Nova Vulgata - Vetus Testamentum - Sapientiae - 2
Sapientiae
Nova Vulgata Torna al libro
CEI 2008
Nova Vulgata
2
2,1Dixerunt enim cogitantes apud se non recte:
«Exiguum et cum taedio est tempus vitae nostrae,
et non est refrigerium in fine hominis,
et non est agnitus, qui sit reversus ab inferis.
2,1Dixerunt enim cogitantes apud se non recte:
«Exiguum et cum taedio est tempus vitae nostrae,
et non est refrigerium in fine hominis,
et non est agnitus, qui sit reversus ab inferis.
CEI 2008
Sap Dicono fra loro sragionando:
"La nostra vita è breve e triste;
non c'è rimedio quando l'uomo muore,
e non si conosce nessuno che liberi dal regno dei morti.
"La nostra vita è breve e triste;
non c'è rimedio quando l'uomo muore,
e non si conosce nessuno che liberi dal regno dei morti.
Nova Vulgata
2,2Quia ex tempore nati sumus
et post hoc erimus, tamquam non fuerimus,
quoniam fumus flatus est in naribus nostris,
et sermo scintilla in motu cordis nostri;
2,2Quia ex tempore nati sumus
et post hoc erimus, tamquam non fuerimus,
quoniam fumus flatus est in naribus nostris,
et sermo scintilla in motu cordis nostri;
CEI 2008
SapSiamo nati per caso
e dopo saremo come se non fossimo stati:
è un fumo il soffio delle nostre narici,
il pensiero è una scintilla nel palpito del nostro cuore,
e dopo saremo come se non fossimo stati:
è un fumo il soffio delle nostre narici,
il pensiero è una scintilla nel palpito del nostro cuore,
Nova Vulgata
2,3qua exstincta, cinis fiet corpus nostrum,
et spiritus diffundetur tamquam mollis aer.
2,3qua exstincta, cinis fiet corpus nostrum,
et spiritus diffundetur tamquam mollis aer.
Nova Vulgata
2,4Et nomen nostrum oblivioni tradetur per tempus,
et nemo memoriam habebit operum nostrorum;
et transibit vita nostra tamquam vestigium nubis,
et sicut nebula dissolvetur,
quae fugata est a radiis solis
et a calore illius aggravata.
2,4Et nomen nostrum oblivioni tradetur per tempus,
et nemo memoriam habebit operum nostrorum;
et transibit vita nostra tamquam vestigium nubis,
et sicut nebula dissolvetur,
quae fugata est a radiis solis
et a calore illius aggravata.
CEI 2008
Sap2,4Il nostro nome cadrà, con il tempo, nell'oblio
e nessuno ricorderà le nostre opere.
La nostra vita passerà come traccia di nuvola,
si dissolverà come nebbia
messa in fuga dai raggi del sole
e abbattuta dal suo calore.
e nessuno ricorderà le nostre opere.
La nostra vita passerà come traccia di nuvola,
si dissolverà come nebbia
messa in fuga dai raggi del sole
e abbattuta dal suo calore.
Nova Vulgata
2,5Umbrae enim transitus est tempus nostrum,
et non est reversio finis nostri,
quoniam consignata est, et nemo revertitur.
2,5Umbrae enim transitus est tempus nostrum,
et non est reversio finis nostri,
quoniam consignata est, et nemo revertitur.
CEI 2008
Sap2,5Passaggio di un'ombra è infatti la nostra esistenza
e non c'è ritorno quando viene la nostra fine,
poiché il sigillo è posto e nessuno torna indietro.
e non c'è ritorno quando viene la nostra fine,
poiché il sigillo è posto e nessuno torna indietro.
Nova Vulgata
2,6Venite ergo, et fruamur bonis, quae sunt,
et utamur creatura tamquam in iuventute sollicite.
2,6Venite ergo, et fruamur bonis, quae sunt,
et utamur creatura tamquam in iuventute sollicite.
CEI 2008
Sap2,6Venite dunque e godiamo dei beni presenti,
gustiamo delle creature come nel tempo della giovinezza!
gustiamo delle creature come nel tempo della giovinezza!
Nova Vulgata
2,9nullum pratum exsors sit luxuriae nostrae;
ubique relinquamus signa laetitiae,
quoniam haec est pars nostra, et haec est sors.
2,9nullum pratum exsors sit luxuriae nostrae;
ubique relinquamus signa laetitiae,
quoniam haec est pars nostra, et haec est sors.
CEI 2008
Sap2,9nessuno di noi sia escluso dalle nostre dissolutezze.
Lasciamo dappertutto i segni del nostro piacere,
perché questo ci spetta, questa è la nostra parte.
Lasciamo dappertutto i segni del nostro piacere,
perché questo ci spetta, questa è la nostra parte.
Nova Vulgata
2,10Opprimamus pauperem iustum
et non parcamus viduae
nec veterani revereamur canos multi temporis.
2,10Opprimamus pauperem iustum
et non parcamus viduae
nec veterani revereamur canos multi temporis.
CEI 2008
Sap2,10Spadroneggiamo sul giusto, che è povero,
non risparmiamo le vedove,
né abbiamo rispetto per la canizie di un vecchio attempato.
non risparmiamo le vedove,
né abbiamo rispetto per la canizie di un vecchio attempato.
Nova Vulgata
2,11Sit autem fortitudo nostra lex iustitiae;
quod enim infirmum est, inutile invenitur.
2,11Sit autem fortitudo nostra lex iustitiae;
quod enim infirmum est, inutile invenitur.
Nova Vulgata
2,12Circumveniamus ergo iustum, quoniam inutilis est nobis
et contrarius est operibus nostris
et improperat nobis peccata legis
et diffamat in nos peccata disciplinae nostrae.
2,12Circumveniamus ergo iustum, quoniam inutilis est nobis
et contrarius est operibus nostris
et improperat nobis peccata legis
et diffamat in nos peccata disciplinae nostrae.
CEI 2008
SapTendiamo insidie al giusto, che per noi è d'incomodo
e si oppone alle nostre azioni;
ci rimprovera le colpe contro la legge
e ci rinfaccia le trasgressioni contro l'educazione ricevuta.
e si oppone alle nostre azioni;
ci rimprovera le colpe contro la legge
e ci rinfaccia le trasgressioni contro l'educazione ricevuta.
2,12-20
La condotta del giusto è rimprovero per l’empio
Il ritratto del giusto, qui delineato, si ispira al quarto canto del Servo sofferente (Is 52,13-53,12) e a Sal 22,8. La totale fiducia che il giusto ripone in Dio, il suo rigore morale e la sua fedeltà alla legge diventano un monito insopportabile per l’empio, che decide di sottoporlo a tortura con violenze e tormenti (v. 19) e poi sopprimerlo.
Il ritratto del giusto, qui delineato, si ispira al quarto canto del Servo sofferente (Is 52,13-53,12) e a Sal 22,8. La totale fiducia che il giusto ripone in Dio, il suo rigore morale e la sua fedeltà alla legge diventano un monito insopportabile per l’empio, che decide di sottoporlo a tortura con violenze e tormenti (v. 19) e poi sopprimerlo.
Nova Vulgata
2,14Factus est nobis in accusationem cogitationum nostrarum;
gravis est nobis etiam ad videndum,
2,14Factus est nobis in accusationem cogitationum nostrarum;
gravis est nobis etiam ad videndum,
CEI 2008
Sap2,14È diventato per noi una condanna dei nostri pensieri;
ci è insopportabile solo al vederlo,
ci è insopportabile solo al vederlo,
CEI 2008
Sap2,15perché la sua vita non è come quella degli altri,
e del tutto diverse sono le sue strade.
e del tutto diverse sono le sue strade.
Nova Vulgata
2,16Tamquam scoria aestimati sumus ab illo,
et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis;
beata dicit novissima iustorum
et gloriatur patrem se habere Deum.
2,16Tamquam scoria aestimati sumus ab illo,
et abstinet se a viis nostris tamquam ab immunditiis;
beata dicit novissima iustorum
et gloriatur patrem se habere Deum.
CEI 2008
Sap2,16Siamo stati considerati da lui moneta falsa,
e si tiene lontano dalle nostre vie come da cose impure.
Proclama beata la sorte finale dei giusti
e si vanta di avere Dio per padre.
e si tiene lontano dalle nostre vie come da cose impure.
Proclama beata la sorte finale dei giusti
e si vanta di avere Dio per padre.
Nova Vulgata
2,18si enim est verus filius Dei, suscipiet illum
et liberabit eum de manibus contrariorum.
2,18si enim est verus filius Dei, suscipiet illum
et liberabit eum de manibus contrariorum.
CEI 2008
Sap2,18Se infatti il giusto è figlio di Dio, egli verrà in suo aiuto
e lo libererà dalle mani dei suoi avversari.
e lo libererà dalle mani dei suoi avversari.
Nova Vulgata
2,19Contumelia et tormento interrogemus eum,
ut sciamus modestiam eius
et probemus patientiam illius;
2,19Contumelia et tormento interrogemus eum,
ut sciamus modestiam eius
et probemus patientiam illius;
CEI 2008
Sap2,19Mettiamolo alla prova con violenze e tormenti,
per conoscere la sua mitezza
e saggiare il suo spirito di sopportazione.
per conoscere la sua mitezza
e saggiare il suo spirito di sopportazione.
CEI 2008
Sap2,20Condanniamolo a una morte infamante,
perché, secondo le sue parole, il soccorso gli verrà".
perché, secondo le sue parole, il soccorso gli verrà".
CEI 2008
SapHanno pensato così, ma si sono sbagliati;
la loro malizia li ha accecati.
la loro malizia li ha accecati.
Nova Vulgata
2,22et nescierunt sacramenta Dei
neque mercedem speraverunt sanctitatis
nec iudicaverunt honorem animarum immaculatarum.
2,22et nescierunt sacramenta Dei
neque mercedem speraverunt sanctitatis
nec iudicaverunt honorem animarum immaculatarum.
CEI 2008
Sap2,22Non conoscono i misteriosi segreti di Dio,
non sperano ricompensa per la rettitudine
né credono a un premio per una vita irreprensibile.
non sperano ricompensa per la rettitudine
né credono a un premio per una vita irreprensibile.
Nova Vulgata
2,23Quoniam Deus creavit hominem in incorruptibilitate
et imaginem similitudinis suae fecit illum;
2,23Quoniam Deus creavit hominem in incorruptibilitate
et imaginem similitudinis suae fecit illum;
CEI 2008
Sap2,23Sì, Dio ha creato l'uomo per l'incorruttibilità,
lo ha fatto immagine della propria natura.
lo ha fatto immagine della propria natura.
Nova Vulgata
2,24invidia autem Diaboli mors introivit in orbem terrarum;
experiuntur autem illam, qui sunt ex parte illius.
2,24invidia autem Diaboli mors introivit in orbem terrarum;
experiuntur autem illam, qui sunt ex parte illius.
CEI 2008
SapMa per l'invidia del diavolo la morte è entrata nel mondo
e ne fanno esperienza coloro che le appartengono.
e ne fanno esperienza coloro che le appartengono.
2,24
Il serpente del racconto di Gen 3 viene qui identificato con il diavolo. La morte fisica è effetto della condizione terrestre dell’uomo, quella spirituale è invece opera del peccato.