Nova Vulgata4141,1Post duos annos vidit pharao somnium. Putabat se stare super fluvium,
Nova Vulgata41,2de quo ascendebant septem boves pulchrae et crassae et pascebantur in locis palustribus.
Nova Vulgata41,3Aliae quoque septem emergebant post illas de flumine foedae confectaeque macie et stabant in ipsa amnis ripa;
Nova Vulgata41,4devoraveruntque septem boves pulchras et crassas. Expergefactus pharao
Nova Vulgata41,5rursum dormivit et vidit alterum somnium. Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque formosae.
Nova Vulgata41,6Aliae quoque totidem spicae tenues et percussae vento urente oriebantur
Nova Vulgata41,7devorantes omnem priorum pulchritudinem. Evigilavit pharao, et ecce erat somnium!
Nova Vulgata 41,8Et, facto mane, pavore perterritus misit ad omnes coniectores Aegypti cunctosque sapientes suos; et accersitis narravit somnium, nec erat qui interpretaretur.
Nova Vulgata41,9Tunc demum reminiscens pincernarum magister ait: «Confiteor peccatum meum.
Nova Vulgata41,10Iratus rex servis suis me et magistrum pistorum retrudi iussit in carcerem principis satellitum,
Nova Vulgata41,11ubi una nocte uterque vidimus somnium praesagum futurorum.
Nova Vulgata41,12Erat ibi puer Hebraeus eiusdem ducis satellitum famulus, cui narrantes somnia
Nova Vulgata41,13audivimus quidquid postea rei probavit eventus. Ego enim redditus sum officio meo, et ille suspensus est in patibulo».
Nova Vulgata 41,14Protinus ad regis imperium eductum de carcere Ioseph totonderunt ac, veste mutata, obtulerunt ei.
Nova Vulgata41,15Cui ille ait: «Vidi somnia, nec est qui edisserat; quae audivi te sapientissime conicere».
Nova Vulgata41,16Respondit Ioseph: «Absque me Deus respondebit prospera pharaoni!».
Nova Vulgata 41,17Narravit ergo pharao, quod viderat: «Putabam me stare super ripam fluminis
Nova Vulgata41,18et septem boves de amne conscendere pulchras nimis et obesis carnibus, quae in pastu paludis virecta carpebant.
Nova Vulgata41,19Et ecce has sequebantur aliae septem boves in tantum deformes et macilentae, ut numquam tales in terra Aegypti viderim;
Nova Vulgata41,20quae, devoratis et consumptis prioribus,
Nova Vulgatanullum saturitatis dedere vestigium; sed simili macie et squalore torpebant. Evigilans, rursus sopore depressus,
21Rursus sopore depressus - Adde (cfr. Syr)
Nova Vulgata41,22vidi somnium: Septem spicae pullulabant in culmo uno plenae atque pulcherrimae.
Nova Vulgata41,23Aliae quoque septem tenues et percussae vento urente oriebantur e stipula;
Nova Vulgata41,24quae priorum pulchritudinem devoraverunt. Narravi coniectoribus somnium, et nemo est qui edisserat».
Nova Vulgata 41,25Respondit Ioseph: «Somnium regis unum est: quae facturus est, Deus ostendit pharaoni.
Nova Vulgata41,26Septem boves pulchrae et septem spicae plenae septem ubertatis anni sunt; eandemque vim somnii comprehendunt.
Nova Vulgata41,27Septem quoque boves tenues atque macilentae, quae ascenderunt post eas, et septem spicae tenues et vento urente percussae septem anni sunt venturae famis,
Nova Vulgata41,28qui hoc ordine complebuntur:
Nova Vulgata41,29ecce septem anni venient fertilitatis magnae in universa terra Aegypti;
Nova Vulgata41,30quos sequentur septem anni alii tantae sterilitatis, ut oblivioni tradatur cuncta retro abundantia. Consumptura est enim fames omnem terram,
Nova Vulgata41,31et ubertatis magnitudinem perditura est inopiae magnitudo.
Nova Vulgata41,32Quod autem vidisti secundo ad eandem rem pertinens somnium, firmitatis indicium est, eo quod fiat sermo Dei et velocius a Deo impleatur.
Nova Vulgata 41,33Nunc ergo provideat rex virum intellegentem et sapientem et praeficiat eum terrae Aegypti
Nova Vulgata41,34constituatque praepositos per cunctas regiones et quintam partem fructuum per septem annos fertilitatis,
Nova Vulgata41,35qui iam nunc futuri sunt, congreget in horrea; et omne frumentum sub pharaonis potestate condatur serveturque in urbibus;
Nova Vulgata41,36et paretur futurae septem annorum fami, quae pressura est Aegyptum, et non consumetur terra inopia».
Nova Vulgata 41,37Placuit pharaoni consilium et cunctis ministris eius.
Nova Vulgata41,38Locutusque est ad eos: «Num invenire poterimus talem virum, qui spiritu Dei plenus sit?».
Nova Vulgata41,39Dixit ergo ad Ioseph: «Quia ostendit tibi Deus omnia, quae locutus es, numquid sapientiorem et consimilem tui invenire potero?
Nova Vulgata41,40Tu eris super domum meam, et ad tui oris imperium cunctus populus meus oboediet; uno tantum regni solio te praecedam».
Nova Vulgata41,41Dixitque rursus pharao ad Ioseph: «Ecce, constitui te super universam terram Aegypti».
Nova Vulgata 41,42Tulitque anulum de manu sua et dedit eum in manu eius; vestivitque eum stola byssina et collo torquem auream circumposuit.
Nova Vulgata41,43Fecitque eum ascendere super currum suum secundum, clamante praecone: «Abrech!», ut omnes coram eo genuflecterent et praepositum esse scirent universae terrae Aegypti.
Nova Vulgata 41,44Dixit quoque rex ad Ioseph: «Ego sum pharao; absque tuo imperio non movebit quisquam manum aut pedem in omni terra Aegypti».
Nova Vulgata41,45Vertitque nomen eius et vocavit eum lingua Aegyptiaca Saphaneth Phanec (quod interpretatur Salvator mundi) deditque illi uxorem Aseneth filiam Putiphare sacerdotis Heliopoleos. Egressus est itaque Ioseph ad terram Aegypti
Nova Vulgata41,46― triginta autem annorum erat quando stetit in conspectu regis pharaonis ― et circuivit omnes regiones Aegypti.
Nova Vulgata 41,47Venitque fertilitas septem annorum, et segetes congregavit in horrea Aegypti
Nova Vulgata41,48condens in singulis urbibus frumentum camporum in circuitu.
Nova Vulgata41,49Tantaque fuit abundantia tritici, ut arenae maris coaequaretur, et copia mensuram excederet.
Nova Vulgata 41,50Nati sunt autem Ioseph filii duo, antequam veniret fames, quos ei peperit Aseneth filia Putiphare sacerdotis Heliopoleos.
Nova Vulgata41,51Vocavitque nomen primogeniti Manasses dicens: «Oblivisci me fecit Deus omnium laborum meorum et domus patris mei».
Nova Vulgata41,52Nomen quoque secundi appellavit Ephraim dicens: «Crescere me fecit Deus in terra paupertatis meae».
Nova Vulgata 41,53Igitur, transactis septem annis ubertatis, qui fuerant in Aegypto,
Nova Vulgata41,54coeperunt venire septem anni inopiae, quos praedixerat Ioseph, et in universo orbe fames praevaluit; in cuncta autem terra Aegypti erat panis.
Nova Vulgata41,55Qua esuriente, clamavit populus ad pharaonem alimenta petens. Quibus ille respondit: «Ite ad Ioseph et, quidquid vobis dixerit, facite».
Nova VulgataEt invaluit fames in omni terra Aegypti; aperuitque Ioseph universa horrea et vendebat Aegyptiis; nam et illos oppresserat fames.
56Et vendebat - Lege cum Sam, Gr, Syr et Vg wajjašbēr, cfr. 42,6; TM wajjšbōr (frumentum emit?)
Nova Vulgata41,57Omnesque provinciae veniebant in Aegyptum, ut emerent escas apud Ioseph, quia inopia invaluerat in universa terra.
