo; et non est qui de manu mea possit eruere.
Nova Vulgata 32,40Levabo ad caelum manum meam et dicam: Vivo ego in aeternum!
Nova Vulgata 32,41Si acuero ut fulgur gladium meum, et arripuerit iudicium manus mea, reddam ultionem hostibus meis et his, qui oderunt me, retribuam.
Nova Vulgata 32,42Inebriabo sagittas meas sanguine, et gladius meus devorabit carnes, de cruore occisorum et captivorum, de capite ducum inimici!”.
Nova Vulgata 32,43Laudate, gentes, populum eius, quia sanguinem servorum suorum ulciscetur et vindictam retribuet in hostes suos et propitius erit terrae populi sui».
Nova Vulgata 32,44Venit ergo Moyses et locutus est omnia verba cantici huius in auribus populi, ipse et Iosue filius Nun;
Nova Vulgata32,45complevitque omnes sermones istos loquens ad universum Israel.
Nova Vulgata32,46Et dixit ad eos: «Ponite corda vestra in omnia verba, quae ego testificor vobis hodie, ut mandetis ea filiis vestris custodire et facere et implere universa verba legis huius;
Nova Vulgata32,47quia verbum non incassum vobis, sed est vita vestra: et in verbo hoc longo perseverabitis tempore in terra, ad quam, Iordane transmisso, ingredimini possidendam».
Nova Vulgata 32,48Locutusque est Dominus ad Moysen in eadem die dicens:
Nova Vulgata32,49«Ascende in montem istum Abarim, in montem Nabo, qui est in terra Moab contra Iericho, et vide terram Chanaan, quam ego tradam filiis Israel obtinendam.
Nova Vulgata32,50Et morere in monte, quem conscendens iungeris populo tuo, sicut mortuus est Aaron frater tuus in monte Hor et appositus populo suo.
Nova Vulgata32,51Quia praevaricati estis contra me in medio filiorum Israel ad aquas Meribathcades deserti Sin, quia non sanctificastis me inter filios Israel.
Nova Vulgata32,52E contra videbis terram et non ingredieris in eam, quam ego dabo filiis Israel».