Nova Vulgata4747,1Descende, sede in pulvere, virgo filia Babylon; sede in terra sine solio, filia Chaldaeorum, quia ultra non vocaberis mollis et tenera.
Nova Vulgata 47,2Tolle molam et mole farinam; depone velum tuum, subleva stolam, revela crura, transi flumina.
Nova Vulgata 47,3Revelabitur ignominia tua, et videbitur opprobrium tuum. «Ultionem capiam, nemini parcam»,
Nova Vulgata dicit Redemptor noster, Dominus exercituum nomen illius, Sanctus Israel.
4Dicit – Insere cum Gr ’āmar
Nova Vulgata 47,5Sede tacens et intra in tenebras, filia Chaldaeorum, quia non vocaberis ultra Domina regnorum.
Nova Vulgata 47,6Iratus sum super populum meum, contaminavi hereditatem meam et dedi eos in manu tua; non posuisti eis misericordias, super senem aggravasti iugum tuum valde
Nova Vulgata et dixisti: «In sempiternum ero domina». Non posuisti haec super cor tuum neque recordata es novissimi tui.
7Novissimi tui – Lege cum nonnullis mss Hebraicis, Gr et Vg ’aḥărîtēk; TM «novissimi sui»
Nova Vulgata 47,8Et nunc audi haec, delicata, quae habitas confidenter et dicis in corde tuo: «Ego, et praeter me non est altera, non sedebo vidua et orbitatem ignorabo».
Nova Vulgata Venient tibi duo haec subito in die una, orbitas et viduitas; repente venerunt super te propter multitudinem maleficiorum tuorum, propter abundantiam incantationum tuarum.
9Repente – Lege cum nonnullis mss Graecis et Syr pit’ōm; TM «sicut plenitudo eorum»
Nova Vulgata 47,10Et fiduciam habuisti in malitia tua et dixisti: «Non est qui videat me». Sapientia tua et scientia tua, haec decepit te. Et dixisti in corde tuo: «Ego, et praeter me non est altera».
Nova Vulgata 47,11Veniet super te malum, et nescies avertere; et irruet super te calamitas, quam non poteris expiare; veniet super te repente miseria, quam nescies.
Nova Vulgata 47,12Sta cum incantationibus tuis et cum multitudine maleficiorum tuorum, in quibus laborasti ab adulescentia tua: forte poteris iuvari, forte terrebis.
Nova Vulgata 47,13Defecisti in multitudine consiliorum tuorum; stent et salvent te, qui metiuntur caelum, qui contemplantur sidera et annuntiant singulis noviluniis ventura tibi.
Nova Vulgata 47,14Ecce facti sunt quasi stipula, ignis combussit eos. Non liberabunt seipsos de manu flammae; non sunt prunae, quibus calefiant, nec focus, ut sedeant ad eum.
Nova Vulgata 47,15Sic fiunt tibi incantatores tui, in quibuscumque laborasti ab adulescentia tua; unusquisque in via sua errat, non est qui salvet te.
