Nova Vulgata22,1Ascenditque angelus Domini de Galgalis in Bochim et ait: «Eduxi vos de Aegypto et introduxi in terram, pro qua iuravi patribus vestris et pollicitus sum, ut non facerem irritum pactum meum vobiscum in sempiternum,
Nova Vulgata2,2ita dumtaxat ut non feriretis foedus cum habitatoribus terrae huius, sed aras eorum subverteretis. Et noluistis audire vocem meam. Cur hoc fecistis?
Nova Vulgata2,3Quam ob rem nolui expellere eos a facie vestra, ut sint vobis in laqueum, et dii eorum in ruinam».
Nova Vulgata 2,4Cumque loqueretur angelus Domini verba haec ad omnes filios Israel, elevaverunt vocem suam et fleverunt.
Nova Vulgata2,5Et vocatum est nomen loci illius Bochim (id est locus Flentium); immolaveruntque ibi hostias Domino.
Nova Vulgata 2,6Dimisit ergo Iosue populum, et abierunt filii Israel unusquisque in possessionem suam, ut obtinerent terram.
Nova Vulgata2,7Servieruntque Domino cunctis diebus Iosue et seniorum, qui longo post eum vixerunt tempore et viderant universum opus magnum Domini, quod fecerat cum Israel.
Nova Vulgata2,8Mortuus est autem Iosue filius Nun famulus Domini centum et decem annorum;
Nova Vulgata2,9et sepelierunt eum in finibus possessionis suae in Thamnathsare in monte Ephraim a septentrionali plaga montis Gaas.
Nova Vulgata2,10Omnisque illa generatio congregata est ad patres suos, et surrexerunt alii post illam, qui non noverant Dominum et opus, quod fecerat cum Israel.
Nova Vulgata 2,11Feceruntque filii Israel malum in conspectu Domini et servierunt Baalim
Nova Vulgata2,12ac dimiserunt Dominum, Deum patrum suorum, qui eduxerat eos de terra Aegypti, et secuti sunt deos alienos, de diis populorum, qui habitabant in circuitu eorum, et adoraverunt eos et ad iracundiam concitaverunt Dominum
Nova Vulgata2,13dimittentes eum et servientes Baal et Astharoth.
Nova Vulgata2,14Iratusque Dominus contra Israel tradidit eos in manibus diripientium, qui diripuerunt eos, et vendidit eos hostibus, qui habitabant per gyrum, nec potuerunt resistere adversariis suis;
Nova Vulgata2,15sed, quocumque pergere voluissent, manus Domini erat super eos ad malum, sicut locutus est et iuravit eis, et vehementer afflicti sunt.
Nova Vulgata 2,16Suscitavitque Dominus iudices, qui liberarent eos de vastantium manibus;
Nova Vulgata2,17sed nec illos audire voluerunt fornicantes cum diis alienis et adorantes eos. Cito deseruerunt viam, per quam ingressi fuerant patres eorum audientes mandata Domini, et omnia fecere contraria.
Nova Vulgata2,18Cumque Dominus iudices suscitaret eis, erat Dominus cum iudice et liberabat eos de manu hostium eorum toto tempore iudicis, quia flectebatur misericordia et audiebat gemitus afflictorum.
Nova Vulgata2,19Postquam autem mortuus esset iudex, revertebantur et multo faciebant peiora quam fecerant patres sui, sequentes deos alienos, servientes eis et adorantes illos: non dimiserunt opera sua et viam durissimam, per quam ambulare consueverant.
Nova Vulgata 2,20Iratusque est furor Domini in Israel et ait: «Quia irritum fecit gens ista pactum meum, quod pepigeram cum patribus eorum, et vocem meam audire contempsit,
Nova Vulgata2,21et ego non expellam gentes, quas dimisit Iosue et mortuus est;
Nova Vulgata2,22ut in ipsis experiar Israel, utrum custodiant viam Domini et ambulent in ea, sicut custodierunt patres eorum, an non».
Nova Vulgata 2,23Dimisit ergo Dominus has nationes et cito expellere noluit nec tradidit in manibus Iosue.
