Nova Vulgata9 9,1Populus, qui ambulabat in tenebris, vidit lucem magnam; habitantibus in regione umbrae mortis lux orta est eis.
Nova Vulgata 9,2Multiplicasti exsultationem et magnificasti laetitiam; laetantur coram te sicut laetantes in messe, sicut exsultant, quando dividunt spolia.
Nova Vulgata 9,3Iugum enim oneris eius et virgam umeri eius et sceptrum exactoris eius fregisti, sicut in die Madian.
Nova Vulgata 9,4Quia omnis caliga incedentis cum tumultu et vestimentum mixtum sanguine erit in combustionem, cibus ignis.
Nova Vulgata 9,5Parvulus enim natus est nobis, filius datus est nobis; et factus est principatus super umerum eius; et vocabitur nomen eius admirabilis Consiliarius, Deus fortis, Pater aeternitatis, Princeps pacis.
Nova Vulgata 9,6Magnum erit eius imperium, et pacis non erit finis super solium David et super regnum eius, ut confirmet illud et corroboret in iudicio et iustitia amodo et usque in sempiternum: zelus Domini exercituum faciet hoc.
Nova Vulgata 9,7Verbum misit Dominus in Iacob, et cecidit in Israel.
Nova Vulgata 9,8Et sciet omnis populus Ephraim et habitantes Samariam in superbia et magnitudine cordis dicentes:
Nova Vulgata 9,9«Lateres ceciderunt, sed quadris lapidibus aedificabimus; sycomori succisae sunt, sed cedris commutabimus».
Nova Vulgata Et elevavit Dominus hostes super eum et inimicos eius excitavit,
10Hostes – Lege ṣārîm: TM «hostes Rasin»
Nova Vulgata 9,11Syriam ab oriente et Philisthim ab occidente, qui devoraverunt Israel toto ore. In omnibus his non est aversus furor eius, sed adhuc manus eius extenta.
Nova Vulgata 9,12Et populus non est reversus ad percutientem se, et Dominum exercituum non inquisierunt.
Nova Vulgata 9,13Et succidit Dominus ab Israel caput et caudam, palmam et arundinem die una:
Nova Vulgata 9,14longaevus et honorabilis vultu ipse est caput, et propheta docens mendacium ipse est cauda;
Nova Vulgata 9,15rectores populi istius seducentes, et, qui regebantur, perierunt.
Nova Vulgata 9,16Propter hoc super adulescentulis eius non laetabitur Dominus et pupillorum eius et viduarum non miserebitur, quia omnis impius est et nequam, et universum os loquitur stultitiam. In omnibus his non est aversus furor eius, sed adhuc manus eius extenta.
Nova Vulgata 9,17Succensa est enim quasi ignis impietas, veprem et spinam vorat, et succenditur in densitate saltus, et convolvuntur columnae fumi.
Nova Vulgata 9,18In ira Domini exercituum incenditur terra; et est populus quasi esca ignis: vir fratri suo non parcit.
Nova Vulgata Et devorat ad dexteram et esurit et comedit ad sinistram et non saturatur; unusquisque carnem proximi sui vorat:
19Proximi sui – Lege cum Targ et Sym rē‛ô; TM «brachii sui»
Nova Vulgata 9,20Manasses Ephraim, et Ephraim Manassen, simul ipsi contra Iudam. In omnibus his non est aversus furor eius, sed adhuc manus eius extenta.
