Dimensioni del testo

Carattere

Tema

Evidenzia versetti con note

Stai leggendo

NOVAVULGATA

Nova Vulgata

BibbiaEDU-logo

Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Genesis - 8

Genesis

Nova Vulgata Torna al libro

CEI 2008

Nova Vulgata 8 8,1Recordatus autem Deus Noe cunctorumque animantium et omnium iumentorum, quae erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutae sunt aquae.
CEI 2008 Gen8,1Dio si ricordò di Noè, di tutte le fiere e di tutti gli animali domestici che erano con lui nell'arca. Dio fece passare un vento sulla terra e le acque si abbassarono.
Nova Vulgata 8,2Et clausi sunt fontes abyssi et cataractae caeli, et prohibitae sunt pluviae de caelo.
CEI 2008 Gen8,2Le fonti dell'abisso e le cateratte del cielo furono chiuse e fu trattenuta la pioggia dal cielo;
Nova Vulgata 8,3Reversaeque sunt aquae de terra euntes et redeuntes et coeperunt minui post centum quinquaginta dies.
CEI 2008 Gen8,3le acque andarono via via ritirandosi dalla terra e calarono dopo centocinquanta giorni.
Nova Vulgata 8,4Requievitque arca mense septimo, decima septima die mensis super montes Ararat.
CEI 2008 Gen8,4Nel settimo mese, il diciassette del mese, l'arca si posò sui monti dell'Araràt.
Nova Vulgata 8,5At vero aquae ibant et decrescebant usque ad decimum mensem; decimo enim mense, prima die mensis, apparuerunt cacumina montium.
CEI 2008 Gen8,5Le acque andarono via via diminuendo fino al decimo mese. Nel decimo mese, il primo giorno del mese, apparvero le cime dei monti.
Nova Vulgata
8,6Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noe fenestram arcae, quam fecerat, dimisit corvum;
CEI 2008 Gen8,6Trascorsi quaranta giorni, Noè aprì la finestra che aveva fatto nell'arca
Nova Vulgata 8,7qui egrediebatur exiens et rediens, donec siccarentur aquae super terram.
CEI 2008 Gen8,7e fece uscire un corvo. Esso uscì andando e tornando, finché si prosciugarono le acque sulla terra.
Nova Vulgata 8,8Emisit quoque columbam a se, ut videret si iam cessassent aquae super faciem terrae.
CEI 2008 Gen8,8Noè poi fece uscire una colomba, per vedere se le acque si fossero ritirate dal suolo;
Nova Vulgata 8,9Quae, cum non invenisset, ubi requiesceret pes eius, reversa est ad eum in arcam; aquae enim erant super universam terram. Extenditque manum et apprehensam intulit in arcam.
CEI 2008 Gen8,9ma la colomba, non trovando dove posare la pianta del piede, tornò a lui nell'arca, perché c'era ancora l'acqua su tutta la terra. Egli stese la mano, la prese e la fece rientrare presso di sé nell'arca.
Nova Vulgata 8,10Exspectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.
CEI 2008 Gen8,10Attese altri sette giorni e di nuovo fece uscire la colomba dall'arca
Nova Vulgata 8,11At illa venit ad eum ad vesperam portans ramum olivae virentibus foliis in ore suo. Intellexit ergo Noe quod cessassent aquae super terram.
CEI 2008 Gen8,11e la colomba tornò a lui sul far della sera; ecco, essa aveva nel becco una tenera foglia di ulivo. Noè comprese che le acque si erano ritirate dalla terra.
Nova Vulgata 8,12Exspectavitque nihilominus septem alios dies; et emisit columbam, quae non est reversa ultra ad eum.
CEI 2008 Gen8,12Aspettò altri sette giorni, poi lasciò andare la colomba; essa non tornò più da lui.
Nova Vulgata
8,13Igitur sescentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, siccatae sunt aquae super terram; et aperiens Noe tectum arcae, et ecce aspexit viditque quod exsiccata erat superficies terrae.
CEI 2008 GenL'anno seicentouno della vita di Noè, il primo mese, il primo giorno del mese, le acque si erano prosciugate sulla terra; Noè tolse la copertura dell'arca ed ecco, la superficie del suolo era asciutta.
8,13 La durata del diluvio viene qui computata in un anno (vedi 7,11).
Nova Vulgata 8,14Mense secundo, septima et vicesima die mensis, arefacta est terra.
CEI 2008 Gen8,14Nel secondo mese, il ventisette del mese, tutta la terra si era prosciugata.
Nova Vulgata
8,15Locutus est autem Deus ad Noe dicens:
CEI 2008 Gen8,15Dio ordinò a Noè:
Nova Vulgata 8,16«Egredere de arca tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.
CEI 2008 Gen8,16"Esci dall'arca tu e tua moglie, i tuoi figli e le mogli dei tuoi figli con te.
Nova Vulgata 8,17Cuncta animantia, quae sunt apud te ex omni carne, tam in volatilibus quam in pecoribus et in universis reptilibus, quae reptant super terram, educ tecum, ut pullulent super terram et crescant et multiplicentur super eam».
CEI 2008 Gen8,17Tutti gli animali d'ogni carne che hai con te, uccelli, bestiame e tutti i rettili che strisciano sulla terra, falli uscire con te, perché possano diffondersi sulla terra, siano fecondi e si moltiplichino su di essa".
Nova Vulgata 8,18Egressus est ergo Noe et filii eius, uxor illius et uxores filiorum eius cum eo.
CEI 2008 Gen8,18Noè uscì con i figli, la moglie e le mogli dei figli.
Nova Vulgata Sed et omnia animantia, iumenta, volatilia et reptilia, quae reptant super terram, secundum genus suum egressa sunt de arca.
19 Iumenta - Adde cum Gr et Vg wekol-habbemāh
CEI 2008 Gen8,19Tutti i viventi e tutto il bestiame e tutti gli uccelli e tutti i rettili che strisciano sulla terra, secondo le loro specie, uscirono dall'arca.
Nova Vulgata
8,20Aedificavit autem Noe altare Domino; et tollens de cunctis pecoribus mundis et volucribus mundis obtulit holocausta super altare.
CEI 2008 Gen8,20Allora Noè edificò un altare al Signore; prese ogni sorta di animali puri e di uccelli puri e offrì olocausti sull'altare.
Nova Vulgata 8,21Odoratusque est Dominus odorem suavitatis et locutus est Dominus ad cor suum: «Nequaquam ultra maledicam terrae propter homines, quia cogitatio humani cordis in malum prona est ab adulescentia sua. Non igitur ultra percutiam omnem animam viventem, sicut feci.
CEI 2008 GenIl Signore ne odorò il profumo gradito e disse in cuor suo: "Non maledirò più il suolo a causa dell'uomo, perché ogni intento del cuore umano è incline al male fin dall'adolescenza; né colpirò più ogni essere vivente come ho fatto.

8,21-22 Facendo spesso esperienza di cataclismi e disastri, l’uomo si domanda se essi potranno ancora avere la forza del diluvio; la Bibbia risponde che Dio terrà in vita la sua creazione e, anche se l’uomo è inclinato al male, mai più si dovrà pensare che Dio distrugga il mondo per questo. Nel ritmo stesso delle stagioni, l’uomo può intravedere una benedizione permanente del Creatore.
8,21 L’espressione ne odorò il profumo gradito indica che il sacrificio è accolto da Dio.
Nova Vulgata 8,22Cunctis diebus terrae, sementis et messis, frigus et aestus, aestas et hiems, dies et nox non requiescent».
  
CEI 2008 Gen8,22Finché durerà la terra,
seme e mèsse,
freddo e caldo,
estate e inverno,
giorno e notte
non cesseranno".