Genesis
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 2008
Nova Vulgata
12
12,1Dixit autem Dominus ad Abram:
«Egredere de terra tua et de cognatione tua
et de domo patris tui
in terram, quam monstrabo tibi.
«Egredere de terra tua et de cognatione tua
et de domo patris tui
in terram, quam monstrabo tibi.
CEI 2008
Gen12,1 Il Signore disse ad Abram:
"Vattene dalla tua terra,
dalla tua parentela
e dalla casa di tuo padre,
verso la terra che io ti indicherò.
"Vattene dalla tua terra,
dalla tua parentela
e dalla casa di tuo padre,
verso la terra che io ti indicherò.
Nova Vulgata
12,2Faciamque te in gentem magnam
et benedicam tibi
et magnificabo nomen tuum,
erisque in benedictionem.
12,2Faciamque te in gentem magnam
et benedicam tibi
et magnificabo nomen tuum,
erisque in benedictionem.
CEI 2008
Gen12,2Farò di te una grande nazione
e ti benedirò,
renderò grande il tuo nome
e possa tu essere una benedizione.
e ti benedirò,
renderò grande il tuo nome
e possa tu essere una benedizione.
Nova Vulgata
Benedicam benedicentibus tibi
et maledicentibus tibi maledicam,
atque in te benedicentur
universae cognationes terrae!».
Benedicam benedicentibus tibi
et maledicentibus tibi maledicam,
atque in te benedicentur
universae cognationes terrae!».
CEI 2008
GenBenedirò coloro che ti benediranno
e coloro che ti malediranno maledirò,
e in te si diranno benedette
tutte le famiglie della terra".
e coloro che ti malediranno maledirò,
e in te si diranno benedette
tutte le famiglie della terra".
12,3
Benedirò: scelto da Dio per divenire padre del popolo eletto, Abramo è chiamato ad essere benedizione per tutti i popoli: la storia di Abramo raggiungerà il suo fine solo quando includerà tutte le genti. Il Nuovo Testamento proclama che in Cristo è stata compiuta questa promessa universale di Dio (vedi Gal 3,15-18).
Nova Vulgata
12,4Egressus est itaque Abram, sicut praeceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot. Septuaginta quinque annorum erat Abram, cum egrederetur de Charran.
12,4Egressus est itaque Abram, sicut praeceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot. Septuaginta quinque annorum erat Abram, cum egrederetur de Charran.
CEI 2008
Gen12,4Allora Abram partì, come gli aveva ordinato il Signore, e con lui partì Lot. Abram aveva settantacinque anni quando lasciò Carran.
Nova Vulgata
12,5Tulitque Sarai uxorem suam et Lot filium fratris sui universamque substantiam, quam acquisiverant, et animas, quas fecerant in Charran, et egressi sunt, ut irent in terram Chanaan; et venerunt in terram Chanaan.
CEI 2008
Gen12,5Abram prese la moglie Sarài e Lot, figlio di suo fratello, e tutti i beni che avevano acquistati in Carran e tutte le persone che lì si erano procurate e si incamminarono verso la terra di Canaan. Arrivarono nella terra di Canaan
Nova Vulgata
12,6Pertransivit Abram terram usque ad locum Sichem, usque ad Quercum Moreh. Chananaeus autem tunc erat in terra.
12,6Pertransivit Abram terram usque ad locum Sichem, usque ad Quercum Moreh. Chananaeus autem tunc erat in terra.
CEI 2008
Gen12,6e Abram la attraversò fino alla località di Sichem, presso la Quercia di Morè. Nella terra si trovavano allora i Cananei.
Nova Vulgata
12,7Apparuit autem Dominus Abram et dixit ei: «Semini tuo dabo terram hanc». Qui aedificavit ibi altare Domino, qui apparuerat ei.
CEI 2008
Gen12,7Il Signore apparve ad Abram e gli disse: "Alla tua discendenza io darò questa terra". Allora Abram costruì in quel luogo un altare al Signore che gli era apparso.
Nova Vulgata
12,8Et inde transgrediens ad montem, qui erat contra orientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum ab occidente habens Bethel et ab oriente Hai; aedificavit quoque ibi altare Domino et invocavit nomen Domini.
12,8Et inde transgrediens ad montem, qui erat contra orientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum ab occidente habens Bethel et ab oriente Hai; aedificavit quoque ibi altare Domino et invocavit nomen Domini.
CEI 2008
GenDi là passò sulle montagne a oriente di Betel e piantò la tenda, avendo Betel ad occidente e Ai ad oriente. Lì costruì un altare al Signore e invocò il nome del Signore.
Nova Vulgata
12,10Facta est autem fames in terra; descenditque Abram in Aegyptum, ut peregrinaretur ibi; praevaluerat enim fames in terra.
12,10Facta est autem fames in terra; descenditque Abram in Aegyptum, ut peregrinaretur ibi; praevaluerat enim fames in terra.
CEI 2008
GenVenne una carestia nella terra e Abram scese in Egitto per soggiornarvi, perché la carestia gravava su quella terra.
Nova Vulgata
12,11Cumque prope esset, ut ingrederetur Aegyptum, dixit Sarai uxori suae: «Novi quod pulchra sis mulier
CEI 2008
Gen12,11Quando fu sul punto di entrare in Egitto, disse alla moglie Sarài: "Vedi, io so che tu sei donna di aspetto avvenente.
Nova Vulgata
12,12et quod, cum viderint te Aegyptii, dicturi sunt: «Uxor ipsius est»; et interficient me et te reservabunt.
CEI 2008
Gen12,12Quando gli Egiziani ti vedranno, penseranno: "Costei è sua moglie", e mi uccideranno, mentre lasceranno te in vita.
Nova Vulgata
12,13Dic ergo, obsecro te, quod soror mea sis, ut bene sit mihi propter te, et vivat anima mea ob gratiam tui».
CEI 2008
Gen12,13Di', dunque, che tu sei mia sorella, perché io sia trattato bene per causa tua e io viva grazie a te".
Nova Vulgata
12,14Cum itaque ingressus esset Abram Aegyptum, viderunt Aegyptii mulierem quod esset pulchra nimis,
CEI 2008
Gen12,14Quando Abram arrivò in Egitto, gli Egiziani videro che la donna era molto avvenente.
Nova Vulgata
12,15et viderunt eam principes pharaonis et laudaverunt eam apud illum; et sublata est mulier in domum pharaonis.
CEI 2008
Gen12,15La osservarono gli ufficiali del faraone e ne fecero le lodi al faraone; così la donna fu presa e condotta nella casa del faraone.
Nova Vulgata
12,16Abram vero bene usus est propter illam; fueruntque ei oves et boves et asini et servi et famulae et asinae et cameli.
CEI 2008
Gen12,16A causa di lei, egli trattò bene Abram, che ricevette greggi e armenti e asini, schiavi e schiave, asine e cammelli.
Nova Vulgata
12,17Flagellavit autem Dominus pharaonem plagis maximis et domum eius propter Sarai uxorem Abram.
CEI 2008
Gen12,17Ma il Signore colpì il faraone e la sua casa con grandi calamità, per il fatto di Sarài, moglie di Abram.
Nova Vulgata
12,18Vocavitque pharao Abram et dixit ei: «Quidnam est hoc quod fecisti mihi? Quare non indicasti mihi quod uxor tua esset?
CEI 2008
Gen12,18Allora il faraone convocò Abram e gli disse: "Che mi hai fatto? Perché non mi hai dichiarato che era tua moglie?
Nova Vulgata
12,19Quam ob causam dixisti esse sororem tuam, ut tollerem eam mihi in uxorem? Nunc igitur, ecce coniux tua: accipe eam et vade!».
CEI 2008
Gen12,19Perché hai detto: "È mia sorella", così che io me la sono presa in moglie? E ora eccoti tua moglie: prendila e vattene!".
Nova Vulgata
12,20Praecepitque pharao super Abram viris; et deduxerunt eum et uxorem illius et omnia, quae habebat.
CEI 2008
Gen12,20Poi il faraone diede disposizioni su di lui ad alcuni uomini, che lo allontanarono insieme con la moglie e tutti i suoi averi.