Nova Vulgata - Novum Testamentum - Evangelium Secundum Lucam - 1

Evangelium Secundum Lucam

1 ¹Quoniam quidem multi conati sunt ordinare narrationem, quae in nobis completae sunt, rerum,
2sicut tradiderunt nobis, qui ab initio ipsi viderunt et ministri fuerunt verbi, ³visum est et mihi, adsecuto a principio omnia, diligenter ex ordine tibi scribere, optime Theophile, 4ut cognoscas eorum verborum, de quibus eruditus es, firmitatem.
⁵Fuit in diebus Herodis regis Iudaeae sacerdos quidam nomine Zacharias de vice Abiae et uxor illi de filiabus Aaron, et nomen eius Elisabeth.
6Erant autem iusti ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et iustificationibus Domini, irreprehensibiles. ⁷Et non erat illis filius eo quod esset Elisabeth sterilis, et ambo processissent in diebus suis.
⁸Factum est autem cum sacerdotio fungeretur in ordine vicis suae ante Deum, ⁹secundum consuetudinem sacerdotii sorte exiit, ut incensum poneret ingressus in templum Domini; ¹⁰et omnis multitudo erat populi orans foris hora incensi. ¹¹Apparuit autem illi angelus Domini stans a dextris altaris incensi; ¹²et Zacharias turbatus est videns, et timor irruit super eum. ¹³Ait autem ad illum angelus: “ Ne timeas, Zacharia, quoniam exaudita est deprecatio tua, et uxor tua Elisabeth pariet tibi filium, et vocabis nomen eius Ioannem. ¹⁴Et erit gaudium tibi et exsultatio, et multi in nativitate eius gaudebunt: ¹⁵erit enim magnus coram Domino et vinum et siceram non bibet et Spiritu Sancto replebitur adhuc ex utero matris suae ¹⁶et multos filiorum Israel convertet ad Dominum Deum ipsorum. ¹⁷Et ipse praecedet ante illum in spiritu et virtute Eliae, ut convertat corda patrum in filios et incredibiles ad prudentiam iustorum, parare Domino plebem perfectam ”.
¹⁸Et dixit Zacharias ad angelum: “ Unde hoc sciam? Ego enim sum senex et uxor mea processit in diebus suis ”. ¹⁹Et respondens angelus dixit ei: “ Ego sum Gabriel, qui adsto ante Deum, et missus sum loqui ad te et haec tibi evangelizare. ²⁰Et ecce: eris tacens et non poteris loqui usque in diem, quo haec fiant, pro eo quod non credidisti verbis meis, quae implebuntur in tempore suo ”.
²¹Et erat plebs exspectans Zachariam, et mirabantur quod tardaret ipse in templo.
²²Egressus autem non poterat loqui ad illos, et cognoverunt quod visionem vidisset in templo; et ipse erat innuens illis et permansit mutus.
²³Et factum est ut impleti sunt dies officii eius, abiit in domum suam. ²⁴Post hos autem dies concepit Elisabeth uxor eius et occultabat se mensibus quinque dicens: 25“ Sic mihi fecit Dominus in diebus, quibus respexit auferre opprobrium meum inter homines ”.
²⁶In mense autem sexto missus est angelus Gabriel a Deo in civitatem Galilaeae, cui nomen Nazareth, ²⁷ad virginem desponsatam viro, cui nomen erat Ioseph de domo David, et nomen virginis Maria. 28Et ingressus ad eam dixit: “ Ave, gratia plena, Dominus tecum ”. 29Ipsa autem turbata est in sermone eius et cogitabat qualis esset ista salutatio. ³⁰Et ait angelus ei: “ Ne timeas, Maria; invenisti enim gratiam apud Deum. 31Et ecce concipies in utero et paries filium et vocabis nomen eius Iesum. ³²Hic erit magnus et Filius Altissimi vocabitur, et dabit illi Dominus Deus sedem David patris eius, 33et regnabit super domum Iacob in aeternum, et regni eius non erit finis”.
³⁴Dixit autem Maria ad angelum: “Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco?”. ³⁵Et respondens angelus dixit ei: “ Spiritus Sanctus superveniet in te, et virtus Altissimi obumbrabit tibi: ideoque et quod nascetur sanctum, vocabitur Filius Dei. ³⁶Et ecce Elisabeth cognata tua et ipsa concepit filium in senecta sua, et hic mensis est sextus illi, quae vocatur sterilis, ³⁷quia non erit impossibile apud Deum omne verbum ”. ³⁸Dixit autem Maria: “ Ecce ancilla Domini; fiat mihi secundum verbum tuum ”. Et discessit ab illa angelus.
³⁹Exsurgens autem Maria in diebus illis abiit in montana cum festinatione in civitatem Iudae
⁴⁰et intravit in domum Zachariae et salutavit Elisabeth. ⁴¹Et factum est ut audivit salutationem Mariae Elisabeth, exsultavit infans in utero eius, et repleta est Spiritu Sancto Elisabeth ⁴²et exclamavit voce magna et dixit: “ Benedicta tu inter mulieres, et benedictus fructus ventris tui. ⁴³Et unde hoc mihi, ut veniat mater Domini mei ad me? ⁴⁴Ecce enim ut facta est vox salutationis tuae in auribus meis, exsultavit in gaudio infans in utero meo. ⁴⁵Et beata, quae credidit, quoniam perficientur ea, quae dicta sunt ei a Domino ”.
⁴⁶Et ait Maria:
“ Magnificat anima mea Dominum,
47et exsultavit spiritus meus in Deo salvatore meo,
⁴⁸quia respexit humilitatem ancillae suae.
Ecce enim ex hoc beatam me dicent omnes generationes,
⁴⁹quia fecit mihi magna, qui potens est,
et sanctum nomen eius,
⁵⁰et misericordia eius in progenies et progenies
timentibus eum.
⁵¹Fecit potentiam in brachio suo,
dispersit superbos mente cordis sui;
⁵²deposuit potentes de sede
et exaltavit humiles;
⁵³esurientes implevit bonis
et divites dimisit inanes.
54Suscepit Israel puerum suum,
recordatus misericordiae,
⁵⁵sicut locutus est ad patres nostros,
Abraham et semini eius in saecula ”.
⁵⁶Mansit autem Maria cum illa quasi mensibus tribus et reversa est in domum suam. ⁵⁷Elisabeth autem impletum est tempus pariendi, et peperit filium. ⁵⁸Et audierunt vicini et cognati eius quia magnificavit Dominus misericordiam suam cum illa, et congratulabantur ei. ⁵⁹Et factum est in die octavo venerunt circumcidere puerum et vocabant eum nomine patris eius Zachariam. ⁶⁰Et respondens mater eius dixit: “ Nequaquam, sed vocabitur Ioannes ”. 61Et dixerunt ad illam: “ Nemo est in cognatione tua, qui vocetur hoc nomine ”. ⁶²Innuebant autem patri eius quem vellet vocari eum. ⁶³Et postulans pugillarem scripsit dicens: “ Ioannes est nomen eius ”. Et mirati sunt universi. ⁶⁴Apertum est autem ilico os eius et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum. ⁶⁵Et factus est timor super omnes vicinos eorum, et super omnia montana Iudaeae divulgabantur omnia verba haec. ⁶⁶Et posuerunt omnes, qui audierant, in corde suo dicentes: “Quid putas puer iste erit?”. Etenim manus Domini erat cum illo.
⁶⁷Et Zacharias pater eius impletus est Spiritu Sancto et prophetavit dicens:
68“ Benedictus Dominus, Deus Israel,
quia visitavit et fecit redemptionem plebi suae
⁶⁹et erexit cornu salutis nobis
in domo David pueri sui,
⁷⁰sicut locutus est per os sanctorum,
qui a saeculo sunt, prophetarum eius,
⁷¹salutem ex inimicis nostris
et de manu omnium, qui oderunt nos;
⁷²ad faciendam misericordiam cum patribus nostris
et memorari testamenti sui sancti,
⁷³iusiurandum, quod iuravit ad Abraham patrem nostrum,
daturum se nobis,
74ut sine timore, de manu inimicorum liberati,
serviamus illi
⁷⁵in sanctitate et iustitia coram ipso
omnibus diebus nostris.
⁷⁶Et tu, puer, propheta Altissimi vocaberis:
praeibis enim ante faciem Domini parare vias eius,
⁷⁷ad dandam scientiam salutis plebi eius
in remissionem peccatorum eorum,
78per viscera misericordiae Dei nostri,
in quibus visitabit nos oriens ex alto,
⁷⁹illuminare his, qui in tenebris et in umbra mortis sedent,
ad dirigendos pedes nostros in viam pacis ”.
⁸⁰Puer autem crescebat et confortabatur spiritu et erat in deserto usque in diem ostensionis suae ad Israel.