Nova Vulgata3333,1Vae, qui praedaris, cum nemo te praedatus sit; qui devastas, cum nemo te devastaverit! Cum consummaveris depraedationem, depraedaberis; cum perfeceris devastationem, te devastabunt.
Nova Vulgata Domine, miserere nostri, te enim exspectavimus; esto brachium nostrum in mane et salus nostra in tempore tribulationis.
2Brachium nostrum – Lege cum nonnullis mss Hebraicis, Targ, Syr et Vg zerō‛ēnû; TM «brachium eorum»
Nova Vulgata 33,3A voce fragoris fugerunt populi, ab exaltatione tua dispersae sunt gentes.
Nova Vulgata Et congregabuntur spolia, sicut colligitur bruchus; sicut discurrunt locustae, ad ea discurritur.
4Spoliasicut – Lege cum Targ (cfr. Syr, Gr et Vg) šālāl kemô; TM «spolia vestra»
Nova Vulgata 33,5Sublimis est Dominus, quoniam habitat in excelso; implet Sion iudicio et iustitia.
Nova Vulgata 33,6Et erit firmitas in temporibus tuis; divitiae salutis sapientia et scientia: timor Domini ipse est thesaurus eius.
Nova Vulgata Ecce praecones clamabunt foris, angeli pacis amare flebunt.
7Praecones – Lege ’er’elim (TM ’er’ellām); iuxta traditionem Hebraicam (cfr. Comm. Hieronymi) = angeli, nuntii
Nova Vulgata Dissipatae sunt viae, cessavit transiens per semitam; irritum fecit pactum, reiecit testes, non reputavit homines.
8Testes – Lege cum 1QIsa‛ēdîm; TM «civitates»
Nova Vulgata 33,9Luget et elanguescit terra, confusus est Libanus et obsorduit, et factus est Saron sicut desertum, et exaruerunt Basan et Carmelus.
Nova Vulgata 33,10«Nunc consurgam, dicit Dominus, nunc exaltabor, nunc sublevabor.
Nova Vulgata Concipietis fenum, parietis stipulam; spiritus meus ut ignis vorabit vos.
11Spiritus meus ut – Lege cum Targ rûḥî kemô; TM «spiritus vester»
Nova Vulgata 33,12Et erunt populi fornaces calcis: spinae congregatae igne comburentur.
Nova Vulgata 33,13Audite, qui longe estis, quae fecerim, et cognoscite, vicini, fortitudinem meam».
Nova Vulgata 33,14Conterriti sunt in Sion peccatores, possedit tremor impios. Quis poterit habitare de vobis cum igne devorante? Quis habitabit ex vobis cum ardoribus sempiternis?
Nova Vulgata 33,15Qui ambulat in iustitiis et loquitur aequitates, qui reicit lucra ex rapinis et excutit manus suas, ne munera accipiat, qui obturat aures suas, ne audiat sanguinem, et claudit oculos suos, ne videat malum:
Nova Vulgata 33,16iste in excelsis habitabit, munimenta saxorum refugium eius; panis ei datus est, aquae eius fideles sunt.
Nova Vulgata 33,17Regem in decore suo videbunt oculi tui, cernent terram longinquam.
Nova Vulgata 33,18Cor tuum cum timore inquiret: «Ubi est scriba? Ubi ponderator? Ubi computator turrium?».
Nova Vulgata 33,19Populum impudentem non videbis, populum profundi sermonis, ininterpretabilis, linguae barbarae absque intellegentia.
Nova Vulgata 33,20Respice Sion civitatem sollemnitatum nostrarum! Oculi tui videbunt Ierusalem, habitationem securam, tabernaculum quod nequaquam transferri poterit; nec auferentur clavi eius in sempiternum, et omnes funiculi eius non rumpentur.
Nova Vulgata 33,21Quia ibi potens Dominus pro nobis loco fluviorum, rivorum late patentium; non transibit ibi navis remigum, neque navis magna transgredietur eum.
Nova Vulgata 33,22Dominus enim iudex noster, Dominus legifer noster, Dominus rex noster: ipse salvabit nos.
Nova Vulgata Laxati sunt funiculi tui nec sustinent malum suum, ut dilatare velum non queant. Tunc divident caeci praedam multam; claudi diripient rapinam.
23Divident caeci praedam – Lege jeḥallēq ‛iwwēr; TM «dividetur praeda»
Nova Vulgata 33,24Nec dicet incola: «Elangui». Populus, qui habitat in ea, auferetur ab eo iniquitas.
