Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

Confronta il testo attuale con

CEI2008

CEI 2008
CEI1974

CEI 1974
INTERCONFESSIONALE

Interconfessionale
EBRAICO

AT ebraico
GRECO_LXX

AT greco
GRECO_NT

NT greco

Capitoli
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Psalmorum - 139

Psalmorum

Nova Vulgata Torna al libro

NT greco

Nova Vulgata 139
139,1Magistro chori. David. Psalmus.

Domine, scrutatus es et cognovisti me,
Nova Vulgata
139,2tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam.

Intellexisti cogitationes meas de longe,
Nova Vulgata
139,3semitam meam et accubitum meum investigasti.

Et omnes vias meas perspexisti,
Nova Vulgata
139,4quia nondum est sermo in lingua mea,

et ecce, Domine, tu novisti omnia. 
Nova Vulgata
139,5A tergo et a fronte coartasti me

et posuisti super me manum tuam.
Nova Vulgata
139,6Mirabilis nimis facta est scientia tua super me,

sublimis, et non attingam eam.
 
Nova Vulgata
139,7Quo ibo a spiritu tuo

et quo a facie tua fugiam?
Nova Vulgata
139,8Si ascendero in caelum, tu illic es;

si descendero in infernum, ades.
Nova Vulgata
139,9Si sumpsero pennas aurorae

et habitavero in extremis maris,
Nova Vulgata
139,10etiam illuc manus tua deducet me,

et tenebit me dextera tua.
Nova Vulgata
139,11Si dixero: «Forsitan tenebrae compriment me,

et nox illuminatio erit circa me»,
Nova Vulgata
139,12etiam tenebrae non obscurabuntur a te,

et nox sicut dies illuminabitur

— sicut tenebrae eius ita et lumen eius —.
 
Nova Vulgata
139,13Quia tu formasti renes meos,

contexuisti me in utero matris meae.
Nova Vulgata
139,14Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum;

mirabilia opera tua,

et anima mea cognoscit nimis.
 
Nova Vulgata
139,15Non sunt abscondita ossa mea a te,

cum factus sum in occulto,

contextus in inferioribus terrae.
Nova Vulgata
139,16Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui,

et in libro tuo scripti erant omnes dies:

ficti erant, et nondum erat unus ex eis.
Nova Vulgata
139,17Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus;

nimis gravis summa earum.
Nova Vulgata
Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur;

si ad finem pervenerim, adhuc sum tecum.
 
18 Loco hēqîṣôti (expergefactus sum), lege haqiṣṣôtî (a verbo qāṣaṣ [ad finem pervenire])
Nova Vulgata
139,19Utinam occidas, Deus, peccatores;

viri sanguinum, declinate a me.
Nova Vulgata
139,20Qui loquuntur contra te maligne:

exaltantur in vanum contra te.
Nova Vulgata
139,21Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam

et insurgentes in te abhorrebam?
Nova Vulgata
139,22Perfecto odio oderam illos,

et inimici facti sunt mihi.
Nova Vulgata
139,23Scrutare me, Deus, et scito cor meum;

proba me et cognosce semitas meas
Nova Vulgata
139,24et vide, si via vanitatis in me est,

et deduc me in via aeterna.
Capitolo 138
Capitolo 140