Nova Vulgata90 90,1Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.
Nova Vulgata 90,2Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.
Nova Vulgata 90,3Reducis hominem in pulverem; et dixisti: «Revertimini, filii hominum».
Nova Vulgata 90,4Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.
Nova Vulgata 90,5Auferes eos, somnium erunt:
Nova Vulgata 90,6mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.
Nova Vulgata 90,7Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.
Nova Vulgata 90,8Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.
Nova Vulgata 90,9Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.
Nova Vulgata 90,10Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.
Nova Vulgata 90,11Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?
Nova Vulgata 90,12Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
Nova Vulgata 90,13Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.
Nova Vulgata 90,14Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.
Nova Vulgata 90,15Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.
Nova Vulgata 90,16Appareat servis tuis opus tuum et decor tuus filiis eorum.
Nova Vulgata 90,17Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.